დაშვებული შეცდომა (ნაწილი 4 დასასრული)

რა გინდა? ვუთხარი გაღიზიანებულმა
-შენთან სალაპარაკოდ მოვედი,,წარბები კუშტად შეკრა და მზერა მკერდიდან მომაცილა,თუმცა თვალი მალევე გაექცა ისევ
-კარგი,მისაღებში დამელოდე ეხლავე მოვალ,,უკანმოუხედავად შევარდი ოთახში,მძინარე ტასოს დავხედე,რაც ხელში მომყვა პირველივე ის ჩავიცვი და მისაღებში გავედი,,აბა გისმენ
-მგონი ასახსნელი გაქვს რაღაცები,,თქვა და სიგარეტს დაწვდა
-აქ არეწევიან,ბავშვი მყავს,,მაშინვე ჩააქრო და მშვიდად მომაჩერდა,,რა უნდა აგიხსნა,უკვე აგიხსენი,შენი სიტყვიდან გამომდინარე შემიშინდა,მეგონა აბორტს მომთხოვდი მე კი ბავშვს არავითარ შემთხვევაში არ მოვიშორებდი
-ჩემზე ერთხელ რატომ არ იფიქრე,ეგერე უგზო უკვლოდ რომ გაქრი,რა არ ვიფიქრე,შენმა ძმამაც არ ვიცი სად არისო,ჭკუიდან კინაღამ გადავედი,მერე იმ შენი სირი თაყვანისმცემლისგან გავიგე რომ ესპანეთში წასულხარ,,წარმოთქვა ღვარძლიანად,,,ბავშვის ამბავი როგორ დამიმალე გოგო მითხარი,,დაიყვირა მთელი ხმით
-შენ ხომ არ გააფრინე,ხმას დაუწიე ჩემ სახლში,თან ტასოს შეეშინდება თუ გაიღვიძა,მეორეც ესპანეთში არ ვყიფილვარ,მთელი ეს დრო ქუთაიში ვიყავი ვალერის ცოლის სახლში
-მოთმინებას მიკარგავ ნინი,მითხარი ეგეთი ცივსისხლიანი თუ გგონივარ რატომ გააბი ჩემთან ურთიერთობა,მითხარი ჰო
-ცოტნე შემეშვი,მაგაზე იმ წუთში არ მიფიქრია,მხოლოდ შენ სიტყვებზე ვფიქრობდი,ვიცი დამნაშავე ვარ არ უნდა დამემალა,უნდა მოვსულიყავი და უნდა მეთქვა რომ შენგან ბავშვს ველოდებოდი მიუხედავად იმისა რა პასუხს მოვისმენდი შენგან მაგრამ,მართლა შემეშინდა,შენგან რომ უარყოფითი პასუხი მიმეღო ვერ გადავიტანდი ამიტომ ვარჩიე ეს გზა,,,ვზლუქუნებდი ჩემთვის
-არ უნდა წასულიყავი ამის დედაც,ღირსი ხარ რომ შვილი არ განახო,მითხარი ხომ ხარ ღირსი
-არ წამართვა რაა,ტასო რომ წაიყვანო ჩათვალე რომ მკვდარი ვარ,უიმისოდ ვერ ვსუნთქავ,ვერ ვიცოცხლეს გესმის?რაც გინდა იმას გავაკეთებ,თუ გინდა დაგიჩოქებ ოღინდ არ წამართვა
-მორჩი მოთქმას,,დამიყვირა უცებ რაზეც გავისუსე,,,რამოდენიმე წამი თვითონაც დაფიქრდა,ირონიულად გადმომხედა და დაიწყო,,კარგი ერთი პირობით მაშინ,,თუ გინდა რომ შვილი არ წაგართვა ჩემთან უნდა გადმოხვიდეთ საცხოვრებლად
-რაა?შენ ხომ არ გააფრინე,არავითარ შემთხვევაში
-მაშინ მოგიწევს შვილის დათმობა,,ადვილად შემიძლია დავამტკიცო რომ მიმალავდი,ასე რომ აირჩიე,თუ ჩემთან არ გინდა მაშინ მე გადმოვალ თქვენთან ჩემთვის სულერთია
-არა,არა,არა და არაა,,,ვუყვირე მთელი ხმით
-მაშ კარგიი,,ხვალვე შევიტან სასამართლოში სარჩელს,,ფეხზე წამოდგა და ნელი ნაბიჯებით გაემართა კარისკენ,,რამოდენიმე წამში გადავხარშე ყველაფერი ჩემ გონებაში და ფეხზე წამოვარდი
-მოიცადეე,,მივეწიე უკან,,კარგი ჰო ჯანდაბას,მაგრამ იცოდე შენ შენთვის,მე ჩემთვის
-კიბატონო,,შენ წარმოიდგინე და არ მაინტერესებ უკვე,მყავს ჩემი რჩეული,ასე რომ შენც შეეგიძლია მოძებნო,,მისი სიტყვები გულში ლახვარივით მესობოდა,საცოდავი თვალებით მივაჩერდი და ენა პირში ვერ მოვატრიალე რამე რომ მეთქვა საყვარელი მამაკაცისთვის
**
სასოწარკვეთილი ჩავბღაუჭებოდი შვილის სხეულს და დროდადრო ვეფერებოდი მის კულულებს,ვცდილობდი მეორე ოთახში მყოფ საყვარელ მამაკაცზე არ მეფიქრა,,,"მე მყავს უკვე ჩემი რჩეული",,მისი ეს სიტყვები წამდაუწუმ მიტრიალებდა გონებაში,ბრაზი ჩემ თავზე მომდიოდა ისევ რომ მიყვარდა თანაც გაგიჟებით,ცრემლები ცალი ხელით მოვიცმინდე და ცხვირი ტასოს ყელში ჩავრგე,,ეხლა ყველაზე მეტად გამოძინება მინდოდა
დილით კარზე ზარის ხმამ გამაღვიძა,ბავშვს გადავხედე და ხალათი მოვიცვიი,,კართან მისულმა დავინახე ცოტნე რომელსაც უკვე მოესწრო გაღება,წელზემოთ შიშველი იყოო,,ნერწყვი ხმაურით გადავყლაპე და ზღურბლზე მყოფებს მივაჩერდი
-ამათ უყურე ერთი რა დღეში არიან,,ოთხივე გაკვირვებული თან ღიმილიანი სახით მოგვაჩერდააა
-გიო გეყოს,ისე არ არის ყველაფერი როგორც იფიქრეთ,,დავუბღვირე და ოთახში შევიძურწეე,,თავი რომ მოვიწესრიგე მათთან გავეი,ცოტნეს უკვე მოესწრო ჩაცმა
-ყავას დალევთ,,,შევეკითხე ყველას და დადებითი პასუხის შემდეგ სამზარეულოში მივაშურე,,გოგოებიც გამომყვენ
-აბა არ იტყვი რა მოხდა თქვენს შორის გუშინ?ინტერესით მომაჩერდა ლიკა და ცალი წარბი აწია როგორც იცის ხოლმე
-რატომ გგონიათ რომ რამე უნდა მომხდარიყო,უბრალოდ ვილაპარაკეთ მეტი არაფერი,აქ დარჩა ღამე ოღონდ სხვა ოთახში და კუდს ნუ გამოაბავთ ამ ყველაფერს,მას ყავს თავის რჩეული,არ ვაპირებ რომ ხელი შევუშალო,ეხლა ჩვენ რაც გვაკავშირებს მხოლოდ ტასუნაა და გთხოვთ არ დამელაპარაკოთ მეორედ ამ თემაზე,,ნაწყენმა ჩავილაპარაკე და ყავა მისაღებში გავიტანე
-აბა რას ვშვებით არ წავიდეთ დარბაში?მმე პირადად ძალიან მშია,ხელები ერთმანეთზე გაახახუნა გიომ
-ცოტაც ტასო გაიღვიძებს და წავიდეთ,,ვთქვი და მისი ხმაც გავიგეთ
-დეე,,,მისი ტიტინა ხმით დამიძახა და მისაღებში შემობაჯბაჯდა, ისეთი საყვარელი იყო მიკიმაუზიან პიჟამაში თან თმებგაწეწილი რომ ვეღარ მოვითმინე და მაშინვე დავუკოცნე ლოყები
-რა საყვარელია ტოო,,,თქვა ოთომ და ლოყაზე მოეფერა
-მოდი მამი ჩემთან,,ხელი გაუშვირა ცოტნემ და ისიც მალე გადახთა ჩემიდან მის კალთაში,,ტასო ჩემთან ცხოვრება ხომ გინდა მამი? უთხრა ფრთხილად და შევხედე როგორ მოიღუშა ბავშვი
-მე დედაცა მიდა,,მაშინვე ჩამოხტა და მუხლებზე მომეკრა
-წამო დე ჩავიცვათ,,,სწრაფად ავიტაცე ხელში და ოთახისკენ წავიყვანე,ეხლა ყველაზე მეტად იქაურობას მინდოდა გავცლობდი,ცრემლები მახრჩობდა და არ მინდოდა იქ მეტირა,,დე რომელი კაბა ჩავიცვათ?წინ რამოდენიმე ფერი დავუდევი
-ეც,,ხელი მწვალე კაბას დაადო და ლამაზი თვალები შემომანათა,მე ალ მიდა მამაცან,მე სეთან მიდა
-დე მე სენ და მამა რომ ერთ სახლში ვიყოთ ისე არ გინდაა?, რამოდენიმე წუთი მომაჩერდა თითქოს იაზრებდა ჩემ ნათქვამს მერე კი სიხარულით დამიქნია თავი,,,ბავშვი რომ მოვაწესრიგე ჩემი ტანსაცმელიც გავამზადე,უბრალო ჯინსის შარვალი,თეთრი მაისური და ასეთივე ფერის ბალეტკები,,დე მიდი სენ მამაიკოსტან მე გამოვიცვლი და მოვალ,,,ისიც გაიქცა და კარი გადავკეთე,,უცებ ჩავიცვი მკრთალი მაკიაჟი გავიკეთე და თმები ზემოთ უბრალოდ ავიწიე და მისაღებში გავედი
-კარგი წავედით მე მზად ვარ უკვეე,,,მართლა ლუკა სად არის?,, ვუთხარი ნატას და მანქანის გასაღებს დავწვდი
-არ წამომყვა,ბებოსთამნ მინდაო
-დატოვე მანქანა მე წაგიყვანთ,,მესროლა რამოდენიმე სიტყვა ცოტნემ და ახუტებულ ტასოსთან ერთად დატოვა ოთახი
სიძე პატარძლის მისვლას ყველა ტაშით მიეგება,სუფრა 30კაცამდე შეადგენდა,ყველანი ახალგაზრდები ვიყავით რაც უველაზე ძალიან მომწონდა,დარბაზში შესულიც კი არ ვიყავით ლიკამ ხელი რომ დამსტაცა და საცეკვაოდ გამათრია,შემდეგ ნატა და ტასოც შემოგვიერთდა,რომელიც ცდილობდა ჩვენთვის მოებაძა და უკანალს ისე აქანავებდა სიცილით ვიგუდებოდით გოგოები და არ მართო ჩვენ,ბიჭებს გადავხედე რომლებიჩ ბავშვისკენ ათითებდნენ ხელს,,ის იყო ცეკვა დავამთავრეთ და სუფრისკენ გავემართე რომ ვირაცამ ხელი დამავლო მისკენ მიმატრიალა და მაშინვე დაიწყო წყნარი მუსიკაც
-როგორ ხარ ნინია?,,მომესმა მამაკაცის ხავერდოვანი ხმა
-ლადო?სიხარულით მივაცქერდი ჩემ კურსელს,,აქ სიდან?
-გრძელი ამბავია,შენ ეს მითხარი როგორ ხარ რას აკეთებს?ბავშვთან ერთად დაგინახე შენი შვილია?როდის გათხოვდი?
-კი ჩემი შვილია,შენ როგორ ხარ?ისევ მარტო დადიხარ?
-დამცინე შენ და ქალების რიგი მიდგას რომ იცოდე,,წარბები აათამაშა და ზემოდან თბილი თვალებით დამაჩერდაა
-უკაცრავად,,გავიგონე ცოტნეს ხმა,,შეიძლება ქალბატონს ვეცეკვოო?პასუხიც კი არ მოუსმენია ისე გამომგლიჯა მისი ხელებიდან და მკლავებში მომაქცია ისე რომ ხელებს მთელი ძალით მიჭერდა
-მეტკინა იდიოტოო,,,სახე ტკივილისგან დამემანჭა
-შენი ხმა არ გავიგო,,დამიბღვირა და ანთებული თვალებით დამაჩერდა,,ცოდე კიდევ ერთხელ გნახავ ვინმე რომ გეხება და ორივეს გადაგტეხავთ ძვლებშიი,,,,გამოცრა კბილებში
-შენ ვინ გკითხავს?შენ არ თქვი რომ რჩეული გყავს?რატომ ნერვიულობ მაინც ვერ ვხვდები?
-მართალია მყავს და მალე ჩემი ცოლიც გახდება,აი რაც შეგეხება შენ,არ დავუშვებ რომ საყვარელი იყოლიო და ჩემი შვილი მიაგდო,თუ მასე ძალიან გინდა კიბატონო,ბავშვი ჩემთან და ჩემ ცოლთან იცხოვრებს და შენ შენს ცხოვრებას მიხედე,,მითხრა და ხელზე გადამიწვინა,ცოტაც და ალბათ ჩვენი ტუჩები შეერთდებოდნენ
-მოკეტე თორემ ჩემ თავზე პასუხს არ ვაგებ,,,ანთებული თვალებით მივაცერდი,,ჩემი შვილი ვერასოდეს იცხოვრებს შენთან,მითუმეტეს შენ ცოლთან ერთად,არ დავუშვებ რომ ვიღაც ბოზმა გაზარდოს ჩემი შვილი,,მივახალე მაშინვე,ხელი გამოვგლიჯე და ჩქარი ნაბიჯებით გავემართე მაგიდისკენ,,ტასუნა გულზე მივიხუტე და მთელი საღამო ჩახუტებული მყავდა,თან მისი თმების სურნელს ვისრუტავდი,ვცდილობდი ცოტნეს გაღიმებული სახე არ შემემჩნია რომელიც წამდაუწუმ ტელეფონს ჩასჩერებოდა,,მისი შემხედვარე ბოღმით ვივსებოდი,ალბათ ცოტაც და ვიტირებდი
-ტასუნა მა წამო ვიცეკვით არ გინდაა?,,უთხრა მხიარულად
-ალა,დედაცა მიდა,,უთხრა და ლოყა გულზე მომადოო
-მოდი მა შენ საყვარელ მუსიკას ჩაგირთავ და ვიცეკვით ხომ გინდაა,,,შეეცადა აეყვანა თუმცა როდესაც მისი სატირლად დაბრეცილი სახე დაინახა ცივად გაუსვა ხელი
-დედაცა მიდაა,,უთხრა სლუკუნით და თავი ჩემს კისერში ჩარგო
ყოველთვის მაოცებდა მისი მგრძნობიარე ხასიათი,არასოდეს დამავიწყდება როგორ მიატოვებდა ხოლმე სათამაშოებს,კალთაში ჩამიჯდებოდა და გულზე მომადებდა თავს როდესაც ატირებულს დამინახავდა,ეხლაც ასე იყო,ცოტნესთან ცეკვის შემდეგ მაგიდასთან დაბრუნებულმა თავი ცავღუნე და ერთ ადგილს მივაშტერდი როდესაც მისი თბილი ხელების შეხება ვიგრძენი და მუხლებზე ამომიხოხდა,ყველაზე მეტად ის მაკვირვებდა როგორ შეეძლო სულ რაღაც ორ წლინახევრის ბავშვს საათობით ჯდომა ჩემს კალთაში ისე რომ არავისკენ გაიხედავდა სანამ ღიმილს არ ნახავდა ჩემ სახეზე
-კარგი დაწყნარდი დე არ მიყავხარ,ვუთხარი და ცოტნეს დავუბღვირე
-ცუდი მამიკოა,,,შევხედე როგორ შეეცვალა სახე მამაკაცს
-წამო დე ჩვენ ვიცეკვოთ,,,,ვცადე სიტუაცია განმემუხტა და ნელი ნაბიჯებით წავედი სცენისკენ,,დე მამას ცუდი არ უნდა უთხრა,ნახე როგო ეტკინა დედი გულიი
-ტილიც?,,მითხრა შეშინებული თვალებით
-არა დე მაგრამ თუ არ მიხვალ და აკოცებ იტილებს,,,ისიც მაშინვე აფართხალდა და ძირს ჩამოვსვი,დავინახე როგორ გაიქცა და იგივე პოზიციაში მყოფ ცოტნეს ფეხებზე შემოეხვია,
რამოდენიმე წამი დამჭირდა იმის გასაცნობიერებლად როგორ აღმოჩნდნენ ისინიც სცენაზე კერძოდ კი ჩემს გვერდით,ცოტნეს ტასო აეყვანა და რაღაცას ებუტბუტებოდა,ბავშვმაც ჩაიცინა და ცალი ხელი ყელზე მომხვია რის შედგადაც ორივეს ჩაგვეხუტა,ვიგრძენი მამაკაცმა როგორ შემიცურა წელზე ხელი და შუბლზე მეამბორა,მთელი სხეული დამეძაბა,ვცდილობდი დამეიგნორებინა მისი ცხელი სუნთქვა რომელიც ყელში მეფრქვეოდა, მისი ცხელი ტუჩების ნაკვალევი და ხელი რომელიც ჯერ კიდევ არ მოუშორებია წელიდან,ყველაფერი სიმთვრალეს დავაბრალე და ოდნავ გავფართხალდი,,
-ცოტნე გამიშვიიი,,,ვუთხარი სიმწრით
-რა არ მოგწონს ნიი?,,მითხრა შეცვლილი ხმით
-ცოტნე გთხოვ,,,ვიგრძენი როგორ გამიხშირა სუნთქვა,,ბავშვი ძირს ჩასვა ისე რომ ჩემთვის ხელი არ მოუშორებია
-ძალიან მომენატრე,,,ტუჩები ოდნავ შემახო ტუჩებზე და რომ არა მისი ხელები ალბათ წავიქცეოდი,,რომ იცოდე როგორ მინდიხარ
-გეყოს ცოტნე,შენ სხვა გყავს,,საყვედური იგრძნობიდა ჩემს ხმაში
-მართალი ხარ ნი,ჩემ ცხოვრებაში მეორე ქალი არსებობს მაგრამ ეს ქალი ტასო,შენს გარდა არავინ მყოლია
-სიმთვრალე გალაპარაკებს,,,ვუთხრაი მკვახედ და შევეცადე ოდნავ მოვშორებოდი რომ აძგერებული გული დამემსვიდებინა
-წამოდი,,მითხრა და გასასვლელისკენ გამათრია
-რას აკეთებ ხომ არ გაგიჯდი,ბავშვი უნდა წამოვიყვანო,,ეხლავე გამიშვი ცოტნე,,,დავუყვირე ხმამაღლა
-ტასო დამჯერი გოგოა,ნატა და გიო წაიყვანს,ჩვენ საქმე გვაქვს,ბავშვს დავპირდი რომ დედიკო ძამიკოს გაუჩენდა,,მითხრა ისეთი ღიმილით მე რომ მაგიღებდა და მანქანის კარი ჩაკეტა
სახლის კარი გაღო თუ არა მაშინვე მიმანარცხა კედელს
-ჭკუიდან გადაგყავარ,,მითხრა და ტუჩებზე დამეძგერა,ამაშთანავე ნელ-ნელა მხდიდა ტანზე,,ფეხების მის წელზე შემომაჭდომია,,, მაგიჯებ,,,ჩამჩურჩულა ჩუმად და ტუჩები ყელზე ჩამოასრიალა,რაზეც ჟრუანტელმა დამიარა მთელ სხეულში
-ჯანდაბა ცოტნე,,,ვუთხარი ვნებამორეულმა და მაიკა ერთი ხელის მოსმით გადავაძვრე,,ვიგრძენი როგორ აღაგძნო ჩემმა ინიციატივის გამოჩენამ და მასინვე ამიტაცა,,ლოგინზე მთელი ძალით დამახეთქა და მგელივით დამაცხრა მთელ სხეულზე.
დილით ანასტასიაზე შემოხვეულს გამეღვიძა,მივხვდი რომ ყველაფერი ეს სიზმარი იყო და კიდევ ერთხელ გამიცრუვდა იმედი,თვალებიდან ცრემლები დაუკითხავად გადმომცვივდა იმის შეგრძნებაზე რომ ჩემი არასოდეს იქნებოდა,იმის შეგრძნებაზე რომ მას ვიღაც ყავდა,სხვას უნდა მოფერებოდა,სხვისი უნდა ყოფილიყო,ცოტა მაკლდა რომ ხმამაღლა არ მებღავლა,თავი ბავშვის კულულებში ჩავრგე და ოდნავი ტირილი ამოვუშვი
თბილი ხელების შეხებამ გამომაფხიზლა,,,ალბათ არ არსებობს იმაზე ბედნიერი წუთები როდესაც საკუთარი შვილი თვალებში დიდ სიყვარულს ხედავ,ლოყაზე კოცნის კვალი დამიტოვა და ლოგინიდან ჩახტა რაზეც სიამოვნებისგან გამაკანკალა
-დე დღეს წავიდეთ ნატასთან?,,ერთი სული მქონდა დამედგინა წუხანდელი შემთხვეა,,პასუხად თაავი დამიქნია და კარაქიანი პურით მოითხვარა პირი,,,ჩემო გემრიელოო,,ვუთხარი და კისერი დავუკოცნე
**
-სახლში არის ვინმე?უნდა გელაპარაკო,,არც ვაცადე ისე ვაჯახე და განზე გავწიე
-გიო არის კაბინეტში თავის მეგობრებთან ერთად რახდება?
-საქმე მაქვს,,,ტასო დე მიდი შენ აქ ითამაშე
-არ მეტყვი რა ხდება?,,მოთმინება ამოწურვოდა ჩემს დაქალს
-მისმინე ბავშვი გუშინ შენ გყავდა ხოო?,,მივაჩერდი იმედიანად
-რა ბავშვი ხომ კარგად ხარ?მე რატომ უნდა მყოლოდა,შენ არ წაიყვანე?,,მოიცა რამე მოხდააა?,,მკითხა შეშფოთებულმა
-მოიცა მართლა დამესიზმა?სახე სატირლად მოვბრაცე
-მამა,,გავიგონე ტასოს ხმა და დავინახე როგორ შეახტა ცოტნეს
-მოხდა რამე?,,გიომ ორივეს გადმოგვხედა
-არა არაფერი,,თქვენ რა ქენით,,,მიაჩერდა ნატამ ქმარს,მე კი შევეცადე კიდევ ერთხელ გამეანალიზებინა გუშინდელი ღამე
-ყველაფერი მოვაგვარეთ,,დაახლოებით ერთ კვირაში იქნება ქორწილი,თუ რაიმე არ შეიცვალააა
-ვიცი ქოწილია?,,ფიქრებიდან ტასოს ხმამ გამომიყვანა რომელიც მამამისს ეტიკტიკებოდა და მათ მივაჩერდი
-ჩემი ქორწილია მამი,,,ვიგრძენი როგორ დატრიალდა ყველაფერი ჩემს გარშემო,კიდევ კარგი ვიჯექი თორემ ალბათ დავეცემოდი,ტუჩებზე კბილები მოვიჭირე რომ აქ ავტირებულიყავი, გინდა პარკში წავიდეთ?,,მიწვდა ისევ მამაკაცის ხმა ჩემს სმენას
-მიდა,,თქვა ბავშვმაც,,გავიგონე თუ არა კარის მიჯახუნების ხმა მაშინ ვეღარ შევიკავე ცრემლები და ზღვასავით გადმომცვივდა
-როგორ შეუძლია ასეთი იყოს,როგორ შეუძლია,როგორ შეუძლია ასე თავისუფლად ისაუბროს მის ქორწილზე ჩემს წინაშე,მეზიზღება მთელი არსებით მეზიზღება,,აქეთ-იქეთ დავდიოდი ისტერიკაში ცავარდნილი,ხელი იქვე დადებულ ვაზას მოვკიდე და მთელი ძალაით დავანარცხე ძირს,,გიო და ნატა ამაოდ ცდილობდნენ ჩემს შეჩერებას,დავინახე როგორი გაფითრებული სახით სემოვარდა ცოტნე მისაღებში ანასტასიასთა ერთად,
-ნაძირალა ხარ,ნამდვილი ნაგავი,ნამდვილი ნაგავი ხა,მეზიზღები მთელი არსებით მეზიზღები,,ხელებს მკერძე ვურტყამდი და ათასგვარი საზარელი სიტყვებით ვამკობდი
-დეე,,,გავიგონე ანასტასიას ტირილი
-შენი ხმა არ გავიგოო,,ვუკივლე მთელი ხმით და იმის შემდეგ როგორც კი დავინახე როგორ აიფარა მისი პაწაწინა ხელები ლამაზ სახეზე მაშინ გავაცნობიერე რომ პირველად ცხოვრებაში ვუყვირე მას,უცებ ცივმა ტალრამ დამიარა სხეულში,ხელი ბავშვისკენ წავიღე მაგრამ,დავინახე როგორ გაიწია და მამაკაცსა ჩაეხუტა,სიმწრის ნერწყვი გადავყლაპე თუ არა მაშინვე კისრისტეხით გამოვარდი გარეთ,არც კი ვიცი რა სიჩქარით ვატარებდი მანქანას,არც მაინტერესებდა,სახლში მისული არ ვიყავი კარადიდად ტასოს ტანსაცმელი რომ გამოვიღე,გულში მაგრად ჩავიკარი და საწოლზე ჩამოვჯექი,,მთელი ძალიტ ვებღაუჭებოდი მის სამოსს და ხშირად შევისუნთქავდი ჯერ კიდევ შემორჩენილ სურნელს,,თბილი ხელების შეხებამმ აზრზე მომიყვანა,ტანში ჟრუალტელმა დამიარა როდესაც მისი პატარა და თბილი ტითები ვიგრძენი ყელზე,თავი როგორც ყოველთვის გულზე მიმადო და გაიტრუნა
-აპატიე ჩემო ლამაზო შენ სულელ დედიკოს,ძალიან მიყვარახრ დე,შენთვის სიცოცხლესაც დავთმობ ოღონდ შენ იყო კარგად,ჩემი თავი მძულს რომ გიყვირე,შენთვის არ მიყვაირია,შენთვის არ მინდოდა დეე,ხო აპატიებ შენს ცუდ დედიკოს,,ცუდი დედიკო ვარ ვიცი,ცუდი ვარ მაგრამ მაგრად მიყვარხარ დე,არ მიმატოვო თორემ მოვკვდები,ჩემი არასოდეს შეგეშინდეს დეე რააა,,,ტირილით ვეუბენებოდი და თან მაგრად ვიზუტებდი გულზე
თითქოს შევეგუე რომ უკვე ჩემი აღარ იყო,ბავშვის წასაყვანად გიოს ხანაც ნატას ვიბარებდი,არ მსურდა რომ კიდევ ერთხელ მენახა,,ყველაზე მეტად გული იმაზე დამწყდა გიომ პატარა ლამაზი ბარათი რომ მომაწოდა
-მოსაწვევი ბარათია,შენც დაპატიჟებული ხარ,ხვალ არის ქორწილი,,ყველაზე დამცირებულად ვიგრძენი თავი,რათქმაუნდა არ წავიდოდი,არ შემეძლო მეყურებინა როგორი ბედნიერი იქნებოდა მის მეორე ნახევართან ერათად,ანასტასია აჟიტირებული მოვიდა ლამაზია მამიკოს ცოლიო იძახდა რაც უფრო მისერავდა გულს
მთელი ღამე თეთრად გავათენე,სარკეში რომ ჩავიხედე ჩემი თავი ძვლივს ვიცანი,,თვალები დასიებული და ამოსავებული მქონდა,ოთახში ნატა და ლიკა შემოვიდნენ,გვერდი-გვერდ მოწყენილები მომიჯდნენ და სარკესტან მოტრიალე ტასოს გახედეს
-იცი დღეს რა მითხრა?,,,ვუთხარი შეცვლილი ხმით ბავშვზე გოგოებს,,უნდა რომ ისიც მისი დედა იყოს
-ნი არ გინდა რატომ იტანჯავ თავს
-არ შემიძლია ლიკუ,ვხედავ როგორ მართმევს ტასოსაც და არაფრის გაკეთება შემიძლია,ვერარასდროს შემახებს მის თბილ თითებს როდესაც ცუდად ვიქნები,მე კი მისი ჩემი შვილის ჩახუტების გარეშე ერთი წუთითაც კი არ შემიძლია,გეფიცები თავს
მოვიკლავ ტასო რომ დავკარგოო,,,ვთქვი და ჩემთან ახლოს მოსულ პატარას გავუღიმე
-დე ლამაზი ვალ?,,დატრიალდა და გაპრწყინებული თვალებით მომაჩერდა
-ყველაზე ლამაზი ხარ ჩემო სიცოცხლეეე
-ცენც ლამაზი ქალ დე
-ხო დეე,,იმ კუდიანს მაინც ვჯობივარ მამაშენი რომ ირთავს დღეს,,სიმწრით გავიცინე და ჩახველების ხმაზე კარისკენ გავიხედე, უბრალო თეთრი მაისური ტანზე შემოტმასნოდა,მუქი შავი ოდნავ მოჭერილი შარვალი ეცვა,თმები ოდნავ ზემოთ აეპრიხა,ჩემსკენ არც კი გამოუხედავს ისე აიტაცა ბავშვი ხელში და რამოდენიმეჯერ დააფრიალა,,,ტასოს წავიყვან,,ისე შენ-ც თუ მოცვალ გამიხარდება მითხრა ზერელედ და მაშინვე გავიდა
-კარგი ჩვენ წავალთ მოვწესრიგდებით,რომ დავაგვიანოთ ბიჭები გადაირევიან,შეეცადე დამშვიდდე,,მითხრა ნატამ და მაშინვე დამტოვეს,,"შეეცადე დამშვიდდე",,გავიმეორე რამდენიმეჯერ ჩემთვის და ერთ წერთილს მივაშტერი,,არ ვიცი ეგრე რამდენი ხანი ვიყავი,,საატს რომ დავხედე უკვე 12 იყო,,,"ალბათ უკვე ჯვარი დაიწერეს",,ცრემლ მორეულმა ვთქვი და კარის გასაღებად გავემართე რომელსაც ასე გამწარებული რეკავდა ვიღაც
-ცოტნე აქ რა გინ,,,არაფრის თქმა არ დამაცადა ისე დამეტაკა ტუჩებზე,ვხვდებოდი როგორი უძლური ვხვდებოდი მასთან,ველურივით დავეტაკე,თითქოს სამაგიეროს გადახმა მინდოდა მისი ცოლისთვის,პერანგი მთელი ძალით გავგლიჯე და იატაკზე მობნეული ღილებს ყურადღება არ მივაქციე,კედელზე ავაყუდე და მფეთქავ არტერიაზე კოცნის კვალი დავუტოვე,,,ვიგრძენი როგორ გაააკანდალა,,ხელში მაშინვე ამიყვანა და საძინებლის კარი ფეხით გააღო,,,რამოდენიმე წუთში თავი მის მკერძე მედო და გულისცემას უსმენდი,ის კი ცალი ხელით თმებზე მეფერებოდა,მეორეთი კი ტელეფონში რაღაცას წერდა
-რაო ასე უცებ გიტხრა შენმა ფისომ უარი?,,ვუთხარი ირონიით და წამოდგომა ვცადე,თუმცა ამაოდ,მაშინვე უკან დამაბრუნა
-ნწწ,,თავი უარყოფის ნიშნად გააქნია,,პირიქით ეხლლა ჩემ ფისოსთან ერთად ვწევარ,,უფრო მეტიც სე**ით დავკკავდი,მის სიტყვებზე დავიბენი და თვალებგაფართოვებული დავაჩერდი ჩემს მარჯვენა ხელს,რომელიც ცახი ხელით დამიკავა,მეორეთი კი ულამაზესი ბრილიანტის ბეჭედი გამიკეთა
-ეხლა უკვე დღეიდან ჩემი ცოლი ხარ,,მითხრა და თვალები დამიკოცნა,,,რა გატირებს სულელოო?
-შენ,,შენ სადისტი ხარ,,ვუთხარი გაბრაზებულმა
-ჰო სადისტი ქმარი გყავს და დღეიდან უნდა შეეგუო ამას,გეგონა მართლა ვინმე მყავდა ჩურჩუტო?ნუთუ მაშინდელმა ღამემ მაინც არ დაგაჯერა რომ ძალიან მიყვარხარ,შენ და ტასო ერთადერთები ხართ
-ანუ სიზმარი არ ყოფილა ის ღამე
-არა,,თუმცა მინდოდა ასე გგონებოდა,ამიტომ არაფერი გითხარი, ,მალე გოგოები მოვლენ,მინდოდა ყველაფერი სხვანაირად გამოსულიყო,იქ მოსულს მინდოდა შენთვის მეთხოვა ხელი მაგრამ,რრადგან არ მოხვედი გოგოებს ვუთხარი და ხალხი დავიქირავბე შენს გალამაზებაზე რომ იზრუნონ,ეხლა ავდგეთ სადაც არის მოვლენ,მხოლოდ საათ ნახევარი გვაქ დრო,2ზე ჯვრისწერა გვაქ
-მეშინია ბედნიერებისგან გული არ გამისკდეს,იმის ცოდნა რომ შენს და ტასუნას თავს ვერავინ წამართმევს სიხარულისგან მაკანკალებს
-აი ეხლა წამოხტი თორემ ვნებისგან გაგაკანკალებს იცოდე,,მითხრა თვალების ბრიალით
ყველაფერი იმაზე კარგად იყო ვიდრე წარმომედგინა
სიონის ტაძრიდან სამივე ერთად გამოვედით,იქედან ლამაზ რესტორანში წავედით,ბიჭებმა ცეკვით ყველაფერი თავზე დაიმხვეს, გაგიჟებული ვუყურებდით გოგოები საკუთარ ქმრებს და პირდაღებული მივაჩერდით პატარა ტასოსო რომელიც ცდილობდა ისეთივე მოძრაობები გაეკეთებინა როგორიც მამას
-ცოტნე ენარგია ღამისთვისაც შემოინახე,,ვუთხრაი მაცდურად
-ენერგია იმდენი მაქვს ფისო რომ დამიჯერე მთელი ღამე არ მოგასვენე,,ჩუმად მიჩურჩულა და თვალი ჩამიკრა
**
20წლის შემდეგ
-იო დედა სად არის?
-სად იქნებიან ტასო შენი აზრით,,უთხრა ღიმილით დას
-ისევ გაიპარნენ?,სიცილი ვერ შეიავა მათ საქციელზე გოგონამ,,რაღა დროს მაგათი პაემნებია რაა
-ამას უყურე ერთი,,,მამის ხმის გაგონებაზე შეცბა და დარცხვენილმა მოუხედა წყვილს,ცოტნეს ნინი გულზე მიეკრა და ხელები წელზე შემოეხვია,,შენ ბებერი ხომ არ გგონივარ შვილო,,თითის დაქნევით უთხრა და ორივენი სავარძელში ჩამოჯდნნე,,ტასომ ამით ისარგებლა და როგორც ბავსვობაში ისე სემოხვია ქალს ყელზე ხელები,ხოლო თავი გულზე მიადოოო
-რა გჭირს დეიკოო,,მოეფერა ქალლი შვილს
-შეყვარებული ვარ,,უჩურჩულა ჩუმად თუმცა მამის სახეს რომ წააწყდა მაშინვე ჩამალა დედის მკერძე თავი,,,რამოდენიმე წუთი ასე გასუსულები ისხდნენ,მხოლოდ გოგონას ქვითინი ისმოდა
-იცოდე ნომერ პირველ მამაკაცად მაინც მე ვრჩები,,,თქვა ცოტნემ ღიმილით და იგრძნო როგორ ჩაუხტა კალთაში მისი შვილი,,,,უშენოდ რა მეშველება მამაი რომ გამიფრინდებიი? კითხა ნაღვლიანად შვილს
-არაუსავს მამი,თქვენ ისე დაძვრებით მმე და იო კიდევ ერთ დედმამაიშვილზე არ ვიტყოდით ვარს,,,სიტყვა დამთავრებული არ ქონდა ორივე და ძმა რომ გაიქცა მისაღებიდან
-დამაცადეთ თქვე ჭინკებოო,,,დაიყვირა ცოტნემ და ცოლს ვნებიანი თვალებით გადახედააა,,,უკვე მომენატრე ფისოო
-ცოტნე წეღან არ გვ,,,უნდოდა დაესრულებინა თუმცა მამაკაცის ტუჩებმა შეაჩერა
-ისევ მინდიხარ,,უთხრა და ატატებული მიიყვანა ოთახამდე.
(დასასრული)
poezia.in