რას ფიქრობს იულია ქავთარაძის ძმა დის სექსუალურ იმიჯზე
1 852 ნახვა
მომღერალ იულია ქავთარაძეს ერთი ძმა ჰყავს- ბონდო ქავთარაძე. მათ წლების წინ სოციალური ქსელის დახმარებით გაიცნეს ერთმანეთი და მალევე დამეგობრდნენ. იულია საქართველოში ხშირად ჩამოდის, ბონდომ კი უკრაინაში დასთან სტუმრად ჩასვლა ჯერჯერობით ვერ მოახერხა. ბონდო ტელეკომპანია ''ჯიდიესში'' ''კიბერჰაუსის'' წამყვანია. მასთან საუბარი სწორედ ამ თემით დავიწყეთ.
- ''კიბერჰაუსი'' 21-ე საუკუნის ტექნოლოგიებზე შექმნილი გადაცემაა. ძალიან გვინდოდა ისეთი გადაცემის გაკეთება, რომელიც ქართულ ტელესივრცეში განსხვავებული იქნებოდა. ეთერში მეორე წელია ვართ. ტექნოლოგიების სიახლე აკლია საქართველოს და მაქსიმალურად ვცდილობთ, საზოგადოებას ამომწურავი ინფორმაცია მივაწოდოთ. ჩვენი გადაცემის მეშვეობით მრავალი ქართველი აღმოვაჩინეთ, რომლებიც ძალიან მაგარ პროექტებზე მუშაობენ. დღეს ისინი საზღვარგარეთ მოღვაწეობენ. შეიძლება გაგიკვირდეთ, მაგრამ საქართველოშიც აწყობენ რობოტებს. შეიძლება, მათ ვერ გაუწიონ კონკურენცია საზღვარგარეთ აწყობილ რობოტებს, რომლებიც სასწაულებს ახდენენ, თუმცა უკვე იგრძნობა, რომ ქართველებსაც რაღაცის გაკეთება შეგვიძლია.
- რა პროფესია გაქვს?
- სტუდენტი ვარ. ბიზნესის მართვას ვსწავლობ, თუმცა ამჯერად ჟურნალისტიკაში ვარ აქტიურად ჩართული. ნარკოტიკივითაა. ამ სფეროში ერთხელ თუ ჩაეფლობი, რთულია იქიდან ამოსვლა. ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, ტელევიზიაში დიდხანს ვიმუშაო. მნიშვნელობა არ აქვს, ჟურნალისტი ვიქნები თუ გადაცემას წავიყვან.
- როგორც ვიცი, იულია ქავთარაძე შენი დაა. თქვენ ერთი მამა გყავთ. გვიამბე, როგორ გაიცანი იულია.
- იულია ჩემი ნახევარდაა, ასე ამბობენ ხოლმე, თუმცა მე და იულიას ისეთი ურთიერთობა გვაქვს, რომ არ არსებობს ჩვენ შორის ნახევარდაძმობა. გვყავს ერთი მამა, რომელიც, სამწუხაროდ, ოთხი წლის წინ გარდაიცვალა. ბათუმში დედასთან ერთად ვიზრდებოდი, თუმცა, ამის მიუხედავად, მამასთან კონტაქტი არასდროს გამიწყვეტია. ის ჩემთვის მხოლოდ მამა კი არა, ჩემი უახლოესი მეგობარი იყო, რომელთანაც ნებისმიერ თემაზე შემეძლო საუბარი. დედას არასდროს აუკრძალავს მამასთან მისვლა. პირიქით, სულ მეუბნებოდა, მამა ნახეო. ბავშვობიდან ვიცოდი, რომ და მყავდა. ვფიქრობდი, რომ გავიზრდები, უკრაინაში ჩავალ და ჩემს დას აუცილებლად მოვნახავ-მეთქი. თოთხმეტი წლის ვიყავი, როდესაც სოციალურ ქსელში ვიღაც გოგონამ მომწერა, შენი და ვარო. მაშინვე დედაჩემთან მივედი და ვუთხარი, ვიღაც მწერს, შენი და ვარო და მითხარი, ეს მართლა იულია არის თუ არა-მეთქი. მას შემდეგ კონტაქტი არ დაგვიკარგავს. ძალიან ხშირად ვწერდით ერთმანეთს. ამ ამბიდან ცოტა ხანი გავიდა და იულია ჩამოვიდა ბათუმში, რა თქმა უნდა, აეროპორტში ყველა დავხვდით. თავიდან ცოტა გამიჭირდა, რადგან არ ვიყავი შეგუებული დედმამიშვილს. დროთა განმავლობაში ყველაფერი დალაგდა.
- მამა იმ პერიოდში დედასთან დაშორებული იყო?
- ისინი უკვე დიდი ხნის დაშორებული იყვნენ.
- მამას ჰქონდა მესამე ოჯახი?
- არა. იულია რომ ჩამოვიდა, ერთად მივედით მამასთან. ძალიან გაუხარდა და ცოტათი დაბნეულიც იყო. ცრემლებიც წამოუვიდა. ზოგადად, წყნარი ადამიანი გახლდათ, თუმცა მივხვდი, რომ იულიასთან შეხვედრისას ძალიან ინერვიულა. შეიძლება, შერცხვა კიდეც, რომ ძალიან დიდი ხანი სხვადასხვა პრობლემის გამო ვერ მოახერხა მასთან შეხვედრა. ჩვენ ვხვდებოდით ერთმანეთს, რადგან ბათუმში ცხოვრობდა. იულია ხშირად ჩამოდიოდა და იგრძნობოდა, რომ ჩვენ ერთი ოჯახი ვიყავით. მინდა აღვნიშნო, რომ იულიას დედასთანაც ძალიან კარგი ურთიერთობა მქონდა. ისიც იყო ჩამოსული. სამწუხაროდ, ახლა ისიც გარდაცვლილია. იულიას დედა ჩემი მეგობარი იყო. ძალიან ძლიერი ადამიანი გახლდათ. კარგად გვესმოდა ერთმანეთის. ასევე იყო იულიასა და დედაჩემის ურთიერთობაც. იულიას დედაჩემთან ნებისმიერ თემაზე შეეძლო საუბარი. რაღაცნაირი, ევროპული ოჯახი ვართ დღემდე. არ ვასხვავებთ ერთმანეთს იმის გამო, რომ სხვადასხვა დედა გვყავს და არ ვფიქრობთ, რომ ამის გამო ერთმანეთთან ურთიერთობა არ უნდა გვქონდეს.
- უკრაინაში იულიასთან სტუმრად ჩადიხარ?
- იულიამ სამჯერ დამპატიჟა, მაგრამ ერთხელ აბიტურიენტი ვიყავი, მერე პირველ კურსზე ვსწავლობდი, ახლა ისეთი დაკავებული ვარ, რომ ვეღარ ვახერხებ მასთან ჩასვლას.
- დისშვილს ალბათ იცნობ.
- მინდა ვიყო მაგარი ბიძა და ალბათ, ვარ კიდეც. ზოგადად ბავშვები ძალიან მიყვარს. შვიდი თვის შვილი მყავს და ვგიჟდები მასზე. ჩემი დისშვილი მარგო უჭკვიანესი ბავშვია. უყვარს ჩემთან ერთად გართობა. მეც, შეძლებისდაგვარად, ყველა თხოვნას ვუსრულებ.
- მგონია, რომ გარეგნულად ჰგავხართ და-ძმა ერთმანეთს.
- ძალიან ბევრი აღნიშნავს, რომ ერთმანეთს ვგავართ. მე ჩვენ შორის მსგავსებას ნაკლებად ვამჩნევ. მე უფრო მამას ვგავარ, იულია- დედამისს.
- დის სექსუალურ იმიჯზე რას ფიქრობ?
- ყველა ქართველი ცუდად რეაგირებს სექსუალურ იმიჯზე, თუმცა ვფიქრობ, ეს არის ხელოვნება. მხოლოდ იმიტომ, რომ ადამიანმა შიშველმა კლიპი გადაიღო, გაბრაზება არ შემიძლია. შეიძლება, გულში ქართულმა მომენტმა გამკრას და არ მესიამოვნოს, თუმცა ამის გამო აჟიოტაჟი არ ამიტეხია. ეს ყველაფერი უფრო მამაჩემს არ სიამოვნებდა და ეტყობოდა კიდეც, რომ ნერვიულობდა, მაგრამ ამას ხმამაღლა არ ამბობდა. მე ამ ყველაფერზე არასდროს ვრეაგირებ. მთავარია, რაღაც ფარგლებს არ გასცდეს. ხელოვნება ხელოვნებად უნდა დარჩეს.
- მამა პირველ მეუღლეს დაუბრუნდა, როგორც ვიცი...
- მამა დედას ჩემი დაბადებიდან მალევე დაშორდა, თუმცა მისი ასეთი ქმედებები არ მწყინს. რადგან ვიცი, ვინაა და ყველაფერში გვერდით ვედექი. იულია დედასთან ერთად რომ ჩამოვიდა, მამამ და იულიას დედამ გადაწყვიტეს, ერთად ყოფილიყვნენ. თავიდან შეირთო ცოლად იულიას დედა. ყველაზე საინტერესო ის იყო, რომ მათ ჯვარი ბათუმში დაიწერეს.
- ჯვრისწერას დაესწარი?
- არამარტო დავესწარი. ჯვრისწერის თითქმის ყველა დეტალი ჩემი ორგანიზებით მოგვარდა.
- დედას მეორე ოჯახი არ აქვს?
- არა. და როგორც გითხარი, არც მამასთან ჰქონია ცუდი ურთიერთობა. მე და დედა ერთად ავდიოდით მამასთან და ყავას ვსვამდით. არანაირი გართულება არ მოჰყოლია ამ ჩახლართულ ოჯახურ სიტუაციებს. ვიყავით ტკბილად და ბედნიერად. მამამ ჯვარი დაიწერა იულიას დედასთან და მალევე წავიდნენ კიევში.Mიულიას შვილს- მარგოს, ბაღში ხშირად მამაჩემი ატარებდა.
- თქვი, რომ გყავს პატარა შვილი. გვიამბე, ვინაა შენი მეუღლე.
- ჩემი მეუღლეა ნანიკო ჩადუნელი, რომელიც სტომატოლოგიის ფაკულტეტზე სწავლობს და რომელიც მართლა ძალიან მიყვარს.O ოცი წლის ვიყავი, რომ დავქორწინდით. როდესაც ადამიანი ისე გიყვარს, რომ ხვდები, შეგიძლია, მთელი ცხოვრება ერთად იყოთ, ასაკს დიდი მნიშვნელობა აღარ აქვს. მით უმეტეს, ვიცოდი, რომ იმავეს გრძნობდა ნანუკა. ძალიან ჭკვიანია და არაჩვეულებრივი მზარეულია. ორი წელია, ერთად ვართ და ოჯახში კონფლიქტი არასდროს გვქონია.
გვყავს შვიდი თვის ელენე ქავთარაძე, რომელმაც ჩვენი ცხოვრება სულ სხვა თვალით დაგვანახვა. ნანუკას გაცნობის ისტორიაც ძალიან მაგარია. ბათუმში ძმაკაცებთან ერთად დისკოთეკაზე წავედი. მეგობრებმა დავლიეთ, რომ იქ გახურებულები შევსულიყავით. რატომღაც 25 ბილეთი მქონდა. ჩამოიარა სამმა გოგომ, რომლებსაც ჩემი მეგობარი ახლდა. გოგონებს რომ გადავხედე, ნანიკო ძალიან მომეწონა და დიდი თხოვნის მერე დისკოთეკაზე წასვლაზე დავითანხმე. ნასვამი დაცვას ვეჩხუბე. მინდა, მათ დიდი ბოდიში მოვუხადო, რადგან დარწმუნებული ვარ, მე ვიყავი დამნაშავე. სისხლი მომდიოდა, მიწაზე ვეგდე, მოვიდა ნანიკო და პირველი დახმარება აღმომიჩინა. მას შემდეგ სულ მინდოდა შეხვედრა, მაგრამ თვე-ნახევარი ვერსად ვნახე. იმედი რომ გადამეწურა, დისკოთეკაზე გადაღებულ ერთადერთ ფოტოზე დამთაგა. ''ფეისბუქის'' დახმარებით ვიპოვე ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე საყვარელი ადამიანი.
მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
- ''კიბერჰაუსი'' 21-ე საუკუნის ტექნოლოგიებზე შექმნილი გადაცემაა. ძალიან გვინდოდა ისეთი გადაცემის გაკეთება, რომელიც ქართულ ტელესივრცეში განსხვავებული იქნებოდა. ეთერში მეორე წელია ვართ. ტექნოლოგიების სიახლე აკლია საქართველოს და მაქსიმალურად ვცდილობთ, საზოგადოებას ამომწურავი ინფორმაცია მივაწოდოთ. ჩვენი გადაცემის მეშვეობით მრავალი ქართველი აღმოვაჩინეთ, რომლებიც ძალიან მაგარ პროექტებზე მუშაობენ. დღეს ისინი საზღვარგარეთ მოღვაწეობენ. შეიძლება გაგიკვირდეთ, მაგრამ საქართველოშიც აწყობენ რობოტებს. შეიძლება, მათ ვერ გაუწიონ კონკურენცია საზღვარგარეთ აწყობილ რობოტებს, რომლებიც სასწაულებს ახდენენ, თუმცა უკვე იგრძნობა, რომ ქართველებსაც რაღაცის გაკეთება შეგვიძლია.
- რა პროფესია გაქვს?
- სტუდენტი ვარ. ბიზნესის მართვას ვსწავლობ, თუმცა ამჯერად ჟურნალისტიკაში ვარ აქტიურად ჩართული. ნარკოტიკივითაა. ამ სფეროში ერთხელ თუ ჩაეფლობი, რთულია იქიდან ამოსვლა. ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, ტელევიზიაში დიდხანს ვიმუშაო. მნიშვნელობა არ აქვს, ჟურნალისტი ვიქნები თუ გადაცემას წავიყვან.
- როგორც ვიცი, იულია ქავთარაძე შენი დაა. თქვენ ერთი მამა გყავთ. გვიამბე, როგორ გაიცანი იულია.
- იულია ჩემი ნახევარდაა, ასე ამბობენ ხოლმე, თუმცა მე და იულიას ისეთი ურთიერთობა გვაქვს, რომ არ არსებობს ჩვენ შორის ნახევარდაძმობა. გვყავს ერთი მამა, რომელიც, სამწუხაროდ, ოთხი წლის წინ გარდაიცვალა. ბათუმში დედასთან ერთად ვიზრდებოდი, თუმცა, ამის მიუხედავად, მამასთან კონტაქტი არასდროს გამიწყვეტია. ის ჩემთვის მხოლოდ მამა კი არა, ჩემი უახლოესი მეგობარი იყო, რომელთანაც ნებისმიერ თემაზე შემეძლო საუბარი. დედას არასდროს აუკრძალავს მამასთან მისვლა. პირიქით, სულ მეუბნებოდა, მამა ნახეო. ბავშვობიდან ვიცოდი, რომ და მყავდა. ვფიქრობდი, რომ გავიზრდები, უკრაინაში ჩავალ და ჩემს დას აუცილებლად მოვნახავ-მეთქი. თოთხმეტი წლის ვიყავი, როდესაც სოციალურ ქსელში ვიღაც გოგონამ მომწერა, შენი და ვარო. მაშინვე დედაჩემთან მივედი და ვუთხარი, ვიღაც მწერს, შენი და ვარო და მითხარი, ეს მართლა იულია არის თუ არა-მეთქი. მას შემდეგ კონტაქტი არ დაგვიკარგავს. ძალიან ხშირად ვწერდით ერთმანეთს. ამ ამბიდან ცოტა ხანი გავიდა და იულია ჩამოვიდა ბათუმში, რა თქმა უნდა, აეროპორტში ყველა დავხვდით. თავიდან ცოტა გამიჭირდა, რადგან არ ვიყავი შეგუებული დედმამიშვილს. დროთა განმავლობაში ყველაფერი დალაგდა.
- მამა იმ პერიოდში დედასთან დაშორებული იყო?
- ისინი უკვე დიდი ხნის დაშორებული იყვნენ.
- მამას ჰქონდა მესამე ოჯახი?
- არა. იულია რომ ჩამოვიდა, ერთად მივედით მამასთან. ძალიან გაუხარდა და ცოტათი დაბნეულიც იყო. ცრემლებიც წამოუვიდა. ზოგადად, წყნარი ადამიანი გახლდათ, თუმცა მივხვდი, რომ იულიასთან შეხვედრისას ძალიან ინერვიულა. შეიძლება, შერცხვა კიდეც, რომ ძალიან დიდი ხანი სხვადასხვა პრობლემის გამო ვერ მოახერხა მასთან შეხვედრა. ჩვენ ვხვდებოდით ერთმანეთს, რადგან ბათუმში ცხოვრობდა. იულია ხშირად ჩამოდიოდა და იგრძნობოდა, რომ ჩვენ ერთი ოჯახი ვიყავით. მინდა აღვნიშნო, რომ იულიას დედასთანაც ძალიან კარგი ურთიერთობა მქონდა. ისიც იყო ჩამოსული. სამწუხაროდ, ახლა ისიც გარდაცვლილია. იულიას დედა ჩემი მეგობარი იყო. ძალიან ძლიერი ადამიანი გახლდათ. კარგად გვესმოდა ერთმანეთის. ასევე იყო იულიასა და დედაჩემის ურთიერთობაც. იულიას დედაჩემთან ნებისმიერ თემაზე შეეძლო საუბარი. რაღაცნაირი, ევროპული ოჯახი ვართ დღემდე. არ ვასხვავებთ ერთმანეთს იმის გამო, რომ სხვადასხვა დედა გვყავს და არ ვფიქრობთ, რომ ამის გამო ერთმანეთთან ურთიერთობა არ უნდა გვქონდეს.
- უკრაინაში იულიასთან სტუმრად ჩადიხარ?
- იულიამ სამჯერ დამპატიჟა, მაგრამ ერთხელ აბიტურიენტი ვიყავი, მერე პირველ კურსზე ვსწავლობდი, ახლა ისეთი დაკავებული ვარ, რომ ვეღარ ვახერხებ მასთან ჩასვლას.
- დისშვილს ალბათ იცნობ.
- მინდა ვიყო მაგარი ბიძა და ალბათ, ვარ კიდეც. ზოგადად ბავშვები ძალიან მიყვარს. შვიდი თვის შვილი მყავს და ვგიჟდები მასზე. ჩემი დისშვილი მარგო უჭკვიანესი ბავშვია. უყვარს ჩემთან ერთად გართობა. მეც, შეძლებისდაგვარად, ყველა თხოვნას ვუსრულებ.
- მგონია, რომ გარეგნულად ჰგავხართ და-ძმა ერთმანეთს.
- ძალიან ბევრი აღნიშნავს, რომ ერთმანეთს ვგავართ. მე ჩვენ შორის მსგავსებას ნაკლებად ვამჩნევ. მე უფრო მამას ვგავარ, იულია- დედამისს.
- დის სექსუალურ იმიჯზე რას ფიქრობ?
- ყველა ქართველი ცუდად რეაგირებს სექსუალურ იმიჯზე, თუმცა ვფიქრობ, ეს არის ხელოვნება. მხოლოდ იმიტომ, რომ ადამიანმა შიშველმა კლიპი გადაიღო, გაბრაზება არ შემიძლია. შეიძლება, გულში ქართულმა მომენტმა გამკრას და არ მესიამოვნოს, თუმცა ამის გამო აჟიოტაჟი არ ამიტეხია. ეს ყველაფერი უფრო მამაჩემს არ სიამოვნებდა და ეტყობოდა კიდეც, რომ ნერვიულობდა, მაგრამ ამას ხმამაღლა არ ამბობდა. მე ამ ყველაფერზე არასდროს ვრეაგირებ. მთავარია, რაღაც ფარგლებს არ გასცდეს. ხელოვნება ხელოვნებად უნდა დარჩეს.
- მამა პირველ მეუღლეს დაუბრუნდა, როგორც ვიცი...
- მამა დედას ჩემი დაბადებიდან მალევე დაშორდა, თუმცა მისი ასეთი ქმედებები არ მწყინს. რადგან ვიცი, ვინაა და ყველაფერში გვერდით ვედექი. იულია დედასთან ერთად რომ ჩამოვიდა, მამამ და იულიას დედამ გადაწყვიტეს, ერთად ყოფილიყვნენ. თავიდან შეირთო ცოლად იულიას დედა. ყველაზე საინტერესო ის იყო, რომ მათ ჯვარი ბათუმში დაიწერეს.
- ჯვრისწერას დაესწარი?
- არამარტო დავესწარი. ჯვრისწერის თითქმის ყველა დეტალი ჩემი ორგანიზებით მოგვარდა.
- დედას მეორე ოჯახი არ აქვს?
- არა. და როგორც გითხარი, არც მამასთან ჰქონია ცუდი ურთიერთობა. მე და დედა ერთად ავდიოდით მამასთან და ყავას ვსვამდით. არანაირი გართულება არ მოჰყოლია ამ ჩახლართულ ოჯახურ სიტუაციებს. ვიყავით ტკბილად და ბედნიერად. მამამ ჯვარი დაიწერა იულიას დედასთან და მალევე წავიდნენ კიევში.Mიულიას შვილს- მარგოს, ბაღში ხშირად მამაჩემი ატარებდა.
- თქვი, რომ გყავს პატარა შვილი. გვიამბე, ვინაა შენი მეუღლე.
- ჩემი მეუღლეა ნანიკო ჩადუნელი, რომელიც სტომატოლოგიის ფაკულტეტზე სწავლობს და რომელიც მართლა ძალიან მიყვარს.O ოცი წლის ვიყავი, რომ დავქორწინდით. როდესაც ადამიანი ისე გიყვარს, რომ ხვდები, შეგიძლია, მთელი ცხოვრება ერთად იყოთ, ასაკს დიდი მნიშვნელობა აღარ აქვს. მით უმეტეს, ვიცოდი, რომ იმავეს გრძნობდა ნანუკა. ძალიან ჭკვიანია და არაჩვეულებრივი მზარეულია. ორი წელია, ერთად ვართ და ოჯახში კონფლიქტი არასდროს გვქონია.
გვყავს შვიდი თვის ელენე ქავთარაძე, რომელმაც ჩვენი ცხოვრება სულ სხვა თვალით დაგვანახვა. ნანუკას გაცნობის ისტორიაც ძალიან მაგარია. ბათუმში ძმაკაცებთან ერთად დისკოთეკაზე წავედი. მეგობრებმა დავლიეთ, რომ იქ გახურებულები შევსულიყავით. რატომღაც 25 ბილეთი მქონდა. ჩამოიარა სამმა გოგომ, რომლებსაც ჩემი მეგობარი ახლდა. გოგონებს რომ გადავხედე, ნანიკო ძალიან მომეწონა და დიდი თხოვნის მერე დისკოთეკაზე წასვლაზე დავითანხმე. ნასვამი დაცვას ვეჩხუბე. მინდა, მათ დიდი ბოდიში მოვუხადო, რადგან დარწმუნებული ვარ, მე ვიყავი დამნაშავე. სისხლი მომდიოდა, მიწაზე ვეგდე, მოვიდა ნანიკო და პირველი დახმარება აღმომიჩინა. მას შემდეგ სულ მინდოდა შეხვედრა, მაგრამ თვე-ნახევარი ვერსად ვნახე. იმედი რომ გადამეწურა, დისკოთეკაზე გადაღებულ ერთადერთ ფოტოზე დამთაგა. ''ფეისბუქის'' დახმარებით ვიპოვე ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე საყვარელი ადამიანი.
მერი კობიაშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
