რატომ დაშორდა ბაჩო კოლელიშვილი მოდელ შეყვარებულს

ქართულმა გუნდმა ''კავკასიელებმა'' გასულ კვირას ''ჩელენჯ ქაპის'' მეორე შესარჩევი თამაში გამართა. პირველი შეხვედრა, სამწუხაროდ, ქართველმა მორაგბეებმა იტალიაში წააგეს. ამჯერად იტალიის კლუბ ''როვიგოს'' თბილისში უმასპინძლეს. თამაშამდე რამდენიმე დღით ადრე ''კავკასიელების'' ერთ-ერთ მოთამაშე ბაჩო კოლელიშვილს ვესაუბრეთ.

- ბაჩო, თამაშის წინ როგორი განწყობა გაქვს?
- საბრძოლო განწყობით ვართ, მით უფრო, რომ თამაში ჩვენს მიწაზეა. უკვე ვიცით, ამ გუნდს რა შეუძლია, რომ შემოგვთავაზოს და გააკეთოს ჩვენ წინააღმდეგ და ჩვენ რა შეგვიძლია, რომ ამ ყველაფერს დავუპირისპიროთ. ჩვენ ჩვენს საქმეს გავაკეთებთ და დანარჩენი იღბალზეცაა დამოკიდებული.
- თქვენს ოჯახში რატომ არის რაგბი აქტუალური?
- ჩვენს ოჯახში ეს სპორტი შემოვიდა ჩემი ძმის ნათლიის, ჯაპანას წყალობით. ჯაპანას შვილი გიორგი ხურცილავა რაგბიზე დადიოდა და ჯაპანა მე და ვიტოს სულ გვეუბნებოდა, შედით ამ სპორტზეო. ოჯახიდან პირველი მე შევედი რაგბიზე. მე და გიორგი ბავშვობის ძმაკაცები ვართ. მთელ დროს ერთად ვატარებდით. ერთად მხოლოდ მაშინ არ ვიყავით, როცა ის რაგბიზე დადიოდა. მერე ჩემი ძმა დაინ-ტერესდა რაგბითი და ორ კვირაში ჩემი ძმაც შემოვიდა.
- რამდენი წლის იყავი, როდესაც რაგბის თამაში დაიწყე?
- მე ვიყავი თოთხმეტი წლის, ჩემი ძმა - თექვსმეტის, როცა ამ სპორტით დავინტერესდით. ახლა ჩვიდმეტი წლის ბიჭებმა უკვე რაგბის თამაში კარგად იციან. ჩვენს ბავშვობაში ეს ასაკი ამ სპორტისთვის არ იყო დაგვიანებული. კარგ დროს შევედით. რაგბი რთული სპორტია, მაგრამ თუ თამაში დაიწყე, ისე გიყვარდება ეს სპორტი, რომ სურვილი გიჩნდება, მაქსიმუმი გააკეთო.
- შენი ძმა უკვე რამდენიმე წელია, საფრანგეთში თამაშობს. შეიძლება, ისე მოხდეს, რომ რომელიმე თამაშზე თქვენ ერთმანეთს დაუპირისპირდეთ?
- ეს იმ შემთხვევაში მოხდება, თუ ახლა იტალიას მოვუგებთ, მერე გავალთ ჯგუფურ ეტაპზე და რამდენიმე თამაშზე სულ გავიმარჯვებთ, ბოლოს აუცილებლად შევხვდებით.
- როგორ ფიქრობ, რომელი ძმის გუნდი მოიგებდა ამ შეხვედრას?
- ამაზე არ მიფიქრია, მაგრამ მგონია, რომ ჩემი ძმა მომიგებს. ჩემი ძმა გაცილებით გამოცდილ გუნდში თამაშობს. თუ თქვენ გაინტერესებთ, ჩემი ძმა უფრო ძლიერია, თუ მე, გეტყვით, რომ ვიტო უფრო ძლიერია ჩემზე (იცინის).
- ე.ი. ვიტო უფრო ბევრს ვარჯიშობდა და შენ ზარმაცობდი?
- ვიტო ჩემზე ბევრად უფრო პროფესიონალი მორაგბეა. ის თავიდანვე ჩემზე უკეთ თამაშობდა და ჩემზე უფრო ბევრს ვარჯიშობდა. ცხრამეტი წლის იყო, როდესაც საფრანგეთში წავიდა თავისი ნებით და გაიარა ნორმატივები, მერე კლუბში მოეწონათ და აიყვანეს. გაიზარდა, როგორც სპორტსმენი. ეროვნულ ნაკრებშიც ითამაშა. მე ამ საფეხურებს ახლა გავდივარ. ჩემი აზრით, ჩემთვის ნაკრებში თამაში ძალიან ადრეა. თუმცა ვცდილობ, ყველა თამაშზე მაქსიმალურად დავიხარჯო.
- მგონი, წარმატებებზე ფიქრი დაგვიანებული არაა…...
- დაგვიანებული ნამდვილად არაა. ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს ქართულ გუნდ ''კავკასიელში''. უბრალოდ, რაგბიში ერთი ოჯახიდან ყველა ვარსკვლავს ხომ ვერ მოწყვეტს. პრინციპში, მე რატომ ვთა-მაშობ ცუდად? საქართველოში რადგან ვთამაშობ? მე საქართველოში მირჩევნია თამაში. მეც შემიძლია, რომ წავიდე საფრანგეთში, მაგრამ ჯერჯერობით აქ ყოფნა მინდა.
- წარმატებული სპორტსმენი რომ ყოფილიყავი, რაზე მოგიხდა უარის თქმა?
- ბევრ რაღაცაზე უარის თქმა გიწევს, სპორტში წარმატებას რომ მიაღწიო. პირადად მე ცხოვრებაში ბევრ რამეზე უარი არ მითქვამს და ამას სპორტში უკან დავუხევივარ.
- გართობასა და დალევას გულისხმობ?
- გართობასაც და დალევასაც, რაც შეიძლება, თვრამეტი, ცხრამეტი წლის ბავშვს უყვარდეს და მოსწონდეს.
- ახლა რამდენი წლის ხარ?
- ერთ თვეში 23 წლის ვხდები. თუ გინდა, რომ კარგი სპორტსმენი იყო, უნდა იცხოვრო, იკვებო, დაიძინო ისეთი რეჟიმით, როგორც სპორტსმენს სჭირდება.
- რა არის სპორტულ ცხოვრებაში ყველაზე რთული?
- ძალიან მიჭირს რეჟიმში ყოფნა, თუმცა ბოლო პერიოდში ჩავჯექი რეჟიმში.
- საოცარია, რომ დედმამიშვილებიდან არც ერთს არ მოგინდათ მსახიობობა.
- ვიტო სამსახიობოზე სწავლობდა, მაგრამ რაგბი არჩია. მეორე კურსიდან გაემგზავრა საფრანგეთში.
- შენ მსახიობობაზე არც გიფიქრია?
- რაღაც პერიოდი მინდოდა, გამოცდებზეც გავედი, მაგრამ გამსვლელი ქულებით საოპერატოროზე მოვხვდი. რთულია იყო მორაგბეც და მსახიობიც.
- მშობლებს ფილმში გადაღებაზე შენი დათანხმება არ უცდიათ?
- რამდენიმე წლის წინ მშობლებს უნდოდათ ფილმის გადაღება, სადაც ვიტო ერთ-ერთი გმირი იქნებოდა. მეც მქონია პატარ-პატარა როლები, ვიტოს სხვა რეჟისორებიც იწვ ევდნენ პატარა როლებზე ტიპაჟის გამო, თუმცა მსახიობის გზა არც ერთმა არ ავირჩიეთ.
- არის ისეთი პროფესია, რაც რაგბის გარდა გაინტერესებს?
- მთლიანად ამ სპორტით ვარ დაკავებული. სხვა რაღაცისთვის დრო არ მრჩება. ვსწავლობდი საოპერატოროზე, რომელიც წელს დავამთავრე. ჯერჯერობით არაფრის სწავლაზე არ ვფიქრობ. მერე, რა თქმა უნდა, აუცილებლად ვიფიქრებ, რომ სხვა რამეს დავეუფლო. რაგბი შეიძლება, მაქსიმუმ 34 წლამდე ვითამაშო. 34 წლის შემდეგ, რა თქმა უნდა, გჭირდება ცხოვრებისთვის სხვა რამის კეთება.
- განსხვავებული სტილი გაქვს. რატომ გადაწყვიტე, რომ გრძელი თმა გქონოდა?
- ერთი პერიოდი სულ გადაპარსული მქონდა. მერე გადავწყვიტე, გავიზრდი და ერთი წელი არ შევიჭრი-მეთქი. ამ ხნის განმავლობაში ისე გაიზარდა, რომ ერთხელ შევიკარი და აღარ მაწუხებდა. მას შემდეგ უკვე ორი წელი გავიდა და თმა არ შემიჭრია. განსაკუთრებული სტილი არ მაქვს, უბრალოდ ვიკრავ, თმა გაშლილი როცა მაქვს, მაწუხებს და გადაპარსვაც აღარ მინდა. წვერს რაც შეეხება, სულ მქონდა, რაც წვერი ამომივიდა, მას შემდეგ მთლიანად არც გამიპარსავს.
- როგორც ვიცი, გყავს შეყვარებული ეთუნა ვაშაკიძე, მოდელი...
- ეთუნა დაახლოებით ხუთი წლის წინ გავიცანი. დიდხანს ვიყავით ერთად.
- ეთუნა ერთ-ერთ ინტერვიუში ჰყვებოდა, რომ რაგბის დიდი გულშემატკივარია და სულ ესწრება შენს თამაშებს.
- რომ გავიცანი, მას შემდეგ გახდა რაგბის გულშემატკივარი და ჩემს თამაშებს სულ ესწრებოდა.
- შეყვარებულზე ისე ლაპარაკობ, რომ მგონია, ერთმანეთს დაშორდით.
- ნამდვილად ასეა, დავშორდით.
- სამწუხაროა, ასე რომ მოხდა. მახსოვს, ''ნანუკას შოუში'' ვალენტინობის დღეს რომანტიკული საჩუქარი გაუკეთე მეგობრებთან ერთად.
- კი, მაგრამ გადავწყვიტეთ, რომ დავშორებულიყავით.
- დიდი ხანია?
- უკვე სამი თვეა.
- დაშორების მიზეზი რა იყო?
- ამაზე რომ აღარ ვილაპარაკოთ, ხომ შეიძლება. უბრალოდ, ერთად აღარ ვართ და მორჩა. განსაკუთრებული მიზეზი არ გვქონია. ერთ მშვენიერ დღეს მივხვდით, რომ ერთად ყოფნა აღარ გვინდოდა.
- ეთუნა საფრანგეთში აპირებდა სამოდელო კარიერის გაგრძელებას. ხომ არ გაემგზავრა უკვე?
- არა, ჯერჯერობით საქართველოშია.
- არის ვინმე შენს ცხოვრებაში?
- არა და არც ვჩქარობ, რომ იყოს ვინმე.
- ძალიან ცნობილი ოჯახი გაქვთ. ყველა თქვენგანს იცნობს საზოგადოება. მამა ბოლო პერიოდში პოლიტიკაში წავიდა.…
- თვითონ არ მიიჩნევს, რომ პოლიტიკაშია, ის კონკრეტული უბნის, სანზონის დეპუტატია, რომელსაც დახმარება სჭირდება. მას უნდა, რომ ხალხს დაეხმაროს და ვფიქრობ, კარგად მოიქცა, ეს სამსახური რომ აირჩია.
- მოგწონს პოლიტიკოსი მამა? თუ უფრო, როგორც მსახიობი და რეჟისორი მოგწონდა?
- მამა ყველა საქმიანობაში მომწონს.
- ზოგჯერ აკრიტიკებენ მის პოლიტიკურ საქმიანობას, ზოგი მის ფილმებს და როლებს აკრიტიკებს…...
- ადამიანები ყოველთვის აკრიტიკებენ ერთმანეთს. არიან ისეთები, ვისაც ჩემი თამაში არ მოსწონს. ეს ადამიანების ჩვევაა და როცა ცნობილი ხარ, უფრო მეტად გაკრიტიკებენ. მე მომწონს მამა, როგორც რეჟისორი, როგორც მსახიობი და როგორც ხალხის სამსახურში მყოფი ადამიანი.
- როგორ ფიქრობ, მამის გზას როდისმე აირჩევ და წახვალ ხალხის სამსახურში?
- თუ საჭიროება მოითხოვს, შეიძლება, წავიდე, მაგრამ ამ ეტაპზე მგონია, არ ვარ იმ სტილის ადამიანი, რომ პოლიტიკაში წავიდე.

მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''