როდის გვლოცავს მიშა მესხი "ძუძუებით," რატომ აპარებს ჰაერს ნინას ზედა ტუჩი და საიდან ხტება გია ჯაჯანიძე იისფერი ტრუსით - წლის ყველაზე სახალისო ინტერვიუები

წლის განმავლობაში ბლიც-სერიის რუბრიკაში - "მოულოდნელი კითხვები" არაერთი ცნობილი ადამიანი მოხვდა. რუბრიკა სახალისო და იუმორნარევი კითხვა-პასუხებისგან შედგება, რომელთა გახსენება ახლა ეპიზოდებით მოგვიწევს.

ქართლოს ნატროშვილი, ექსპრეზიდენტ სააკაშვილის იმიტატორი, რომელმაც სააკაშვილის ხმით გვიპასუხა:
- სამყაროს მბრძანებელი რომ ვიყო, პირველ რიგში პუტინს მოვაცილებდი სამყაროს და ამით დავამკვიდრებდი მშვიდობას. ერთადერთი, ვინც უშლის მსოფლიოს ხელს, ეგ არის. ხომ ამბობენ, რომ ამინდიც აირია, წვიმა წვიმას არ ჰგავს...

- კაცი კაცს და ქალი ქალს არ ჰგავსო...
- ჰო, ამის მთავარი მიზეზი არის პუტინი!

- როდის გღალატობთ ნერვები?
- რა მოსატანია, მაგრამ მაინც უნდა ვაღიარო, გუშინ ჟირინოვსკიმ დამიმესიჯა, ნერვებმა მიღალატა და ვაგინე (მისთვის ჩვეულ სტილში იცინის). დიახ, იმ დროს უკვე მიმტყუნა ნერვებმა...

- გჯერათ, თუ არა რეინკარნაციის და როგორ გგონიათ, ვინ იქნებოდით წინა ცხოვრებაში?
- წინა ცხოვრებაში ხომ იცით, რომ სტალინი ვიყავი.

- 21 დეკემბერს კი ხართ ორივე დაბადებული.
- არა, მხოლოდ მაგიტომ არა. ამას არგუმენტით დავამტკიცებ: ხშირად ცხვირზე თითს რომ ვისვამ, ეს ხომ იცით? აბა, რატომ?

- რატომ?
- ჩემს წვერ-ულვაშს ვეძებ...

- რისი სიმბოლოა, ყვითელი ვარდი?
- ყვითელი ვარდი იმისთვის შეიქმნა, რომ თავიდან ბოლომდე დავდგეთ უკრაინის გვერდით...

დათო ფორჩხიძე:
- ბაზარში არ დავდივარ, მაგრამ ბანკში რომ შევდივარ, მოხუცებული ბებია პენსიას რომ ელოდება, ისიც კი ცდილობს, რომ რიგი დამითმოს. ერთხელ, ერთმა ბებომ მითრხა, "ვოისში" ამდენს ნუ ნერვიულობ, შვილო, ჩემს ქმარს, ასე რომ ნერვიულობდა, ორჯერ გულის შეტევა მოუვიდაო... მოკლედ, ხალხისგან სიყვარულს ვგრძნობ. ბუნებით "ხალხისტი" ვარ...

- მიწასთან სიახლოვე თუ გქონია, ანუ თუ დაგიბარავს და თოხით თუ გიმუშავია?
- ბავშვობაში ბაბუას ვეხმარებოდი ხოლმე... მამაჩემი ისეთი მაგარი კაცია, მისი გაუკეთებელი არაფერია, თუმცა მე ნათურაც არ გამომიცვლია. ერთხელ სტუდიაში 10 ნათურიდან 8 გადაიწვა და სანამ ჩემი ცოლი არ მოვიდა, არაფერი მეშველა.

ის კი არა, ახალი თაობის გადამკიდემ, მამაჩემისთვის ხანდაზმულიაო, ვინმეს რომ არ ეთქვა, ადგა და ვინდოუსის გადაყენება ისწავლა... ყველა ისეთი უნდა იყოს, როგორიც არის, - მამა ისეთია, მე - ასეთი.

მიშა მესხი:
- ჩემი ამოჩემებული სიტყვებია - "შე ჩემა"...

- მეტყველებას არასდროს ფილტრავ?
- კი, ვცდილობ გავფილტრო, მაგიტომაც ვლაპარაკობ ხოლმე ნელა. ძირითადად ჩემს სლენგზე ვფიქრობ, რომ რამე ისეთი არ წამომცდეს.

- გაფილტვრისას "შე ჩემას" ნაცვლად რას ამბობ?
- "შე კაი დედმამიშვილო"...

- რას ნიშნავს, შენთვის უხამსი სიტყვა?
- მე რომ ვიღაცას დედას ვაგინებ, მაგ დროს "ჩემი ძუძუები ლოცავენ" (სიცილით ამბობს)...

- საკუთარ დედას რომ იგინებიან, ამაზე რას იტყვი?
- არსებობს ასეთი გამოთქმა: "ბოზის შვილი ვიყო", როცა ამ ფრაზას ამბობ, ამ შემთხვევაში, ბოდიში და, ბოზი შენ ხარ!

ნინა წკრიალაშვილი:
ეს ანდაზა: "რაც მოგივა დავითაო, ყველა შენი თავითაო" ჩემზეა ნათქვამი, ეტყობა, ჩემნაირი იყო ეგ ტიპი... მოკლედ, ერთ-ერთი "დავითა" ვარ... შემეძლო ბევრად ფრთხილად გ

ამევლო რაღაც პერიოდები, მაგრამ არა, საკუთარ თავს ხომ უნდა ვაზარალო?! ასეთი ხასიათი მაქვს, რასაც ვფიქრობ, იმასვე ვაკეთებ და ვამბობ.

- პლასტიკურ ოპერაციას კიდევ გაიკეთებ?
- რომ დავბერდები, სახეს გადავიჭიმავ. ისე, ამ მიმართულებით ბევრი რამ არც მაქვს გაკეთებული.

- ვიცი, ცხვირი გაქვს შესწორებული...
- პრინციპში, ძგიდე გავისწორე და დავიმოკლე... ცხვირის ფორმა კი კარგია, მაგრამ ჩემს სახეს არ უხდება, მაგრამ უკვე ბედს შევეგუე. რა ვქნა? არ არის პრობლემა.

- რა საკრავებზე უკრავ?
- ყველაზე კარგად კლავიშიან საკრავებზე ვუკრავ, ცოტას ფლეიტაზე, საქსოფონიც შემიძლია, დრამიც...

- ქალი-ორკესტრი ყოფილხარ...
- არა, მთლად მასეც არ არის, სიმებიან საკრავებთან "ურთიერთობა" არ გამომდის. ჩემი საყვარელი ინსტრუმენტი "ტრუბაა," მაგრამ იმის გამო, რომ ზედა ტუჩი ადრე დაუფიქრებლად "დავიბერე," ხელს მიშლის, ჰაერს აპარებს და "ტრუბაზე" ვერ ვუკრავ. ჯანდაბა მასალა რომ მაქვს ტუჩის შიგნით შეყვანილი, მაბრკოლებს (სიცილით ამბობს). მოკლედ, გული მწყდება მაგრად... ის კი არა, ამ ინსტრუმენტს ვარჩევდი კიდეც, რომელი შევიძინო-მეთქი, მაგრამ სულ ტყუილად. "შლანგი" რომ აპარებს, ასე ვარ... ახლა მითხარი, საკუთარ თავზე ვინ იტყვის ასეთ რაღაცას? აი, ხომ ხედავ, კიდევ რაღაც წამოვაყრანტალე...

მერსი სულხანიშვილი, ადამიანი, რომელიც პოპულარული იმით გახდა, რომ ეკრანზე მკერდი გამოაჩინა:
- საჭირო დროს საჭირო ადგილზე აღმოვჩნდი და ეს არის...

- არ გაღელვებს, რომ მასობრივად ასე გაგიცნეს?
- რატომ უნდა მაღელვებდეს?! ნებით თუ უნებლიედ, ვიმეორებ, საჭირო ადგილას აღმოვჩნდი და რაღაც ისე მეცვა, რომ ყურადღება მივიქციე... არ მესმის, საერთოდ, რატომ უნდა ინანო რაიმე? ისევ, რომ აღმოვჩნდე იმავე სიტუაციაში, იმავეს გავაკეთებდი. თუ მაგარი ხარ, შეგიძლია, ყველაფერი მოირგო...

- ყველანაირ სამოსს ირგებ?
- როგორც ფოტოგრაფები და კომპეტენტური ადამიანები ამბობენ, კი, ყველანაირ სამოსს ვირგებ.

- ადამიანს სამოსით აფასებ?
- ყველას ვერ მოსთხოვ, რომ მაღალი გემოვნება ჰქონდეს და კიდევ, გემოვნება მატერიალური მდგომარეობითა და ამა თუ იმ ბრენდის ტანსაცმლით არ განისაზღვრება.

- დავუშვათ ასეთი სიტუაცია: მენახირე შეგიყვარდა, - ცოლად თუ გაჰყვები?
- ოოო, იცით, რა? წარმოუდგენელია, ისეთი ადამიანი შეგიყვარდეს, რომლის მსოფლმხედველობა შენსას არ ემთხვევა. თუმცა არაფერს გამოვრიცხავ, შეიძლება, სოფელში, ნატურალურ პროდუქტსა და ჯანსაღ საკვებზე გაზრდილი, პარკეტზე გაზრდილს ბევრად ჯობდეს. რაიონში იმდენი ლამაზი ბავშვი მინახავს, ქალაქში არც დადის იმდენი...

გია ჯაჯანიძე:
- მეოთხე ცოლის მოყვანა არა და გელფრენდი მინდა რომ მყავდეს და ეგ ამბავიც გამოვცადო...

- მერე შენი შვილები იტყვიან, მამაჩემის გელფრენდიო...
- შვილები ხომ სხვადასხვა ცოლისგან მყავს, ჰოდა, ისინი დედინაცვლებთან არაჩვეულებრივად მეგობრობენ.

- თავს ზღაპრის რომელ პერსონაჟს ამსგავსებ?
- მე ხომ მუდმივად პატარა პრინცი ვარ და საერთოდ, ცნობილი მეზღაპრე...

- ჭიათურაში რომ დარჩენილიყავი და საცხოვრებლად დედაქალაქში არ გადმოსულიყავი, იქ ვითომ "პრასვეტი" არ გექნებოდა?
- იქ რომ დავრჩენილიყავი, ახლა უკვე ჭიათურის მაღაროში დიდი ხნის მკვდარი ვიქნებოდი...

- ბოლო-ბოლო რა გინდა? რა ცხოვრებას "აწვები"?
- არაფერსაც არ ვაწვები. მე ცხოვრებას მივყვები, - რომ თენდება, ვიწყებ მოძრაობას... პოპულარობისთვის არასდროს არაფერი გამიკეთებია. ბავშვობიდან ასეთი ვარ. ჩემს ჯარბელას ორღობეშიც, სადაც ვიზრდებოდი, არც იქ ვაკეთებდი რამეს საამისოდ, ან რაში მჭირდებოდა, მაგალითად, მეზობელ ბებია ანეტასთან ეს?! მაგრამ მაშინაც ყველასთვის ცნობილი ტიპი ვიყავი... აი, ახლა, ვდგავარ ქუჩაში, მაცვია იისფერი შარვალი, იისფერი მაისური, იისფერი წინდები და იისფერი ტრუსი...

- რატომ?
- დღეს ასეთი განწყობა მაქვს. მე ხომ სამოსს განწყობით ვიცვამ? ხოლო თუ რუხი ფერით ვიმოსები, მაშინ ძალიან საყვარელი ვარ (სიცილით ამბობს)...

- ცნობილია, რომ ადრე მკითხაობდი. თუ საიდუმლო არ არის, რაზე?
- უი, ეგ ძალიან ადრეულ წლებში იყო. მაგით ვხალისობდი. ოღონდაც, ყველაფერზე ვმკითხაობდი: ხელზე, ლობიოსა და ხორბლის მარცვლებზე, წყალზე, ამით ხომ ფანტაზიის კონცენტრირებას ახდენ?.. თუ ფანტაზიის უნარი გაქვს, რაღაცებს იტყვი. სხვათა შორის, ფრჩხილშიც ვიხედებოდი, ზღაპრებში რომ არის, ისე... ისე, ვინც ჩემზე თქვა, მჩხიბავიაო, მერე ისეთი სერიოზული პრობლემები შეექმნა, რომ მერე მევე შემეცოდა...

- გულებს უხეთქავდი ადამიანებს?
- არა, თუმცა ისე მიწისძვრებს რამდენიმე დღით ადრე ვპროგნოზირებდი. ბოლო დროს ერთი კვირით ადრე წვიმის გამოცნობაც შემიძლია. ასაკი მომემატა და სამყაროს ვუახლოვდები, - ნელ-ნელა მისი ვხდები (სიცილით ამბობს)...

ნიკა კაკაბაძე, ბიძინა ივანიშვილის იმიტატორი, ივანიშვილის ხმით:
- მდგომარეობიდან გამოვდივარ, თუ ფეხბურთის ყურებისას შუქი წავიდა. მერე სიბნელეში ბოდიალს დავიწყებ და გზას ვეღარ გავაგნებ... თან, დიდი სახლი და ფართო ოთახები ხომ მაქვს, და...

- რა არის ბედნიერება?
- გააჩნია რა გაინტერესებთ, - ბედნიერება ჩემთვის რა არის, ის გინდა გაიგოთ, თუ საზოგადოდ?

- პირადად თქვენთვის რა არის?
- ბედნიერებაა - სამოქალაქო სექტორში ყოფნა.

- დაცულად და მშვიდად გრძნობთ თავს?
- ყველგან დაცულად ვგრძნობ თავს, მაგრამ მაინც არავინ რომ არ გაწუხებს, ეს განსაკუთრებული განცდაა. ადრე მოდიოდნენ და ფულს მთხოვდნენ, ახლა ვეღარ მთხოვენ...

- ექსტრემალურ სიტუაციაში როგორ მოქმედებთ?
- ეს ალბათ, ჟურნალისტებმა უკეთ იცით...

- თქვენ როგორ გგონიათ?
- ექსტრემალურ სიტუაციაში ადამიანებს ვჯირყვნი ხოლმე... ეს იდეალური გამოსავალია.

ქრისტინე იმედაძე:
- გუშინ დილით თავში ქვა მომხვდა, ამან გამაღვიძა...

- შენ ზემოთ, მეზობლები რემონტს ხომ არ აკეთებენ?
- ალბათ, მაგრამ ქვა ჩემი ჭერიდან ჩამოვარდა, რაც ცოტა გამიკვირდა...

- ამას წინათ, "ფეისბუქზე" ხაშლამის ფოტო გქონდა სტატუსად. გიყვარს?
- არასდროს გამისინჯავს და ალბათ, ვერც გავსინჯავ.

- ალბათ იმიტომ, რომ მწვადი გირჩევნია. იცი, თუ არა მისი შეწვა?
- მწვადი არ მიყვარს, მხოლოდ ერთხელ შევწვი გადაცემა "სხვა შუადღეში"...

თამუნა მუსერიძე:
- პირველი ორიანი მერვე კლასში მივიღე, მათემატიკაში და ძალიან მძაფრად განვიცადე. დედას ვუმალავდი, რადგან სამიანსაც განიცდიდა. მეუბნებოდა, სამიანს ორიანის მიღება ჯობიაო.

- პირველ 2-იანზე რა გითხრა?
- გაგიჟდა. ასე ვუთხარი, სამიანს ხომ ორიანი გირჩევნია-მეთქი?

- ვინ მოიგონა შატალო?
- ჩემი აზრით, შატალო მოიგონა ბავშვმა, რომელსაც სკოლაში ცუდ მდგომარეობაში აგდებდნენ, სავარაუდოდ, სცემდნენ, ადრე ხომ ძალიან მკაცრი პედაგოგები იყვნენ? ან იმ მოსწავლემ მოიგონა, ვისაც დედა ჰყავდა ცუდად და სკოლიდან იმისთვის გაიპარა, რომ მისთვის წამალი მიეტანა...

- ამხანაგები მეტსახელად რას გეძახდნენ?
- "რატომ?" ბიჭებმა შემარქვეს, რადგანაც სულ ამ სიტყვას ვამბობდი.

- რას ნიშნავს სიტყვა ბერა?
- ივანიშვილს... არა?

- ეს სიტყვა ცერ თითს ნიშნავს...

ნიკა წულუკიძე:
- ახლა იგავ-არაკს რაზე დავწერდი? ადამიანებზე, რომლებიც გამუდმებით ცდილობენ, ვიღაცას ან რაღაცას მოერგონ. სულ რომ წრიალებენ, ახლა ეს არის საჭირო, ახლა ის, იქ უნდა დავრეკო, ის უნდა დავპატიჟო, ვიღაცას "ბანბანერკა" ვაჭამო...

- ვისზე აქვს სულხან-საბას "სოფლის მაშენებლები" დაწერილი?
- არ მინდა, ის ქართველებზე იყოს დაწრილი... "სიმღერა უნდა და მეც აქა ვარ", - მაგ იგავ-არაკში ხომ ეს არის მთავარი ფრაზა. სამწუხაროდ, ჩვენი ქვეყანა ასეთი ხალხით არის სავსე. ხშირად ჩვენც გვახასიათებს რაღაც ასეთები...

- ექსტრემალურ სიტუაციაში როგორ იქცევი?
- არ ვიბნევი, - ერთხელ თურქეთში რავტინგის ერთ-ერთ ყველაზე ჩქარ ტრასაზე ნავიდან გადავვარდი. არ ეგონათ, თუ გადავრჩებოდი, მაგრამ არ დავიბენი და სიპ ქვას მოვეპოტინე. რატომღაც მგონია, რომ ნებისმიერ ექსტრემალურ სიტუაციაში არ დავიბნევი.

- როგორ ფიქრობ, რომელ პერსონაჟს გავხარ?
- აზდაკი მომწონს, თუმცა ეფრეიტორის ფრაზაც კარგია, - "მე რასაც ვაკეთებ, ყველაფერს ლაზათიანად ვაკეთებ". ყოველ შემთხვევაში, ვცდილობ, მეც ასე გავაკეთო.

ლალი ფაცია