რა პრეტენზიებს უყენებს ბესო კალანდაძე მომავალ რძალს და სიძეს
1 858 ნახვა
მომღერალ ბესო კალანდაძის ოჯახში ორი დიპლომატი იზრდება. მისი შვილები, მარიამი და ბაჩი, საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტის სტუდენტები არიან. მარიამი 22 წლის არის. ის ერთი თვის წინ დაბრუნდა ჩინეთიდან, სადაც 10 თვით სასწავლებლად იმყოფებოდა. ბაჩი კი 20 წლის არის და ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავის მიზნებს მიაღწიოს. მათ ოჯახში ახლა ყველაფერი კარგად არის, მაგრამ რამდენიმე წლის წინ რთული პერიოდი დაუდგათ. ბატონი ბესო სახლიდან წავიდა და პლასტიკურ ქირურგ ციცინო შურღაიასთან მოსკოვში ცხოვრობდა. მერე იყო სკანდალური დაშორება და სასამართლოებში დავა, მაგრამ მამასა და შვილებს შორის ეს თემა განხილვის საგანი არასოდეს ყოფილა.
მამაშვილობაზე, ოჯახურ ურთიერთობებზე ბატონმა ბესომ და მისმა შვილებმა "სარკესთან" ისაუბრეს.
– ბატონო ბესო, ოჯახში დიპლომატები გეზრდებათ. გული არ დაგწყდათ, რომ შვილებმა თქვენი გზა არ აირჩიეს?
ბესო: ჩემთვის მთავარია, იმ საქმეში იყვნენ წარმატებულები, რომელსაც ხელი მოჰკიდეს. მარიამი ჩინურ ენას სწავლობს, ინგლისურსა და რუსულზე აღარაფერს ვიტყვი. ერთი თვის წინ დაბრუნდა ჩინეთიდან. იქ 10 თვით იყო სასწავლებლად წასული. ბაჩიც საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტის სტუდეტია.
– შვილებს სიმღერის ნიჭი გამოჰყვათ?
ბესო: მარიამს სიმღერის ნიჭი ნამდვილად აქვს, ერთი პერიოდი ბაჩიც მღეროდა ხალხურ სიმღერებს.
მარიამი: ბავშვობაში ვინც გაიგებდა, რომ ბესო კალანდაძის შვილი ვიყავი, ყველას უჩნდებოდა სურვილი, მემღერა. მუსიკალური შვიდწლედიც დავამთავრე და ხატვის შვიდწლედიც, მაგრამ არც მხატვარი გავხდი და არც მამის კვალს გავყევი.
ბაჩი: მარიამის მსგავსად, ჩემგანაც ყველა ამღერებას ელოდა. სმენა ორივეს გვაქვს, მაგრამ მამასავით ვერ ვმღერით.
– როგორი მამაშვილობა გაქვთ, მეგობრობთ?
მარიამი: მშობლებს არასოდეს არაფერს ვუმალავდი. საერთოდ, ბავშვობიდან დიდი თავისუფლება მაქვს. ალბათ რთულია, შვილი ასე გაზარდო, მაგრამ კარგი დამოკიდებულებისთვის ეს ბევრად უკეთესია. მათ რომ არ ესიამოვნებათ, ისე არასოდეს ვიქცევი, იქ არასოდეს წავალ, სადაც ჩემი ადგილი არ არის და არც იმას გავაკეთებ, რაც ჩემს ოჯახს არ ეკადრება.
ბაჩი: მეც ძალიან მეგობრული დამოკიდებულება მაქვს მშობლებთან, თუმცა ბავშვობაში დედა ცოტა მკაცრი იყო ჩემ მიმართ. ზარმაცი ბავშვი ვიყავი და სულ სწავლისკენ მიმითითებდა.
– მამა მკაცრი არასოდეს არის, შენიშვნებს არ გაძლევთ?
მარიამი: კი, როგორ არა. სწავლაზე რომ ვარ გადაყოლილი, სახლში საჭმელების და სხვა საქმის კეთების დრო აღარ მრჩება. რამეს რომ შევჭამდი, ვიცოდი, იმ თეფშს დედა ან მამა გარეცხავდნენ და მე ხელს არ ვკიდებდი. ამაზე ბესო გიჟდებოდა. ვერ იტანს, როცა ჭურჭელია გასარეცხი ან ნივთები აქეთ–იქით ყრია. შენი თეფში მაინც გარეცხე ან შენთვის მაინც მოიმზადე საჭმელიო, ამაზე ხშირად მსაყვედურობს. ჩინეთში საკუთარი თავის მოვლაც ვისწავლე და სხვა საქმეების კეთებაც. ახლა მშობლებს დასარეცხ ჭურჭელს აღარ ვუტოვებ.
ბაჩი: მამაჩემისთვის წესრიგი და სისუფთავე მთავარია. თუ საყვედურს მეტყვის, ისევ და ისევ წესრიგის გამო. ოთახი დაალაგეო, ხშირად მიმითითებს. სხვა არაფერზე მიბრაზდება. გვიან მეგობრებთან ერთად სადმე წასვლაზეც არ მაქვს პრობლემა, ყველაფერში მენდობა.
– თქვენს პირად ცხოვრებაზე უყვებით მამას?
ბესო: მე გიპასუხებთ, მაგას მიმალავენ! შეყვარებულების საკითხი ძალიან პირადულია, მაგრამ თუ სურვილი ექნებათ, მომიყვებიან და მეც ყველაფერში გავუგებ.
ბაჩი: არ გვყავს შეყვარებულები.
მარიამი: არაფერს გიმალავთ, მამა! სერიოზული არაფერი ხდება. ზუსტად ვიცი, ისეთ მამაკაცთან ვერ გავჩერდები, რომელსაც ბესოსავით სისუფთავეზე გართულება არ ექნება. მამა მოუწესრიგებელი არასოდეს მინახავს და ქმარიც ასეთი მინდა.
ბესო: მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი ხნის ხალხს შვილიშვილები ჰყავთ, მამამთილისა და სიმამრის ამპლუაში საკუთარი თავი მაინც ვერ წარმომიდგენია.
– რა მოთხოვნები გექნებათ მომავალ სიძესთან და რძალთან?
ბესო: ერთადერთი მოთხოვნა – წესრიგისა და სისუფთავის მოყვარულები უნდა იყვნენ. რძალთან ეს მოთხოვნა ალბათ განსაკუთრებულად მექნება. სუფთად თუ არ იარა და გასარეცხი თეფში დააგდო, ამას ვერ ავიტან. ეს ადამიანის ჩვეულებრივი თვისებაა, რომელიც ქალსაც უნდა გააჩნდეს და მამაკაცსაც. ამასთან ერთად, ქმრის ერთგული უნდა იყოს. სულ ერთია, ჩემთან იცხოვრებენ თუ ცალკე, მთავარია, ბედნიერები იყვნენ.
– ბატონო ბესო, შვილები რას გთხოვენ ყველაზე ხშირად?
ბესო: ფულს!
მარიამი: ფულს ვთხოვთ ხოლმე და ელემენტარულ რაღაცეებს – აქ წამიყვანე და ის წამომიყოლე, მეტს არაფერს. ტანსაცმლის საყიდლად მე დავდივარ, ფულს კი ჯერ კიდევ მამას ვთხოვ. მალე ასე აღარ იქნება.
ბაჩი: მაცივარი სულ სავსე უნდა იყოს. აი, ეს არის ჩემი მოთხოვნა. მიყვარს, როცა მაცივარში შევიხედავ და თვალში ბევრი რამ მხვდება.
მარიამი: მგონი, არც ერთ ოჯახში იმდენს არ ჭამენ, რამდენსაც ჩვენთან. მეც ბევრს ვჭამ და ჩემი ძმა, საერთოდ! ჩვენს მშობლებს რომ ჰკითხოთ, საერთოდ არაფერს ჭამენ. არადა 24 საათის განმავლობაში რაღაცას აცმაცუნებენ. დედა როცა დიეტაზეა, გავიხედავ და, შოთის პურს მიირთმევს შემწვარ კარტოფილთან ერთად. მამაც ასეა.
– ზაფხულობით ოჯახი ერთად დასვენებას ახერხებთ?
ბესო: ამ ზაფხულს ყველას სხვადასხვანაირი გრაფიკი გვაქვს და ამიტომ ცალ–ცალკე დავისვენეთ.
მარიამი: დიდი ხანია ოჯახთან ერთად არ დამისვენია, მეგობრებთან ერთად უფრო მირჩევნია. მამასთანაც სიამოვნებით დავისვენებდი, მაგრამ არ სცალია.
ბესო: ჩემი ბაჩი ვაჟკაცია! გასულ წელს მეგობარმა ოჯახთან ერთად ნიცაში დამპატიჟა დასასვენებლად. ბაჩი ძმაკაცებს შეპირებია, რომ მათთან ერთად თურქეთში წავიდოდა. მეგობრებს არ უღალატა და საფრანგეთის მაგივრად თურქეთში ამოყო თავი. კაცურს მიაწვა ბოლომდე! შვილებში კარგსაც ვხედავ, ცუდსაც და შენიშვნებსაც ვაძლევ. საერთო ჯამში კი, კარგი შვილები მყავს. ორივეს ჯანსაღი ცხოვრების წესი აქვს და ეს ალბათ ჩემი დამსახურებაცაა. რაც დაიბადნენ, ჩემს ხელში სიგარეტი არ დაუნახავთ, ოღონდ არა იმიტომ, რომ მწეველ ხალხზე გართულება მაქვს, უბრალოდ, ჯანმრთელობაზე ვფიქრობ.
– თქვენს ცხოვრებაში იყო რთული პერიოდი, როცა მამა თქვენგან შორს ცხოვრობდა. მერე იყო დავა სასამართლოებში... ამ ყველაფერზე შვილები რას ფიქრობთ?
მარიამი: ამაზე რა უნდა ვთქვა? ჩვენ კიდევ საქართველოში ვცხოვრობთ და ჰოლივუდს ან სხვა ქვეყნებს რომ გადავხედოთ, რას აღარ წერენ პოპულარულ ადამიანებზე, მაგრამ ყურადღებას არავინ აქცევს. მამას ადგილზე მეც ასე მოვიქცეოდი, იგნორირებას გავუკეთებდი. ამ თემაზე ბესოს არ ვესაუბრებოდი, ეს ჩვენ შორის განხილვის თემა არასოდეს ყოფილა და მით უმეტეს, დღეს უკვე აღარც ღირს.
ბაჩი: ეს ამბები რომ ატყდა, ბავშვი ვიყავი, არ ვაქცევდი ყურადღებას და ახლაც ასე ვარ. ამ ყველაფერზე რომ მეფიქრა, მეც ცუდ დღეში უნდა მქონოდა ნერვები.
მარიამი: ჩემზე ის უფრო მოქმედებს, რომ სადაც უნდა წავიდე, ვინც იგებს, ბესოს შვილი ვარ, ყველას ძალიან უხარია. ქუჩაში მამასთან ერთად რომ მივდივარ, ბესოს უამრავ თბილ სიტყვას ეუბნებიან გამვლელები. ამ ყველაფრის ფონზე, უაზრო სკანდალებზე რეაქცია არ უნდა მქონდეს.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
მამაშვილობაზე, ოჯახურ ურთიერთობებზე ბატონმა ბესომ და მისმა შვილებმა "სარკესთან" ისაუბრეს.
– ბატონო ბესო, ოჯახში დიპლომატები გეზრდებათ. გული არ დაგწყდათ, რომ შვილებმა თქვენი გზა არ აირჩიეს?
ბესო: ჩემთვის მთავარია, იმ საქმეში იყვნენ წარმატებულები, რომელსაც ხელი მოჰკიდეს. მარიამი ჩინურ ენას სწავლობს, ინგლისურსა და რუსულზე აღარაფერს ვიტყვი. ერთი თვის წინ დაბრუნდა ჩინეთიდან. იქ 10 თვით იყო სასწავლებლად წასული. ბაჩიც საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტის სტუდეტია.
– შვილებს სიმღერის ნიჭი გამოჰყვათ?
ბესო: მარიამს სიმღერის ნიჭი ნამდვილად აქვს, ერთი პერიოდი ბაჩიც მღეროდა ხალხურ სიმღერებს.
მარიამი: ბავშვობაში ვინც გაიგებდა, რომ ბესო კალანდაძის შვილი ვიყავი, ყველას უჩნდებოდა სურვილი, მემღერა. მუსიკალური შვიდწლედიც დავამთავრე და ხატვის შვიდწლედიც, მაგრამ არც მხატვარი გავხდი და არც მამის კვალს გავყევი.
ბაჩი: მარიამის მსგავსად, ჩემგანაც ყველა ამღერებას ელოდა. სმენა ორივეს გვაქვს, მაგრამ მამასავით ვერ ვმღერით.
– როგორი მამაშვილობა გაქვთ, მეგობრობთ?
მარიამი: მშობლებს არასოდეს არაფერს ვუმალავდი. საერთოდ, ბავშვობიდან დიდი თავისუფლება მაქვს. ალბათ რთულია, შვილი ასე გაზარდო, მაგრამ კარგი დამოკიდებულებისთვის ეს ბევრად უკეთესია. მათ რომ არ ესიამოვნებათ, ისე არასოდეს ვიქცევი, იქ არასოდეს წავალ, სადაც ჩემი ადგილი არ არის და არც იმას გავაკეთებ, რაც ჩემს ოჯახს არ ეკადრება.
ბაჩი: მეც ძალიან მეგობრული დამოკიდებულება მაქვს მშობლებთან, თუმცა ბავშვობაში დედა ცოტა მკაცრი იყო ჩემ მიმართ. ზარმაცი ბავშვი ვიყავი და სულ სწავლისკენ მიმითითებდა.
– მამა მკაცრი არასოდეს არის, შენიშვნებს არ გაძლევთ?
მარიამი: კი, როგორ არა. სწავლაზე რომ ვარ გადაყოლილი, სახლში საჭმელების და სხვა საქმის კეთების დრო აღარ მრჩება. რამეს რომ შევჭამდი, ვიცოდი, იმ თეფშს დედა ან მამა გარეცხავდნენ და მე ხელს არ ვკიდებდი. ამაზე ბესო გიჟდებოდა. ვერ იტანს, როცა ჭურჭელია გასარეცხი ან ნივთები აქეთ–იქით ყრია. შენი თეფში მაინც გარეცხე ან შენთვის მაინც მოიმზადე საჭმელიო, ამაზე ხშირად მსაყვედურობს. ჩინეთში საკუთარი თავის მოვლაც ვისწავლე და სხვა საქმეების კეთებაც. ახლა მშობლებს დასარეცხ ჭურჭელს აღარ ვუტოვებ.
ბაჩი: მამაჩემისთვის წესრიგი და სისუფთავე მთავარია. თუ საყვედურს მეტყვის, ისევ და ისევ წესრიგის გამო. ოთახი დაალაგეო, ხშირად მიმითითებს. სხვა არაფერზე მიბრაზდება. გვიან მეგობრებთან ერთად სადმე წასვლაზეც არ მაქვს პრობლემა, ყველაფერში მენდობა.
– თქვენს პირად ცხოვრებაზე უყვებით მამას?
ბესო: მე გიპასუხებთ, მაგას მიმალავენ! შეყვარებულების საკითხი ძალიან პირადულია, მაგრამ თუ სურვილი ექნებათ, მომიყვებიან და მეც ყველაფერში გავუგებ.
ბაჩი: არ გვყავს შეყვარებულები.
მარიამი: არაფერს გიმალავთ, მამა! სერიოზული არაფერი ხდება. ზუსტად ვიცი, ისეთ მამაკაცთან ვერ გავჩერდები, რომელსაც ბესოსავით სისუფთავეზე გართულება არ ექნება. მამა მოუწესრიგებელი არასოდეს მინახავს და ქმარიც ასეთი მინდა.
ბესო: მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი ხნის ხალხს შვილიშვილები ჰყავთ, მამამთილისა და სიმამრის ამპლუაში საკუთარი თავი მაინც ვერ წარმომიდგენია.
– რა მოთხოვნები გექნებათ მომავალ სიძესთან და რძალთან?
ბესო: ერთადერთი მოთხოვნა – წესრიგისა და სისუფთავის მოყვარულები უნდა იყვნენ. რძალთან ეს მოთხოვნა ალბათ განსაკუთრებულად მექნება. სუფთად თუ არ იარა და გასარეცხი თეფში დააგდო, ამას ვერ ავიტან. ეს ადამიანის ჩვეულებრივი თვისებაა, რომელიც ქალსაც უნდა გააჩნდეს და მამაკაცსაც. ამასთან ერთად, ქმრის ერთგული უნდა იყოს. სულ ერთია, ჩემთან იცხოვრებენ თუ ცალკე, მთავარია, ბედნიერები იყვნენ.
– ბატონო ბესო, შვილები რას გთხოვენ ყველაზე ხშირად?
ბესო: ფულს!
მარიამი: ფულს ვთხოვთ ხოლმე და ელემენტარულ რაღაცეებს – აქ წამიყვანე და ის წამომიყოლე, მეტს არაფერს. ტანსაცმლის საყიდლად მე დავდივარ, ფულს კი ჯერ კიდევ მამას ვთხოვ. მალე ასე აღარ იქნება.
ბაჩი: მაცივარი სულ სავსე უნდა იყოს. აი, ეს არის ჩემი მოთხოვნა. მიყვარს, როცა მაცივარში შევიხედავ და თვალში ბევრი რამ მხვდება.
მარიამი: მგონი, არც ერთ ოჯახში იმდენს არ ჭამენ, რამდენსაც ჩვენთან. მეც ბევრს ვჭამ და ჩემი ძმა, საერთოდ! ჩვენს მშობლებს რომ ჰკითხოთ, საერთოდ არაფერს ჭამენ. არადა 24 საათის განმავლობაში რაღაცას აცმაცუნებენ. დედა როცა დიეტაზეა, გავიხედავ და, შოთის პურს მიირთმევს შემწვარ კარტოფილთან ერთად. მამაც ასეა.
– ზაფხულობით ოჯახი ერთად დასვენებას ახერხებთ?
ბესო: ამ ზაფხულს ყველას სხვადასხვანაირი გრაფიკი გვაქვს და ამიტომ ცალ–ცალკე დავისვენეთ.
მარიამი: დიდი ხანია ოჯახთან ერთად არ დამისვენია, მეგობრებთან ერთად უფრო მირჩევნია. მამასთანაც სიამოვნებით დავისვენებდი, მაგრამ არ სცალია.
ბესო: ჩემი ბაჩი ვაჟკაცია! გასულ წელს მეგობარმა ოჯახთან ერთად ნიცაში დამპატიჟა დასასვენებლად. ბაჩი ძმაკაცებს შეპირებია, რომ მათთან ერთად თურქეთში წავიდოდა. მეგობრებს არ უღალატა და საფრანგეთის მაგივრად თურქეთში ამოყო თავი. კაცურს მიაწვა ბოლომდე! შვილებში კარგსაც ვხედავ, ცუდსაც და შენიშვნებსაც ვაძლევ. საერთო ჯამში კი, კარგი შვილები მყავს. ორივეს ჯანსაღი ცხოვრების წესი აქვს და ეს ალბათ ჩემი დამსახურებაცაა. რაც დაიბადნენ, ჩემს ხელში სიგარეტი არ დაუნახავთ, ოღონდ არა იმიტომ, რომ მწეველ ხალხზე გართულება მაქვს, უბრალოდ, ჯანმრთელობაზე ვფიქრობ.
– თქვენს ცხოვრებაში იყო რთული პერიოდი, როცა მამა თქვენგან შორს ცხოვრობდა. მერე იყო დავა სასამართლოებში... ამ ყველაფერზე შვილები რას ფიქრობთ?
მარიამი: ამაზე რა უნდა ვთქვა? ჩვენ კიდევ საქართველოში ვცხოვრობთ და ჰოლივუდს ან სხვა ქვეყნებს რომ გადავხედოთ, რას აღარ წერენ პოპულარულ ადამიანებზე, მაგრამ ყურადღებას არავინ აქცევს. მამას ადგილზე მეც ასე მოვიქცეოდი, იგნორირებას გავუკეთებდი. ამ თემაზე ბესოს არ ვესაუბრებოდი, ეს ჩვენ შორის განხილვის თემა არასოდეს ყოფილა და მით უმეტეს, დღეს უკვე აღარც ღირს.
ბაჩი: ეს ამბები რომ ატყდა, ბავშვი ვიყავი, არ ვაქცევდი ყურადღებას და ახლაც ასე ვარ. ამ ყველაფერზე რომ მეფიქრა, მეც ცუდ დღეში უნდა მქონოდა ნერვები.
მარიამი: ჩემზე ის უფრო მოქმედებს, რომ სადაც უნდა წავიდე, ვინც იგებს, ბესოს შვილი ვარ, ყველას ძალიან უხარია. ქუჩაში მამასთან ერთად რომ მივდივარ, ბესოს უამრავ თბილ სიტყვას ეუბნებიან გამვლელები. ამ ყველაფრის ფონზე, უაზრო სკანდალებზე რეაქცია არ უნდა მქონდეს.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
