როგორ აიცილოთ განქორწინების საფრთხე – 6 საბედისწერო შეცდომა
1 643 ნახვა
რა შეცდომებს მიჰყავს ერთ დროს ბედნიერი წყვილი განქორწინებამდე? იქნებ ცხელ გულზე ობიექტური განსჯის უნარს კარგავენ და მცდარ შეხედულებებს ადვილად ემორჩილებიან?
შეცდომა #1
თუ დროდადრო თავს მარტოსულად ვგრძნობ, გამოდის, ჩემი ქორწინება ბედნიერი ვერ ყოფილა
თუ პარტნიორთაგან რომელიმე განუწყვეტლივ ეულად და ზედმეტად გრძნობს თავს, მართლაც ვერ იტყვის, ქორწინებამ გამიმართლაო. მაგრამ თუ მარტოობის განცდა იშვიათად გეუფლებათ, საგანგაშო არაფერია. დავუშვათ, თქვენი აზრები ყველაფერში არ ემთხვევა ერთმანეთს, _ რომელიმე საკითხზე თქვენს მეუღლეს განსხვავებული შეხედულება აქვს (ვთქვათ, თქვენი ნაყიდი არ მოეწონა). განა ამის გამო უნდა გაიბუტოთ? აბა, დაფიქრდით, მასაც ხომ შეუძლია წარმოიდგინოს, ყველაზე ახლობელ ადამიანს ჩემი არ ესმისო? ასე თუ მიჰყევით, მიზეზებს რა დალევს, რათა თავი „დაჩაგრულად“ და „შესაბრალისად“ წარმოიდგინოთ. პირიქით, უნდა ეცადოთ, რომ ანგარიში გაუწიოთ მეორე ნახევრის ინტერესებსა და სურვილებს. რაც უფრო „კარგი დარია“ ოჯახში, მით უფრო საჭირონი და შეუცვლელნი არიან ერთმანეთისთვის ოჯახის წევრები.
შეცდომა #2
თუ პარტნიორი არ მღალატობს, ეს იმას ნიშნავს, რომ ვუყვარვარ
ჯერ ერთი, საიდან იცით, რომ არ გღალატობთ? რატომ ხართ ამაში დარწმუნებული? ხშირად კანონიერი ოჯახის პარალელურად მამაკაცს სხვა ცოლ-შვილიც ჰყავს ანდა ფარულად ხვდება მეორე ქალს, ცოლი კი აინუნშიც არ არის.
ვთქვათ, მართლაც ერთადერთი სექსუალური ქალი ხართ მისთვის. რა იცით, რომ ფიქრში მაინც არ გღალატობთ და ვინმე, მისთვის იდეალურ ქალს არ შესტრფის შორიდან? მაგრამ ისეც ხდება, რომ მამაკაცი ყველა ქალის მიმართ გულგრილია და მათ შორის _ თქვენ მიმართაც. უბრალოდ, იმისთვის შეირთო ცოლი, რომ უფრო მოხერხებულად ეცხოვრა, თქვენ კი ავტომატურად მიაწერეთ ამაღლებული და მშვენიერი გრძნობები. გადაჭარბებულად ხომ არ შეაფასეთ თქვენი და მისი ღირსებები? სიყვარულს და ნდობას რა შეედრება, მაგრამ ხანდახან ცოტა ნაკლები თავმომწონეობით, თავმდაბლად ჩაუკვირდით თქვენს ცხოვრებას.
შეცდომა #3
სექსუალურ სფეროში სრული ჰარმონიულობაა? ქორწინება უეჭველად მტკიცე იქნება
სექსუალური შეთანხმებულობა, რა თქმა უნდა, ძალიან ბევრს ნიშნავს ქორწინების სიმტკიცისათვის, მაგრამ ყველა პრობლემას მაინც ვერ მოხსნის. როგორი სექსუალური პარტნიორი იქნება ქალი, რომელიც, ვთქვათ, მუდმივი უფულობით სასოწარკვეთამდეა მისული? თუმცა, ამ შემთხვევაშიც ობიექტურად უნდა განსაჯოთ. იქნებ თქვენი ქმარი სავსებით მართალია, როდესაც ფიქრობს, ჩემი ხელფასით თავისუფლად შეიძლება ცხოვრება, თუ ჩემი ცოლი თადარიგიანად გაუძღვება ოჯახსო?
გახსოვდეთ, რომ ინტიმურ დამოკიდებულებათა სფერო ძალზე მგრძნობიარეა და ლაკმუსის ქაღალდს ჰგავს: მაშინვე იცვლის ელფერს, როცა პარტნიორთა ურთიერთობაში უსიამოვნება იჩენს თავს.
შეცდომა #4
თუ ქმარი ჩემზე ეჭვიანობს, ესე იგი, ვუყვარვარ
სიყვარულსა და ეჭვიანობას ბევრი არაფერი აქვს საერთო. მამაკაცები, რომლებიც ეჭვიანობის ნიადაგზე სისულელეებს სჩადიან, ერთი მხრივ, თავიანთ საკუთრებას იცავენ („თავიანთ საკუთრებად“ მიაჩნიათ ცოლი), მეორე მხრივ, თვითშეფასების დონეს იმაღლებენ. ეჭვიანი მამაკაცი საკუთარ თვალში უფასურდება, როდესაც ფიქრობს, სხვაზე გამცვალესო, ცხადია, ამ დროს სიყვარული არაფერ შუაშია.
რა თქმა უნდა, ყველა ეჭვიანი მამაკაცი ერთ თარგზე არ არის გამოჭრილი, მაგრამ მაინც ნუ აჩქარდებით და ეჭვიანობას სიყვარულთან ნუ გაათანაბრებთ.
შეცდომა #5
თუ ბავშვს გავაჩენ, ამით ქმარს შევინარჩუნებ
პირდაპირ ვთქვათ: თუ განქორწინება კარზეა მომდგარი, ბავშვის გაჩენა საქმეს ვერ უშველის, პირიქით, დააჩქარებს განქორწინებას. თუმცა ბავშვის გამოყენება შანტაჟის იარაღად ანდა ცოლქმრული დამოკიდებულების სტაბილიზაციისთვის, სხვა თუ არაფერი, არაეთიკურია. ბავშვი იმიტომ უნდა გაჩნდეს, რომ მეუღლეთა ცხოვრება კიდევ უფრო გაალამაზოს. რა თქმა უნდა, ბავშვის დაბადებას შეუძლია „დამცავი“ როლი შეასრულოს ოჯახისათვის, ესე იგი, იურიდიულად არ დაუშვას ოჯახის დანგრევა, აიძულოს მეუღლეები, იცხოვრონ ერთ ჭერქვეშ. მაგრამ თუ ქალსა და მამაკაცს თავიანთი პრობლემების მოგვარება არ შეუძლიათ, განა ბავშვი შეძლებენ ამას?
ბუნებრივია, ქალს შესწევს უნარი, ათასგვარი ხრიკით „დააბას“ ქმარი ოჯახში, მაგრამ რა აზრი აქვს ასეთ ერთად ყოფნას? თუ ქმარს ცოლი არ უყვარს და პატივსაც არ სცემს, ცხოვრება ხომ ჯოჯოხეთად გადაიქცევა და ასეთ ჯოჯოხეთში აპირებთ ბავშვის გაზრდას?
შეცდომა #6
რაკი ცოლ-ქმარი განუწყვეტლივ კამათობს, გამოდის, ერთმანეთი არ ჰყვარებიათ
ხშირად კამათობთ თუ არა, ამის მიხედვით ნუ იმსჯელებთ სიყვარულზე. მოყვარულ ცოლ-ქმარს შორის ყოველთვის შეინიშნება მეორე მხარისთვის კომპრომისზე წასვლის სურვილი, დათმობისათვის მზადყოფნა. როდესაც გაცხარებული კამათის დროს ენაზე რაიმე მწარე სათქმელი მოგადგებათ, წუთით შეჩერდით და თავს ჰკითხეთ: „განა ამის თქმით გადაწყდება ჩვენი დავა? „ვაითუ ამ ფრაზამ სულ ჩაკლას ჩვენი სიყვარული?“ განუწყვეტელ „ორთაბრძოლას“ მართლაც შეუძლია სიყვარულის განელება, ასე რომ, ნუ აჩქარდებით! ხშირად პრივილეგიების მოპოვებით გატაცებული ცოლ-ქმარი ცხარედ კამათობს, სიყვარული კი იქვე, მათ ახლოს დაფარფატებს და მას, უბრალოდ, ვეღარ ამჩნევენ.
კესო ლაღიძე
შეცდომა #1
თუ დროდადრო თავს მარტოსულად ვგრძნობ, გამოდის, ჩემი ქორწინება ბედნიერი ვერ ყოფილა
თუ პარტნიორთაგან რომელიმე განუწყვეტლივ ეულად და ზედმეტად გრძნობს თავს, მართლაც ვერ იტყვის, ქორწინებამ გამიმართლაო. მაგრამ თუ მარტოობის განცდა იშვიათად გეუფლებათ, საგანგაშო არაფერია. დავუშვათ, თქვენი აზრები ყველაფერში არ ემთხვევა ერთმანეთს, _ რომელიმე საკითხზე თქვენს მეუღლეს განსხვავებული შეხედულება აქვს (ვთქვათ, თქვენი ნაყიდი არ მოეწონა). განა ამის გამო უნდა გაიბუტოთ? აბა, დაფიქრდით, მასაც ხომ შეუძლია წარმოიდგინოს, ყველაზე ახლობელ ადამიანს ჩემი არ ესმისო? ასე თუ მიჰყევით, მიზეზებს რა დალევს, რათა თავი „დაჩაგრულად“ და „შესაბრალისად“ წარმოიდგინოთ. პირიქით, უნდა ეცადოთ, რომ ანგარიში გაუწიოთ მეორე ნახევრის ინტერესებსა და სურვილებს. რაც უფრო „კარგი დარია“ ოჯახში, მით უფრო საჭირონი და შეუცვლელნი არიან ერთმანეთისთვის ოჯახის წევრები.
შეცდომა #2
თუ პარტნიორი არ მღალატობს, ეს იმას ნიშნავს, რომ ვუყვარვარ
ჯერ ერთი, საიდან იცით, რომ არ გღალატობთ? რატომ ხართ ამაში დარწმუნებული? ხშირად კანონიერი ოჯახის პარალელურად მამაკაცს სხვა ცოლ-შვილიც ჰყავს ანდა ფარულად ხვდება მეორე ქალს, ცოლი კი აინუნშიც არ არის.
ვთქვათ, მართლაც ერთადერთი სექსუალური ქალი ხართ მისთვის. რა იცით, რომ ფიქრში მაინც არ გღალატობთ და ვინმე, მისთვის იდეალურ ქალს არ შესტრფის შორიდან? მაგრამ ისეც ხდება, რომ მამაკაცი ყველა ქალის მიმართ გულგრილია და მათ შორის _ თქვენ მიმართაც. უბრალოდ, იმისთვის შეირთო ცოლი, რომ უფრო მოხერხებულად ეცხოვრა, თქვენ კი ავტომატურად მიაწერეთ ამაღლებული და მშვენიერი გრძნობები. გადაჭარბებულად ხომ არ შეაფასეთ თქვენი და მისი ღირსებები? სიყვარულს და ნდობას რა შეედრება, მაგრამ ხანდახან ცოტა ნაკლები თავმომწონეობით, თავმდაბლად ჩაუკვირდით თქვენს ცხოვრებას.
შეცდომა #3
სექსუალურ სფეროში სრული ჰარმონიულობაა? ქორწინება უეჭველად მტკიცე იქნება
სექსუალური შეთანხმებულობა, რა თქმა უნდა, ძალიან ბევრს ნიშნავს ქორწინების სიმტკიცისათვის, მაგრამ ყველა პრობლემას მაინც ვერ მოხსნის. როგორი სექსუალური პარტნიორი იქნება ქალი, რომელიც, ვთქვათ, მუდმივი უფულობით სასოწარკვეთამდეა მისული? თუმცა, ამ შემთხვევაშიც ობიექტურად უნდა განსაჯოთ. იქნებ თქვენი ქმარი სავსებით მართალია, როდესაც ფიქრობს, ჩემი ხელფასით თავისუფლად შეიძლება ცხოვრება, თუ ჩემი ცოლი თადარიგიანად გაუძღვება ოჯახსო?
გახსოვდეთ, რომ ინტიმურ დამოკიდებულებათა სფერო ძალზე მგრძნობიარეა და ლაკმუსის ქაღალდს ჰგავს: მაშინვე იცვლის ელფერს, როცა პარტნიორთა ურთიერთობაში უსიამოვნება იჩენს თავს.
შეცდომა #4
თუ ქმარი ჩემზე ეჭვიანობს, ესე იგი, ვუყვარვარ
სიყვარულსა და ეჭვიანობას ბევრი არაფერი აქვს საერთო. მამაკაცები, რომლებიც ეჭვიანობის ნიადაგზე სისულელეებს სჩადიან, ერთი მხრივ, თავიანთ საკუთრებას იცავენ („თავიანთ საკუთრებად“ მიაჩნიათ ცოლი), მეორე მხრივ, თვითშეფასების დონეს იმაღლებენ. ეჭვიანი მამაკაცი საკუთარ თვალში უფასურდება, როდესაც ფიქრობს, სხვაზე გამცვალესო, ცხადია, ამ დროს სიყვარული არაფერ შუაშია.
რა თქმა უნდა, ყველა ეჭვიანი მამაკაცი ერთ თარგზე არ არის გამოჭრილი, მაგრამ მაინც ნუ აჩქარდებით და ეჭვიანობას სიყვარულთან ნუ გაათანაბრებთ.
შეცდომა #5
თუ ბავშვს გავაჩენ, ამით ქმარს შევინარჩუნებ
პირდაპირ ვთქვათ: თუ განქორწინება კარზეა მომდგარი, ბავშვის გაჩენა საქმეს ვერ უშველის, პირიქით, დააჩქარებს განქორწინებას. თუმცა ბავშვის გამოყენება შანტაჟის იარაღად ანდა ცოლქმრული დამოკიდებულების სტაბილიზაციისთვის, სხვა თუ არაფერი, არაეთიკურია. ბავშვი იმიტომ უნდა გაჩნდეს, რომ მეუღლეთა ცხოვრება კიდევ უფრო გაალამაზოს. რა თქმა უნდა, ბავშვის დაბადებას შეუძლია „დამცავი“ როლი შეასრულოს ოჯახისათვის, ესე იგი, იურიდიულად არ დაუშვას ოჯახის დანგრევა, აიძულოს მეუღლეები, იცხოვრონ ერთ ჭერქვეშ. მაგრამ თუ ქალსა და მამაკაცს თავიანთი პრობლემების მოგვარება არ შეუძლიათ, განა ბავშვი შეძლებენ ამას?
ბუნებრივია, ქალს შესწევს უნარი, ათასგვარი ხრიკით „დააბას“ ქმარი ოჯახში, მაგრამ რა აზრი აქვს ასეთ ერთად ყოფნას? თუ ქმარს ცოლი არ უყვარს და პატივსაც არ სცემს, ცხოვრება ხომ ჯოჯოხეთად გადაიქცევა და ასეთ ჯოჯოხეთში აპირებთ ბავშვის გაზრდას?
შეცდომა #6
რაკი ცოლ-ქმარი განუწყვეტლივ კამათობს, გამოდის, ერთმანეთი არ ჰყვარებიათ
ხშირად კამათობთ თუ არა, ამის მიხედვით ნუ იმსჯელებთ სიყვარულზე. მოყვარულ ცოლ-ქმარს შორის ყოველთვის შეინიშნება მეორე მხარისთვის კომპრომისზე წასვლის სურვილი, დათმობისათვის მზადყოფნა. როდესაც გაცხარებული კამათის დროს ენაზე რაიმე მწარე სათქმელი მოგადგებათ, წუთით შეჩერდით და თავს ჰკითხეთ: „განა ამის თქმით გადაწყდება ჩვენი დავა? „ვაითუ ამ ფრაზამ სულ ჩაკლას ჩვენი სიყვარული?“ განუწყვეტელ „ორთაბრძოლას“ მართლაც შეუძლია სიყვარულის განელება, ასე რომ, ნუ აჩქარდებით! ხშირად პრივილეგიების მოპოვებით გატაცებული ცოლ-ქმარი ცხარედ კამათობს, სიყვარული კი იქვე, მათ ახლოს დაფარფატებს და მას, უბრალოდ, ვეღარ ამჩნევენ.
კესო ლაღიძე
