რატომ ნანობს ლევან ყენია თემურ ქეცბაიასთან დაპირისპირებას

ლევან ყენია თამაშობდა ბუნდესლიგის კლუბ ''შალკე 04''- ში. იყო ლვოვის ''სპარტაკის'' შემადგენლობაში. 2013 წელს დიუსელდორფის ''ფორტუნას'' ფეხბურთელი გახლდათ. თუმცა უკვე რამდენიმე თვეა, კლუბის გარეშეა დარჩენილი. საქართველოს ნაკრებში კი ბოლოს 2013 წელს ითამაშა. საფრანგეთთან თამაშის შემდეგ თემურ ქეცბაიას ნაკრებში არ გამოუძახებია.
ლევან ყენია მეუღლესთან, სერბ სლავკა ყენიასთან ერთად გერმანიაში ცხოვრობს. გავიგეთ, რომ ლევანი სხვადასხვა კლუბთან მოლაპარაკებებს აწარმოებს. სიახლეების გასაგებად ფეხბურთელს გერმანიაში დავუკავშირდით.

- ლევან, ახალ კლუბთან მოლაპარაკებები როგორ დამთავრდა?
- ჯერჯერობით არ დამთავრებულა. მოლაპარაკებები ცოტა გაჭიანურდა. ვნახოთ, რა იქნება.
- რომელ კლუბთან გაქვს მოლაპარაკებები?
- დაკონკრეტებისგან თავს შევიკავებ.
- ქართული ფეხბურთის ამომავალ ვარსკვლავს გეძახდნენ. სამწუხაროდ, უკვე რამდენიმე თვეა, კლუბის გარეშე ხარ დარჩენილი. ეს ყველაფერი განწყობაზე ხომ არ მოქმედებს? აგრძელებ ვარჯიშს?
- რა თქმა უნდა, სამწუხარო ამბავია, მაგრამ რას ვიზამთ, ცხოვრება და ფეხბურთი ასეთია. რაღაც შეცდომები დავუშვი, ცოტა არ გამიმართლა და ასე აღმოვჩნდი კლუბის გარეშე. ვიმედოვნებ, რომ რთულ პერიოდს თავს დავაღწევ. რა თქმა უნდა, კლუბის გარეშე ყოფნა განწყობაზე მოქმედებს. ინდივიდუალურად ვვარჯიშობ, მაგრამ ეს სრულფასოვან ვარჯიშს ვერ შეედრება.
- თქვი, შეცდომები დავუშვიო. რას გულისხმობდი?
- რამდენიმე გუნდში თამაშზე უარი ვთქვი.
- საქართველოს ნაკრებში თამაშზეც უარი განაცხადე. იმ ფეხბურთელებს შორის ხარ, რომლებიც თემურ ქეცბაიას დაუპირისპირდნენ. ახლა ხომ არ ნანობ?
- ვნანობ, იმიტომ რომ ამით ისევ ჩემს თავს და ჩემს ქვეყანას ვავნე. მაგრამ ვხვდებოდი, რომ მწვრთნელი ჩემთან ურთიერთობის დალაგებას არ ცდილობდა და ჩავთვალე, რომ უკეთესი იქნებოდა, თუ ერთად არ ვიმუშავებდით. არადა, როგორც ახლა ვხვდები, ჩემი ქვეყანა ძალიან მაკლია, მაგრამ ამ მომენტში ნაკრებში თამაშის პრეტენზია არც მაქვს, რადგან უგუნდოდ ვარ.
- როგორ ფიქრობ, საქართველოს ნაკრების წარუმატებლობის მთავარი მიზეზი რა არის?
- ასე პირდაპირ და გადაჭრით ვერავინ იტყვის, რა არის მიზეზი. მე ყოველთვის ვამბობდი, ჯერ კიდევ 3 წლის წინ, როცა ტრავმის შემდეგ თამაში დავიწყე, რომ ამ ნაკრებს შეტევაში მეტი პოტენციალი აქვს. ჩემი აზრით, უბრალოდ, ნაკრებს სჭირდება მეტი გამბედაობა, მეტი თავდაჯერება. თავდაჯერება კი ასეთი თამაშით არ მოვა. მეტი უნდა შევუტიოთ, შეტევაში მეტი აგრესია გვჭირდება, უფრო მაღლა უნდა ვითამაშოთ ჩვენი საჯარიმოდან. მე ასე მგონია. დარწმუნებული ვარ, ნაკრები დროთა განმავლობაში შედეგს აჩვენებს.
- როგორც ვხვდები, არ ფიქრობ, რომ თემურ ქეცბაიამ აუცილებლად უნდა დატოვოს მთავარი მწვრთნელის თანამდებობა...
- ახლა გადაჭრით არაფრის თქმა არ მინდა.
- გვიამბე შენ შესახებ, როდის დაიწყე ფეხბურთის თამაში?
- 5 წლის ვიყავი, თამაში რომ დავიწყე.
- ფეხბურთზე სიარული სწავლაში ხელს არ გიშლიდა?
- მიშლიდა. სამწუხაროდ, სწავლას ნაადრევად გავანებე თავი. მეცხრე კლასიდან გამოვედი, მაგრამ სწავლა ყოველთვის შეიძლება.
- რა პროფესიას დაეუფლები ახლაც დიდი სიამოვნებით?
- მწვრთნელობა ან გუნდის მენეჯერობა ძალიან მომწონს. მალე ალბათ სწავლასაც დავიწყებ.
- ფეხბურთს ოჯახში ვინმე თამაშობდა?
- ბიძა მყავს ფეხბურთელი, გიორგი კიკნაძე, რომელიც წლების წინ საქართველოს ნაკრებში თამაშობდა.
- ბიძა, ალბათ, ძალიან კრიტიკულია შენ მიმართ და უნდა, რომ უფრო ბევრს მიაღწიო ფეხბურთში.
- რა თქმა უნდა. თავის დროზე თვითონ ნაადრევად დაანება თავი ფეხბურთს და ძალიან გაუჭირდა ამ ამბის გადატანა.
- გყავს დედმამიშვილი?
- სამწუხაროდ, არა. ვისურვებდი, რომ ძმა მყოლოდა.
- გვიამბე შენს მეუღლეზე. როგორც ვიცი, წარმოშობით სერბია.
- სერბი გახლავთ, გერმანიაშია დაბადებული.
- საქართველო თუ გააცანი?
- რასაკვირველია. საქართველო ძალიან მოსწონს. თბილისის ბუნება ძალიან მოეწონა, მაგრამ თავად ქალაქით მაინცდამაინც არ მოიხიბლა. ძალიან მოეწონა ბათუმი. წელს ვიყავით და შემდეგ წელსაც ვაპირებთ, ოღონდ ცოტა უფრო დიდი ხნით.
- გერმანიაში რომელ ქალაქში ცხოვრობთ?
- დიუსელდორფში ვცხოვრობდი, სანამ იქ ვთამაშობდი. ახლა გელზენკირჩენში ვართ.
- მეუღლე რას საქმიანობს?
- ჯერჯერობით არაფერს. მეორე შვილს ველოდებით.
- ძალიან საყვარელი გოგონა გყავთ. მეორე გოგონა დაიბადება თუ ბიჭი?
- რა თქმა უნდა, ბიჭი.
- როდის ელოდებით?
- უკვე ძალიან მალე.
- ჩვენ ორშაბათს გამოვდივართ, იმ დროისთვის უკვე დაბადებული იქნება?
- შეიძლება, ასეც მოხდეს.
- სახელი ალბათ უკვე შერჩეული გაქვთ?
- სამწუხაროდ, ჯერ არა. მე და ჩემი ცოლი ვერ ვთანხმდებით.
- რა ვარიანტები გაქვთ?
- ძალიან ბევრი. არჩევანს რომელზე გავაკეთებთ, ჯერ არ ვიცი, მთავარია, ბავშვი ჯანმრთელი დაიბადოს.
- სერბეთი, სლავკას მშობლიური მხარე მოინახულეთ?
- რა თქმა უნდა. უკვე ბევრჯერ. ჩვენ ორივე მართლმადიდებელი ქვეყნებიდან ვართ და ჩვენი ისტორიები ერთმანეთს ძალიან ჰგავს, Mმაგრამ მენტალურად ცოტა განვსხვავდებით. ყოველ შემთხვევაში, მე ასეთი შთაბეჭდილება დამრჩა. კონკრეტულად მაგალითს ვერ გეტყვი.
- სერბული ისწავლე?
- ბევრი რამ მესმის, მაგრამ ჯერ ვერ ვლაპარაკობ სერბულ ენაზე.
- სლავკამ ისწავლა ქართული?
- ბევრი რამ იცის და ცოტა ლაპარაკსაც ახერხებს.
- აპირებ, მეუღლის მშობიარობას დაესწრო?
- აუცილებლად. ეს ჩემი, როგორც მამის ვალია. პირველ მშობიარობასაც დავესწარი.
- გული ხომ არ წაგივიდა?
- (იცინის) არა, რატომ უნდა წამსვლოდა?
- ამბობენ, ბიჭებს უჭირთ მშობიარობაზე დასწრებაო.
- უბრალოდ, მეუღლის თავთან ვზივარ და ვამხნევებ, მე ხომ არ ვამშობიარებ?..

მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''