ლაშა ღუღუნიშვილმა და გვანცა ლომთათიძემ იქორწინეს
1 607 ნახვა
ფოტოხელოვანმა ლაშა ღუღუნიშვილმა ცოლი მოიყვანა. მისი რჩეული 25 წლის გვანცა ლომთათიძე გახლავთ. ერთმანეთი წლევანდელ ზაფხულს გაიცნეს. ფაქტობრივად ეს იყო ერთი ნახვით შეყვარება. როგორც ლაშამ გაგვიმხილა, ცხოვრების თანამგზავრთან შესახვედრად უკვე მომწიფებული იყო და ასეთი ქალის გამოჩენას ელოდა. შეხვდა თუ არა, ხელიდან აღარც გაუშვა.
ბედნიერი შეყვარებულების ინტერვიუ "სარკემ" ქორწილამდე სულ რამდენიმე დღით ადრე ჩაწერა.
ლაშა: გვანცა ზაფხულში გამაცნო ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულმა, რომელიც გვანცას ბიძაშვილია. დავინახე თუ არა, მაშინვე მივუბრუნდი ბიჭებს და ვუთხარი, ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება–მეთქი. მერე ისე დაემთხვა, რომ ერთ პერიოდში აღმოვჩნდით ბათუმში და ჩვენი ურთიერთობა დაიწყო.
– გვანცა, ლაშას დანახვაზე თქვენც იფიქრეთ, რომ ის "ის" იყო?
ლაშა ღუღუნიშვილმა გვანცა ლომთათიძე ცოლად მოიყვანა გვანცა: ბუნებრივია, არ მიფიქრია, რომ ლაშა ჩემი ქმარი გახდებოდა, მაგრამ ძალიან მომეწონა. მეორე დღეს სოციალურ ქსელში დამიმეგობრდა, მაგრამ ჩვენი ურთიერთობა ბათუმში განვითარდა, სადაც ჯაზფესტივალზე ვიყავით. გაცნობიდან ორ კვირაში ჩამოყალიბდა გრძნობა და ბათუმში ყოფნის დროს სიყვარულიც ამიხსნა. ძალიან უცებ მოხდა ყველაფერი.
– ლაშა, ორ კვირაში ისე კარგად გაიცანით გოგონა, რომ საკუთარ გრძნობებში ეჭვი აღარ გეპარებოდათ?
ლაშა: ბევრთან მაქვს კონტაქტი და მარტივად შემიძლია ადამიანის ამოცნობა. ისიც ვიცოდი, როგორი გოგო მინდოდა ჩემთვის, თან გავიკითხე... საერთო მეგობრებიც აღმოგვაჩნდა.
– რა გაიკითხეთ, პირველ რიგში, რითი დაინტერესდით?
ლაშა: როგორი გოგო იყო, რას საქმიანობდა, როგორი ოჯახის შვილი იყო. ყველა დადებითად აფასებდა და ყველას უხაროდა ჩვენი ერთად ყოფნა.
– სიყვარულში როგორ გამოუტყდით?
ლაშა: ჯაზფესტივალის დასრულების შემდეგ გვანცა ბათუმში დარჩა, მე კი გადაღებების გამო თბილისში მომიწია დაბრუნება. ორი დღის შემდეგ, საქმე რომ მოვილიე, ორ ძმაკაცთან ერთად გავემგზავრე ბათუმში. გზაში თაიგული ვიყიდე და გვანცას გამთენიისას ჩავაკითხე. გავაღვიძე და სიყვარული ავუხსენი.
გვანცა: სიყვარული ამიხსნა და უკან გამობრუნდა, თბილისში.
– გვანცა, მაშინვე უპასუხეთ მის გრძნობას?
გვანცა: არა, ჩუმად ვიყავი, ხმა არ ამომიღია. თბილისში რომ დავბრუნდი, მერე ვუთხარი, რომ მეც მიყვარდა. კი, ძალიან მოკლე დროში მოხდა ყველაფერი, მაგრამ მგონია, რომ მთელი ცხოვრებაა, მის გვერდით ვარ.
ლაშა: ჩემს მეგობრებსაც იგივე განცდა აქვთ, თითქოს მე და გვანცა მთელი ცხოვრება ერთად ვართ. მეც ასეთივე შეგრძნება მაქვს. ერთნაირი ხასიათები გვაქვს, ერთნაირი ცხოვრების მიზანი.
გვანცა: არც მე ვარ კონფლიქტური და არც ლაშა. ურთიერთობის დროს კი ეს ყველაზე მთავარია. ორივე ვთმობთ, არასდროს ვჩხუბობთ. შეიძლება ვიღაცამ თქვას, 4 თვეა, რაც ურთიერთობა გაქვთ და ამიტომ არ ჩხუბობთო, მაგრამ არც ერთს მოგვწონს კონფლიქტები. ამ 4 თვის განმავლობაში გაბუტვები, დაშორებები არ ყოფილა.
– და მაინც, ასეთი სერიოზული გადაწყვეტილების მიღებისთვის 4 თვიანი ურთიერთობა საკმარისია?
ლაშა: ადრე ვინმეს რომ ეთქვა, 4 თვის გაცნობილი გოგო ცოლად მომყავსო, გამიკვირდებოდა და არასერიოზულად შევხედავდი, მაგრამ, როცა საკუთარ თავზე გამოვცადე, მივხვდი, რომ ამაში გასაოცარი არაფერია.
გვანცა: როცა რეალურად გიყვარს და რაიმე გარემოება არ გიშლის ხელს, თურმე ძალიან მარტივი ყოფილა ყველაფერი.
– გვანცა, ლაშა რომანტიკულია?
გვანცა: კი, ასეთია, უყვარს საჩუქრების გაკეთება, ყვავილების მორთმევა.
ლაშა: ძალიან მიყვარს მინდვრის ყვავილები, მაგრამ მითხრეს, ნიშნობაზე ვარდები უნდა წაიღოო და გვანცას წითელის ნაცვლად თეთრი ვარდები მივართვი.
– თაფლობისთვეს სად გაატარებთ?
გვანცა: ტაილანდში მივდივართ 10 დღით.
ლაშა: ამ შემთხვევაშიც გაგვიმართლა, საგზური ძალიან მარტივად ვიყიდეთ. გვანცა ტურისტულ კომპანიაში მუშაობს და მან აარჩია ყველაფერი. ქორწილის ღამეს გავემგზავრებით.
– გვანცა, რა პროფესიის ხართ?
გვანცა: თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჰუმანიტარული ფაკულტეტი დავამთავრე. ახლა ტურისტულ კომპანიაში ვმუშაობ.
– ფოტოგრაფია თქვენც ხომ არ გიტაცებთ?
გვანცა: პატარა რომ ვიყავი, მამამ "ზენიტის" აპარატი მიყიდა. მას შემდეგ ამ სფეროსთან შეხება არ მქონია, მაგრამ ლაშა თავისი საქმის პროფესიონალია და მისით ვამაყობ.
– ლაშა, საყვარელი ქალი თქვენს ფოტოობიექტივში ალბათ ხშირად ხვდება.
ლაშა: ჩემს ობიექტივში ხშირად არ მოხვედრილა, ჯერჯერობით არ უყვარს ფოტოგადაღება, მაგრამ ის ჩემი შთაგონების წყაროა.
გვანცა: ფოტოების გადაღება არ მიყვარს, მაგრამ მეუბნება, მიგაჩვევო.
– ლაშა, ამ ბედნიერ დღეს ალბათ ყველაზე მეტად ის გაგიხარდებოდათ, რომ თქვენი ტყუპისცალი ძმა, ირაკლი გყოლოდათ გვერდით, რომელიც შარშან ტრაგიკული შემთხვევის გამო გარდაიცვალა.
ლაშა: ორივეს ძალიან გვინდოდა, ერთმანეთის ქორწილში ვყოფილიყავით, მაგრამ... დარწმუნებული ვარ, ირაკლი გაიხარებდა ამ ამბით, რადგან ვიპოვე ადამიანი, ვისთან ერთადაც ბედნიერი ვიქნები.
დაქორწინებაზე ფიქრი ორი წლის წინ დავიწყე, მაგრამ ისეთი არავინ ჩანდა, ვისაც მთელ ცხოვრებას დავუკავშირებდი. გვანცას გამოჩენის შემდეგ კი ოჯახის შექმნა გადავწყვიტე და ამით ძალიან ბედნიერი ვარ.
– გვანცა, ლაშას ძმას, ირაკლის, ხომ არ იცნობდით?
გვანცა: არ ვიცნობდი, მაგრამ როცა ეს ტრაგედია შევიტყვე, ძალიან განვიცადე. ამ ამბის გამო მთელი საქართველო წუხდა და მათ შორის – მეც.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
სულ რამდენიმე დღის წინ წყვილი ტაილანდში გატარებული თაფლობის თვის შემდეგ სამშობლოში დაბრუნდა. დასვენების ამსახველი ფოტოები წყვილმა ინტერნეტში განათავსა.
ბედნიერი შეყვარებულების ინტერვიუ "სარკემ" ქორწილამდე სულ რამდენიმე დღით ადრე ჩაწერა.
ლაშა: გვანცა ზაფხულში გამაცნო ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულმა, რომელიც გვანცას ბიძაშვილია. დავინახე თუ არა, მაშინვე მივუბრუნდი ბიჭებს და ვუთხარი, ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება–მეთქი. მერე ისე დაემთხვა, რომ ერთ პერიოდში აღმოვჩნდით ბათუმში და ჩვენი ურთიერთობა დაიწყო.
– გვანცა, ლაშას დანახვაზე თქვენც იფიქრეთ, რომ ის "ის" იყო?
ლაშა ღუღუნიშვილმა გვანცა ლომთათიძე ცოლად მოიყვანა გვანცა: ბუნებრივია, არ მიფიქრია, რომ ლაშა ჩემი ქმარი გახდებოდა, მაგრამ ძალიან მომეწონა. მეორე დღეს სოციალურ ქსელში დამიმეგობრდა, მაგრამ ჩვენი ურთიერთობა ბათუმში განვითარდა, სადაც ჯაზფესტივალზე ვიყავით. გაცნობიდან ორ კვირაში ჩამოყალიბდა გრძნობა და ბათუმში ყოფნის დროს სიყვარულიც ამიხსნა. ძალიან უცებ მოხდა ყველაფერი.
– ლაშა, ორ კვირაში ისე კარგად გაიცანით გოგონა, რომ საკუთარ გრძნობებში ეჭვი აღარ გეპარებოდათ?
ლაშა: ბევრთან მაქვს კონტაქტი და მარტივად შემიძლია ადამიანის ამოცნობა. ისიც ვიცოდი, როგორი გოგო მინდოდა ჩემთვის, თან გავიკითხე... საერთო მეგობრებიც აღმოგვაჩნდა.
– რა გაიკითხეთ, პირველ რიგში, რითი დაინტერესდით?
ლაშა: როგორი გოგო იყო, რას საქმიანობდა, როგორი ოჯახის შვილი იყო. ყველა დადებითად აფასებდა და ყველას უხაროდა ჩვენი ერთად ყოფნა.
– სიყვარულში როგორ გამოუტყდით?
ლაშა: ჯაზფესტივალის დასრულების შემდეგ გვანცა ბათუმში დარჩა, მე კი გადაღებების გამო თბილისში მომიწია დაბრუნება. ორი დღის შემდეგ, საქმე რომ მოვილიე, ორ ძმაკაცთან ერთად გავემგზავრე ბათუმში. გზაში თაიგული ვიყიდე და გვანცას გამთენიისას ჩავაკითხე. გავაღვიძე და სიყვარული ავუხსენი.
გვანცა: სიყვარული ამიხსნა და უკან გამობრუნდა, თბილისში.
– გვანცა, მაშინვე უპასუხეთ მის გრძნობას?
გვანცა: არა, ჩუმად ვიყავი, ხმა არ ამომიღია. თბილისში რომ დავბრუნდი, მერე ვუთხარი, რომ მეც მიყვარდა. კი, ძალიან მოკლე დროში მოხდა ყველაფერი, მაგრამ მგონია, რომ მთელი ცხოვრებაა, მის გვერდით ვარ.
ლაშა: ჩემს მეგობრებსაც იგივე განცდა აქვთ, თითქოს მე და გვანცა მთელი ცხოვრება ერთად ვართ. მეც ასეთივე შეგრძნება მაქვს. ერთნაირი ხასიათები გვაქვს, ერთნაირი ცხოვრების მიზანი.
გვანცა: არც მე ვარ კონფლიქტური და არც ლაშა. ურთიერთობის დროს კი ეს ყველაზე მთავარია. ორივე ვთმობთ, არასდროს ვჩხუბობთ. შეიძლება ვიღაცამ თქვას, 4 თვეა, რაც ურთიერთობა გაქვთ და ამიტომ არ ჩხუბობთო, მაგრამ არც ერთს მოგვწონს კონფლიქტები. ამ 4 თვის განმავლობაში გაბუტვები, დაშორებები არ ყოფილა.
– და მაინც, ასეთი სერიოზული გადაწყვეტილების მიღებისთვის 4 თვიანი ურთიერთობა საკმარისია?
ლაშა: ადრე ვინმეს რომ ეთქვა, 4 თვის გაცნობილი გოგო ცოლად მომყავსო, გამიკვირდებოდა და არასერიოზულად შევხედავდი, მაგრამ, როცა საკუთარ თავზე გამოვცადე, მივხვდი, რომ ამაში გასაოცარი არაფერია.
გვანცა: როცა რეალურად გიყვარს და რაიმე გარემოება არ გიშლის ხელს, თურმე ძალიან მარტივი ყოფილა ყველაფერი.
– გვანცა, ლაშა რომანტიკულია?
გვანცა: კი, ასეთია, უყვარს საჩუქრების გაკეთება, ყვავილების მორთმევა.
ლაშა: ძალიან მიყვარს მინდვრის ყვავილები, მაგრამ მითხრეს, ნიშნობაზე ვარდები უნდა წაიღოო და გვანცას წითელის ნაცვლად თეთრი ვარდები მივართვი.
– თაფლობისთვეს სად გაატარებთ?
გვანცა: ტაილანდში მივდივართ 10 დღით.
ლაშა: ამ შემთხვევაშიც გაგვიმართლა, საგზური ძალიან მარტივად ვიყიდეთ. გვანცა ტურისტულ კომპანიაში მუშაობს და მან აარჩია ყველაფერი. ქორწილის ღამეს გავემგზავრებით.
– გვანცა, რა პროფესიის ხართ?
გვანცა: თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჰუმანიტარული ფაკულტეტი დავამთავრე. ახლა ტურისტულ კომპანიაში ვმუშაობ.
– ფოტოგრაფია თქვენც ხომ არ გიტაცებთ?
გვანცა: პატარა რომ ვიყავი, მამამ "ზენიტის" აპარატი მიყიდა. მას შემდეგ ამ სფეროსთან შეხება არ მქონია, მაგრამ ლაშა თავისი საქმის პროფესიონალია და მისით ვამაყობ.
– ლაშა, საყვარელი ქალი თქვენს ფოტოობიექტივში ალბათ ხშირად ხვდება.
ლაშა: ჩემს ობიექტივში ხშირად არ მოხვედრილა, ჯერჯერობით არ უყვარს ფოტოგადაღება, მაგრამ ის ჩემი შთაგონების წყაროა.
გვანცა: ფოტოების გადაღება არ მიყვარს, მაგრამ მეუბნება, მიგაჩვევო.
– ლაშა, ამ ბედნიერ დღეს ალბათ ყველაზე მეტად ის გაგიხარდებოდათ, რომ თქვენი ტყუპისცალი ძმა, ირაკლი გყოლოდათ გვერდით, რომელიც შარშან ტრაგიკული შემთხვევის გამო გარდაიცვალა.
ლაშა: ორივეს ძალიან გვინდოდა, ერთმანეთის ქორწილში ვყოფილიყავით, მაგრამ... დარწმუნებული ვარ, ირაკლი გაიხარებდა ამ ამბით, რადგან ვიპოვე ადამიანი, ვისთან ერთადაც ბედნიერი ვიქნები.
დაქორწინებაზე ფიქრი ორი წლის წინ დავიწყე, მაგრამ ისეთი არავინ ჩანდა, ვისაც მთელ ცხოვრებას დავუკავშირებდი. გვანცას გამოჩენის შემდეგ კი ოჯახის შექმნა გადავწყვიტე და ამით ძალიან ბედნიერი ვარ.
– გვანცა, ლაშას ძმას, ირაკლის, ხომ არ იცნობდით?
გვანცა: არ ვიცნობდი, მაგრამ როცა ეს ტრაგედია შევიტყვე, ძალიან განვიცადე. ამ ამბის გამო მთელი საქართველო წუხდა და მათ შორის – მეც.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
სულ რამდენიმე დღის წინ წყვილი ტაილანდში გატარებული თაფლობის თვის შემდეგ სამშობლოში დაბრუნდა. დასვენების ამსახველი ფოტოები წყვილმა ინტერნეტში განათავსა.
