"სიტყვები "ბოდიში" და "მაპატიე" ყველა შეყვარებულმა უნდა იცოდეს"
2 499 ნახვა
ამ წერილს 17 წლის ბიჭი გწერთ და გთხოვთ, დამიბეჭდოთ, რადგან ბევრ ჩემს თანატოლს ჰგონია, რომ ბოდიშის მოხდა დიდი სირცხვილია. მყავს შეყვარებული, რომელსაც დიდ პატივს ვცემ, ის კარგი ადამიანია, მაგრამ არ იცის ორი სიტყვა – "ბოდიში" და "მაპატიე". ამ სიტყვებს არასოდეს წარმოთქვამს, რაც ჩემთვის დიდი პრობლემაა. ვფიქრობ, ყველამ, განსაკუთრებით კი შეყვარებულმა, ეს სიტყვები უნდა იცოდეს და მათი წარმოთქმა არ უნდა გაუჭირდეს.
ჩემი შეყვარებული ყველაფრით კარგი გოგოა, მაგრამ საშინლად ეჭვიანია. ამ დროს ჭკუა ეკეტება და საშინელებებს აკეთებს. ერთხელ მეზობლის გოგოსთან ერთად დამინახა. მოვარდა და ამ გოგოს საქმის გარჩევა დაუწყო, ჩემს შეყვარებულთან რატომ ხარო. ძალიან შემრცხვა, ვუთხარი, ახლავე ბოდიში მოგვიხადე–მეთქი, მაგრამ მან ზურგი გვაქცია და წავიდა. ამის შემდეგ დიდხანს არ ველაპარაკებოდი, მაგრამ მერე მაინც შევურიგდი.
ახლახან ჩემს დეიდაშვილზე იეჭვიანა. მასთან ერთად გადაღებული ფოტოები ნახა "ფეისბუქში". ერთმა ჩემმა ძმაკაცმა ხუმრობით დაწერა, როგორ შეეფერებით ერთმანეთსო. მერე ამაზე ჩემმა დეიდაშვილმაც იხუმრა, მაგარი წყვილი ვართო და ამაზე ჩემმა შეყვარებულმა "გაჭედა". ჩემი დეიდაშვილი ხომ გამოლანძღა, მერე ჩემთან ისტერიკები დაიმართა. როცა ავუხსენი, რომ ჩემს სისხლსა და ხორცზე ეჭვიანობდა, დამშვიდდა, მაგრამ ვითომც არაფერიო, არც ბოდიში მითხრა, არც მაპატიეო. როცა მოვთხოვე, ბოდიში მოეხადა ჩვენთვის, უკმეხად მითხრა, სპეციალურად გამიკეთეთ, რომ მეეჭვიანა და პატიება რატომ უნდა გთხოვოთო.
მე სტიქაროსანი ვარ და კარგად ვიცი, თუ ადამიანს ბოდიშის მოხდა არ შეუძლია, მასში რამხელა ამპარტავნებაა. ეს ცოდვა კი მასში ყველა სიკეთის მარცვალს კლავს. ამიტომაც ვფიქრობ, ღირს თუ არა შეყვარებულთან ურთიერთობის გაგრძელება. ალბათ ჯობია, დავშორდე და მისი დავიწყება ვცადო. ხმას არ ვცემ და არც დაველაპარაკები, თუ ამ ორ სიტყვას არ ისწავლის.
"სარკის" ერთგული მკითხველი
ჩემი შეყვარებული ყველაფრით კარგი გოგოა, მაგრამ საშინლად ეჭვიანია. ამ დროს ჭკუა ეკეტება და საშინელებებს აკეთებს. ერთხელ მეზობლის გოგოსთან ერთად დამინახა. მოვარდა და ამ გოგოს საქმის გარჩევა დაუწყო, ჩემს შეყვარებულთან რატომ ხარო. ძალიან შემრცხვა, ვუთხარი, ახლავე ბოდიში მოგვიხადე–მეთქი, მაგრამ მან ზურგი გვაქცია და წავიდა. ამის შემდეგ დიდხანს არ ველაპარაკებოდი, მაგრამ მერე მაინც შევურიგდი.
ახლახან ჩემს დეიდაშვილზე იეჭვიანა. მასთან ერთად გადაღებული ფოტოები ნახა "ფეისბუქში". ერთმა ჩემმა ძმაკაცმა ხუმრობით დაწერა, როგორ შეეფერებით ერთმანეთსო. მერე ამაზე ჩემმა დეიდაშვილმაც იხუმრა, მაგარი წყვილი ვართო და ამაზე ჩემმა შეყვარებულმა "გაჭედა". ჩემი დეიდაშვილი ხომ გამოლანძღა, მერე ჩემთან ისტერიკები დაიმართა. როცა ავუხსენი, რომ ჩემს სისხლსა და ხორცზე ეჭვიანობდა, დამშვიდდა, მაგრამ ვითომც არაფერიო, არც ბოდიში მითხრა, არც მაპატიეო. როცა მოვთხოვე, ბოდიში მოეხადა ჩვენთვის, უკმეხად მითხრა, სპეციალურად გამიკეთეთ, რომ მეეჭვიანა და პატიება რატომ უნდა გთხოვოთო.
მე სტიქაროსანი ვარ და კარგად ვიცი, თუ ადამიანს ბოდიშის მოხდა არ შეუძლია, მასში რამხელა ამპარტავნებაა. ეს ცოდვა კი მასში ყველა სიკეთის მარცვალს კლავს. ამიტომაც ვფიქრობ, ღირს თუ არა შეყვარებულთან ურთიერთობის გაგრძელება. ალბათ ჯობია, დავშორდე და მისი დავიწყება ვცადო. ხმას არ ვცემ და არც დაველაპარაკები, თუ ამ ორ სიტყვას არ ისწავლის.
"სარკის" ერთგული მკითხველი