ნატუკა გულისაშვილის მეძავი ქალების გალერეა და საბედისწერო შეცდომა

ნატუკა გულისაშვილი არ მიეკუთვნება იმ მსახიობების რიგს, რომელსაც შეუძლია, სიგამხდრით დაიკვეხოს. როგორც მასზე მეგობრები ამბობენ, პუტკუნა და საყვარელია. თავად ნატუკას ეს სულაც არ ანაღვლებს...
პირიქით - საკუთარი სხეულის ფორმები მოსწონს და ფიქრობს, რომ პოპულარობას სწორედ ამას უნდა უმადლოდეს... ნატუკას ახალი წლის წინ შევხვდი და გემოვნებაზე ვესაუბრე.


- ახალი წელი ძალიან მიყვარს. ჩემს ასაკშიც კი ამ დროს სასწაულს ველოდები. ცოტა სენტიმენტალურიც ვხდები. ახალი წელი ჩემთვის, სიახლესთან ასოცირდება.
- ამ დღესასწაულისთვის როგორ ემზადები?
- ყოველ ახალ წელს შინაგანად ვემზადები. ბევრი სიახლე მელოდება 2011 წელს, მაგრამ წინასწარ არ მინდა ამაზე საუბარი.
- საახალწლო სუფრაზე შენს ოჯახში რომელი საჭმელი უნდა იყოს აუცილებლად?
- სხვა დროს საცივს არ ვამზადებ - მასუქებს... ამბობენ, რომ ძალიან კარგი მზარეული ვარ. ახალი წლისთვის დედაჩემს მოაქვს პროდუქტები და მე ვამზადებ. დედა დამხმარეა, მე - შეფ-მზარეული. პატარა რომ ვიყავი, პირიქით იყო, ახლა როლები გავცვალეთ.
- ალბათ ამ საახალწლო დღეებში წონაშიც მოიმატებ, არა?
- აუცილებლად. რამდენიმე კილოს მომატება ჩემთვის, საახალწლო საჩუქარია. მერე ისევ ვიკლებ. მარტო მე კი არა, ამ დროს ყველა იმატებს წონაში. მაგრამ თუ კარგ დროს ატარებ, ცეკვავ და ერთობი, ზედმეტი კალორიები იწვება და ბევრს არ იმატებ. ამიტომ ვცდილობ, სადაც უნდა მივიდე ახალ წელს სტუმრად, მარტო ჭამა-სმით არ შემოვიფარგლო და ვიცეკვო კიდეც.
- ბოლო დროს ხშირად გიწვევენ წონასთან დაკავშირებულ თემებზე მომზადებულ გადაცემებში...
- საქართველოში ჩემი თაობის მსახიობებს შორის, ჩემი გაბარიტებისა არავინაა. მიღებულია, რომ მსახიობი გოგო უნდა იყოს თხელი და ცისფერთვალება... ეს ამბავი ჯერჯერობით არ მაწუხებს. პირიქით, ჩემი სახელი თუ რამეს ნიშნავს და თუ პოპულარული ვარ, ალბათ ისევ, ჩემი სხეულის ფორმების "დამსახურებაა".
- აქედან გამომდინარე, ალბათ არასდროს გიფიქრია დიეტაზე, არა?
- გახდომაზე მიფიქრია, მაგრამ ძალიან გამხდარი ვერასდროს ვიქნები. გაძვალტყავებული ქალი ვერასდროს გავხდები და, სიმართლე რომ გითხრა, არც მინდა: ასეთი პუტკუნა დავიბადე და ალბათ მთელი ცხოვრება ასეთი ვიქნები. სხვანაირი ნატუკა ჩემთვის მიუღებელია.
- ფილმში - "მიდიოდა მატარებელი" შენი საყვარელი ულტიმატუმს გიყენებდა: ამბობდა, - 15 კილო მოიკელი და ცოლად მოგიყვანო. ცხოვრებაში მსგავსი რამ ვინმეს თუ უთქვამს?
- ჩემი აზრით, მამაკაცები როდესაც რაღაცის გამო ითრევენ ფეხს, ქალს ულტიმატუმს უყენებენ. ის არასდროს მომიყვანდა ცოლად, თუნდაც იმიტომ, რომ გვერდით უკვე ჰყავდა 15-კილომოკლებული ქალი, მაგრამ არც იმას ირთავდა... ცხოვრებაში მსგავსი ულტიმატუმი არავის წამოუყენებია.
- გამხდარი მამაკაცები უფრო მოგწონს თუ პუტკუნა?
- მომწონს მამაკაცი, რომელიც გაგრძნობინებს, რომ შენ ხარ ქალი და საუკეთესო ადამიანი. წონასა და გარეგნობას ჩემთვის არანაირი მნიშვნელობა არა აქვს. მთავარია, ადამიანს ის ჩვევები არ ჰქონდეს, რაც ჩემთვის მიუღებელია.
- მამაკაცის რა თვისებებია შენთვის მიუღებელი?
- ნარკოტიკებზე არ უნდა იყოს დამოკიდებული და აზარტულ თამაშებს არ უნდა თამაშობდეს. მომწონს, როცა მამაკაცს დალევა შეუძლია და სასმელსაც ირგებს; არ მიყვარს, როცა "აპათოლოგებენ". მგონი, ეს თვისებები არც ერთ ქალს არ მოეწონება და გამონაკლისი ნამდვილად არ ვარ. როცა ადამიანი სულიერად ისეთია, როგორიც მინდა, გარეგნობას არანაირი მნიშვნელობა არა აქვს. როდესაც მამაკაცს გავიცნობ, დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებ მის გამოხედვას. თვალი ადამიანის სულის სარკეა. კაცი რომ გიყურებს, ხვდები, რა უდევს მას გულში და იტყუება თუ - არა. როდესაც ადამიანი კომპლიმენტს მეუბნება, ზუსტად ვხვდები, რატომ მეუბნება. ბევრ ქალს ვიცნობ, რომლებიც მამაკაცს სხვების დასანახავად ირჩევენ: თითქოს ამბობენ, - აი, ნახეთ, ვის გვერდით ვარო!.. ეს მათი ცხოვრებაა. მე ამ ნიშნით არასდროს ავირჩევ მამაკაცს.
- მსახიობი რომ არ ყოფილიყავი, რა სფეროში იმუშავებდი? რა პროფესია მოგწონს ყველაზე მეტად?
- ვოკალური სკოლა მაქვს დამთავრებული. ჩემი მასწავლებელი - ნოდარ ანდღულაძე იყო. ვიზარმაცე და ვოკალს არ გავყევი. შეიძლება, თავის ქებაში ჩამომართვათ, მაგრამ ძალიან კარგი ვოკალური მონაცემები მქონდა. მაგრამ სიყვარული მეწვია, გავთხოვდი და ბავშვი გავაჩინე... თავიდან რომ ვირჩევდე პროფესიას, მსახიობობას თავს არ დავანებებდი, მაგრამ ვოკალსაც აუცილებლად გავყვებოდი. ჩემთვის ოპერა დღემდე, მაცოცხლებელი რამაა. მომწონს ჟურნალისტიკაც. ტექნიკური საგნებისგან ძალიან შორს ვარ.
GzaPress- შენი მონაწილეობით რა ფილმებიც მინახავს, ყველგან მეძავი ქალის როლი გქონდა...
- პირველად, ლევან წულაძის სპექტაკლში - "სამგროშიანი ოპერა" - ვითამაშე მეძავი ქალი და მას მერე მთავაზობენ მსგავს როლებს. თუმცა სხვა როლები მაქვს შესრულებული.
- ე.ი. ჭოლას ბრალი ყოფილა...
- (იცინის) ნამდვილად ასეა - ჭოლამ გამიხსნა გზა ასეთი როლებისკენ. მაგრამ ალბათ ეს ჩემი გაბარიტების გამოც მოხდა. "მიდიოდა მატარებლის" შემდეგ თუკი ვინმე ფილმში მიწვევს, ვეკითხები, - რა როლია-მეთქი? ყოფილი მსუბუქი ყოფაქცევის ქალის როლზეც კი უარი მითქვამს.
- რატომ? "მიდიოდა მატარებელმა" რა შეცვალა?
- შეიძლება ითქვას, "მიდიოდა მატარებლით" დავამთავრე ამ ტიპის ქალების შესრულება. მოსაბეზრებელია ერთი და იმავე როლის სხვადასხვა ვარიანტის თამაში.
- შენი აზრით, რა ტიპის ქალს მოირგებ განსაკუთრებით კარგად?
- ხმამაღალი ნათქვამია, მაგრამ დიდი სიამოვნებით ვითამაშებდი რომელიმე დედოფლის როლს, ან თუნდაც, ოდნავ ტრაგიკული ქალის როლს. ცხოვრებაში ბევრი რამ მაქვს გადატანილი და ჩემთვის ბევრი რამ უცხო არ იქნება... რაც უფრო მეტი საფიქრალია როლზე, მით უფრო საინტერესოა მუშაობა. ეს არის მსახიობის ცხოვრება.
- თქვი რომ, თავის დროზე, იზარმაცე და სიმღერას ამიტომ არ გაჰყევი. როცა ცუდ ან, პირიქით, კარგ ხასიათზე ხარ, როგორ მუსიკას უსმენ?
- საოპერო მუსიკის მოსმენა მიყვარს. ამ დროს დადებითად ვიმუხტები. მოცარტის მუსიკის თანხლებით შემიძლია, სახლი დავალაგო. კიდევ, ქართული მუსიკა მიყვარს. უცხოურ რეტროსაც ხშირად ვუსმენ.
- ცეკვა გეხერხება?
- "მეხერხება" ამ შემთხვევაში ალბათ ის სიტყვა არ არის - ცეკვა ძალიან მიყვარს. რატომღაც, ისე ხდება, რომ ღონისძიებებზე ხშირად არ ცეკვავენ. ეს ძალიან არ მომწონს. ზაფხულში მეგობრებთან ერთად, დისკოთეკაზეც წავსულვარ.
- საყვარელი მწერალი თუ გყავს?
- ძალიან მიყვარს ვაჟა-ფშაველა. როდესაც უგუნებოდ ვარ და ვაჟას გადავიკითხავ, ძალა მემატება. კითხვა მიყვარს. წიგნი რომ წამიკითხავს, იქიდან ხშირად ფრაზები ამომიწერია. იყო პერიოდი, როდესაც ბავშვებში წიგნის კულტი არ იყო; ახლა ისევ დაუბრუნდნენ კითხვას და ეს ძალიან მახარებს. ზაფხულში უფრო მიყვარს წიგნის კითხვა. ზამთარი კი არის პერიოდი, როდესაც შეგიძლია, "დეკამერონი" წაიკითხო. ამ დროს საწოლში უნდა ჩათბე და ლოგინთან პატარა ნათურა აანთო... ყველა წიგნს თავისი "კითხვის სეზონი" აქვს. უნდა გამოვტყდე - ორი თვეა, წიგნი არ გადამიშლია. ასეა ბევრი, ჩემი თაობის ადამიანი. გარშემო იმდენი პრობლემაა, რომ ამისთვის ფიზიკურად აღარ გცალია. ყოფილა შემთხვევა, რომ წიგნი გადამიშლია და ვკითხულობდი, მაგრამ მივმხვდარვარ, რომ ფურცლებს ვშლიდი და სულ სხვა რამეზე ვფიქრობდი.
- ბოლოს რა წაიკითხე?
- ბოლოს "მადამ ბოვარი" გადავიკითხე. ჩემმა შვილმა ბიბლიოთეკიდან გამოიტანა. ადრე რუსულად მქონდა წაკითხული და მაინტერესებდა, როგორია ქართული თარგმანი. კითხვისას ის პერიოდი გამახსენდა, როცა "მადამ ბოვარის" ვკითხულობდი - მაშინ თეატრალურ ინსტიტუტში ვსწავლობდი და ამ წიგნის კითხვისას სულ სხვა შეგრძნებები მქონდა...
- შეყვარებული ხომ არ ხარ?
- არა, მაგრამ ალბათ ასაკი მომივიდა ისეთი, რომ ვამბობ, - რა მოხდება, შეყვარებული ვიყო-მეთქი?!. შეიძლება ითქვას, შეყვარებული სულ ვარ, მაგრამ კონკრეტული ადამიანის შეყვარება ჩემთვის რთულია: აღარ მინდა, კვლავ განვიცადო ტკივილი.
- ჩაცმასთან დაკავშირებით როგორი გემოვნება გაქვს?
- კლასიკური ჩაცმულობა მიყვარს, მაგრამ ყოველდღიურად ამ სამოსით სიარული ძნელია. ძირითადად, მუქ ფერებში მაცვია, რაც ძალიან მოსაბეზრებელია, ამიტომ შემაქვს ჩემს ჩაცმულობაში მუქი ლურჯი და მწვანე ფერები. არ მიყვარს ყვითელი და სტაფილოსფერი სამოსი. კიდევ, ჩექმა მიყვარს ძალიან. ზაფხულშიც კი თხელი ჩექმით დავდივარ ხოლმე. მნიშვნელობა არა აქვს, მაღალი ქუსლი ექნება თუ - დაბალი, ჩექმაში თავს კარგად ვგრძნობ. მიყვარს მოკლე კაბების ჩაცმა. ტანსაცმლის არჩევისას ჩემი შვილისა და ჩემი უახლოესი მამაკაცებისა თუ გოგოების რჩევებს ვითვალისწინებ. დარწმუნებული ვარ - ისინი იმას მირჩევენ, რაც მიხდება. მამაკაცი, რომელსაც მოსწონხარ, ცუდ რჩევას არასდროს მოგცემს. შვილსაც ყოველთვის სიამოვნებს, როცა ლამაზად ჩაცმული დედა ჰყავს გვერდზე.


მერი კობიაშვილი