დაშვებული შეცდომა (ნაწილი 3)

საჭეს მთელი ძალით ჩავფრენოდი და ტელეფონზე შემოსულ ზარებს ვაიგნორებდი,,ასეთი განადგურები არასდროს ვყოფილვარ,ჩემი იმღამინდელი დაშვებული შეცდომა ეხლა გავაანალიზე და მივხვდი რომ ვნანობდი,ყველაფერი ტყუილი იყო,მხოლოდ ვნებას გრძნობდა და ესეც გაქრა,"ალბათ მისი შეყვარებულია,ხომ გახსოვს იმ დღეს და გითხრა სვანეთში,თუ ოდესმე შვილების გაცენას მოვინდომებ,შენ არ იქნები მათი დედაო,უნდა მიმხვდარიყავი რომ მეთამაშებოდა",,გავიფიქრე სასოწარკვეთილმა და ცრემლები მოვიწმინდე,სადარბაზოსთან მანქანა გავაჩერე და ფეხით ავუყევი კიბეებს,მის სახლში შესვლისთანავე ყველაფერი ჩავალაგე,კიდევ ერთხელ მოვავლე სახლს თვალი და უკან დავბრუნდი,ჩემი სახლის კარი გავაღე თუ არა მისაღებშო გავედი,სავარძელში მჯდარმა ვალერიმ გაკვირვებულმა შემომხედა,შევხედე როგორ დაებერა ძარღვები,იატაკზე ცამოვჯექი და ტავი მის კალათაში ჩავდე
-შენ თავს გეფიცები თუ შენი ცრემლები ვაპატიო
-არ გინდა ვალე,ჩემი ბრალია ყველაფერი,ამდენის უფლება არ უნდა მიმეცა,ასე არ უნდა ავცანცარებულიყავი
-ჩუუ,ჩუუ პატარავ,შენ ის გააკეთე რაც გულმა გიკარნახა,,თმებზე მომეფერა და შუბლზე ტუჩები შემახო
-შენ მაინც არ მიმატოვო კარგიი,ეხლა ისე მჭირდები როგორც არასდროს,გახსოვს საავადმყოფოში რომ იყავი პატარაობისას,გეფიცები მთელი დღე ვტიროდი იმ დღეს რომ გატკინე გული,ჩემი თავი მძულდა მაგის გამო,,ძალიან მიყვარხარ ვალეე
-ჩემი ლამაზი გოგო,დაიმახოვრე რომ ჩემი სულის ნაწილი ხარ,სადაც არ უნდა ვიყო ყოველთვის გქონდეს ჩემი იმედი,მე შენს გვერდით ვარ,ამ ყველაფერს ერთად გადავიტანთ გპირდები,,მეჩურჩულებოდა და ჩემ თმებში ხელებს ხლართავდა,ცოტაც და ამდენი ემოციებისგან ალბათ მალე ჩამეძინებოდა,,ცრემლიანი თვალებით ერთხელ ავხედე ჩემ ძმას და წამწამები ერთმანეთს მივაწეპე

საშინელმა ყვირილის ხმამ შემაღვიძა,საწოლიდან წამოვდექი და მისაღებისკენ ავიღე გეზი
-სანამ მოთმინება დამიკარგავს აქედან წადი,ისიც იკმარე რომ შეგარჩინე,,,გაბრაზებული ლაპარაკობდა ველერი
-მისმინე,აუცილებლად უნდა დაველაპარაკო,უნდა ავუხსნა გაიგეე?ისე არ წავალ აქედან თუ არ მომისმინა
-უკვე მწყობრილებიდან გამოგყავარ,,დავინახე როგორ მიუქნია მუჭი ცოტნეს და ისიც სავარძელში მოწყვეტით დაეცა
-ვალე არ გინდაა,,ამომხდა სასოწარკვეთილი ხმა და მამაკაცს მეორედ მოქნეული ხელი ჰაერში გაუჩერდა
-მისმინე პატარავ,აუცილებლად უნდა აგიხსნა,ისე არ არის როგორც შენ გგონია,,,მაშინვე მომვარდა და ხელები დამიკოცნა
-არ შემეხო ცოტნე,აღარ მინდა შენი ტყუილები,გთხოვ წადი,თავს ნუ იმცირებ,წადი და არარასოდეს მოხვიდე
-გეფიცები დაგიბრუნებ,მართლა დაგიბრუნებ,,ტუჩები შუბლზე შემახო და მაშინვე დატოვა იქაურობაა
-არაფერი არ მითხრა გთხოვ,,ვუთხარი საცოდავი სახით ვალეს და მანაც მაშინვე დამუცა სათქმელად გაღებული პირი
-შენთავს გეფიცები არ შევარჩენ,არაფერი მითხრა იცოდე,არ ვიცი რა მოხდა მაგრამ არ ვაპატიებ რომ ასე დაგტანჯა არა
-არ გინდა ვალე,ვერ გავიძლებ შენ ტავს გეფიცები,ასე უნდა მომხდარიყო რომ ჭკუა მესცავლა,პირველად შემიყვარდა და ისიც დავკარგე,არაფერი უქნა გთხოვ
-კარგი დაწყნარდი პატარას,,გინდა მე და შენ სადმე წავიდეთ?აი თუნდაც ზღვაზე,,ან მოდი სოფელში წავიდეთ ჩვენთან,უკვე რამდენი ხანია რაც იქ არ ჩავსულვართ,მხოლოდ მე და შენ,ცოტას დაფიქრდები,დაწყნარდები,ისე დაელაპარაკე და მერე თუ საჭორო იქნა ერთად ვცემოთ,,მითხრა ღიმილით
-რა მეშველებოდა შენ რომ არ ჩამოსულიყავი
-რავიცი როჟები კი დამიკერე რომ დამინახედა
-კარგი რა საზიზგარიი,,მუცელზე უპრწკინე რაზეც ოდნავ ამოიკნავლა,,,რომ იცოდე როგორ მიშლი ნერვებს ხანდახან შენი მოკვლა მინდებაა მაგრამ,რა ვქნა რომ ძალიან მიყვარხარ
-იცი აქ რატომ ჩამოვედიი?,,დაიწყო მოულოდნელად,პასუხად თავი გავუქნიე,,ჯერ ერთი რომ ძალიან მომენატრე,მეორეც ერთი გოგო გავიცანი,ძალიან მომწონს,მომწონს რა მიყვარს უკვე
-რაა,მერე ეხლა უნდა მეუბნებოდე შე საზიზღაროო?
-როდის გეცალა ჩემთვის,მიდი ჩაიცვი წაგიყვან გაგაცნობ,იცი რა კაი ადამიანია?,უიმისოდ ვეღარ ვძლებ ნინი
-ო ვიღაცას რომ კიტხო სიყვარული არა ისი ასე ამბობდა
-ეგ ადრეე,,ეხლა სიტუაციები შეიცვალა,მიდი მოწესრიგდი და წავიდეთ,ამასობაში მე მას დავურეკავ და შევხვდეთ,,,ფეხზე წამოვდექი და თვალები დავუკოცნე,,ტანსაცმელი არ ამირჩევია,რაც ხელში მომხვდა ის ჩავიცვი და ჩემ ძმასთან ერთად კაფისკენ ავიღეთ გეზი,,,გული საშინლად მტკიოდა,არ მეგონა ეს ყველაფერი თუ ასე დასრულდებოდა,რობოტივით მივყვებოდი ჩემ ძმას და იმასაც ვერ ვიზასრებდი რომ ეხლა მისი საყვარელი ქალის წინ ვიჯექით,ის ჩემგან რაღაცის თქმას ელოდა მე კი ცრემლები რაპა ღუპით მომდიოდა,,ველმ ხელი მხარზე შემახო და ოდნავ შემანჯღღია
-ნი ნუ აფიქრებინებ რომ არ მოგეწონა,,მითხრა ღიმილით
-ბოდიში რა ვალე,,ვუთხარი და მზერა ჩემს წინ მჯდარ გოგონაზე გადავიტანე რომელიც რწფელი ღიმილით მიღიმოდა
-ძალიან ლამაზი ხარ,,ვუთხარი როგორც კი შევხედე,,მორცხვად გამიღიმა და მამაკაცს აეკრა გულზე
-ისე იბღვირები შეაშინე და მგონი უარი მითხრას,,ღიმილით დამეჭყანა ვალერი და ქალს შუბლზე ეამბორა
-ეს შენ ხარ საზიზღარი,მიკვირს როგორ გიძლებს,არ დავინდე ჩემი ძმა და ქალს თვალი ჩავუკარიი
-არა მართლა კარგად მექცევა,,თქვა დაბნეულმა გოგომ
-ჯერ სად ხარ,სულ ცოტა მოითმინე სისხლს რომ გაგიშრობს მერე მითხარი ეგ,,მართლა რ გქვია,სულ დამავიწყდა სახელი მეკითხა
-სოფო,სოფიო როგორც გინდა ისე დამიძახე
-ძალიან კარგი ჩემო სოფიო,თუ რამე გაწყენინა დამირეკე და ყურებს ავუწევ,,ვუთხარი მხიარულად და წამოვდექიი,,ეხლა დაგტოვებთ,თქვენ იჭუკჭუკეთ,მე ცოტას გავივლი,,,შევხედე რაღაცის თქმას აპირებდა ვაჟბატონი,,მარტო ყოფნა მჭირდება,,სასიამოვნი იყო სოფი,,დღეს მაპატიე,ძალიან ცუდად ვარ,,შემდეგში აუცილებლად დავახლოვდებით და უკეთ გაგიცნობ,,თვალი ჩავუკარი ორთავეს და გარეთ გამოვედი,ცოტა რომ გავიარე ვიგრძენი როგორ მომყვებოდა ვიღაც,უკან მოვტრიალდი და საყვარელი მამაკაცის დანახვაზე ნაბიჯი ვერ გადავდგი,,სულ რაღაც რამოდენიმე საათი იყო რაც ვიჩხუბეთ და უკვე სიგიჟემდე მენატრებოდა,ისე მინდოდა ჩავხუტებოდი რომ სული დამელია,შევბრუნდი და ისევ გავაგრძელე გზა,,ისიც უკან გამომეკიდა და უთქმელად ამომიდგა მხარში,,რამოდენიმე წუთი ასე ვიარეთ,ჩვენი მყუდროება ჩემმა ტელეფონმა დაარღვია,,"ყოველთვის კარგ დროს ჩნდება ეგ ბიჭი",,გავფიქრე და ნაძალლადევად გაღიმებულმა ვუპასუხე ტელეფონს
-ხო ნიკუშ,,,მზერა მამაკაცისკენ გავაპარა,შევხედე როგორ შეეცვალა სახის მიმიკა და ძარღვები დაებერა
-როგორ ხარ ლამაზო?,,მკითხა თბილად
-არამიშავს შენ რას შვები?,,მეც თბილად მოვიკითხე
-არაფერს,ბიჭები ტენისს ვთამაშობდით და ეხლა გამოვედი,,შეგიძლია დღეს შემხვდეე?გავიაროთ სადმედავსხდეთ
-არა ნიკუ დღეს არ შემიძლია,ზალიან დაღლილი ვარ,რაღაც პრობლემები მაქ მოვაგვარებ და მე თვითონ დაგირეკავ კარგი?
-ხომ შვიდობა გაქ?ხომ იცი თუ დაგჭირდი არ მოგერიდოს
-კი კი მშვიდობაა,ისეთი არაფერი,უმნიშვნელოა,,ვუტხარი ზერელედ და შევამჩნიე კიდევ უფრო დაიძაბა,,არგი ნიკა დროებით,ყურმილი დავკიდე და ისევ გავაგრძელე გზაა
-რატომ გინდა რომ ნერვები მომიშალო?,,მხრებში ჩამაფრინდა და კაი გემრიელად შემაძანჯღალა
-ეხლავე გამიშვი ხელი,,,გამოვცერი კბილებში,,იცოდე შენი ბინძური ხელები მეორედ არ შემახო თორემ განანებ
-შენ ჩემი ხარ და როცა მინდა და რამდენჯერაც იმდენჯერ შევეხები ამ ხელებს და არამარტო ხელებს,,,მითხრა გაღიზიანებულმა
-შენ შენს ბოზებს მიხედე და მე თავი დამანებე გაიგეე?
-ყველას დედაც,მე არავინ მაინტერესებს შენს გარდა და კარგად იცი,აგიხსენი მგონი რომ შენთან თავს კარგად ვგრძნობ და მინდა შენ მყავდე გვერდით,იმ ინცინდეტს რაც შეეხება აგიხსნი
-არაფერი მაინტერესებს,შენ მხოლოდ როგორც ქალი ისე გიზიდავდი,გაინაღდე თუ არა შენი მაშინვე დამიკიდე
-აი მაგას კიდევ იტყვი და ჩემ თავზე არ ვაგებ პასუხს გაფრთხილებ,შენ ჩემთვის როგორც სათამაშო არასოდეს ყოფილხარ და არც იქნები,შენ ჩემი ხარ და მორჩა
-ნუ მაცინებ ცოტნე,შენ არ იყავი რომ მეუბნებბოდი ჩემი შვილების დედა არ იქნებიო,შენ არ იყავი რომ საყვარლობას მთავაზობდი და იქამდე იქნები ჩემთან სანამ არ მოგიყიჭებო?როგორც ჩანს მართლა არ გიყვარს ერთფეროვნება,მოგწყინდა უკვე ჩემთან ყოფნა,სულ რაღაც დღეებია ერთად ვართ და უკვე სხვა გყავს,იქნებ ჩემგან წასული მასთან მიდიოდი,ან მისგან ჩემთან,მითხარი რა დავარქვა შენ საქციელს,,,თვალებიდან ნაპერწკლებს ვყრიდი
-გთხოვ ამახსნევინე და მერე გადაწყვიტე რას და როგორ იზამ,თუ შენ გინდა რომ დავშორდეთ კი ბატონო მე არ შეგიშლი ხელს,ოღონდ იცოდე რომ ვერავინ ვერ მოგეკარება,არავის მივცემ უფლებას რომ მისმი გიწოდოს გაიგეე?შენ ჩემი ხარ და ვიქნებით თუ არა ერთად არ აქვს მნიშვნელობა,სხვა მამაკაცს ვერასდროს გაეკარები
-მართალი ხარ,სხვა მამაკაცს ვერასდროს კიარა,არასდროს გავეკარები რადგან შენ შემაძულე თვით მამაკაცის სახელი,ყველაში ეჭვს შევიტან რომ მათაც ჩემი დაუფლების სურვილი მოუნდებათ ისევე როგორც შენ,რაც შეეხება ახსნას,არ მჭირდება ისედაც ბევრი მოვისმინე და დავინახე იმისთვის რომ სათანადო დასკვნები გამოვიტანო,,კარგად იყავი,,,ფეხს ავუჩქარე და იქვე მდგარ ტაქსში უცებ ჩავხტი
იმის მიუხედავად რომ ჩვენი მეგობრები ბევრს მიჩიჩინებდნენ დავლაპარაკებოდი და ყველაფერი ამეხსნევინებინა მაინც ჩემ აზრზე ვიდექი და კატეგორიულად ავუგრძალე ყველას მასზე საუბარი
სამსახურიდან მთელი ორი კვირით განვთავისუფლდი,მე და ჩემმა ძმამ სოფელს მივაშურეთ,,იქ ყოფნის დღეებში უფრო გამიჭირდა მის გარეშე,ყოველთვის როდესაც მარტო ვრჩებოდი ჩვენ ერთად გატარებულ მცირედ მაგრამ ლამაზ და სიყვარულით სავსე დღეებს ვიხსენებდი,,ცოტა მისველა კიდეც აქ ყოფნამ,მივხვდი რომ აუცილებლად უნდა დავლაპარაკებოდი და ახსნა განმარტება მომეთხოვა,იქნებ სულაც არ იყო ყველაფერი ისე როგორც მე მეგონა,,სარამოს ახლაი შემართებით ჩავწექი ლოგინში და იმის იმედით რომ ამ ორ კვირიანი პაუზის შემდეგ მას ისევ ვნახავდი შემაკანკალა,,,დილით ჩემი ძმის ბუზრუნმა გამაღვიძა რომელიც ტელეფონზე გაღიზიანებული საუბრობდა,მივხვდი საქმე სოფოს ეხებოდა და კიდევ ერთხელ შემოცოდა ის გოგო ამის ხელში,საწოლიდან ნელა წამოვიზლაზნე და სამზარეულოში გავედი სადაც ჩემ ბედოვლათ ძამიკოს ყველაფერი თავდაყირა დაუყენებია
-რა დღეში ხარ შენ ვაჟბატონო?
-ნინა სენი ნერვები არ აქ,მოაგროვე ბარგი და წავიდეთ დროზე
-რა ჯანდაბა გჭირს არ მეტყვიი?
-მომინდომა გოგომ აქ ბიჭებთან ერთად წასვლაა,,ნერვიულად დადიოდა აქეთ-იქეთ,მის შემხედვარე სიცილი ამიტყდა,,შენ მაინც ნუ მიშლი ნერვებს,,მიტხრა გაბრაზებულმა
-კარგი წაწყნარდი,წავიდეთ მიდი მე უკვე გუშინ ჩავალაგე ყველაფერი
-წამოდი დროზეე..მიტხრა გულმოსულმა და გასაღებს სტაცა ხელი
თბილიში ჩამოსვლის თანავე მოვწესრიგდი,მინდოდა ლამაზად ვყოფილიყავი,ვიცოდი დღეს თამაში ქონდათ,ამიტომ პირდაპირ სპორტ დარბაძში ვაპირებდი წასვლას
-ვალე გამიყვან?,,ვუთხარი და ის იყო სავარძლიდან წამოვდექი რომ ყველაფერი დატრიალდაა
-ნი კარგად ხარ?,უცებ მომვარდა ჩემი ძმა და მალევე ვიგრძენი როგორ გავითიშე
გონზე საავადმყოფოში მოვედი,თავზე გაფითრებული ჩემი ძმა და სოფი მადგა,ფრთხილად წამოვჯექი რამაც კიდევ ერთხელ თავბრუსხვევა გამოიწყია
-რა მოხდაა?,,ვკითხე გაკვირვებულმა
-გული წაგივიდა,რომ იცოდე როგორ შემაშინეე,,ექიმმა ანალიზი აგიღო და პასუხს ველოდებით
-ძალიან შეგვაშინეე,,მითხრა მორიდებიტ სოფიმაც და იმწუთას შემოსულ ექიმს მივაჩერდიი
-რა ხდება ექიმო ხომ მშვიდობაა?,იკითხა ვალემ ნერვიულად
-გილოცავთ ახალგაზრდავ,თქვენი მეურლე ბავშვს ელოდება,,ხელი მხარზე დაკრა,,შენხედე როგორ შეეცვალა ჩემ ძმას სახე,ჩემს ირგვლივ კი კდევ ერთხელ დატრიალდა ყველაფერი.
შემეშინდა,ცხოვრებაში პირველად შემეშინდა ჩემი თავის და ცოტნესი,შემეშინდა რომ კარგი დედა არ ვიქნებოდი,შემეშინდა რომ ცოტნე ბავშვს უარყოფდა და მაიძულებდა მუცელი მომეშალა,მუცელზე ხელები მთელი ძალით მოვიჭირე თოთქოს ამით მის დაცვას ვცდილობდი,შეშინებულმა გადავხედე ჩემ ძმას
-დაწყნარდი ყველაფერი კარგად იქნება,გახსოვდეს რომ მე გყავარ,,ახლოს მოვიდა და თმებზე მომეფერა,,მივხვდი რა ბედნიერი ვიყავი ვალე რომ მყავდა,ოდნავ მისკენ მივჩოჩდი და ჩავეხუტე
-მეშინია ვალე,ბავშვი არ უნდა,მეშინია რომ მის მოცილებას მომთხოვს,გთხოვ აქედან წამიყვანე,გოჩას და ნანას უთხარი რომ მათთან წამიყვანონ,ძალიან გთხოვ,მოვკვდები ჩემი შვილი რომ დავკარგო,,,მთელი ხმით ვტიროდი მის მხარზე
-დაწყნარდი პატარა,ვერავინ ვერასდროს შეძლებს ცუდი დაგიშავოს,მითუმეტეს ჩემ დიშვილს,,დაველაპარაკები მშობლებს და ყველაფერს ავუხსნი,ხომ იცი გოჩა გაგიჟდება რომ გაიგებს
-ვიცი და სწორედ მაგის მეშინია,მათაც იგივე არ მითხრან რასაც ცოტნესგან ველოდები,ჩემი პატარა ჯერ დაბადებულა და რამდენ წინაააღმდეგობას უძლებს უკვეეე
-ჩემთან წამოდი,მაინც მარტო ვარ,მართალია დიდი არაფერი პატარა ორ ოთახიანი ბინა მაქვს მაგრამ დავეტევით
-მადლოვა სოფი მაგრამ თბილიში ვერანაირად გავჩერდები,აქაურობას უნდა გავერიდოო
-თბილიში არც მე მაქვს სახლი,ქუთაიში მაქვს,აქ მხოლოდ 1თვეა რაც ჩამოვედი სტუმრად ბიძაჩემთან
-კარგი აზრია მაგრამ არ მინდა შეგაწუხოო,შენ შენი ოჯახი გაქვს იქ მე რატომ უნდა დაგაწვე კიდევ
-არა მართლა მარტო ვცხოვობ,გამიხარდება თუ წამოხვალ,ხუთ დღეში ვბრუნდები უკან და ერთად წავიდეთ
-კარგი აზრია ნი,თან სოფისთან დაიმედებული ვიქნები,ცოტახნით დარჩი,მეც ჩამოვალ ხოლმე,მერე საბუთები მოვაგვაროთ და ერთად წავიდეთ,მანამდე ვეცდები რამენაირად ავუხსნა მშობლებს ეგ სიტუაცია,თუარადა ხომ იცი იქ კარგად მაქ მოკიდებული ხელი საქმისთვის,ხოდა ვაფშე ჩემთან გადმოდი,ოღონდ ეხლა სოფის დათანხმდი,ცოტას დამშვიდდები კიდეც
-კარგი,,,ვთქვი და ღრმად ამოვისუნთქე,,ეხლა აქედან წამიყვანე ოღონდ,აღარ მინდა საავადმყოფოში ყოფნა,,ხვალ სამსახურში განცხადებას დავწერ განთავისუფლებაზე და წავიდეთ,მალე მოაგვარე ოღონდ გამგზავრების საქმე,ხომ იცი აქ ვეღარ დავრჩები,არ მინდა გაიგოს ჩემ შვილზე,ვუთხარი სლუკუნით
-იმენა ყველაფერი მაგრად იქნება ოღონდ შენ არ ინერვიულო,ხომ იცი ბავშვისთვის არ არის სასარგებლოო,,ეხლა სიმშვიდე გჭირდება
-აი ნახავ რა კარგი იქნება იქ,,მე ვიზრუნებ თქვენზე,,,მითხრა გულწრფელად სოფიმ და მუცელზე ხელი დამადო
-კარგი ექიმს ვნახავ და ეხლავე მოვალ,,,მამაკაცი კარისკენ ჩქარი ნაბიჯებით გაემართა და მალე თვალს მოეფარა
მთელი რამე მხოლოდ იმის ფიქრით ვერ დავიძინე რა რეაქცია შეიძლება ქონოდა ცოტნეს იმის გაგებაზე სწორედ ის ადამიანი რომ აღმოჩნდებოდა მისი შვილის დედად რომელიც არ უნდოდა,,თვალები სავსე მთვარეს მივაპყარი,,ხვალ დიდი დღე მელოდა,არც კი ვიცოდი როგორ უნდა ამეხსნა ჩემი სამსახურიდან და მერე საერთოდ ქალაქიდან გაქრობა გოგოებისთვის,მხოლოდ იმის გაფიქრება მაძლევდა სტიმულს ეს ყველაფერი გამეკეთებინა,ჩემს სხეულში რომ ჩემი სიყვარულის ნაყოფი იყო,ჩემი და ცოტნესი
სამსახურში მისვლის თანავე უფროსის კაბინეტს მივაშურე და რამოდენიმეჯერ დავაკაკუნე,დადებითი პასუხის შემდეგ კარი მორიდებით შევაღე
-მოდი ნინი შვილო,ხომ შვიდობა გაქვს?
-კი ბატონო ჯემალ,უბრალოდ იმის სათქმელად მოვედი რომ სამსახურიდან წასვლა მინდა
-რატომ შვილო რამე არ მოგწონს?იქნებ რამიოთ უკმაყოფოლო ხარ,ან იქნებ ისევ თემო გაწუხებს,მითხრაი რომ იცი რომ..
-არა ყველაფერი კარგად არის და არც არავინ მაცუხებს,,მშობლებთან მივდივარ საზღვარგარეთ და მხოლოდ ამიტომ
-კარგი შვილო რა გაეწყობა,დამიტოვე განცხადება და მოგიწერ ხელს,თან ბურალტერიაში ჩადი,შენ კუთვნილს მოგცემენ
-მადლობა ბატონო ჯემალ,,ახლოს მივედი და ოდნავ მოვეხვიე
-სამადლობელი არაფერია შვილოო,,ხომ იცი როგორ გაფასებ,დიდი ბედნიერება სიმსახურებ შენ და აუცილებლად მოიპივებ ამას
კაბინეტიდან კიდევ დამძიმებული გამოვედი,ეხლა ყველაზე მთავარი გოგოებზე თქმა იყო,,გულისფანცქალით შევაღე კარი და ყავის სმაში გართულ გოგოებს ღიმილით მივაჩერდი
-როგორც იქნა,როდის ჩამოხვედი გოგო ჩვენ არ უნდა გვცოდნოდა? საყვედურებით ამავსო ნატამ და თან ჩამეხუტა,,მომენატრე
-მეც მომენატრეთ გოგოებო,აქ რარაცის სათქმელად მოვედი და არ გამიბრაზდეთ რაა,,,მუდარით შევხედე ორივეს,,სამსახურშ თავს ვანებებ,მინდა ცოტა დრო საფრანგეტში წავიდე,გავაანალიზებ ყველაფერს და ჩამოვალ,ეხლა მარტო ყოფნა მჭირდება
-ხომ არ გაგიჯდი?,,იყვირა ლიკამ უცებ,,,ვიცი მე შენი ჩამოსვლა,რატომ ხარ ასეთი ჯიუტი,მოუსმინე და მერე გადაწყვიტე ყველაფერი,გაგიჯდება ცოტნე რომ ამას გაიგებს
-ცოტნე ვერაფერსაც ვერ გაიგებს თუ თქვენ არაფერს ეტყვით
-და შენ გგონია არ ვეტყვით,გგონია გიყურებთ ორივე ეგრე ცალცალკე როგორ იტანჯებით?არც კი იფიქრო სადმე წასვლა,,,ატირდა ნატა
-უკვე დავწერე განცხადება,ყველაფერი მოგვარებულია,ზეგ მივფრინავ და ამაში ხელს ვერავინ შემიშლის,,სულ რაღაც ერთი წელი ან სულაც რამოდენიმე თვე,მინდა ყველაფერზე დავფიქრდე,რატომ ვერ მიგებთ,ნუთუ თქვენგანაც საყვედური უნდა ვისმინო
-მომენატრები,ჩვენც გაგვიგე,ძალიან ძნელია ჩვენთვის,ამდენი წელია ერთად მოვდივართ,ერთი დღეც კი არ გვაქვს უერთმანეთოდ გატარებული,ეხლა კი მოდიხარ და გვეუბნები მივდივარი,თან რამოდენიმე დღით კიარა,თვით და წლით,არც კი იცი ეგ რამოდენიმე რამდენია,,,მითხრა წყრომით ნატამ
-მართალი ხარ მაგრამ,დამიჯერე თქვენც იგივეს იზამდით ჩემს ადგილას რომ იყოთ,,თქვენ არ გესმით ჩემი
-ყველაფერი გვესმის,ბიჭებს ვეტყვით და საღამოს სადმე შევიკრიბოთ,,,თუმცა ეხლავეს დავურეკავ და ვეტყვი რომ მოვიდნენ, აქ მაინც არაფერი არის საქმეე,,,იქვე მიგდებულ ტელეფონს დაავლ ხელი და თითები ნერვიულად აათამაშა მაგიდაზე
ერთ საათში ყველანი ბარში ვიჯექით ცოტნეს გამოკლებით
-აბა რას ავღნისნავთ,,ლუდი მოსვა გიომ და ცოლს მიაჩერდა
-ნინის წასვლას,,,თქვა წყრომით და დავინახე როგორ გადაცდამამაკაცს პირთან მიტანილი სასმელი
-ღადავის ხასიათზე არ ვარ,ისედაც გაფუჭებული მაქვს ნერვები ამის სატრფოს ხელში,მთელი 2კვირაა სვამს
-არ ხუმრობ გიო,მართლა მიდის,,მამაკაცს ლიკა გამოეპასუხა და დავინახე როგორ მომაჩერდნენ ბიჭები
-აი ეხლა თქვი რომ რასაც ესები ბოდიალობენ ტყუილია,ან პირველი მარტია ან რამე,ოღონდ თქვი რომ ტყუილია,,პასუხად მხოლოდ ტავი გავუქნიე ოთოს,,,,ამის დედაც,,,იყვირა უცებ,,გინდა რომ ჭკუიდან შევიშალოთ,რა გახდა ერთი ლაპარაკი ამის დედას შე**ცი,არ მაფიქრებინო რომ სუსტი ხარ ნინი
-მორჩი ყვირილს,,მშვიდი სახსით მიაჩერდა გიო მამაკაცს და ეხლა მე მომიბრუნდაა,,აი ეხლა ყველაფერი აგვიხსენი,,რატომ და რის გამო გადაწყვიტე რომ წასულიყავი,მარტო იმ ინციდენტის გამო არ ხდება ეგ ხომ ასეა?,,ეჭვის თვალიტ მომაჩერდა
-მართო ყოფნა მჭირდემა,მასთან ერთად მა ქალაქში ვერ გავჩერდები გაიგეთ,ცოტას დავმშვიდდები და ჩამოვალ,სულ რამოდენიმე თვე მჭირდება,ყველაზე მაქსიმუმი წელი,მინდა ვიცოდე რომ თქვენ ყოველთვის ჩემს გვერდით ხართ გაიგეე?
-ხომ იცი რომ შენს გვერდით ყოველთვის ვართ,უბრალოდ ერთს გთხოვ რომ ისე ნუ წახვალ მას რომ არ დაელაპარაკო,შენ არ იცი რა დღეშია,ცოტნე ესეთი პირველად ვნახეთ
-ვნახავ გი ვნახავ,ისედაც არ ვაპირებდი მისი ნახვის გარეშე წასვლას,ხვალ შევხვდები დღეს თქვენთან ერთად გავატარებ დროს,არ შემიძლია ეხლა რომ ვნახოო
-კარგი დაწყნარდიი,,,,მოიცა მირეკავენ,,,ხო ძმაა,,კარგად შენ?არა ბიჭო აგერ ჩვენი მეგობარი გოგო შეგხვდა ერთი ნინი და მასთან ერთად ვართ ბარში,,იასნა აბა რა ძმა,,გამომიარე და მოგაწვდი,,კაი რა მადლობა,მადლობა მერე იყოს
-ვინ იყო გიო?,ინტერესით მიაჩერდა ნატა ქმარს
-არ ინცნობ პატარა,,,თვალი ჩაუკრა და შუბლზე ეამბორა,,
არ ვიცი ალბათ ათი წუთი ან მეტი იქნებოდა გასული ბარის კარი ცოტნემ შემოაღო,,გიოს ღვარძლიანად გავხედე და მათი სიცილი დავაიგნორე,ვუყურებდი როგორი გაბადრული სახით მოდიოდა ჩვენსკენ,შეცვლილიც კი მეჩვენა,ოდნავ შესუსტებული,თვალებ ამორამებული იყო,გული მომეწურა მისი შემხედვარე,ჩემს წინ დაჯდა და თვალებში ჩამაშტერდა
-აქ საიდან ძმაო,,ვითომ სხვათაშორის იკითხა გიომ და მამაკაცმა ეხლა მზერა აფხუკუნებულ ბიჭებზე გადაიტანა
-აქ საიდან ძმაო,,გამოვაჯავრე ხმამაღლა და გაბუტული მივაჩერდი,ბოლოს მზერა ისევ ცოტნესკენ გადავიტანე
-როგორ ხარ?,,მკითხრა და ოთოს ლუდს დაწვდაა
-მადლობ არამიშავს,,ვუთხარი და თვალი ავარიდეე
-მიფრინავს,,გიოს ერთი სიტყვა საკმარისი იყო მამაკაცისთვის ისევ ჩასდგომოდა სევდა თვალებში
-მიფრინავს?,,იკითხა ნერვიულად და სიგარეტს მოუკიდაა
-ხო ზეგ მიფრინავს ,,თქვა გიომ ისე რომ ჩემი თვალების პრაწვისთვის ყურადღებაც კი არ მიუქცევია
რამოდენიმე წუთი დამჭირდა იმი გასაანალიზებლად როგორ დამსტაცა უცებ ხელი და რატომ ვიმყოფებოდი ცოტნეს მანქანაში,,საჭეს ნერვიულად ჩაფრენოდა და გარიზიანებული თვალებით გამომხედავდა ხოლმე,მუცელზე ხელები ფრთხილად მოვიკიდე ისე რომ მას არ შეემჩნია,გამცრა იმის წარმოდგენაზე რომ სად ან რატომ მივყავდი, რამოდენიმე წუთში თბილისის ზღვასთან აღმოვჩნდით
-იმ დღეს,,უცებ დაიწყო საუბარი,ღრმად ამოისუნთქა და ისევ განაგრძოო,,იმ დღეს სპორთ დარბაზში რომ გოგო მეხვეოდა ისე ჩემი ცოლია,,ვიგრძენი როგორ მეცლებოდა ძალა და როგორ დატრიალდა ყველაფერი ჩემს გარშემო,,უფრო სწორედ ყოფილი ცოლი,სულ რაღაც ხუთი თვეა დავშორდით,არც კი ვიცოდი საქართველოში თუ იყო,ან იქ საიდან გაჩნდა როგორ გაიგო,მას შემდეგ შეხება არ მქონია მასთან,არც ეხლა მაქვს,ვერ წარმოიდგენ როგორ მეზნელებოდა როდესაც სიმართლეს გიმალავდი
-შვილი გყააავს?,,ნერვიულად შევეკიტხე და პასუხის მოლოდინში გავისუსე,ყველაზე მეტად მინდოდა მისი პასუხი უარყოფითი ყოფილიყო,,,გამჭოლი მზერა მესროლა და ოდნავ ჩაიღიმა
-არა არ მყავს,არც იმიგან და არც სხვისგან
-ხომ იცი რომ ეს ვერაფერს შეცვლის ჩვენ ურთიერთობაში,პირიკიტ კიდევ უფრო მეტად მატკინე,მეუბნები რომ ამდენი ხნის განმავლობაში მატყუებდი,უნდა გეთქვა რომ ცოლი გყავდა,წარსულში მართალია მაგრამ უნდა გეთქვა,,ეხლა ვერაფერს უშველი,მე მივფრინავ ზეგ
-ვიცი და ყველაზე მეტად ვნანობ რომ არ გითხარი,,ეხლა არ ვიცი რა როგორ იქნება მაგრამ მინდა იცოდე დაგელოდები
-ლოდინს აღარ აქვს აზრი ცოტნე,,,ვუთხარი დანანებით,,თვალებში ჩამაშტერდა,,ბოლოს ვეღარ მოითმინა და გულზე მიმიკრა,ვგრძნობდი როგორ მეფერებოდა თმებზე,შიგადაშიგ მაკოცებდა ხოლმე,ღრმად ისრუტავდა თმების სურნელს და ხელებს ძლიერად მიჭერდა
-რომ იცოდე როგორ მაკლდა შენთან ჩახუტება,,,ოდნავ უკან დაიხია და ეხლა უკვე ჩემი სახე ხელებშუა მოიქცია,,შენი თვალები,ტუჩები,,მეჩურჩულებოდა და ტან მიკოცნიდა,,ვიგრძენი როგორ დამიარა მონატრების ჟრუანტელმა,ხელები მაგრად შემოვხვიე ყელზე და მის კოცნაში ჩავიძირეე
-მაპატიე მაგარმ უნდა წავიდე,,,,ვუთხარი და ნელი ნაბიჯებით წამოვედი,,მივსვდი რომ ჩემი გული მასთან დარცა,გული და ამავედროს კოცნაც რომელმაც იმაზე მეტი სათქმელი თქვა ვიდრე სიტყვებმა.
მას შემდეგ ზუსტად 3წელი გავიდა,აუმრავი რამ მოხდა ამ ხნის განმავლობაში,სოფიმ და ვალემ ხელი მოაწერეს და ესპანეთში გაემგზავრენ,მე ისევ საქართველოში ვარ,თუმცა ერთხელ არ მინახავს ცოტნე,არც გოგოებს შევხმიანებივარ,უბრალოდ ვიყავით მე და ჩემი პატარა გოგონა ერთად ჩემი ტასო,რომელიც მთელი ჩემი ცხოვრება იყო,მხოლოდ მისთვის ვსუნთქავდი ამქვეყნად,,ალბათ ყველაფერი რომ ბედისწერაა,არ ვიცი რატომ მაგრამ მომინდა ჩემი ძველი სიციალური ქსელი აღმედგინა,ხელის კანკალით ავკრიბე საყვარელი მამაკაცის სახელი და გვარი,,,მხოლოდ ერთადერთი ფოტო ედვა,ისიც მაშინ გადაღებული როდესაც კლუბში ერთად ვცეკვავდით,ცრემლები თავისით წამომივიდა,,,მივხვდი რომ ამ ურთიერთობაში ერთადერთი დამნაშავე მხოლოდ მე ვიყავი,,არ უნდა მეფიქრა შვილს რომ უარყოფდა,არ უნდა მეფიქრა გაქცევაზე,ყველაფრის გამოსასწორებლად უკვე გვიანი იყო,ერთადერთი რაც შეიძლებოდა კარგი გამეკეთებინა ეს მხოლოდ ტასოს არსებობის გაგება იყო,უფლება აქვს იცოდეს რომ შვილი ყავს,უფლება აქვს გამსაჯოს,გამარტყას,დამკარგოს, მხოლოდ და მხოლოდ მე ვარ ყველაფერში დამნასავე,ცრემლები ხელის გულებით მოვიწმინდე და კარში დაფეთებული თვალებით მდგარ შვილს გავხედე
-ატო ტილი დე?,,ტუჩები მასაც სატირლად დაებრიცა,,ტივა?
-ხო დედი,დედიკოს ტივა,გული ტივა დეე,,შენ მამიკოს და შენ გაწყენინეთ დეე,,,,გულში მაგრად ჩავიხუტეე
-მელე წავიდეთ ვატოცოთ და ალა ეტივება,,მე ლო ტივა ქო მტოცნი და მელე ადა მტივაა,,,მითხრა ტიტინით
-კარგი დეე,,მიდი ეხლა ითამაშე მე ბიძიას დაველაპარაკები,,,ვაკოცე და აწკრიალებულ ლეტეფონს დავწვდი,,,ხო ვალე,,როგორ ხართ?
-აუ ნიი,ვერც კი წარმოიდგენ რა უნდა გახაროო,,მომესმა სოფის აღელვებული მაგრამ ბედნიერი ხმააა
-რა მოხდააა?
-როგორც იქნა ნიი,,ორსულად ვარ,მამიდა გახდებიი
-ვაიმეეე,,,,დავიწყე კივილიი,,,რა მაგარია,,2წელი ელოდით
-ხოო,ვალერი გაგიჯებულიააა,,
-მომილოცე დააო,,,ჩამყვირა თელეფონში ჩემმა ბედოვლათმა ძმამ
-ჯერ კიდევ ვერ დაჭკვიანდი,შენ სულ გადარევ მაგ ბავშვს,,ვუთხარი სიცილით,,,,რომ იცოდე როგორ მიხარია ვალეე
-ვიცი ვიცი და არ მინდა აფერისტობა ეხლაა,,კიდევ ახალი ამბავი მაქვს შენთვის მაგრამ არ ვიცი როგორ გითხრა
-ხომ შვიდობააა,,,დედა და მამა ხომ კარაგდ არიან?
-კი კი,უბრალოდ შაბათს ლიკას და ოთოს ქორწილია,,ვიცი არ ეხმიანები რაც წამოხვედი მაგრამ,ვიფიქრე რომ მიულოცავდი
-შენ თავს გეფიცები ამაზე კარგს ვერაფერს მეტყოდი,,,ვუთხარი ბედნიერმა და უკვე გეგმები დავაწყვე გონებაში
-ვიცი რომ ცუდად ხარ,დაელაპარაკე,შვილის შესახებ უნდა იცოდეს,რაც დაიბადა ტასო მის მერე გეუბნები,შენი შიშები ხომ გაქრა,ეხლა ვერაფერს დაუშავებს რომც მოინდომოს,უთხარი აუხსენი ყველაფერი,,მიეცი უფლება შვილს იცნობდეს,შენ თავსაც კიდევ ერთი სანსი და ლიკას იმის ბედნიერება რომ მისი საუკეთესო მეგობარი გვერდით ყავდეს ამ დღეს
-რომ იცოდე როგორ მიყვარხართ ორივე,,ვუთხარი და არაფრის ტქმა არ დავაცადე ისე გავუთიშეე,,,ტასუნა დეეე მოდი დედის სიყვარულო ჩემტან,,,უყვარდა ეგრე რომ ვეძახდი,,სულ ცოტნეს ასლი იყო,მასავით ნაცრისფერი თვალები,ხშირი წარბები,ტუჩებიც კი მისი ქონდა,ერთადერთი მხოლოს პატარა კურნოსა ცხვირით დამემსგავსა მეე,ხასიათითაც კი მას გავდა,მასავით ჯიუტი არის,გაბრაზება იცის?უფ,,ვალერი და სოფი მეხუმრებიან ხომლმე სვანი მეტი რა იქნებაო, ოთახში თავის განუყრელ დათუნიასტან ერთად შემოვიდა,რომელსაც არასდროს იცილებს,მახსოვს ერთ დღეს გავურეცხე და სველი ჩამომაღებინა საკიდიდან "ეც მიდაო,ალა დავიძინებ"გაიძახოდა, გაბრწყინებული თვალები შემომანატა რომელსაც ჭკუიდან გადავყავდი
-ქო დეე
-დე ეხლა ჩვენ წავიდეთ და პრინცესას კაბა ვიყიდოთ,მერე წავიდეთ სხვაგან,ხო გინდა დე ქორწილში,ხოდა იქ მამიკოს ვნახავთ,ბევრს აკოცებ შენ და მოურჩება დე მამიკოს გული,არაფერი უთქვამს,მხოლოდ ყელზე შემომხვია ხელები რაც მის თანხმობას ნისნავდა,ხელში ავიყვანე და საძინებელს მივაშურე
-მე ეც მიდა,,გაჯიუტდა თეთრ კაბაზე,ერთი ღრმად ამოვისუნთქე და გამყიდველს ვანიშნე რომ ვყიდულობთით,,ჩემს კაბაზე ბევრი არ მივლია,წითელი წელში გამოყვანილი მუხლამდე ვიყიდე და სახლის გზას გასავათებული დავადექი
**
მეორე დღესვე ჩავალაგე ბარგი და სამარშუტო ტაქსში ჩავჯექით,გზა თბილისამდე დამღლელი აღმოჩნდა,,3ჭლის შემდეგ პირველად შევაღე სახლის კარი,როგორ მომნატრებია ჩემი სახლი,ოთახიდან ოთახში დავდიოდი,ტასოც უკან მობაკუნებდა მისი პატარა ნაბიჯებით,ყველაზე მეტად მაგიჯებდა როდესაც კულულები წინ ჩამოეფხატებოდა და მისი პატარა ხელებით ცდილობდა უკან გადაეწია,თვალებს კი საყვარლად ახამხამებდა,,შევეცადე ბინა ცოტა მომეწესრიგებინა და დაღლელი ჩავესვენე სავარძელში
-დე ჩია,,მითხრა მისი თბილი ხმით
-წამო დე ჩვენ ეხლა მაგდონალდში წავიდეთ,ხომ გინდა?,,თვალებგაპრწყინებულმა დამიქნია თავი და კარებს აეტუზა,,ღიმილით გავაქნიე თავი და მისკენ წავედი
გაბადრული სახით ვუყურებდი როგორ იტენიდა კარტოფილის ფრის პირში,თან მე გამომხედავდა ხოლმე ხომ არ მომასწროვოო
-დე ნელა ჭამე ჩემო სიცოცხლეეე
-ჩიაა,,,მითხრა კოპებშეყრილმა
-როგორ ყველაფერში მამაშენს დაემსგავსე,,არა ერთი არ მეყოფოდა ეგეთი ხასიათებით,,,ვთქვი უკმაყოფილიდ და სახეზე მოვეფერე
ძილის წინ ყოველთვის იმას ვფიქრობდი თუ რა შეიძლება მომხდარიყო თავიდანვე რომ გამემხილა ბავშვზე,ეხლაც პატარას სავ კულულებს ვეფერები და ვფიქრობ როგორი შეიძლება იყოს ხვალინდელი დღე,რა რეაქცია ექნებათ ქორწილში სტუმრებს შორის რომ მომკრავენ თვალს პატარა სურპრიზთან ერთად,განსაკუთრებით ცოტნეს რეაქციის მეშინია,,დაღლილმა თავი ტასოს კისერში ჩავრგე და ვერც გავიგე როდის ჩამეძინა
დილით ადრიანად წამოვფინდი,ტანსაცმელი ორივესთვის გავამზადე და აბაზანაში ვდურთე თავიი.......
-ტასო დე გაიღვიძე,,ხომ გინდა თმები ლამაზად გავიკეთოთ? ისიც სიხარულით წამოდგა და როგორც ყოველთვის ეხლაც ჩამეხუტა,,,დედის სიხარულოო,როგორ მიყვარხარ დეეე
-მეც მიტაქა დეე,,,ხელი ბავშურა ჩამომისვა ლოყაზე
სალონიდან კმაყოფილი გამოვედით,საათს გავხედე უკვე პირველი იყო,სულ რაღაც ერთი საათი მქონდა დრო იმისთვის რომ ჩემი მეგობრის ჯვრისწერას მიმესწრო,ჩემი მანქანა დავქოქე რომელიც უკვე ეს წლებია არ მიხმარია,მეტიც თბილიში დავტოვე,სახლში ავირბინე,,ტასუნა რომ მოვაწესრიგე მერე ჩემ თავსაც მივხედე,წითელ კაბას შავი ფეხსაცმელი შევუხამე ასეთივე ფერის ჩანთა,,მაკიაღი სალონში გავიკეთე,ტუჩებზე კი წითელი პომადა მესვა,,სწრაფად დავქოქე მანქანა სამების ტაძრისკენ
-დაგვაგვიანდა დეე,,ვუთხარი ტასოს და ვალეს მიერ გამოგზავნილ სმს გადავხედე სადაც რესტორნის მისამართს მაუწყებდა
-დედოფალც ველ ვნაქავ?მიდა დედოფათან,,ტუჩები მოებრიცა სატირლად
-არაუსავს ტასო პირდაპირ რესტორანში მივიდეთ და იქ ვნახოთ,,,ვუთხრაი დაღინებულ შვილს და ლოყეკი დავუკოცნე
რესტორანში უამრავი ხალხი ირეოდა ამიტომ ჩემი იქ ყოფნა ვერავინ შეამჩნია,ტასოსთან ერთად მაგიდას მივუჯექი და სიძე დედოფლისკენ გავაპარე მზერა,,,ულამაზესი იყო,შორიდანაც კი ვხედავდი მის ბედნიერ თვალებს,თვალი ოთოს შევავლე რომელსაც ხელი ლიკასთვის მოეხვია და გულში მაგრად იხუტებდა,უცებ თვალები ვჭყიტე როდესაც მათთან ახლოს მისული ტასო დავინახე თავის დათუნიასთან ერთად
-ღმერთო ჩემო ოღონს ეგ არა,,ვთქვი ჩემთვის და მათკენ წავიწიე
-ფერია ხარ,,მომესმა ლიკას ხმა რომელიც ბავშვს ეფერებოდა
-მე დედას ტოჯინა ვალ ,,უთხრა ამააყად რაზეც სიცილი აუტყდად,დავინახე როგორი გაუფითრდა სიძე დედოფალს ჩემ დანახვაზე,სულ რამოდენიმე წამი და ლიკამ კივილი მორთოო
-ააააააააააა,,,ამაზე ტასუნას შეეშინდა მაშინვე ჩამოხტა მისი კალთიდანფეხებზე მომეკრო და უკნიდან ამომეფარა ,,,საზიზღარო ,არასოდეს არ გაპატიებ,,წამოვიდა და გიჟივით ჩამეხუტა,,მალე მეორე ხელის მოხვევა ვიგრძენი და მივხვდი რომ ნატა იყო
-როგორ მომენატრეთ გოგოებოოო,,,ყურადღებას არ ვაქცევდით ხალხს რომელიც დაძბული გვიყურებდნენ და ვერ გაერკვიარ რა ხდებოდა
-შენ საერთოდ ხმა არ გაიღო,,დაისინსილა ოთომ
-გილოცავ ოთუშ,,მოდი მოგეხვიო,,მაგრად ჩავეხუტე
-დეეე,,ტასოს ნამტირალები ხმა გავიგე და შევხედე როგორ შეეცვალა ყველას სახე,
-შენ რა გათხოვდიი?,,იმედგაცრუება იგრძნობოდა ოთოს ხმაში
-როგორც ჩანს დრო ტყუილად არ დაუკარგავს,,ზურგს უკან გიოს ცივი ხმა გავიგე და ერთიანად გამცრააა
-ეხლა არ გინდათ რაა,,ჩემი შვილია აქ და შეეშინდება ,,,ცრემლები მოვწმინდე და ხელში ავიყვანე,,როგორც ჩანს არ უნდა მოვსულიყავი,,ვთქვი დანანებით
-დე მეჩინია,,,თქვა ტირილით და ყელზე ხელები შემომხვია
-კარგი დე წავიდეთ,,,ვუთხარი და უნდა მოვტრიალებულიყავი რომ რაღაც გამახსენდა,,,ბედნიერებას გისურვებთ,,ის იყო მოვტრიალდი გიომ რომ მსტაცა ხელი და ბავშვიანად მაგრად ჩამიხუტა,მერე მათ ნატა ოთო და ლიკა შეუერთდნენ
-რა ლამაზი ხარ,,იცი რომ პრინცესას გავხარ?,,უთხრა გიომ პატარას და სახეზე მოეფერა,ესეც მაშინვე გაინაზა
-დედამ მითქა სვანი პრიცესა ხალო,,,ენის ბორძიკიტ და ტანის რხევით აი თითქოს ახარბებდა ისე ახარა და ნათლად დავინახე როგორ შეეცვალა სახეები ყველას
-ლუკა როგორ არის?იცი როგორ მომენატრააა?,შევეცადადე საუბარი სხვა თემაზე გადამეტანაა
-კარგად არის,,დედაჩემთან მყავს,,,გამცა დაბნეული პასუხი ნატამ
-კარგი ეხლა თქვენ ადგილას და დაჯექით თორემ სირცხვილია ამ ხალხთან რას იფიქრებენ
-არ დაგვიმთავრებია საუბარი,,მკაცრი მზერა მესროლა ოთომ
-დე ჩემი ეცა მეცაა,,,თქვა სიმღერაზე გახარებულმა მაშინვე დამისხლტა ხელიდან და პატარებს შეუერთდა
-ყველანაირად ცოტნეს გავს,,გიომ ბავშვს გახედა რომელიც ცეკვაში გართულიყო,კაბაზე ხელი მოეკიდა და აქეთ-იქეთ აქანავებდა,,მე რომ ბაშვობის სურათი მაქვს ნატუ გახსოვს?მე ცოტნე და ოთო რომ ვართ ზღვაზე,,აი იმ სურათში მაგრად გავს ტო,იმენა ასლია,,გაგიჟდება რომ გაიგებს,,ეს როგორ დაუმალე,,განრისხებულმა გადმომხედა
-გიო ეხლა არ გინდა,ქორწილი აქვსთ,აი ხვალიდან გპირდები ყველაფერს მოგიყვებით,ოღონდ დღეს არა რაა
-წამო ჩვენს მაგიდასთან დაჯექიი,თან ლუკასაც ნახავ,რომ იცოდე როგორი გაზრდილია,ისე გაცელქდა,თან ეს სვანური ხასიათებიც ხომ ვერ მოიშალა,თუ დაიჯინაა უფ,,ხელი მაღლა აწია ნატამ
-კარგი ეხლავე ჩანთას ავიღებ და მოვალ,,კიდევ ერთხელ გილოცავთ რაა,,ვუთხარი და სიძე პატარძალს ორივეს გადავეხვიე
-გეყოთ ეხლა,,თქვენ თქვენ ადგილს დაუბრუნდით,აი შენ კი ჩემთან ერთად დაჯდები,ბევრი სალაპარაკო გვაქ
-ცოტნე არ არის?,,ვკითხე როდესაც მის გვერდით მოვკალათდი
-ცოლ-შვილთან ერთად არის წასული დასასვენებლად,,,მიტხრა უემოციოდა და მოჭუტული თვალებით გადმომხედა,,,ვიგრძენი როგორ ამიდუღდა სისხლი ბოღმისგან და თავი დავხარე რომ არ მეტირა,,,მართლა კიარა გეხუმრე გოგო,,მიჩურჩულა ყურთან
-ბოროტი ხარ გიო ბოროტი,,ვთქვი სლუკუნით
-კარგი ჰო რაიყოო,,მაინტერესებდა შენი რეაცია
-მერე დაგაკმაყოფილააა?,,ვუთხარი და დავუღრინე
-შენ ჯობია იმაზე იფიქრო ეგ როგორ უნდა უთხრა ცოტნე,ამდენიხანი როგორ დაუმალე,რა გულმა მოგითმინა,,თავით ტასოსკენ მანიშნა,,,აუ რა საყვარელია ტოოო,გაგიჟდება ცოტნე ამას რომ ნახავს,იმენა მთელ ქვეყანას შეანძრევს,,,თქვა სიცილით
-შენი გადარევა უნდა კიდევ ამას?,,უთხრა წყრომით ნატამ,,,არ მიაქციო შენ ყურადღება,ხომ იცი რა ტიპიც არის,ცოტნე არ არის ისეთი რომ ვერ გაიგოს,უბრალოდ ყველაფერი უნდა აუხსნა ასე რატომ მოიქეცი,დარწმუნებული ვარ გაპატიებს
-ხო აბა რაა,,,აპატიებს და ცოლათაც მოიყვანას
-გიო გეყოსთქვა,,,თვალები დაუბრიალა მამაკაცს
-მე საპირფარეშოში გავალ,,,უკანმოუხედავად დავტოვე იქაურობა თუმცა ჩემ ყურთასმენას არ გამოპარვია როგორ ეჯუჯღურებოდა ნატა ქმარს,,,ის იყო კალიდორი გავიარე და კარის შეღებას ვაპირებდი როდესაც ვირაცამ კედელზე მთელი ძალით მიმანარცხააა
-ეე გაგიჟდი,,დავიყვირე და შევეცადე თვალებში მზერა დამეწმინდა, ნაცნობი სურნელი სახეზე რომ მოეფრქვია მაშინ ვიგრძენი რა იყო ბედნიერება,გული საშინლად ამიფრიალდა,მთელ ტანზე დამაყარა ეკლებმა და ჟრუანტელმა დამიარა თხემით-ტერფამდე,,შევხედე როგორი დაბინდული მზერით მიყურებდა,სუნთქვა გაგვხშირებოდა,ის იყო უნდა ეკოცნა რომ ტასოსო ხმა გავიგონე
-დეეე,,დამიძახა და ფეხზე შემომეხვია,,ვიგრძენი როგორ დაიძაბა ჩემს წინ მამაკაცის მდგარი სხეული,რისხვით ანთებული თვალებით მიყურებდა,მზერა ჩემზე მოკრულ პატარაზე გადაიტანა და დავინახე როგორ ეცვალა სახეზე ფერები,ადვილი დასანახი იყო შეგემჩნია მის თვალებში იმედგაცრუება და კითხვა "რატომ?"
-დე ეც ვინალი?,,თქვა და ცოტნეს მიაჩერდა
-შენი მამიკოა,,,ვუთხარი ენის ბორძიკით და თვალები დავხუჭე საყვარელი მამაკაცის მზერას რომ არ წავწყდომოდი.
საკუთარი თავის ზიზღი პირველად ვიგრძენი ცხოვრებაში,თვალებს შიშისგან ვერ ვახელდი,მაშინოდა წასული არ დამხვედროდა,ხელზე საშინელი სიმწარე ვიგრძენი,წამწამები გაჭივრებით დავაშორე ერთმანეთს და პირველად ვინანე რომ ამქვეყნად გავჩნდი,საყვარელი ადამიანის თვალებში რომ ჩაგუბებული ზიზღი დავინახე,თვალი ცოტნეზე შემოტმასნილ ტასუნას გავხედე,ის კი ერთ ადგილას გახევებელიყო,ბავშვი ოდნავ მოცილდა მამას და მე რომ მაგიჟებდა სწორეს ისე გადაიწია კულულები უკან
-სენც სვანი ქალ,,დედა მეუბება სვანი პინცესა ქალოო,,უთხრა ამაყად,,რაზეც უკვე ცოტნესაც გაეღიმა,,ოდნავ დაიხარა მისკენ და კულულებზე მოეფერა შემდეგ კი თვალები დაუკოცნა
-ჩემი სიცოცხლე,,ჩემი თოჯინა,,ჩემი პრინცესა,,გულში ჩაიხუტა და თან მთელ სახეზე ეფერებოდა და კოცნიდა,,მათ შემხევარე სულ ცოტა მაკლდა რომ ავტირებულიყავიი
-დე ჩია მეე,,მითხრა და ლამაზა თვალები შემომანათა
-წამო მამი მე გაჩმევ,,,ხელი მოკიდა და არც კი შემოუხედავს ისე წაიყვანა,,გულში რაღაც ჩამწყდა რომ არ შემიმჩნია"მეტის ღირსი ხარ,უნდა მოეკალი",,გამომძახა ჩემმა "მე"მ,,საპირფარეშიში ატირებული შევარდი და იქვე ჩავიკიცე,მანამ ვტიროდი სანამ გული არ ვიჯერე,თავი ჩემ თავს რომ შევავლე შემეშინდა,თვალის უპეები ჩამშავებოდა,სახეზე ფერი არ მედო,ტუჩები კი გამცრეცვოდა,სახეზე წყალი შევისხი რომ ცოტა დამშვიდებული და დარბაზისკენ გავემართე,გიოს და ნატას გვერდით მივუჯექი და ჩემს წინ მოკისკისე მამა-შვილს დანანებით გადავხედე,ხელზე ხელის შეხება რომ ვიგრძენი მაშინ გამოვფხიზლდი და ნატას გადავხედე,,ღრმად ამოვისუნთქე და მივაჩერდი
-ყველაფერი კარგად იქნება ნი,ცოტა აცადე ყველაფერი გაანალიზოს და გაიაზროს,დარწმუნებული ვარ მიზეზი რომ არ გქონოდა არ წახვიდოდი,ყველაფერი აუხსენი და ნახე როგორი ბედნიერები იქნებით,გახსოვდეს რომ მე მუდამ შენს გვერდით ვარ
-ყველაზე მეტად რისიც მეშინოდა აქ რომ მოვდიოდი აი ეს სიცივეა ნატ,შეხედე მათ რომ ვუყურებ ბედნიერებით ვივსები,ის კი არც კი მიმჩნევს,ამას მერჩივნა ეჩხუბა,ყველაფერი დაელეწა ოღონდ ესე არა, საკუთარი თავი მზიზღს,გეფიცები მიზეზი მქონდა,შემეშინდა და გავიქეცი,მისი რეაქციის შემეშინდა რომ გაიგებდა ორსულად ვიყავი,,ეს როგორ ვუთხრა ნატა
-იცოდე ეხლა არ იტირო რაა,,რა გაქ სატირალი გოგო,ნახე ორი ყველაზე საყვარელი ადამიანი გყავს,,გიომ ცოტნეს და ტასოსკენ მიმანიშნა....მიდი გვიმღერე რააა ნი
-ვერ შევძლებ,ხომ იცი რომ ეხლა ვერ შევძლე
-ვერ შევძლებ არ ვიცი მეეე,,თქვა და სკამიდან წამოხტა,,ყურადღება ისევ მათკენ გადავიტანე,,ცოტნე ბავშვს რაღაცას ეჩურჩულებოდა და ისიც მთელი გულით კისკისებდა
-ეხლა გვიმღერებს ნინი დარჩია სიმღერას რომელსაც მის საყვარელ მამაკაცს ცოტნეს და მათ შვილს ტასო ქურასბედიანებს უძღვნის,,,გაისმა გიოს ფხუკუნით სათქვამი სიტყვები და ტვალები სუბლზე ამივიდა,მერე ცოტნეს გადავხედე,მამაკაცს ისე უბღვერდა რომ ცოტა გვაკლდა მე და ნატას სიცილამდეე,,,ნელი ნაბიჟებით გავემართე სცენისკენ და გიოს გვერდებში უჩკმიტე
-ვერ გადამირჩებიი,,ვუთხარი ჩუმათ
-მთავარია ქურასბედიანს გადაურჩე და მისი გული მოიგო,თუ გინდა მერე მომკალიი,,ჯე არ აქვს შენი ტკბილი ხმა მოსმენილი ამიტომ გირჩევნია ისე იმღერო ხელმეორედ შეუყვარდე,,მიჩურჩულა მანაც და მაგიდისკენ გაემართა,,მიკროფონი ხელის კანკალით ავიღე და მუსიკოსებს სიმღერის დასახელება ვუთხარი
"anna tatangelo-lo so che finira"
ასე ქვია სიმღერის ავტორს და თვით სიმღერას,,მზერა მათკენ გამექცა,ტასუნა გაპრწყინებული სახით მიყურებდა,ცოტნეს კი თავი გიოსკენ გაეშვირა და რაღაცას ესაუბრებოდა,,თვალები დავხუჭე და მთელი არსებით ჩავიძირე მუსიკაში,ვგრძნობდი როგორ მივლიდა თითოეული ნოტი ჟრუანტელს,ეს მუსიკაც ხომ განშორებაზეა,,"ვიცი რომ დამთავრდა" ეს იყო მუსიკის სახელწოდება,,,,გონებაზე აბლოდისმენტების ხმამ მომიყვანა,თვალები რომ გავახილე მაშინვე ჩამოგორდა ობოლი ცრემლი,ჩქარი ნაბიჯებით გავემართე გარეთ,მესიამოვნა გახურებულ სახეზე ცივი ჰაერის მოხვედრა
-მგონი სალაპარაკო ბევრი გვაქვს,,გავიგონე მისი ირონიული ხმა და დენდარტყმულივით შემოვბრუნდი უკან,,კედელს ცალი მხარით მიყრდნობოდა და ხელები დაემჭკვრია,,მაგრამ აქ არა,,ხელი დამავლო და მანქანამდე რასაც ქვია გამათრია
-მტკივა ცხოველო გამიშვიი,,,დავუყვირე გაცოფებულმა
-მოკეტე და ჩაჯექი,დარწმუნებული ვარ იმაზე მეტად არა როგორც მე მტკივა ის რომ ამდენ ხანს მიმალავდი ამ ამბავს,ეხლა კი გამომეცხადე და მეუბნები რომ სულ მცირე 2წლის შვილი გვყავს,,მითხარი რა ჭკუაზე უნდა დავდგე,ხომ ხარ ღირსი რომ ეხლავე გაგასაღო,მითხარი,,დამიყვირა მთელი ხმით და საჭეს ხელები დასცხო,,ტირილს კიდევ უფრო ვუმატე
-შენი ბრალია ყველაფერი,შენ მიბიძგე ამისკენ,,ამოვისლუკუნე და ვიგრძენი როგორ სწრაფად დაატორმუზაა
-ჩემი?,,განრისხებული თვალები მომანათა,,რა არის ჩემი ბრალი?
-შენ არ იყავი რომ მითხარი,თუ ოდესმე შვილის გაჩენას გადავწყვეტ,შენ არ იქნები მისი დედაო,მითხარი რა უნდა მექნა,შემეშინდა რომ აბორტს მომთხოვდიი
-და შენც გაიქეცი არა,,ეს როგორ იფიქრე,როგორ იფიქრე რომ ბავშვის მოშორებას მოგთხოვდი,ასეთი ცივსისხლიანი გგონივარ? რატომ გადაწყვიტე ჩემს მაგივრად ყველაფერი,რატომ არ მითხარი ამის დედაც,,ხმა ამოიღე რომ გელაპარაკები,,დამიღრიალა
-ჩემ შვილთან მინდაა,,ვთქვი სლუკუნით
-ჩემ შვილს ვეღარ ეღირსები,,,მითხრა უემოციოდ
-რას ქვია ვეღარ ვეღირსები,,შეშინებულმა მივაჩერდი,შენ ბავშვს ვერ წამართმევ,არ გაქვს ამის უფლება,,ვყვიროდი სასოწარკვეთილი
-ფეხებზე,რისი უფლებაც მაქვს მე ვიცი,არც შენ გქონდა უფლება დაგემალა მაგრამ არ მითხარი,მშიშარა ქათამივით გაიქეცი,დღეიდან შვილს ვეღარასდროს ნახავ და მიხვდები ეხლა მე რასაც ვგრძნობ და განვიცდი
-არ წამარტვა გთხოვ,მის გარეშე ერთ დღესაც ვერ გავძლებ,როცა გინდა მოდი წაიყვანე,ასეირნე,ათამაშე,რაც გინდა ის ქენით ერთად ოღონდ არ წამართვა,ძილის წინ რომ არ ვნახო ან მისი სურნელი არ ვიგრძნო მოვკვდები,,გეფიცები გავგიჟდები მის გარეშე
-უკვე გვიანია,მაგაზე ადრე უნდა გეფიქრა რა შედეგი მოყვებოდა ან რა რეაქცია მექნებოდა მე ამ ყველაფერზე
-თავს მოვიკლავ,,,წამოვროსე უცებ,რაზეც რეაქცია არ ქონია
-რაც გინდა ის ქენი,,,მითხრა აგდებით და მანქანა დაძრა,,,ეს ერთი დაიმახსოვე რომ ბავშვს არ დაგითმობ,ის ჩემიც არის და ჩემთან იცხოვრებს,შენ კი შეგიძლია კვირაში ერთხელ ინახულო,ისიც ერთი საათით,,ბოროტულად გაიცინა და კმაყოფილმა გადმომხედა
-ამას ვერ ეღირსები,ჯერ ჩემი მოკვლა მოგიწევს,ბავშვს ვერ წამართმევ,,ვყვიროდი და მუჭებს ვურტყამდი,,არ მოგცემ იმის უფლებას რომ წამართვა,ის ჩემია,მხოლოდ ჩემია,ჩემია ჩემი გესმის? მე გავაჩინე,მე გავზარდე,მე ვაწმენდი,მე ვუცვლიდი საფენებს,როდესაც სიცხე აუწევდა მე ვიყავი მის გვერდით,ჩემს გარეშე ერთ წუთსაც კი ვერ ძლებს,დარწმუნებული ვარ ეხლაც ტირის,,დამთავრებული არ მქონდა რომ ცოტნეს ტელეფონმა გაანათა
-გიო რა ხდებაა?,,კარგი მოვდივართ,თქვა და გაუთიშა,,ბავშვი ტირის "მა-მა" მინდაოო,,,დამიმარცვა და ერთიანად ამათვალიერა ზიზღნარევი სახით,რაზეც ტანში გამცრაა,,,მანქანა გაჩერებული არ ყავდა რომ გადმოვხტი და გარეთ მყოფი ნატას და გიოს შუაში მოქცეულ ტასუნასკენ ჩქარი ნაბიჯებით გავემართე
-დეე,,თქვა სლუკუნით და ჩამეხუტაა,,,მეჩინია,ცად იტავი
-არ იტირო ჩემო სიცოცხლე,ხომ იცი როგორ მიყვარხარ,დედას სიცოცხლე და გახარება ხარ,ჩემი სუნთქვა და ჰაერი ხარ პატარა
-მა ჩემთან ხომ წამოხვალ?,,, ჩვენთან ახლოს მოვიდა ცოტნე
-მე დედაცა მიდა,,,უფრო მომეკრო ბავშვი,მეგობრებს სასოწარკვეთილი თვალებით გადავხედე თუ არა მაშინვე სტაცა გიომ მამაკაცს მკლავში ხელი და გვერძე გაიყვანა
-როგორ ხარ?,,მკითხა მზრუნველად ლანამ და ბავშვს მოეფერა,,,ყველაფერი კარგად იქნება,მითხრა როდესაც ჩემ ნამტირალებ თვალებს წააწყდა და ჩვენსკენ მომავალ გიოს გახედა
-გინდა სახლში გაგიყვანოო?
-არა გიო მანქანით ვარ,თან ლიკას დავემშვიდობები და წავალთ,ბავშვსაც ეძინება უკვე გვიანია
-ხვალ გამოვალთ შენთან და ერთად წამოვიდეთ,ხომ იცი ხვალაც არის სუფრა,თან ლუკასაც წამოვიყვან,ითამაშებენ ცოტას გაერთობიან
-ოღონდ დილას არ დამადგეთ როგორც იცოდით ხოლმეე,,თორემ ჩემზე მეტი ბრაზიანი ჩემი შვილია,,ვუთხარი ღიმილით
დარბაზში შესვლისთანავე მივაშურე სიძე დედოფალს
-ვერც კი წარმოიდგენთ როგორ გამახარეთ თქვენი ერთად ყოფნით,ხომ იცით ძალიან მიყვარხართ ორივე,მაპატიეთ რომ ასე მოგექეცით ყველას,ყველაფერს აგიხსნით,უბრალოდ დღეს რომ არ მოვსულიყავი და შენი ბედნიერება არ გამეზიარა არ შემეძლო
-რა სულელი ხარ,გახსოვდეს რომ მე შენთან ვარ,,მითხრა და ტასოს გადახედა,,გინდა მე და შენ ვიცეკვოთ?,,მასაც სიხარულით გაუპრწყინდა თვალები და ორივე ერტად გაემართა სცენაზეე
-ძააან საყვარელია,ასეთი ლამაზი შვილი თუ ეყოლებოდა იმ სვანს ვერც კი წარმოვიდგენდი,,მითხრა ღიმილით,,რაო იმან,,თავით სუფრისკენ მიმავალ ცოტნეზე მანიშნა,რომელიც ტასუნას ცეკვის ყურებით იყო გართული გიოსთან ერთად და იღიმოდა
-ბავშვი უნდა წამართვას მაგრამ,ვერ მივართვი,მოვკვდები და არ დავთმობ,ჩემი შვილი ჩემი მთელი სიცოცხლეა
-დარწმუნებული ვარ რომ ეგ ცხელ გულზე გითხრა,იცნობ და იცი ამის გამკეთებელი არ არის,ალბათ შენი შეშინება უნდოდა
-ალბათ და გამოუვიდა კიდეც
-უფ დავირალე რაა,,რა მოძრავი ბავშვია,,თქვა ღიმილით ლიკამ და სკამზე ჩამოჯდა,,ხვალ ხომ მოხვალ?
-აბა რას ვიზამ,ეხლა წავალ ტასოს ეძინება,ცოტას მეც დავისვენებ,არ იყო ადვილი დღევანდელი დღე ჩემთვის
-იცოდე ხვალ გელოდები,მხოლოდ ახალგაზრდები ვართ და ჩვენებურად შევუბეროთ რაა,დღეს ჩემი დედამთილიკოს ნათესავებბია და ტეხავდა გაფრენა,,,თქვა ნაზი ხმით და დაიჭყანა
-მეცოდები ამის ხელში,,,,ღიმილით ვუთხარი ოთოს და გაბრაზებულ ლიკას დავეჭყანე,,ბევრი არ იხულიგნოთ ამაღამ,,ჩემს უკან ჩაფხუკუნების ხმა მომესმა სადაც გიო ნატა და ცოტნე ბავშვით ხელში დავინახე,ტასოს მამამისის მხარზე ჩამოედო თავი და დაეძინა
-ვერ გადამირჩები იცოდე,,მითხრა აწითლებულმა
-უფ როგორ შემაშინე,,შენ ჯობია ეგ ძალები ამ ღამისთვის შემოინახოო,,, კიდევ უფრო აფხუკუნებულ მეგობრებს გადავხედე და ცოტნეს ინსტიქტურად ამოვეფარე როდესაც ლიკა ჩემსკენ წამოიწია
-დაგაწიწკნი მაგ თმებს და მიგაყოლებთ თქვენც,,დაგვიღრინა სუყველას თუმცა მაშინვე ჩაყუჩდა ოთოს ხელი რომ იგრძნო წელზე
-ნუ აქცევ ამ სულელებს ყურადღებას საყვარელო
-კარგი წავედი თორე ტასოს დაეძინა და ცოდვაა,,მომეცი ბავშვი,,შევუღრინე ცოტნეს და ბავშვისკენ წავიწიე
-მე წამოვიყვან იყოს,,მითხრა ოდნავ მშვიდი ხმით
-მოიცა სად მიდიხარ ეეე?ჯერ თაიგული არ მისვრია,,,იყვირა უცებ
-შენ ვერ ხარ მგონი,რამე თაიგულება ბავშვი ცოდვაა უნდა წავიდე
-მაინც არ გაგისობ იცოდე,,დამემუქრა და წინ გადამიდგა
-კარგი ჰო ჯანდაბას ჰოო,,რას მაბოთავებ ამხელა ქალს
-ეხლა კი პატარძალი ისვრის თაიგულს,,გამოაცხადა მიკროფონში ოთომ,,"ეხლა კი პატარძალი ისვრის თაიგულს",,გამოვაჯავრე სიტყვებით ხმამაღლა და მეგობრებს გამოვხედე ჩემს უკან
-ნი წინ გაიხედე ,,ნატამ ხელით მანიშნა,,ინსტიქტურად დავახვედრე ხელები ჩემსკენ მომავალ თაიგულს და რამოდენიმე წამი ვუყურებდი ჩემ ხელებში მოტავსებულ თეთრ ვარდებს
-ამის მერე შენ ქორწილში მოვდივართ,,,ღიმილით მომიახლოვდა ოთო და ჩემს გვერდით მდგარ ცოტნეს თვალი ჩაუკრა
-ჭკუით თუ არ იქნები ამ ყვავილებით გაგასვენებ
-რა მწარე ენე გაქვს გოგო,ეგრე არავინ მოგიყვანას ცოლად
-ლიკა შენი ქმარი გააჩუმეე და საერთოდ წავედი მეე
-კარგი ჰოო,,მოდი დაგემსვიდობოო,,,,,ყველას სათითაოდ დავემშვიდობე და ცოტნესთან ერთად გარეთ გამოვედი რომელსაც ისევ ხელში ეჭირა მძინარე ტასუნა,,მანქანაში ფრთხილად ჩასვა და მეც საჭეს მივუჯექი,წასვლამდე ერთხელ შემავლო მზერა და არაფერი უტქვამს ისე მოხურა კარი
-იდიოტი,,ვთქვი ხმამაღლა რომ მასაც გაეგონა და მანქანა დავქოქე,,,სახლში მისვლისთანავე მოვაწესრიგე და ჩემ ლოგინში ჩავაწვინე,,,,ტანზე წყალი გადავივლე და მოკლე გამჭირვალე პიჟამა ჩავიცვი,ის იყო ოთახში უნდა შევსულიყავი კარზე ზარი რომ დაირეკა,,,ლანძღვით გავემართე კარისკენ გულმოსულად გამოვაღე და გაფართოვებული ტვალებით მივაჩერდი ზღურბლზე მდგარ ცოტნეს,,ალბათ რაღაცის თქმა უნდოდა,,სათქმელად გაღებული პირი უმალ დამუწა და ვნებიანად დანისლული თვალებით აათვალიერა ჩემი სხეული,,შევხედე როგორ გადაყლაპა მძიმედ ნერწყვი და როგორ აუტამაშდა ჭინკები.
(გაგრძელება იქნება)
poezia.in