ქალი, რომელიც ქმარმა ბავშვის წინ მოკლა, არც პოლიციამ დაიცვა და არც მეზობლებმა
ქართველი საზოგადოება ოჯახური კონფლიქტის ნიადაგზე მომხდარმა კიდევ ერთმა საზარელმა მკვლელობამ შეძრა. ოზურგეთის რაიონის სოფელ დვაბზუში ახალგაზრდა კაცმა ცოლი გაუგონარი სისასტიკით მოკლა. გავრცელებული ინფორმაციით, ცოლ–ქმარი ეზოში შეკამათდნენ, ქმარმა მას ნაჯახი ჩაარტყა თავში, შემდეგ ცხედარი სახლში შეიტანა, ბენზინი გადაასხა და ცეცხლი წაუკიდა.
ამ ფაქტს უფრო შემზარავს ხდის კიდევ ერთი დეტალი – კაცმა ცოლი მცირეწლოვანი ბავშვების, 7 წლის გოგონას და 4 წლის ბიჭუნას თვალწინ მოკლა.
მეზობლებმა ტრაგედიის შესახებ მაშინ გაიგეს, როცა უკვე ძალიან გვიანი იყო და ცეცხლი სახურავს ეკიდა. სამაშველო სამსახურმა ხანძრის ჩაქრობის შემდეგ აღმოაჩინა ახალგაზრდა ქალის ცხედარი, უფრო სწორად, თავის ქალა...
შინაგან საქმეთა სამინისტროს განცხადებაში ნათქვამია, რომ მამაკაცი მომხდარიდან რამდენიმე წუთში იმავე სოფელში დააკავეს, როცა მიმალვას ცდილობდა. დანაშაულის ჩადენის იარაღი – ნაჯახი, შემთხვევის ადგილიდან ამოღებულია. დაკავებული ჩადენილ დანაშაულს აღიარებს.
გამოძიების მასალებით, მკვლელობა ეჭვიანობის ნიადაგზე მოხდა. საქმე სისხლის სამართლის კოდექსის 108–ე მუხლით, განზრახ მკვლელობის ფაქტზე აღძრულია. დანაშაული 2 ოქტომბერს, დღის საათებში მოხდა. როგორც ირკვევა, ქმარს მანიაკალური ეჭვიანობა ახასიათებდა და ეს გარშემო ყველამ იცოდა. ცოლზე ხშირად ძალადობდა, ამის შესახებ პოლიციასაც ჰქონდა ინფორმაცია და მეზობლებიც ხშირად გამხდარან შემსწრე, მაგრამ ქალის საშველად აქტიურობა არ გამოუჩენიათ, ოჯახურ საქმეში ჩარევისგან თავს შორს იჭერდნენ და საბოლოოდ ეს საზარელი დანაშაულიც მოხდა.
ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციულ–ტერიტორიულ ერთეულში გამგებლის წარმომადგენლის, ვასილ ღლონტის მონაყოლი ზემოთქმულს ადასტურებს:
ვასილ ღლონტი:
– თუ არ ვცდები, ეს მამაკაცი 35 წლის არის, მეუღლე კი 29 წლის იყო. ცოლ–ქმარი რაღაცაზე შეკამათდნენ, ქმარმა ცოლი მოკლა, შემდეგ კი სახლს ცეცხლი წაუკიდა. ცეცხლი სახურავზე რომ გადავიდა, მეზობლებმა მერე დაინახეს, თან ბავშვების კივილზე გამოცვივდნენ. შემთხვევა 2 ოქტომბერს, დაახლოებით დღის 4 საათზე მოხდა. მეზობლებმა გამოიძახეს მეხანძრეებიც, პოლიციაც. ის ქალი დამწვარი დახვდათ, მხოლოდ თავის ქალა და შიგნეულობა იყო დარჩენილი.
– ამბობენ, რომ მკვლელობა მცირეწლოვანი ბავშვების თვალწინ მოხდა. ეს სიმართლეა?
– ბავშვები პატარები არიან, ეზოში თამაშობდნენ. უფროსმა შვილმა, მგონი, ასე იცის, რომ დედა ხანძრის დროს დაიწვა.
– ბავშვები ახლა სად არიან?
– გარდაცვლილი ხაშურის რაიონიდანაა. მისი მშობლები ჩამოვიდნენ და ცხედარი იქ გადაასვენეს, ბავშვებიც მათ წაიყვანეს. ბავშვების დროებით გადაყვანას ჩვენ ვაპირებდით, სანამ მზრუნველი გამოუჩნდებოდათ.
– ამბობენ, რომ მამაკაცმა ცოლი ნაჯახით მოკლა.
– ასე ამბობენ, მაგრამ ამას ექსპერტიზა დაადგენს.
– ბრალდებულს გაქცევა არ უცდია?
– არა. როცა მეზობლებმა სახანძროს და პოლიციას გამოუძახეს, კაცი ეზოში იყო. თურმე ამბობდა, ეს რა ვქენიო. მერე პოლიციაც მივიდა და წაიყვანა.
– თუ იცით, რას ამბობდა, რატომ მოვკალიო?
– მკვლელობა ეჭვიანობის ნიადაგზე ჩაუდენია. სანამ სამართალდამცავები წაიყვანდნენ, უთქვამს, ცოლი მღალატობდაო. შემდეგ რა ჩვენება მისცა, არ ვიცი.
– მანამდე გაგიგიათ ამ ცოლ–ქმრის ჩხუბის შესახებ?
– მეზობლები ამბობენ, ერიდებოდნენ გახმაურებას, მაგრამ ხშირად კამათობდნენო. ესენი ჩემი სოფლის მცხოვრებლები არ არიან და არც მეზობლები, მაგრამ კარგად ვიცნობდი. ქუჩაში რომ შემხვდებოდნენ, ნორმალური წყვილის შთაბეჭდილებას ტოვებდნენ. შიგადაშიგ კი ოჯახში შელაპარაკება ჰქონიათ. სხვებიც ამბობენ, ქმარი ხშირად ეჭვიანობდაო, თან ის კაცი ცოტა ფსიქიკურადაც ვერ იყო.
– რას გულისხმობთ?
– თავისებური პიროვნება იყო, უკონტაქტო... ჩაკეტილი ოჯახი იყო, თან შეჭირვებულად ცხოვრობდნენ. პატარა სახლი ედგათ, მანქანაც ჰყავდათ, მაგრამ რაღაც ძველებური.
– რას საქმიანობდნენ, ოჯახი რა შემოსავლით ცხოვრობდა?
– ოფიციალურად დასაქმებულები არ იყვნენ, მაგრამ ეს კაცი შეიძლება ვაჭრობდა კიდეც, მეზობლები, ნათესავები ეხმარებოდნენ. როგორც ვიცი, ადრე მეზღვაური ყოფილა, ბათუმში მუშაობდა. ერთ დროს მატერიალურად კარგადაც ყოფილან. მერე ჩვენც პატარ–პატარა დახმარებებს ვუწევდით.
ამ ტრაგედიას არავინ ელოდა. ის საწყალი გოგო ლოგინში იწვა, საწოლის რკინებიც დაღუნულია. ამბობენ, ბენზინი გადაასხაო.
'''
არასამთავრობო ორგანიზაციის "ქალები რეგიონის განვითარებისთვის" ხელმძღვანელი ქეთევან ხიდაშელი მოკლული ქალის ოჯახს კარგად იცნობს. მათთან ხშირად მიდიოდა სოციალური დახმარების გასაწევად, თუმცა მან მხოლოდ ტრაგედიის შემდეგ შეიტყო, რომ ახალგაზრდა ქალი წლების განმავლობაში ძალადობის მსხვერპლი იყო. ბევრჯერ თურმე პოლიციისთვისაც მიუმართავს, რომ დახმარებოდნენ, მაგრამ უშედეგოდ.
– ქალბატონო ქეთევან, რა ურთიერთობა გქონდათ ამ ოჯახთან?
– ჩვენ, როგორც არასამათავრობო ორგანიზაციას, ამ ოჯახთან 2009 წლიდან გვაქვს შეხება, მაგრამ არა, როგორც ოჯახური ძალადობის მსხვერპლთან. ოჯახში, სადაც ორი მცირეწლოვანი ბავშვი იზრდებოდა, მძიმე სოციალური ფონი იყო, ამიტომ მათ სოციალური სტატუსის მისანიჭებლად ადვოკატის მომსახურებას ვუწევდით. სამწუხაროდ, სტატუსის მინიჭება ვერ მოვახერხეთ.
ჩვენი ორგანიზაცია ოჯახური ძალადობის კუთხითაც მუშაობს, მაგრამ ქალს ჩვენთვის ამ პრობლემით არასდროს მოუმართავს. მეზობლები დღეს უკვე აცხადებენ, რომ ეს ქალი პოლიციას ძალიან ხშირად იძახებდა. პოლიცია მიდიოდა, მაგრამ გამოძახების შემდეგ რა რეაგირებას ახდენდნენ, ამაზე ინფორმაცია არ გვაქვს. ეს ოჯახმა უნდა გაასაჩივროს. ახლახან ვესაუბრე გარდაცვლილის ძმას, რომელმაც მითხრა, დაკრძალვის შემდეგ ამაზე რეაგირებას მოვახდენთო. ეს ის შემთხვევა არ იყო, როცა ქალი დუმდა, მან ხმა ამოიღო, პოლიცია გამოიძახა, მაგრამ მათგან შესაბამისი დახმარება ვერ მიიღო.
ჩვენ გვქონია სხვა შემთხვევები, როცა მოძალადეს პასუხი ვაგებინეთ, მაგრამ ეს ძალიან რთული პროცედურაა. 3 წელი დაგვჭირდა, რომ ერთ–ერთი ქალის საქმე ბოლომდე მიგვეყვანა.
– თქვენ რომ მიდიოდით, რას ატყობდით, ცოლ–ქმარს ერთმანეთთან როგორი დამოკიდებულება ჰქონდათ?
– გარეგნულად არ ჩანდა, რომ ოჯახში კონფლიქტი იყო. გარდაცვლილს დედამთილიც ჰყავდა, რომელიც ამ ქალისთვის მართლა საშველი იყო. ახალგაზრდა ქალს რამდენჯერმე ოპერაცია დასჭირდა და დედამთილმა ღობეც კი მოხსნა და გაყიდა, რომ რძლისთვის ოპერაციის ხარჯები დაეფარა. კი, გაჭირვებული ოჯახი იყო, მაგრამ გარეგნულად არაფერი ეტყობოდათ, მშვიდად ცხოვრობდნენ. მეზობლებზე ვარ აღშფოთებული, რადგან მათ ეს ფაქტი დამალეს. არადა იციან, რომ ჩვენი ორგანიზაცია ოჯახში ძალადობაზე 6 წელია მუშაობს.
– როგორც ამბობენ, ქალს სახლიდან წასვლა უნდოდა, ქმარი კი არ უშვებდა...
– დიახ და ერთხელ დედასთან გაიქცა, მაგრამ ქმარმა ჩააკითხა და ისევ სახლში წამოიყვანა. როგორც გარდაცვლილის ძმამ თქვა, დას მისთვისაც არ უთქვამს, რომ ოჯახში ასეთი მძიმე სიტუაცია ჰქონდა.
– კი, მაგრამ სახლიდან თუ გაიქცა?
– მაშინ უთანხმოება ჰქონდათ და მერე მოაგვარეს. სახლში რომ საშინელება ხდებოდა, ეს გოგო ახლობლებთან არ ამბობდა. როგორც ახლა აღმოჩნდა და ამბობენ, ეს მამაკაცი არამხოლოდ ცოლზე, დედაზეც ძალადობდა. ამის მომსწრე იყვნენ მეზობლები.
ყველაზე დიდი უბედურება, რაც გვჭირს, ისაა, რომ ასეთი მიდგომა გვაქვს – სხვისი ჭირი, ღობეს ჩხირიო. საჭმლით ვეხმარებოდითო, ამბობენ, მაგრამ ამ შემთხვევაში მთავარი საჭმელი კი არ იყო, იმ ქალს სხვანაირი დახმარება სჭირდებოდა. ეს გოგო და მისი დედამთილი გზას თვითონ ვერ გაიკვლევდნენ.
– როგორც ამბობენ, მკვლელობის ერთ–ერთი ვერსია ეჭვიანობაა. ამაზე რაიმე გსმენიათ?
– მოძალადის ფსიქოტიპიდან გამომდინარე, ძალადობას მიზეზი არ სჭირდება. ეჭვიანობაც ჰაერში გამოკიდებული სიტყვაა, ის ხშირად კაცის ფანტაზიის ნაყოფია. ეს გოგო სახლიდან მეზობელთანაც კი არ გადიოდა, კარის მეზობელთანაც არ არის ნამყოფი. როგორ წარმოგიდგენიათ, თუკი ქმარი არსად უშვებდა, ფეხს არსად ადგმევინებდა, სხვა მამაკაცთან ურთიერთობა როგორ ექნებოდა? ეს იყო კაცის აკვიატებული ეჭვიანობა.
– ამ კაცისთვის უცნაური არაფერი შეგინიშნავთ, წარმოიდგენდით, რომ მსგავს რამეს ჩაიდენდა?
– ძალიან მშვიდი ტიპი იყო. მის კლასელებსაც ვესაუბრე და მათაც თქვეს, ძალიანწყნარი ადამიანიაო. ასეთ რაღაცეებს ხშირად ზუსტად ასეთი ჩაკეტილი ტიპები აკეთებენ. ფაქტია, რომ ფსიქიკურად გაწონასწორებული ადამიანი ასეთი რამის გაკეთებას ვერ შეძლებდა. ადამიანს ფსიქიკური გადახრები უნდა ჰქონდეს, რომ მსგავსი საშინელება ჩაიდინოს. ეს აფექტში ჩადენილი მკვლელობა არ არის. უკნიდან მიეპარა და ნაჯახი ჩაარტყა. ეს გოგო მაღალი იყო, ამიტომ ქმარი ვერ მოერეოდა, ნაჯახს აუცილებლად აიცილებდა, იბრძოლებდა.
– სახლში მოკლა? როგორც ვიცი, ცხედარი საწოლში იპოვეს, დამწვარი.
– მკვლელობა ეზოში მოხდა. შემდეგ ცხედარი ოთახში შეიტანა, ბენზინი გადაასხა და დაწვა. ამას მისი გოგონა ამბობს და ეს კიდევ ერთი საშინელებაა!
– ანუ ბავშვების თვალწინ მოკლა?
– დიახ. ამას ბავშვმა საკუთარი თვალით უყურა. ბავშვს ფსიქოლოგი სჭირდება, ოზურგეთში ფსიქოლოგი არ გვყავს, ამიტომ ბავშვი გომში დედის მხარემ წაიყვანა, სოციალური სამსახურიც ჩავრთეთ და მას აუცილებლად მიხედავენ. იმ საღამოსვე მივედი ბავშვებთან, შემდეგ დაკავებულის დედა, ანუ ბავშვების ბებია, მოვიდა, შვილიშვილები გაიყვანა, რაღაცეები ელაპარაკა და იმის შემდეგ ბავშვები მომხდართან დაკავშირებით ძალიან ცოტას ლაპარაკობენ. ალბათ ბებიამ დაარიგა, არ ესაუბრათ.
– ბავშვს არ უთქვამს, დედ–მამამ რაზე იკამათეს?
– დედას ქალაქში უნდოდა წასვლა და მამა არ უშვებდაო.
– ბავშვებმა მეზობლებისთვის დაძახება, დედის შველა ვერ შეძლეს?
– ახლა შემოდგომაა, ყველა გასულია გარეთ, იმ წუთებში ახლოს არავინ იყო. ადრე ცოლ–ქმარი რომ ჩხუბობდნენ, მეზობლები აშველებდნენ. ეს მკვლელობა კი ისე უცებ მოხდა, მის დახმარებას ვერც შეძლებდნენ, იმ კაცმა მიპარვით ჩაარტყა ნაჯახი და ისე მოკლა. სახლი რომ იწვოდა, ყველა მივიდა, მაგრამ უკვე გვიანი იყო.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
ამ ფაქტს უფრო შემზარავს ხდის კიდევ ერთი დეტალი – კაცმა ცოლი მცირეწლოვანი ბავშვების, 7 წლის გოგონას და 4 წლის ბიჭუნას თვალწინ მოკლა.
მეზობლებმა ტრაგედიის შესახებ მაშინ გაიგეს, როცა უკვე ძალიან გვიანი იყო და ცეცხლი სახურავს ეკიდა. სამაშველო სამსახურმა ხანძრის ჩაქრობის შემდეგ აღმოაჩინა ახალგაზრდა ქალის ცხედარი, უფრო სწორად, თავის ქალა...
შინაგან საქმეთა სამინისტროს განცხადებაში ნათქვამია, რომ მამაკაცი მომხდარიდან რამდენიმე წუთში იმავე სოფელში დააკავეს, როცა მიმალვას ცდილობდა. დანაშაულის ჩადენის იარაღი – ნაჯახი, შემთხვევის ადგილიდან ამოღებულია. დაკავებული ჩადენილ დანაშაულს აღიარებს.
გამოძიების მასალებით, მკვლელობა ეჭვიანობის ნიადაგზე მოხდა. საქმე სისხლის სამართლის კოდექსის 108–ე მუხლით, განზრახ მკვლელობის ფაქტზე აღძრულია. დანაშაული 2 ოქტომბერს, დღის საათებში მოხდა. როგორც ირკვევა, ქმარს მანიაკალური ეჭვიანობა ახასიათებდა და ეს გარშემო ყველამ იცოდა. ცოლზე ხშირად ძალადობდა, ამის შესახებ პოლიციასაც ჰქონდა ინფორმაცია და მეზობლებიც ხშირად გამხდარან შემსწრე, მაგრამ ქალის საშველად აქტიურობა არ გამოუჩენიათ, ოჯახურ საქმეში ჩარევისგან თავს შორს იჭერდნენ და საბოლოოდ ეს საზარელი დანაშაულიც მოხდა.
ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის ადმინისტრაციულ–ტერიტორიულ ერთეულში გამგებლის წარმომადგენლის, ვასილ ღლონტის მონაყოლი ზემოთქმულს ადასტურებს:
ვასილ ღლონტი:
– თუ არ ვცდები, ეს მამაკაცი 35 წლის არის, მეუღლე კი 29 წლის იყო. ცოლ–ქმარი რაღაცაზე შეკამათდნენ, ქმარმა ცოლი მოკლა, შემდეგ კი სახლს ცეცხლი წაუკიდა. ცეცხლი სახურავზე რომ გადავიდა, მეზობლებმა მერე დაინახეს, თან ბავშვების კივილზე გამოცვივდნენ. შემთხვევა 2 ოქტომბერს, დაახლოებით დღის 4 საათზე მოხდა. მეზობლებმა გამოიძახეს მეხანძრეებიც, პოლიციაც. ის ქალი დამწვარი დახვდათ, მხოლოდ თავის ქალა და შიგნეულობა იყო დარჩენილი.
– ამბობენ, რომ მკვლელობა მცირეწლოვანი ბავშვების თვალწინ მოხდა. ეს სიმართლეა?
– ბავშვები პატარები არიან, ეზოში თამაშობდნენ. უფროსმა შვილმა, მგონი, ასე იცის, რომ დედა ხანძრის დროს დაიწვა.
– ბავშვები ახლა სად არიან?
– გარდაცვლილი ხაშურის რაიონიდანაა. მისი მშობლები ჩამოვიდნენ და ცხედარი იქ გადაასვენეს, ბავშვებიც მათ წაიყვანეს. ბავშვების დროებით გადაყვანას ჩვენ ვაპირებდით, სანამ მზრუნველი გამოუჩნდებოდათ.
– ამბობენ, რომ მამაკაცმა ცოლი ნაჯახით მოკლა.
– ასე ამბობენ, მაგრამ ამას ექსპერტიზა დაადგენს.
– ბრალდებულს გაქცევა არ უცდია?
– არა. როცა მეზობლებმა სახანძროს და პოლიციას გამოუძახეს, კაცი ეზოში იყო. თურმე ამბობდა, ეს რა ვქენიო. მერე პოლიციაც მივიდა და წაიყვანა.
– თუ იცით, რას ამბობდა, რატომ მოვკალიო?
– მკვლელობა ეჭვიანობის ნიადაგზე ჩაუდენია. სანამ სამართალდამცავები წაიყვანდნენ, უთქვამს, ცოლი მღალატობდაო. შემდეგ რა ჩვენება მისცა, არ ვიცი.
– მანამდე გაგიგიათ ამ ცოლ–ქმრის ჩხუბის შესახებ?
– მეზობლები ამბობენ, ერიდებოდნენ გახმაურებას, მაგრამ ხშირად კამათობდნენო. ესენი ჩემი სოფლის მცხოვრებლები არ არიან და არც მეზობლები, მაგრამ კარგად ვიცნობდი. ქუჩაში რომ შემხვდებოდნენ, ნორმალური წყვილის შთაბეჭდილებას ტოვებდნენ. შიგადაშიგ კი ოჯახში შელაპარაკება ჰქონიათ. სხვებიც ამბობენ, ქმარი ხშირად ეჭვიანობდაო, თან ის კაცი ცოტა ფსიქიკურადაც ვერ იყო.
– რას გულისხმობთ?
– თავისებური პიროვნება იყო, უკონტაქტო... ჩაკეტილი ოჯახი იყო, თან შეჭირვებულად ცხოვრობდნენ. პატარა სახლი ედგათ, მანქანაც ჰყავდათ, მაგრამ რაღაც ძველებური.
– რას საქმიანობდნენ, ოჯახი რა შემოსავლით ცხოვრობდა?
– ოფიციალურად დასაქმებულები არ იყვნენ, მაგრამ ეს კაცი შეიძლება ვაჭრობდა კიდეც, მეზობლები, ნათესავები ეხმარებოდნენ. როგორც ვიცი, ადრე მეზღვაური ყოფილა, ბათუმში მუშაობდა. ერთ დროს მატერიალურად კარგადაც ყოფილან. მერე ჩვენც პატარ–პატარა დახმარებებს ვუწევდით.
ამ ტრაგედიას არავინ ელოდა. ის საწყალი გოგო ლოგინში იწვა, საწოლის რკინებიც დაღუნულია. ამბობენ, ბენზინი გადაასხაო.
'''
არასამთავრობო ორგანიზაციის "ქალები რეგიონის განვითარებისთვის" ხელმძღვანელი ქეთევან ხიდაშელი მოკლული ქალის ოჯახს კარგად იცნობს. მათთან ხშირად მიდიოდა სოციალური დახმარების გასაწევად, თუმცა მან მხოლოდ ტრაგედიის შემდეგ შეიტყო, რომ ახალგაზრდა ქალი წლების განმავლობაში ძალადობის მსხვერპლი იყო. ბევრჯერ თურმე პოლიციისთვისაც მიუმართავს, რომ დახმარებოდნენ, მაგრამ უშედეგოდ.
– ქალბატონო ქეთევან, რა ურთიერთობა გქონდათ ამ ოჯახთან?
– ჩვენ, როგორც არასამათავრობო ორგანიზაციას, ამ ოჯახთან 2009 წლიდან გვაქვს შეხება, მაგრამ არა, როგორც ოჯახური ძალადობის მსხვერპლთან. ოჯახში, სადაც ორი მცირეწლოვანი ბავშვი იზრდებოდა, მძიმე სოციალური ფონი იყო, ამიტომ მათ სოციალური სტატუსის მისანიჭებლად ადვოკატის მომსახურებას ვუწევდით. სამწუხაროდ, სტატუსის მინიჭება ვერ მოვახერხეთ.
ჩვენი ორგანიზაცია ოჯახური ძალადობის კუთხითაც მუშაობს, მაგრამ ქალს ჩვენთვის ამ პრობლემით არასდროს მოუმართავს. მეზობლები დღეს უკვე აცხადებენ, რომ ეს ქალი პოლიციას ძალიან ხშირად იძახებდა. პოლიცია მიდიოდა, მაგრამ გამოძახების შემდეგ რა რეაგირებას ახდენდნენ, ამაზე ინფორმაცია არ გვაქვს. ეს ოჯახმა უნდა გაასაჩივროს. ახლახან ვესაუბრე გარდაცვლილის ძმას, რომელმაც მითხრა, დაკრძალვის შემდეგ ამაზე რეაგირებას მოვახდენთო. ეს ის შემთხვევა არ იყო, როცა ქალი დუმდა, მან ხმა ამოიღო, პოლიცია გამოიძახა, მაგრამ მათგან შესაბამისი დახმარება ვერ მიიღო.
ჩვენ გვქონია სხვა შემთხვევები, როცა მოძალადეს პასუხი ვაგებინეთ, მაგრამ ეს ძალიან რთული პროცედურაა. 3 წელი დაგვჭირდა, რომ ერთ–ერთი ქალის საქმე ბოლომდე მიგვეყვანა.
– თქვენ რომ მიდიოდით, რას ატყობდით, ცოლ–ქმარს ერთმანეთთან როგორი დამოკიდებულება ჰქონდათ?
– გარეგნულად არ ჩანდა, რომ ოჯახში კონფლიქტი იყო. გარდაცვლილს დედამთილიც ჰყავდა, რომელიც ამ ქალისთვის მართლა საშველი იყო. ახალგაზრდა ქალს რამდენჯერმე ოპერაცია დასჭირდა და დედამთილმა ღობეც კი მოხსნა და გაყიდა, რომ რძლისთვის ოპერაციის ხარჯები დაეფარა. კი, გაჭირვებული ოჯახი იყო, მაგრამ გარეგნულად არაფერი ეტყობოდათ, მშვიდად ცხოვრობდნენ. მეზობლებზე ვარ აღშფოთებული, რადგან მათ ეს ფაქტი დამალეს. არადა იციან, რომ ჩვენი ორგანიზაცია ოჯახში ძალადობაზე 6 წელია მუშაობს.
– როგორც ამბობენ, ქალს სახლიდან წასვლა უნდოდა, ქმარი კი არ უშვებდა...
– დიახ და ერთხელ დედასთან გაიქცა, მაგრამ ქმარმა ჩააკითხა და ისევ სახლში წამოიყვანა. როგორც გარდაცვლილის ძმამ თქვა, დას მისთვისაც არ უთქვამს, რომ ოჯახში ასეთი მძიმე სიტუაცია ჰქონდა.
– კი, მაგრამ სახლიდან თუ გაიქცა?
– მაშინ უთანხმოება ჰქონდათ და მერე მოაგვარეს. სახლში რომ საშინელება ხდებოდა, ეს გოგო ახლობლებთან არ ამბობდა. როგორც ახლა აღმოჩნდა და ამბობენ, ეს მამაკაცი არამხოლოდ ცოლზე, დედაზეც ძალადობდა. ამის მომსწრე იყვნენ მეზობლები.
ყველაზე დიდი უბედურება, რაც გვჭირს, ისაა, რომ ასეთი მიდგომა გვაქვს – სხვისი ჭირი, ღობეს ჩხირიო. საჭმლით ვეხმარებოდითო, ამბობენ, მაგრამ ამ შემთხვევაში მთავარი საჭმელი კი არ იყო, იმ ქალს სხვანაირი დახმარება სჭირდებოდა. ეს გოგო და მისი დედამთილი გზას თვითონ ვერ გაიკვლევდნენ.
– როგორც ამბობენ, მკვლელობის ერთ–ერთი ვერსია ეჭვიანობაა. ამაზე რაიმე გსმენიათ?
– მოძალადის ფსიქოტიპიდან გამომდინარე, ძალადობას მიზეზი არ სჭირდება. ეჭვიანობაც ჰაერში გამოკიდებული სიტყვაა, ის ხშირად კაცის ფანტაზიის ნაყოფია. ეს გოგო სახლიდან მეზობელთანაც კი არ გადიოდა, კარის მეზობელთანაც არ არის ნამყოფი. როგორ წარმოგიდგენიათ, თუკი ქმარი არსად უშვებდა, ფეხს არსად ადგმევინებდა, სხვა მამაკაცთან ურთიერთობა როგორ ექნებოდა? ეს იყო კაცის აკვიატებული ეჭვიანობა.
– ამ კაცისთვის უცნაური არაფერი შეგინიშნავთ, წარმოიდგენდით, რომ მსგავს რამეს ჩაიდენდა?
– ძალიან მშვიდი ტიპი იყო. მის კლასელებსაც ვესაუბრე და მათაც თქვეს, ძალიანწყნარი ადამიანიაო. ასეთ რაღაცეებს ხშირად ზუსტად ასეთი ჩაკეტილი ტიპები აკეთებენ. ფაქტია, რომ ფსიქიკურად გაწონასწორებული ადამიანი ასეთი რამის გაკეთებას ვერ შეძლებდა. ადამიანს ფსიქიკური გადახრები უნდა ჰქონდეს, რომ მსგავსი საშინელება ჩაიდინოს. ეს აფექტში ჩადენილი მკვლელობა არ არის. უკნიდან მიეპარა და ნაჯახი ჩაარტყა. ეს გოგო მაღალი იყო, ამიტომ ქმარი ვერ მოერეოდა, ნაჯახს აუცილებლად აიცილებდა, იბრძოლებდა.
– სახლში მოკლა? როგორც ვიცი, ცხედარი საწოლში იპოვეს, დამწვარი.
– მკვლელობა ეზოში მოხდა. შემდეგ ცხედარი ოთახში შეიტანა, ბენზინი გადაასხა და დაწვა. ამას მისი გოგონა ამბობს და ეს კიდევ ერთი საშინელებაა!
– ანუ ბავშვების თვალწინ მოკლა?
– დიახ. ამას ბავშვმა საკუთარი თვალით უყურა. ბავშვს ფსიქოლოგი სჭირდება, ოზურგეთში ფსიქოლოგი არ გვყავს, ამიტომ ბავშვი გომში დედის მხარემ წაიყვანა, სოციალური სამსახურიც ჩავრთეთ და მას აუცილებლად მიხედავენ. იმ საღამოსვე მივედი ბავშვებთან, შემდეგ დაკავებულის დედა, ანუ ბავშვების ბებია, მოვიდა, შვილიშვილები გაიყვანა, რაღაცეები ელაპარაკა და იმის შემდეგ ბავშვები მომხდართან დაკავშირებით ძალიან ცოტას ლაპარაკობენ. ალბათ ბებიამ დაარიგა, არ ესაუბრათ.
– ბავშვს არ უთქვამს, დედ–მამამ რაზე იკამათეს?
– დედას ქალაქში უნდოდა წასვლა და მამა არ უშვებდაო.
– ბავშვებმა მეზობლებისთვის დაძახება, დედის შველა ვერ შეძლეს?
– ახლა შემოდგომაა, ყველა გასულია გარეთ, იმ წუთებში ახლოს არავინ იყო. ადრე ცოლ–ქმარი რომ ჩხუბობდნენ, მეზობლები აშველებდნენ. ეს მკვლელობა კი ისე უცებ მოხდა, მის დახმარებას ვერც შეძლებდნენ, იმ კაცმა მიპარვით ჩაარტყა ნაჯახი და ისე მოკლა. სახლი რომ იწვოდა, ყველა მივიდა, მაგრამ უკვე გვიანი იყო.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
1 607 ნახვა
21-10-2014, 22:50
