ჩემი სიცოცხლის გადასარჩენად მან შემიყვარა (სრულად)

2013 წლის ზაფხულია დეიდასთან ვარ, რაჭის ერთ-ერთ სოფელში მე მარიამი მქვია მარიამ ტატიშვილი ვარ 17 წლის მშობლები საქართველოში არ არიან ორივე პროკურორია და აქედან გამომდინარე ხშირად უწევთ ქვეყნიდან გასვლა. ამიტომ მე დეიდასთან და დეიდაშვილთან (ნათია, სანდრო) ვცხოვრობ. დეიდას არ უჭირს საკუთარი მაღაზიების ქსელი აქვს თან დედა და მამაც გვეხმარებინ ყველაფრით. მე ვარ ქერათმიანი საშუალო სიმაღლის დიდი ცისფერი თვალები, გრძელი ხვეული თმა და პატარა ტუჩები . მეგობრები მარის მეძახიან , მყავს ბევრი მეგობარი. მაგრამ საუკეთესო მხოლოდ ხუთი: ლილიეტი ( 17) ნინი (18) ნია (18) ტატო (18) და სანდრო (17). ჩვენ სამი წლიდან ერთად ვართ, სკოლაშიც ერთად შევედით და დავამთავრეთ უკვე . ჩავაბარეთ უნივერსიტეტში და დროის ერთად გასატარებლად ერთად ჩამოვედით დეიდასთან. ეს ზაფხული აუცილებლად საუკეთესოდ უნდა გავატაროთ
_ მააარ..... 
_.................
-მარიამ გამოფხიზლდი :@
-აუ რა გინდა ხო ხო შემჭ.. - სიტყვის დამტავრება ვერ მოვასწარი რომ სანდრომ თავზე ცივი წყალი გადამასხა.
- აუუუუუუუუ, დებიიილოოოოო !!!!- სხვა ვერაფერი მოვიფიქრე და ბალიში ვესროლე. ამ დროს ხითხითით ოთახში ლილიეტი, ტატო ნინი და ნია შემოვიდნენ
-რა გაცინებთ? :@- დეიიიიიდააა- ვიკივლე მე
-:D:D როგორ მოგეწონა ?-ტატო
-ჩვენ უკვე გადვაგასხეს- თქვეს ნინიმ და ნიამ და მაისურები დამანახეს
-აბა აბა გარეთ ყველა- სიცილიტ შემოვიდა ნათია დეიდა- ჰე ადექი ბავშვებს აქაურობა დაათვალიერებინეთ შენ და სანდრომ
- კისერიც უტეხიათ კლდეზე ავიყვან და გადმოვყრი :D კარგი ავდექი ესენი არიან ჩემი მეგობრები: ტატო, ნია, ნინი, ლილიეტი და ჩემი დეიდაშვილი მარი, გახსოვს?- სანდრო
_მარიკუნ, როგორ ხარ? აუ ეს როგორ გაზრდილა 5 წლის წინ რა პატარა იყო მე და შენ რო ვაწვალებდით :)- ნიკა
ალბათ სახეზე ცხრა ფერი დამედო როცა ჩემსკენ წამოვიდა, და ეს სანდროს არ გამოპარვია, ღიმილით გამომხედა:)
-კარგად ნიკუშ შენ ?
-ვარ რა :) ხო წამოდიტ მოედანზე ბურთი ვითამაშოთ.- ნიკა
გოგოები ბიჭებზე ვიყავით და ფეხბურთი და კალათბურთი ვითამაშეთ, უცებ ნიკა თამაშს გამოეთიშა ვიღაც გოგოსკენ გაექანა ჩაეხუტა და აკოცა. ეს რომ დავინახე ადგილზე გავშეშდი, თვალები ცრემლით ამევსო მუხლები მომეკვრთა და წავბანცალდი სანდრო და ბავშვები მაშინვე ჩემთან გაჩნდნენ
-მარ, რა დაგემართა კარგად ხარ ? -მკითხა სანდრომ
-სან გთხოვ აქედან წამიყვანე- ატირებული ცრემლების დასამალად სანდროს მკერდს მივეხუტე.
- წავედით ყველა -ტატო
სანდრომ ხელში ამიყვანა და სახლში რომ ავედით ყველამ კითხვები დამაყარა:
-რა დაგემართა?-ნინი
-ხო რა გჩირს არაფერი დაგვიმალო:*- ნია
-ხომ იცი ჩვენ შენთან ვართ:):*- ერთხმად თქვეს ლილიმ და ტატომ
-კარგით ხალხნო რამ გადაგრიათ უბრალოდ რაღაცამ მომწამლა:| -მე
-ალბათ სანდროს პიცამ:D :P
-ჩემს პიცას შეეშვით - თქვა სანდრომ
-კარგი წავედი დავიღალე უნდა დავიძინო დავიღალე მიყვარხართ :*:*:*:*
- ჩვენცცც :* ერთხმად მიპასუხეს
სააბაზანოში შევედი შხაპი მივიღე და სახლის უკანა კარიდან ეზოში გავედი იქედან კი კიბით სახურავზე ავედი აქ განმარტოება ძალიან მიყვარს :*.
-------------------------
ამ დროს სახლში
--------------------------
-ეს უეჭველი რაღაცას გვიმალავს-ნინი
-კი ნამდვილად -ლილი
- უნდა გავარკვიოთ აუცილებლად:/- ტატო
- ეგ მე მომანდეთ- თქვა სანდრომ
--------------------------

ვარსკვლავებით იყო მოჭედილი მთელი ცა ბურთივით ამოგორებულიყო სავსე მთვარე შევყურებდი მას და ცრემლები ღაპა-ღუპით მომდიოდა, უცებ კარის ხმა გავიგე ცრემლები მოვიწმინდე. სანდრო იყო ის სახურავზე ამოვიდა
-როგორ მიხვდი რომ აქ ვიქნებოდი ?
-ბავშვობაშიც აქ ჯდებოდი ხოლმე როცა მე გაგაბრაზებდი შენ კი იბუტებოდი :)
-საააან-ჩავეხუტე
-მარ რა ხდება მომიყევი - თქვა სანდრომ
- ხომ იცი ნიკას უკვე 7 წელია ნიკას ვიცნობ
- ხო მერე?
-არ ვიცი რატომ მაგრამ ძალიან მიყვარს ...
-და დღეს იმ გოგოს რომ ჩაეხუტა გული დამწყდა :(
- ვიცოდი გატყობდი, ყველაფერი სახეზე გაწერია:)
- მაგრამ მხოლოდ შენ კითხულობ:)
-იმიტომ რომ ჩემი სულელი დაიკო ხარ :):*:*გინდა ბავშვებს ვუთხრათ და რაიმე ფილმს ვუყუროთ?
-აუუ ხოოო ძაან :)
ჩავედით ფილმს ვუყურეთ მელოდრამა იყო გოგოები ემოციებით ვუყურებდით სანდრო და ტატო კი დებილობა კომენტარს აკეთებდა ყველაფერზე :) დილის 5 საათზე დავიძინეთ .....
-მაააარრრ მარიიიკუუნნნნ !!!!!!! - ლილიეტი ყვავივით დამჩხაოდა თავზე
-ხოოო აუ რა ადრე გამარვიძეთ ეეე :@
-ადრე ადრე ხო ქალბატონო ? 4 საათია !!-ნინი
- რააააა ?-საათს დავხედე და საწოლიდან გადმოვარდი
-ვააა ზარმაცამ გაიღვიძა? :)- სანდრო
-ჩვენ ჩავიცვით და დღეს ადრე გავდივართ. ჯერ უნდა ვისეირნოთ და მერე მოედანზე ჩავალთ ხო წამოხვალ ?
გუშინდელი დღე გამახსენდა და ნერწყვი გადავყლაპე-ხო რათქმაუნდა ჩავიცმევ-ეს ვთქვი შხაპი მივიღე შემდეგ შორტი კეტები და თეთრი მაისური ჩავიცვი თმა მაღლა ავიწიე და გავედი.
რახან მზე იყო გზაზე ვერ ვისეირნებდით ამიტომ ტყეში ავედით და იქ დავსეირნობდით მოვიდა 7 საათი და ნელ-ნელა ჩავედით მოედანზე ნიკაც გამოჩნდაიგივე დამემართა მაგრამ ძალა მოვიკრიბე
-პრივეტ ნიკუშ:)
-პრივვვეეტტტ დღეს მაგრად უნდა გავერთოთ ჩემი დაბადების დღეა19 ის გავხდი ქვემოთ სასადილოში დავსხდეთ წამოდით.
- კარგი მოვდივართ:)
-ნატ მაშ მოდით აქ :):*- ვიღაცას დაუძახა ნიკამ
ნატა ვიცანი მაგრამ ეს... ეს ის გოგოა ვინ ნიკასთან ერთად იყო წინა დღეს
-ეს ვინ არის ?-ვიკითხე მე და ავათვალიერე მაღალი გამხდარი და ქერათმიანი გოგო იყო უნდა ვაღიარო რომ ლამაზი ....
-ეს არის მაშა უკრაინიდან ჩამოვიდა ჩემთან :)- ნიკა-მაშ ესენი ჩემი მეგობრები არიან
ესენი ჩემი მეგობრები არიან
-სასიამოვნოა.- ერთხმად ვუთხარით ყველამ
სასადილოში ჩავედით, მშვენიერი სუფრა იყო უნდა ვაღიარო მაგრამ, მე ბევრი არაფერი მიჭამია. ძირითადად შამპანურს ვსვავდი. მარტო არა მე და ნია . შემდეგ უცხოური და ქართული სიმღერები ჩართეს, ყველა ადგა და ცეკვა დაიწყეს, მე ნია და ნატა ერთად ვცეკვავდით. ძალიან ბევრი ვიცინეთ, მოკლედ რომ ვთქვათ ეს საღამო მშვენივრად გავატარეთ.
ღამის თორმეტი საათი იყო როდესაც ნიას ტელეფონმა დარეკა .
-გისმენთ!
-.................................
-დიახ მე ვარ . რა ხდება, ვინ ხართ ?
-.......................................... ................
-რა? ეს შეუძლებელია! რომელ საავადმყოფოში?
-..................................................
- კარგით, ახლავე წამოვალ .
- ნი, რა ხდება ? - მაშინვე ვითხე მე.
-დედაჩემი ავარიაში მოყვა. ახლავე უნდა წავიდე.
- რა? არა ! საჭესთან ვერ დაჯდები, ნასვამი ხარ ! - ჩვენთან მოვიდა ლილიეტი.
- ლილიეტი მართალია , გთხოვ... ნია! - ასეთი ანერვიულებული და თანაც ნასვამი, საჭესთან ნამდვილად ვერ დაჯდებოდა.
- რაც არ უნდა მითხრათ მაინც წავალ, - ეს თქვა მანქანაში ჩაჯდა და წავიდა.
3 საათის შემდეგ
-ხომ ვამბობდი, არ უნდა გამეშვა. ტელეფონზე ვურეკავ არ მპასუხობს ნამდვილად რაღაც მოხდა ! - სიტყვის დამთავრებაც ვერ მოვასწარი, რომ ჩემმა მობილურმა დარეკა.
-გისმენთ!
-................................
-დიახ მე ვარ !
-........................................................
- რა ? სად ? რა ადგილზე მოხდა?
-..............................................................
- მოვდივარ ! - ვთქვი და მანქანის გასაღები ავიღე.
- რა ხდება ? ან სად მიდიხარ ?- მკითხა ტატომ
- ნია ავარიაში მოყვა, ეს ადგილი 1-2 კილომეტრშია ახლავე უნდა წავიდე!
- რა? არა! ჩვენც მოვდივართ ყველა.- ერთხმად თქვეს, მსნქანაში ჩავჯექით და წავედით.
ნახევარ საათში იქ ვიყავით, პოლიცია და სასწრაფოც იქ იყო. როდესაც მანქანიდან გადმოვედი, დავინახე როგორ გადმოიყვანეს დაწეჭყილი და ამოტრიალებული მაქანიდან, ნიას სისხლიანი და უსულო სხეული .......
მაშინვე კივილით გავექანე მაგრამ სადრომ დამიჭირა.
- არაააააააააააააააააააა !!!! ნიიიიიიაააააააა !!!! - ბოლოხმაზე ვყვიროდი. ცრემლები არ ჩერდებოდნენ და შეუჩერებლივ მოგორავდნენ ჩემს გაფითრებულ ლოყებზე... მაგრამ უცებ ჩავიკეცე, ხოლო როდესაც თვალები გავახილე, საავადმყოფოში ვიყავი.... ყველა თავზე მადგა , არცერთის თვალზე არ შეშრობილა ცრემლი, რადგან ის ნია ჩვენი ნაწილი იყო , ეს იგივეა ადამიანს ფეხები მოსძვრეს, არ ვიცოდი რა მექნა რადგან ყველაფერზე ის მახსენდებოდა, ყველგან მას ვხედავდი ......
ასე გადიოდა დღეები არაფრის სურვილი არ მქონდა არ ვჭამდი მხოლოდ ვტიროდი , არ ვიცი ,რატომ ... იქნებ იმიტომ, რომ მეგონა ამით ნიას დავიბრუნედი? არა ნამდვილად არ ვიცოდი. მაგრამ ნელ-ნელა ვსუსტდებოდი, არაფრის თავი აღარ მქონდა ძლივს დავდიოდი, ექიმები დღეებს მითვლიდნენ, რადგან ფაქტიურად მომაკვდავი ვიყავი......
-------------------------------------
ექიმი და დეიდა (სანდრო)
-ექიმო რა გავაკეთოთ? რითი დავეხმაროთ მას ?-- ნათია დეიდა
-ალბატ თქვენც ხვდებით, რომ მარიამმა ძალიან სერიოზული ფსიქოლოგიური ტრამვა მიიღო, მისთვის ნიას სიკვდილი ნამდვილად არ აღმოჩნდა ადვილი გადასატანი. ამიტომ ფსიქოლოგის რჩევით, მას ამ მდგომარეობიდან მხოლოდ კარგი ამბავი ან ის ადამიანი გამოიყვანს, რომელიც მარის უყვარს . თუ იცით დღიური აქვს?
-რა? დღიური? არა, არ აქვს ,,ყავს“ ! სანდრო ნიას ვინმე ხომ არ უყვარს ?-- ნათია დეიდამ გამომცდელი მზერა მიაპყრო სანდროს.
-მე საიდან უნდა ვიც.. მოიცადეთ, ვიცი ვინც გადაარჩენს მარის, წავედი.
-საად?
-მასთან, ვისაც მარის გადარჩენა შეუძლია.- თქვა სანდრომ შენობიდან გავიდა, მანქანაში ჩაჯდა და ტელეფონზე ნომერი აკრიფა.
-ნიკა სად ხარ ძმაო?
-...............................................
- კარგი არ წახვიდე მოვალ.
სანდრო სასადილოში შევიდა და იმ მაგიდასთან დაჯდა რომელზეც ნიკა იჯდა .
-გამარჯობა ნიკა !
- გაგიმარჯოს, რა ხდება მშვიდობაა ?
-რაღაც სერიოზული საქმე მაქვს შენთან .
-კარგი, გისმენ !
-ანუ ხომ იცი ჩემი დეიდაშვილი მარი?
_ ხო,
-ნიას სიკვდილის შემდეგ მან მიიღო სერიოზული ფსიქოლოგიური ტრამვა, ძალიან ცუდადაა არაფერს ჭამს, მისი დღეები დათვლილია, ფსიქოლოგმა გვითხრა, რომ მას ამ მდგომარეობიდან მხოლოდ კარგი ამბავი ან ის ადამიანი გამოიყვანს , ვინც მარის უყვარს .
- და მე რით შემიძლია დაგეხმარო ?
-მარის ათი წლიდან უყვარხარ !
- რაააა ????
- და იმ მაშასთან რომ გხედავს გული საშინლად სტკივა , არც კი ვიცი როგორ გთხოვო..... როგორმე უნდა შეიყვარო ......
- რომელ საავადმყოფოშია ? ახლავე წავიდეთ!
-ძმა ხარ ნიიიკ :*:*
-------------------------------
ვფიქრობდი კვლავ ნიაზე , როდსაც კარი გაიღო, ყურადღება არ მიმიქცევია, სანამ ჩემს წინ ნიკა არ დადგა ძალიან გამიკვირდა და გამიხარდა....
-გამარჯობა მარ :)- მითხრა ნიკამ და გაიღიმა
- გამარჯობა , შენ აქ რას აკეთებ ?
-შენს სანახავად მოვედი :) - ისევ ეს ღიმილი, ღმერთო როგორ მიყვარს :*
-მართლა ? მაშა სადაა ?- ვკითხე მე ჯანდაბა ახლა მიხვდება, რომ ვეჭვიანობ :)
-არ ვიცი, მგონი უკრაინაში ბრუნდება :*:) შეგიძლია ერტი თხოვნა შემისრულო ?
-???????
-აქედან რომ გაგწერენ, სადღაც მინდა დაგპატიჟო და ხომ წამოხვალ ?
ახლა გული გამისკდება სიხარულისგან ,
-საად ?
-ოოოო, ეგ სიურპრიზია :):*:*
-კარგი :)
- წავედი <3, - მოვედა და შუბლზე მაკოცა, სწორედ ამ დროს, კარი სანდრომ შემოაღო :)
-უკაცრავად, ხელი შეგიშალეთ :0
-არა მე უკვე მივდივარ - თქვა ნიკამ და გავიდა. სანდო საწოლზე ჩამოჯდა.
-როგორ ხარ ?
-ეს რა იყო ? ასე მალე რამ შეცვალა ?- და გავიცინე ეს მეც უცნაურად მომეჩვენა , რადგან უკვე ერთი თვეა არ გამიცინია .
-რა? შენ გაიცინე ?- აღფრტოვანებულმა მკითხა სანდრომ .
-მგონი ხო, მერე რა ?
- ნელ-ნელა ძველი მარი ბრუნდება :):*:*:*
მთელი ერთი თვე ნიკა თაიგულებით მოდიოდა და გულს მიხარებდა. მეც ვცდილობდი , რომ რაც შეიძლებოდა ჯანსარი საკვები მიმეღო ექიმის ყველა რცევას ვითვალისწინებდი და საავადმყოფოდან იმაზე ადრე გამწერეს , ვიდრე წარმოვიდგენდი :) :*:*:*
სახლში ნიკამ და სანდრომ მიმიყვანა ნიკამ სამაჯური მაჩუქა:)
-აი ეს შეეენ ჩემგან :*
-აა მადლობა ნიკ :)
- კარგი უნდა წავიდე საღამოს შვიდზე გამოგივლი :)
- კარგი . ნახვამდის :)
როდესაც სახლში შევედი ყველა ის ადამიანი დამხვდა ვინც მიყვარდა თან ძალიაან :*
-მაააარრ :* - ჯერ ლილი და ნინი მოვიდნენ და ჩამეხუტნენ, შემდეგ ტატო და ბოლოს დეიდა:*
-ჩემი გოგო :*
ერთად ვისადილეთ :) და შემდეგ გოგოებმა ოთახში შემიყვანეს, ყველაფერი გამომკითხეს და როდესაც გაიგეს, რომ ნიკამ სასადილოდ დამპატიჟა, კიღამ გაგიჟდნენ :)
-სწორედ ამიტომ საუკეთესოდ უნდა გამოიყურებოდე:*:*
-და სწორედ ამიტომ მე და ლილიეტმა ახალი ტამოსები გიყიდეთ :)- ეს თქვა ნინიმ და როდესაც კარადა გამოაღო, პირი ღია დამრჩა :0:0
-გოგოებო მადლობა :*:*:*:) - ორივეს მაგრად ჩავეხუტე
-ეეეე, ყველაფერს გოგოებს ნუ დავაბრალებთ , ფეხსაცმელები მე და სანდრომ შეგირჩიეთ :)
-ჩემიი ყოჩაღი ბიჭები :*
ახლა დაიწყო ჩემი წამება , ჯერ სააბაზანოში შემაგდეს , როდესაც გამოვედი მაკიაჟი გამიკეთეს :)
-აი ეს კაბა და ეს ფეხსაცმელები უნდა ჩაიცვა :)- კაბას რომ შევხედე ნია გამახსენდა ზუსტად ასეთი ეცვა ბანკეტზე ოღონდ თეთრი:( და ცრემლები წამომივიდა , გოგოები მაშინვე მიხვდნენ რაც ხდებოდა
-მარ ნია მუდამ ჩვენტან იქნება :*
-თითოეული ჩვენთაგანის გულში ძალიან ღრმად :*
-მიყვარხართ :* თქვენ რომ არ მყავდეთ :) - ვუთხარი მე
- აბა ახლა არავითარი ცრემლები :)
კაბა და მაღლები ჩავიცვი თმა გავიშალე კულულები წინ გადმოვიყარე :) რომ გამოვედი ყველას პირი ჩამოუვარდა :)
-სანდრო, ისა და ნიკას მაგივრად რომ მე წავიყვანო წინააღმდეგი ხარ ?
-სულელოოოოო :* მართლა როგორ გამოვიყურები ?
-შესანიშნავად ,ლამაზად ,მაგრად , - ყველამ ერთად წამოიძახა :)
ამ დროს კარზე ზარი დააკაკუნეს ,კარი გავაღე და ნიკა გაშეშდა თან პირი დააღო.
-პირი დამუწე ბუზი არ შეგიფრინდეს :D - სიცილით უთხრა სანდრომ
-ა ხო, არა უბრალოდ ძალიან ლამაზად ხარ მარ :*
-მადლობა, შენც:)
-წავედით ?
-მისმინე ახლა მარის გაბარებ შენ, იცოდე არ გააბრაზო. ბავშვობაში ერთად ვაბრაზებდით და ახლა მარტო შენ რო გააბრაზო მეწყინება :D:P
-კარგიიი :)
მანქანაში ჩავჯექით, დიდი ხანი არ გვივლია. დაახლოებით თხუთმეტ წუთში . რაღაც შენობის წინ გავჩერდით ნიკამ კარი გამიღო როდესაც მანქანიდან გადმოვედი, თვალებზე ხელი ამაფარა , მეორე ხელი კი ხელზე მომკიდა და სადღაც წამიყვანა . როდესაც თვალები გავახილე, დავინახე დიდი დარბაზე სანთლებით და ვარდის ფურცლებით სავსე, შუაგულში კი მრგვალი მაგიდა იდგა, ეს ყველაფერი ულამაზესი იყო . უცებ დავინახე ნიკა რომელიც ჩემსკენ წამოვიდა
-მადლობა, რომ არსებობ ..... (ვუთხარი მე და ჩავეხუტე)
მანაც ხელები მომხვია და უდიდესი სითბო და სიყვარული ვიგრძენი :*
ეს საღამო საუკეთესო იყო ჩემს ცხოვრებაში :) ბევრი ვილაპარაკეთ:
-ნიკ შენს შესახებ ბევრი რამ არ ვიცი მიუხედავად იმისა რომ შვიდი წელია გიცნობ :) მომიყევი :* (ვუთხარი მე და თბილად გავუღიმე )
-მე ვარ ნიკა ლომთაძე, 19 წლის. სკოლა დავამთავრე, ვსწავლობ უკვე მეორე კურსზე ვარ . მყავს უფროსი და რომელიც ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს, მშობლები არ მყავს დედა გარდამეცვალა მამაჩემი კი არ გამოჩენილა არასდროს ..... ( ეს რომ თქვა, დავინახე როგორ ჩაუდგა თვალებში ცრემლი, და თავი დამნაშავედ ვიგრძენი ეს ყველაფერი, რომ გავახსენე )
-ნიიკ :* ბოდიში მე უბრალოდ....
-არა არაუშავს ეს არაფერია :* (თქვა მან და ჩემი საყვარელი ღიმილით გამომხედა :) )
მიუხედავად ამ ყველაფრისა ბევრი ვიმხიარულეთ, ღამის 2:27წთ იყო, როდესაც ავდექით ნიკამ სახლში მიმაცილა:*

-აი მოვედით :)
-ხოო, ნიიიკკ ძალიან დიდი მადლობა ყველაფრისთვის , ყველაფერი არაჩვეულებრივი იყო.
-არაფერს, ეს შენი გულისთვის გავაკეთე :*
მანქანიდან გადმოვედი და სახლში ფეხაკრეფით შევედი მეგონა ეძინათ მაგრამ უცებ შუქი აინთო და ლილიეტი და ნინი ოთახიდან გამოვიდნენ :) რათქმაუნდა აინტერესებდათ რა მოხდა:* ამიტომ სხვა გზა არ მქონდა, ყველაფერ მოვუყევი მათ ამ დროს ოთახში სანდრო და ტატო შემოვიდნენ თურმე კართან იდგნენ და გვისმენდნენ :@
-ჩვენ ყველაფერი გავიგონეთ :)
-ჭორიკნებოოო :) მოდით ჩემთან ( ვუთხარი ორივეს და როდესაც ჩემთან მოვიდნენ კარგა გემრიელად ბალიში ვთხლიშე :D:P)
-ეგრე არა ? ( საწოლზე დაყრილ დანარჩენ ბალიშებს დაავლეს ხელი და გოგოებს დაგვესივნენ)
-ეეეეე აუუ აუუ, ნუ , მეღიტინეებბბაააააააა !!!!! ( სამივე ასე ვკიოდით ამაზე კი ისინი იცინოდნენ ......
გოგოებმა ერთად დავიძინეთ და დილით რომ გავიღვიძეთ , თავიდან არაფერი, მაგრამ როდესაც სააბაზანოში სარკეში ჩავიხედეთ .. განწირული ხმით ვიკივლეთ :
-სანდროოოოოოო, ტატოოოოოოოო მოგკლავთ :@:@:@
ორივე აბაზანაში შემოვიდა და სიცილს ვერ იკავებდნენ ,
-არ მოგწონთ ? მაკიაჟი გაგიკეთეთ :)(სიცილით თქვა სნდრომ )
ამაზე სულ გადავირიეთ მაკიაჟი არა ? ორივეს ხელი ვუჯიკავეთ კაბინაში შევაგდეთ და ცივი წყალი მოვუშვით აი აქ კი ჩვენ დავიწყეთ სიცილი :) მთელმა დღემ ასე ჩაიარა სიცილ-კისკისში :)
მთელი თვის განმავლობაში სადაც კი წავიდოდით ნიკა ყველგა ჩვენთან ერთად იყო, გოგოებიც და ტატოც უფრო დაუახლოვდნენ და უფრო კარგად გაიცნეს :* გავიდა ერთი თვე და მოვიდა ჩემი დაბადების დღე :* წესიერად გაღვიძებულიც არ ვიყავი რომ ლილიეტი და ნინი ჩემს ოთახში შემოვარდნენ <3
-მძინარე მზეთუნახავოოო , გილოცავვთთ :):* უკვე 18 წლის ხარ :*
-მადლობა გოგოებოოოო :) (და ორივეს გადავეხვიე ) გარეთ რომ გავედი დეიდამ მომილოცა მაგრამ სანდო, ტატო და ნიკა არსად არ ჩანდნენ :( გამიკვირდა დეიდას ვკითხე,, ბიჭები სად არიან“ მეთქი მაგრამ ,,არვიცი დილას ადრე გავიდნენო .
------------------------
ამ დროს ნიკა სანდრო და ტატო
------------------------
-აბა რას აპირებ რა უნდა გაუკეთო ? (სანდრო)
- ანუ ახლა რა ხდება, გოგოებს უკვე შევუთანხმდი რომ საღამოს 8 საათისთვის მარის სასადილოში მოიყვანენ, მან არაფერი არ იცის ჩვენ კი სასადილოში დავხვდებით და პატარა სიურპრიზს გავუკეთებთ :);*
-გიყვარს ? არ მინდა გული ეტკინოს. (ჰკითხა სანდომ)
-სიგიჟემდე, არც კი ვიცოდი ასეთი საყვარელი თუ იყო... ის უბრალოდ საოცარი არსებააა :):*
-ნამდვილად :) ( თქვა ტატომ და ნიკას გაუღიმა)
მოსაღამოვდაგოგოები ჩემს ოთახში შემოვიდნენ
-აუ მარ სასადილოში წამოგვყვები გოგოები დავსხდეთ :)
-ხო კარგით , წამოვალ :) ( ძალიან გაბრაზებული ვიყავი იმის გამო რომ დღეს არცერთი არ გამოჩნდა )
-ოღონდ ლამაზად ჩაიცვი კაბა :) ( წითელი კაბა და წითელი მაღლები გამოიღო ლილიმ კარადიდან)
-აუცილებელია რომ ესენი ჩავიცვა ?
-რათქმაუნდა დღეს შენი დაბადების დღეა :)
- ხო ჩემი დაბადების დღე ,რომელიც ისეთ ადამიანებს დაავიწყდათ ,რომლებსაც ეს არ ეპატიებათ ,( მოღუშული სახით ვთქვი მე მაგრამ ჩავიცვი . მანქანაში ჩავსხედით და მივედით, როდესაც კარი შევაღე ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ქონდა ჩემი საყვარელი ადამანების გარემოცვაში ვიყავი <3 ირგვლივ ყველაფერი ულამაზესი იყო უცებ უკნიდან ვიღაც მომიახლოვდა და ყურში ჩამჩურჩულა :
-დაბადების დღეს გილოცავ საყვარელო :) როდესაც მივტრიალდი ხელში ნიკა შემრჩა საქორწილო ბეჭდით ხელში .....
-მაარრ, სიგიჟემდე მიყვარხარ და ცოლად გამომყვები ?
გული თუ არ გამისკდებოდა არ მეგონა :)
-მეც სიგიჟემდე მიყვარხარ, და რათქმაუნდა გამოგყვები :)
ნიკამ ჩაიმუხლა და ბეჭედი მარჯვენა ხელის არა თითზე გამიკეთა :* მაშინვე ჩავეხუტე :* ყველას სათითაოდ და მადლობა გადავუხადე :)
-ერთ ერთ კვირაში ქორწილი მაქვს :) არ მჯერრრააააა :)
-ჩვენ კი მეჯვარეები ვართ :*:*:*
-საყვარელოოოო მოვედით :*(კარიდან დაიძახა ნიკამ და ის სანდო და ტატო შემოვიდნენ :)
-მაკუს, ყველაფერი მოგვარებულია ქორწილისათვის :) (მოვიდა სანდრო და ლოყაზე მიპრწკინა )
მთელი კვირა მაღაზიებში დავდიოდით, უამრავი ტანსაცმელი და სხვადასხვა ნივთები ვიყიდეთ .
და აი დადგა ქორწილის დღეც დადგა მე გრძელი თეთრი გიპიურის კაბა მეცვა რომელიც ქართული ნაციონალური სამოსის ელემენტებით იყო გაფორმებული, ნიკას კი თეთრი ჩოხა-ახალუხი :) ორივე ძალიან ლამაზად ვიყავით , ქორწილმა მშვენივრად ჩაიარა
სამოგზაუროდ პარიზში წავედით:) და მთელი რვა თვე იქ ვიყავით :) დადგა დღე როდესაც , საქართველოში ჩამოვედით
საქრთველოში ჩამოვედით. თბილისში უკვე 18 საათზე ვიყავით, რაჭაში რომ ჩავედით უკვე 10 საათი იყო , ანუ ჩვენებს რომ დავურეკეთ ვუთხარით,რომ 1 თვეში დავბრუნდებოდით. მაგრამ სიურპრიზი გავუკეთეთ და 1 თვით ადრე ჩამოვედით... ნიკამ მანქანა სახლის წინ გააჩერა
-შენ შედი , ბარგს მე შემოვიტან :)
-კარგი :* (ვუთხარი მე და სახლის კარზე დავაკაკუნე:)
სანდრომ გამოიხედა და რომ დამინახა მის სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა :)
-მააარრიიიი ( იყვირა და მომეხვია)- იცი როგორ მომენატრე :*
-საან ფრთხილად ბავშვი :)
-რა? რა ბავშვი ? (მკითხა გაკვირვებულმა) და როდესაც მუცელი ვანახე იღრიალა- ბიძია გავხდებიიიიიიიი რააა მაგაარრიიიიააააა :*:*:*:*
მის ყვირილზე დეიდა,ტატო, ნინი და ლილიეტი გამოვარდნენ და ყველა ერთად ჩამეხუტნენ :* ამასობაში ნიკაც მოვიდა, ახლა მას ეცნენ
-გილოცავთ:*
-ნიკ ძმაო :*
-აუ როგორ მომენატრეთ :*:*:*
ასე ერთად ყოფნაში გავლიეთ ერთი თვე, გვეყოლა ტყუპი გოგო ბიჭი
ალექსანდრე და ალექსანდრა დავარქვით (სანდრო და სანდრა) და ისინიც იყვნენ ბიძია ტატოს და ბიძია სანდროს ქორწილში :* სანდრომ ლილიეტი ხოლო ტატომ ნინი მოიყვანა ცოლად :*
დაშორება არ გვინდოდა ამიტომ ერთი უზარმაზარი სახლი ვიყიდეთ და იქ დავბინავდით სანდროს გოგონა შეეძინა ანა დაარქვა ხოლო ტატოს ბიჭი და გიორგი დაარქვა :* აი ასეთი დიდი და ბედნიერი ოჯახი ვართ:*
ახლა სანდრო სანდრა 5 წლისაა გიორგი და ანა კი 4 ის :* ცხოვრებამ უბედნიერეს ადამიანად მაქცია , გვერდით შვილები მეგობრები და საყვარელი მეუღლე მყავს :*:*.........

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა რადგან ეს გულიდან წამოსული სითბოა კიდევ უამრავი მაგალითის მოყვანა შემიძლია, მაგრამ ეს მაგალითები თქვენც კარგად იცით, ჩემი აზრით სიყვარული ის გრძნობაა, რომელსაც სიტყყვეით ვერ გამოხატავ , ამაზე შეგიძლია საათობით ილაპარაკო მაგრამ საბოლოო დასკვნამდე მაინც ვერ მიხვიდე. ბევრი ამბობს სიყვარული ვერ დამაბრმავებსო იმასაც კი გეგმავენ როდის შიიყვარონ მაგრამ სიყვარული უეცრად მოდის ერთხელ და სამუდამოდ შემოდის და ისე მყარად იკალათებს ადგილს შენს გულში რომ იქიდან ვერანაირი ძალით ვერ გამოიყვან და ის სიცოხლის ბოლო ამოსუნთქვამდე შენთან დარჩება. ჩემი აზრით არაფერი შეედრება იმას რასაც სიყვარული და საყვარელი ადამიანი ჰქვია ამ დროს ყველაზე მცირედიც გიხარიათ, თუნდაც სიცივეში თქვენი რჩეული თავის ქურთუკს რომ დაგითმობთ და გეტყვით "მე სითბო არ მჭირდება მე შენ მათბობ." მიუხედავად იმისა რომ ქურთუკი ცოტა დიდი გაქვთ თავს მაინც ყველაზე კომფორტულად გრძნობთ, რა შეედრება მის ერთხელ ნათქვამ "მიყვარხარს?!" რა შეედრება მის ნათქვამ "შენ ჩემი სიცოცხლე ხარ" კიდევ უმარავი სენტიმენტალური რამ, შეიძლება დავწერო, ახლა ყველამ შეიძლება თქვათ ეს ხომ სისულელეა მაგრამ ეს ყველაზე საუკეთესო რამაა რაც კი შეიძლება თქვენს ცხოვრებაში მოხდეს. როდესაც გიყვარს ის შენთვის მზეა რომელიც გათბობს, წყარო რომელიც წყურვილს გიკლავს. ჰაერი რომლითაც სუნთქავ საკვები რომლითაც იკვებები სიცოცხლე რომლითაც არსებობ, როდესაც გიყვარს საყვარელი ადამიანის გარეშე ცხოვრება წარმოუდგენელი გეჩვენება და ეს ასეცაა, და თუ მართლა გიყვარს მუდამ მზად ხარ უთხრა უამრავი ტკბილი სიტყვა თქვა სხვასთან მასზე უამრავი ტბილი სიტყვა და ყოველთვის შეგეძლოს მას უთხრა გრძნობით "მიყვარხარ!! შენს გარეშე ჩემი ცხოვრება წარმოუდგენელია, თუკი შენ არ იქნები მე სიცოცხლე არ მჭირდება". ამის თქმა ყველას შეუძლია მაგრამ არავის ისეთი გრძნობითა და ისე დამაჯერებლად გარდა შეყვვარებული ადამიანისა.♥♥ :*:*:*:*:*:*
დასასრული! !