თამუნა მუსერიძის ძმა სიკვდილს სასწაულებრივად გადაურჩა

თამუნა მუსერიძეს მხოლოდ ერთი დედმამიშვილი ჰყავს - გიორგი მუსერიძე, რომელიც მუსიკითაა გატაცებული. ერთ დროს მას დიდ საფეხბურთო კარიერას უწინასწარმეტყველებდნენ, თუმცა საბედისწერო შემთხვევისა და სიზარმაცის გამო სპორტს ჩამოშორდა. გიორგის შარი ყოველთვის თან დასდევს. ისეთ ამბებში ეხვევა, რომლისგანაც თავი რომ დააღწიოს, უფროს დას დიდი ძალისხმევა სჭირდება.

- გიორგი, რამდენი წელია შენსა და თამუნას შორის სხვაობა?
- თამუნა ჩემზე შვიდი წლით უფროსია.
- გარეგნულად ძალიან განსხვავებული და-ძმა ხართ.
- ამბობენ, რომ მე მამას ვგავარ, თამუნა - დედას. თუმცა არ ვიცი, ეს რამდენად ახლოსაა სიმართლესთან.
- ხასიათით ჰგავხართ ერთმანეთს?
- ხასიათით საერთოდ არ ვგავართ მე და თამუნა.
- რადგან ასაკით უმცროსი ხარ, ბავშვობაში ყველაფერს უჯერებდი დას?
- ბავშვობაში არასდროს არაფერს ვუჯერებდი.
- რომ გაიზარდე, ამ მხრივ გამოსწორდი?
- რაღაც-რაღაცებში ვუჯერებ ოჯახის წევრებს.
- თამუნასთან ხშირად გიჩხუბია?
- დღემდე ვჩხუბობთ, მაგრამ პრობლემები როცა მქონდა, თამუნა აგვარებდა ხოლმე.
- როგორც ვიცი, სპორტით აქტიურად იყავი დაკავებული.
- დაახლოებით თვრამეტ წლამდე ფეხბურთს ვთამაშობდი. მანამდე ქართულ ცეკვაზე დავდიოდი, მაგრამ როდესაც არჩევანის წინ დავდექი, ფეხბურთელი გავმხდარიყავი თუ მოცეკვავე, ფეხბურთი ავირჩიე.
- სპორტს რატომ დაანებე თავი?
- ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით პრობლემები შემექმნა და ამის გამო თამაშს თავი დავანებე. დიდხანს ვერ ვივარჯიშე და მერე დამეზარა კიდეც ისევ ფორმაში ჩადგომა.
- როგორც ვიცი, ფეხზე შეგექმნა პრობლემა.
- ფეხზეც მქონდა პრობლემა და მერე დამჭრეს. ტყვია გაიშალა და ახლა სხეულში 23 ნამსხვრევი მაქვს. რვა ამომიღეს. ჩემთვის ძალიან დიდი ფიზიკური დატვირთვა არ შეიძლება…, ტყვიის ერთი ნაწილი გულში მაქვს.
- შეგიძლია, გაგვიმხილო რატომ დაგჭრეს?
- ამას ვერ გეტყვი. განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა. ჩვეულებრივი ქუჩური გარჩევა იყო. ეს ამბავი მაშინ მოხდა, როცა 18 წლის ვიყავი. ყველაფერი მშვიდობით დამთავრდა. ფეხბურთი დღემდე ძალიან მიყვარს. ბევრჯერ მიფიქრია, რომ არ დავჭრილიყავი, კვლავ ამ სპორტში ვიქნებოდი-მეთქი.
- ფეხბურთი არაა შენს ცხოვრებაში, რა პროფესია აირჩიე?
- ამ შემთხვევის შემდეგ დიდხანს ვიწექი. იმ პერიოდში ინსტიტუტში საოპერატოროზე ვსწავლობდი და მერე დაუსწრებლობის გამო გამომიშვეს.
- აპირებ, დაუბრუნდე პროფესიას?
- არ ვიცი. ტელევიზიაში მინდა მუშაობის დაწყება, მაგრამ ჯერ არ ვიცი, სად და რომელ არხზე მივალ ჩემი იდეით. მომწონს და ვუსმენ ჰიპ-ჰოპს. ჩემთვის პროდუქტებს ვაკეთებ ხოლმე. ემსი ვარ. ერთხელ ჰიპ-ჰოპში შეჯიბრება გაიმართა, რომელშიც ერთ-ერთ დიჯეისთან ერთად ვმონაწილეობდი. ჩემი გამიქსვა მოეწონათ და წამყვანადაც ამიყვანეს, შემდეგ ეს შეჯიბრება მოვიგეთ. ახლა სხვადასხვა კლუბში წამყვანი ვარ. გადაცემა, რომლის გაკეთებასაც ვგეგმავ, მუსიკაზე იქნება.
- გიფიქრია, რომ დასთან ერთად რაიმე გადაცემა წაგეყვანა?
- არასდროს.
- რატომ, გადაცემის მსვლელობისას ნერვებს მოგიშლის?
- კი და მერე ერთმანეთს დავხოცავთ (იცინის).
- როგორც ვიცი, ''მისტერ ვალენტინშიც'' მონაწილეობდი.
- მგონი, ეს კონკურსი 2010 წელს ჩატარდა. ამ ამბის გახსენება არც მინდა. ჩემი დის თხოვნით მივედი კონკურსზე. პოდიუმზე მაგარი მთვრალი გამოვედი.
- პოპულარული ადამიანის ხვედრია, რომ მასზე ძალიან ბევრს ჭორაობენ. შენს დაზე რომ ჭორაობენ, როგორი რეაქცია გაქვს?
- მაგრად არ მაინტერესებს ეგ თემა. ზუსტად ვიცი, რა ხდება ჩემი დის პირად ცხოვრებაში. ჭორებისთვის ყურადღება არასდროს მიმიქცევია.
- ჭორის მოყვარულები ხშირად აწყვილებენ თამუნას სხვადასხვა ბიჭთან.
- არა უშავს, ვინც რა უნდა თქვას, ვატარებ.
- თამუნა ბოლო პერიოდში იოგითაა გადატაცებული. არ გიფიქრია, რომ შეუერთდე და ჯანსაღი ცხოვრების წესით იცხოვრო?
- ხელჩართული ბრძოლა გვაქვს ხოლმე, მაგრამ არა იოგის მეთოდებით.
- ასეთ შემთხვევაში რომელი იმარჯვებს?
- გააჩნია, აგური ვის უკავია (იცინის). თამუნა იმარჯვებს, იმიტომ რომ აგური ჩანთით სულ თან დააქვს. ვხუმრობ, ბოლომდე არ ვწირავ და შესაბამისად, გამარჯვებულიც ისაა. ახლა ჩვენი ჩხუბი არაფერია იმასთან შედარებით, რაც ბავშვობაში ხდებოდა. სახლში ყველაფერს ერთმანეთს ვალეწავდით. ამ მხრივ მძიმე ბავშვობა გვქონდა.
- ბავშვობაში შესაძლოა სათამაშოს გამოც გეჩხუბათ, მაგრამ ახლა კამათის მიზეზი რა ხდება?
- კონფლიქტური ადამიანი არც ერთი არ ვართ, უბრალოდ, მე სულ პრობლემებში ვეხვევი. შარში ჩემდა უნებურად აღმოვჩნდები. ისეთ შარშიც კი
აღმოვჩენილვარ, მილიონში ერთს რომ შეიძლებოდა დამართვოდა.
- მაგალითად?
- რამდენიმე წლის წინ მეგობართან ერთად ვიჯექი მანქანაში. ჩემ უკან იდგა სხვა მანქანა და იქ მჯდომი ქალი დააყაჩაღეს. 33 კილო ოქრო და ძალიან ბევრი ათასი დოლარი წაიღეს. მე ''არკიდან'' გავედი მეგობართან ერთად მანქანით და კამერებმა დაგვაფიქსირეს. მეორე დილით დამიჭირეს მე და კიდევ სამი მეზობელი. მაშინ არასრულწლოვანი ვიყავი. ჩემი და ფეხმძიმედ იყო. თავიდან არ ვუმხელდით ამ ამბავს. მერე გაირკვა, ვინც იყო დამნაშავე. მე და ჩემი მეგობარი საერთოდ არაფრის გამო დაგვაკავეს. წარმოგიდგენიათ, რა დღეში ვიყავი? და ის წარმოგიდგენიათ, მე რომ ის თანხა წამეღო, რა მაგრად გაასწორებდა (იცინის). ერთხელ მეექვსე კლასში რომ ვიყავი, კლასელის მშობელმა მიჩივლა.
- რატომ?
- მშობელი ამბობდა, ჩემს შვილს სცემაო. მაშინაც ბევრი ირბინა ჩემმა დამ, რომ ყველაფერი კარგად დამთავრებულიყო. მოკლედ, ჩემს ცხოვრებას შარები სულ თან სდევს.
- ამ ყველაფრის მერე ალბათ ცდილობ, შარს თავი ყველანაირად აარიდო?
- ეს ისეთი რამაა, რომელსაც ვერ გათვლი და თავს ვერ აარიდებ. თუ გდევს თან შარი, ვერაფერს გახდები.
- შენს პირად ცხოვრებაში რა ხდება?
- მყავდა შეყვარებული, რომელსაც დავშორდი, ახლა მარტო ვარ. სამაგიეროდ, მყავს არაჩვეულებივი ლე-კვები. ჩვენს ძაღლს საკეისრო გავუკეთეთ. საოცარი სანახაობა იყო. ჩემს დას ძაღლის საშვილოსნო ხელით ეჭირა. ფაქტობრივად, ჩვენ ვამშობიარეთ. დედა ანტიბიოტიკებზეა. ლეკვები ხელით კვებაზე გვყავს.
- ძაღლები გიყვარს, როგორც ჩანს.
- ჩვენი ძაღლი მიყვარს.
- დას როდისმე დაუწუნებია შენი შეყვარებულები?
- კარგი გემოვნება მაქვს. გოგონებს არ მიწუნებს. პირიქით, ყველასთან კარგი ურთიერთობა აქვს. ცუდი სამულეს როლი არ აქვს მორგებული. მთავარია, კარგად ვიყო ადამიანთან და ჩემი ოჯახისთვის მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ იქნება ჩემ გვერდით.
- როგორი ურთიერთობა გაქვს დის ყოფილ მეუღლეებთან?
- არც ერთთან არ მაქვს ურთიერთობა.
- არც ერთთან არ მეგობრობდი?
- აჩი ფურცელაძეს რომ გაჰყვა ცოლად, ძალიან პატარა, ცამეტი წლის ვიყავი. გურო მაკალათიას ცოლი რომ იყო, თექვსმეტი წლის ვიყავი და არც მაშინ და არც ახლა მათთან არ ვურთიერთობდი. სიძე-ცოლისძმის ურთიერთობა არ გვქონია.

მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''