ანეკდოტები

დაბნეული ცოლ–ქმარი გარაჟთან დგანან.
– რა მოგივიდათ? – ეკითხება მეზობელი.
– რა და, გარაჟის გასაღები სახლშია, სახლის გასაღები – მანქანაში, მანქანა – გარაჟში... რა გვეშველება ახლა?
* * *

– რა ღირს ეს ქსოვილი?
– 12 ლარი, ქალბატონო.
– მეტრი?
– არა, კილომეტრი!
* * *

– ექიმო, მიშველეთ, ცოლი გამიგიჟდა! იძახის, თხილი ვარო.
– მერე მოიყვანე სასწრაფოდ!
– გავტეხო თუ ისევე, ნაჭუჭიანად მოვიყვანო?
* * *

– არ გინდა, ცურვა ისწავლო?
– რა მეჩქარება, მოვესწრები, ჯერ ხომ არ ვიხრჩობი...
* * *

ოჯახი ახალ ბინას ზეიმობს. ყურისწამღები ხმაურია. რაკავს ტელეფონი. ცოლი ყურმილს იღებს და ცოტა ხანში ქმარს ეუბნება:
– კიდევ კარგი, რომ ბინა ჩვენს ქვემოთ სართულზე არ ავიღეთ.
– რატომ?
– ახლა ქვემოდან დარეკეს, ისეთი ხმაურია, საცაა გავგიჟდებითო.
* * *

ქალაქელი აგრონომი სოფელში ჩავიდა და იქაურ აგრონომს ჭკუას არიგებს:
– თქვენ არასწორი მეთოდებით მუშაობთ.
– მაინც?
– აი, მაგალითად, თუნდაც ეს ხე ავიღოთ. გამიკვირდება, თუ თქვენ ამხელა ხიდან ერთ კილოგრამ ვაშლს მაინც აიღებთ.
– ეს მეც გამიკვირდება, – ეუბნება სოფლის აგრონომი, – ეგ მსხლის ხეა.
* * *

გადაპრანჭული ქალი ამაყად მიაბიჯებს ქუჩაში. ხედავს, საპირისპირო მხრიდან მისკენ ხელებგაშლილი კაცი მოაბიჯებს.
– აუ, ახლა მომხვევს ხელებს! – გაიფიქრა ქალმა და ელვისებურად გაუშალა კაცს სახეში მარცხენა ხელი. გაისმა მინის მტვრევის ხმა.
– აუუ! – დაიყვირა კაცმა, – უკვე მეშვიდედ ვერ მივიტანე შუშა სახლამდე!
* * *
– ძვირფასო ტელემაყურებლებო, – აცხადებს ტელეწამყვანი, – ახლა კი მოაცილეთ ტელევიზორს ისეთი ნივთები, რომლის ეკრანისთვის სროლა შეიძლება. ორ წუთში ეკონომიკის მინისტრი გამოვა და გვეტყვის, თუ რამდენი პროცენტით გაძვირდება კომუნალური გადასახადები.
* * *

შერლოკ ჰოლმსი სასაფლაოს ათვალიერებს. ერთ საფლავთან ჩერდება და კითხულობს:
"აქ განისვენებს ძლევამოსილი გენერალი და დიდებული ადამიანი".
– ორი დაუმარხავთ ერთმანეთზე ერთ საფლავში, – "გამოიცნო" ჰოლმსმა.
* * *

ბიჭმა ათთეთრიანი მონეტა გადაყლაპა. შემოეხვია ხალხი, აღარ იციან, როგორ დაეხმარონ ბავშვს. შეგროვილ ჯგუფს ერთი მარჯვე კაცი გამოეყო, ბიჭთან მივიდა და წარბშეკრულმა მკაცრად უყვირა:
– აბა, ახლავე გადმოაგდე ფული!
ბიჭმა ფერი დაკარგა და წამსვე გადმოაგდო მონეტა პირიდან.
– ექიმი ხართ, ბატონო? – ეკითხებიან წარბშეკრულ კაცს.
– არა, საგადასახადოში ვმუშაობ.
* * *

ერთი ქუთაისელი მეორეს ეკითხება:
– ბუჯო, წყალი მოდის თქვენთან ზასტავაზე?
– რაის წყალი, შე ჩემა, წყალი კრანში კი არა, სიმონ, რიონშიც აღარ მოდის, ბაყაყები ერთმანეთს აფურთხებენ და ისთე გრილდებიან.
* * *

ბაბუა და შვილიშვილი სეკას თამაშობენ. ცოტა ხანში ბაბუა აყვირდება:
– მატყუებ, მატყუებ, შე პატარა შულერო! შენ იცი, რა ემართება მას, ვინც კარტში იტყუება?
– ვიცი, ბაბუ.
– აბა, თქვი!
– იგებს.
* * *

– ეგერ, კაცი რომ მიდის, ხომ ხედავ? მაგის კაბინეტის კართან რომ მიგიყვანა, დეიშოკები, სიმონ!
– რეიზა?
– მაგის კაბინეტიდან ქალების კვნესა–კივილის ხმა გამოდის, ჭკუიდან აიწევი!
– ამფერი საქსუალურია ეს გამწლეული კაცი?!
– სექსუალური არა, კბილის ექიმია.
* * *

– ძვირფასო, ამ ბოლო დროს შენზე გულმოსული ვარ. შენ ჩემზე უფრო ფეხბურთი გიყვარს, – სლუკუნებს ცოლი.
– დაწყნარდი, ძვირფასო, – ამშვიდებს ქმარი, – სამაგიეროდ ჰოკეიზე მეტად მიყვარხარ.
* * *

ქუთაისელმა ლას ვეგასის კაზინოში თანაქალაქელი ნახა.
– აუ, ანზორია, რაფრა გამიხარდა შენი დანახვა! რომელ სასტუმროში გაჩერდი?
– ჯერ არ ვიცი, რაცხა ოთხი დღეა, რაც აქანე შემევედი.
* * *

ქუთაისელი ჩალურჯებული თვალით მივიდა სამსახურში.
– რა მოგივიდა, კაცო? – ეკითხებიან.
– უძილობა მჭირს.
– მერე?
– ღამის სამ საათზე ვრეკავ ხოლმე ტელეფონზე და ვეკითხები, აბა, თუ გამოიცნობთ, ვინ ვარ–მეთქი.
– მერე?
– წუხელ ერთმა ახვარმა გამოიცნო...