ჯონ ლენონის საბედისწერო წინასწარმეტყველება
1 739 ნახვა
მსოფლიო ვარსკვლავები არამარტო ცნობილი ადამიანებით არიან გარშემორტყმულნი, არამედ შურიანი და წარუმატებელი პიროვნებებითაც, რომელთა შორის ფსიქიკურად გაუწონასწორებული ფანატიკოსი თაყვანისმცემლებიც უხვად არიან. სიკვდილამდე რამდენიმე თვით ადრე მსოფლიო პოპმუსიკის ლეგენდამ, ჯონ ლენონმა, ერთ–ერთ ინტერვიუში თქვა: "თუ დიდხანს დარჩებით შოუბიზნესში, ადრე თუ გვიან ის ბოლოს მოგიღებთ". ეს სიტყვები თავად მისთვისვე წინასწარმეტყველური აღმოჩნდა.
ლენონი ყველა იმ დემონს გადაურჩა, რომლებიც მისი ცხოვრების სტილს ახლდა თან – ამპარტავნულ დიდებას, ნარკოტიკებს, ალკოჰოლს, პუბლიკის სიძულვილს... მილიონობით ადამიანი ამ დიდ ხელოვანს თავისი უბრალოებისა და უშუალობის გამო საკუთარ მეგობრად თვლიდა. თაყვანისმცემლებს თავისუფლად შეეძლოთ, თავიანთ კერპს ქუჩაში შეხვედროდნენ და ნებისმიერ თემაზე გამოლაპარაკებოდნენ. სწორედ ამან გააბედვინა შეშლილ, წერასატანილ 25 წლის მარკ დევიდ ჩეპმენს ყოველგვარი რეალური მიზეზის გარეშე მოესწრაფა სიცოცხლე მუსიკოსისთვის, რომელსაც ორი თვით ადრე, 1980 წლის 9 ოქტომბერს, 40 წელი შეუსრულდა.
საშინელი დეკემბერი
1980 წლის 8 დეკემბერი. ორშაბათი. ლენონმა მთელი დღე ცოლთან, იოკო ონოსთან ერთად სტუდიაში გაატარა. ამ დღეს მუსიკოსს მუზა არ სწყალობდა და ღირებული ვერაფერი გააკეთა. ცოლმა შესთავაზა, სადმე ევახშმათ, მაგრამ დაღლილმა ჯონმა სახლში წასვლა არჩია. თან ძალიან უნდოდა, დაძინებამდე 5 წლის ვაჟი, შონი, ენახა და ტკბილი სიზმრები ესურვებინა.
სტუდიის ლიმუზინი სახლთან ახლოს, 72–ე ქუჩაზე გაჩერდა. ამ სახლში ძირითადად ნიუ იორკის არტისტული სამყაროს წარმომადგენლები ცხოვრობდნენ. ლენონი და იოკო სადარბაზოსკენ გაემართნენ. იქვე ახლოს, კედლის ჩრდილში, მამაკაცი გარინდულიყო. უცხო ადამიანი სახლის სადარბაზოსთან მოულოდნელი არ იყო, რადგან ლენონის თაყვანისმცემლები ავტოგრაფის გამოსართმევად სწორედ იქ იკრიბებოდნენ. მამაკაცმა ხმამაღლა დაუძახა ლენონს. მომღერალი გაჩერდა, მოიხედა, მისგან ორიოდე მეტრში ჯინსებში, თეთრ მაისურსა და ჩალისფერ, მოკლესახელოებიან სვიტერში გამოწყობილი მამაკაცი იდგა. ლენონმა იცნო, დაახლოებით 8 საათის წინ მას ავტოგრაფი წაუწერა თავის ახალ ფირფიტაზე. ამჯერად მამაკაცს ფირფიტის ნაცვლად ხელში 38 კალიბრიანი მოკლე რევოლვერი ეჭირა.
კაცმა ხელი გაშალა და სამჯერ ესროლა. პირველივე ტყვიამ ჯონს მარცხენა ფილტვი გაურღვია. იქვე ახლოს მდგარი იოკო ონო ქმართან მიიჭრა, მუხლებზე დაემხო და დაჭრილს თავზე ხელები შემოხვია. სადარბაზოსთან მდგომმა შვეიცარმა დაიყვირა: "იცი, რა ჩაიდინე?!". "მე მოვკალი ჯონ ლენონი", – თქვა წყნარად ჩეპმენმა, რევოლვერი ჯიბეში ჩაიდო და გაფითრებული იქვე, ქვაფენილზე ჩამოჯდა. მერე მეორე ჯიბიდან სელინჯერის "თამაში ჭვავის ყანაში" ამოიღო და კითხვა დაიწყო...
1974 წელს ამ წიგნმა გარკვეულად შეცვალა ჩეპმენის ცნობიერება. ასე არავის დაუმახინჯებია წიგნის დედააზრი და ასეთი მცდარი ქმედებებისკენ არავისთვის უბიძგებია.
ჩეპმენი რამდენიმე წუთში დააპატიმრეს, ხოლო დაჭრილი ლენონი რუზველტის სახელობის კლინიკაში გადაიყვანეს. მან რამდენიმე საათი იცოცხლა და 23 საათსა და 15 წუთზე გარდაიცვალა. ლენონმა სიცოცხლისთვის აუცილებელი სისხლის რაოდენობის 80 პროცენტი დაკარგა. "მიუხედავად დიდი ძალისხმევისა, მისი გადარჩენა ვერ შევძელით", – მოგვიანებით განაცხადა სასწრაფო სამსახურის უფროსმა სტივ ლინმა.
მკვლელი მსხვერპლს აღმერთებდა
მარკ ჩეპმენი ბავშვობიდანვე "ბიტლზის" თაყვანისმცემელი იყო. ის ჯორჯიის შტატის ქალაქ ატლანტის გარეუბანში გაიზარდა. 9 წლის იყო, როცა "ბიტლზმა" ამერიკაში პირველი ტურნე ჩაატარა და მარკი ისევე, როგორც მილიონობით მოზარდი ამერიკაში, მათი თაყვანისმცემელი გახდა. ლენონი მისი მთავარი გმირი იყო, მარკი მას აღმერთებდა. 15 წლის ჩეპმენი სახლიდან გაიქცა და "ქრისტეს მიმდევართა" სექტას შეუერთდა. უკვე 16 წლისამ კი უარი თქვა ჰიპურ ცხოვრებაზე და მარიხუანაზე, რაც მათი სექტის ცხოვრების წესს წარმოადგენდა.
მალე ჩეპმენი ოფიციალური ორგანიზაციის, "ქრისტიანული კავშირის" ახალგაზრდული ფრთის აქტიური წევრი გახდა. 1975 წელს კოლეჯში კურსები გაიარა და კავშირის დავალებით ბეირუთში გაემგზავრა, მაგრამ იქ დიდხანს არ დარჩენილა, რადგან სამოქალაქო ომი დაიწყო.
სამშობლოში დაბრუნებული მარკი ახალგაზრდული კავშირის დავალებით ვიეტნამელ ლტოლვილებს ეხმარებოდა. როგორც ახლობლები იხსენებენ, 1975 წლიდან მას დეპრესიული აზრები აეკვიატა, თავი წარუმატებელ ვიგინდარად წარმოედგინა. თვითმკვლელობაც კი სცადა – ჰავაის კუნძულზე, ერთ მიყრუებულ ადგილზე, დაქოქილი მანქანის გამონაბოლქვის მილში შლანგი შეარჭო, მეორე მხარე კი სალონში შეაგდო. ის აუცილებლად გაიგუდებოდა, შემთხვევითი გამვლელი რომ არ გამოჩენილიყო.
1979 წელს ჩეპმენი ლენონის მიბაძვით იაპონური წარმოშობის ამერიკელ გლორია აბეზე დაქორწინდა. ცოლი ჩეპმენის არაადეკვატური ქმედებების ხშირი მოწმე იყო. 23 ოქტომბერს მან საწერ მაგიდასთან მიამაგრა ფურცელი, რომელზეც ცნობილი ბიტლზელის სახელი და გვარი ეწერა. მალე ჩუმად შეიძინა რევოლვერი და ნიუ იორკში გაემგზავრა.
მკვლელობამდე ერთი დღით ადრე ლენონმა ნიუ იორკის პოლიციას სიურპრიზი გაუკეთა და 10 ათასი დოლარის ჯავშანჟილეტები აჩუქა. იმ დღეს ლენონს ასეთი ჟილეტი არ ეცვა, აი, ჩეპმენი კი სასამართლოზე სწორედ ამ ჟილეტით მიიყვანეს, რადგან ნახევარი მსოფლიო აღშფოთებული იყო მისი ქმედებით და მათი ნახევარი კი მოკვლით ემუქრებოდა. ვერც ერთმა ადვოკატმა შეძლო დაეჯერებინა სასამართლო, რომ ჩეპმენი ფსიქიკურად იყო ავად და მისი სასჯელი შეემსუბუქებინა.
ჩეპმენს დღემდე იმედი აქვს, რომ ღმერთსა და ხალხს პატიებას სთხოვს, ამ დანაშაულს შეუნდობენ და გაათავისუფლებენ. მან ბოლოს, უკვე მეთვრამეტედ, 2014 წლის აგვისტოში ითხოვა შეწყალება ნიუ იორკის ციხიდან და ამჯერადაც უარი მიიღო. ალბათ 34 წლის შემდეგ კიდევაც რომ შეიწყალონ, მისნაირი ფანატიკოსები თავიანთი კერპის მკვლელზე ნამდვილ ნადირობას გამოაცხადებენ.
კობა ბრეგვაძე, ჟურნალი სარკე
ლენონი ყველა იმ დემონს გადაურჩა, რომლებიც მისი ცხოვრების სტილს ახლდა თან – ამპარტავნულ დიდებას, ნარკოტიკებს, ალკოჰოლს, პუბლიკის სიძულვილს... მილიონობით ადამიანი ამ დიდ ხელოვანს თავისი უბრალოებისა და უშუალობის გამო საკუთარ მეგობრად თვლიდა. თაყვანისმცემლებს თავისუფლად შეეძლოთ, თავიანთ კერპს ქუჩაში შეხვედროდნენ და ნებისმიერ თემაზე გამოლაპარაკებოდნენ. სწორედ ამან გააბედვინა შეშლილ, წერასატანილ 25 წლის მარკ დევიდ ჩეპმენს ყოველგვარი რეალური მიზეზის გარეშე მოესწრაფა სიცოცხლე მუსიკოსისთვის, რომელსაც ორი თვით ადრე, 1980 წლის 9 ოქტომბერს, 40 წელი შეუსრულდა.
საშინელი დეკემბერი
1980 წლის 8 დეკემბერი. ორშაბათი. ლენონმა მთელი დღე ცოლთან, იოკო ონოსთან ერთად სტუდიაში გაატარა. ამ დღეს მუსიკოსს მუზა არ სწყალობდა და ღირებული ვერაფერი გააკეთა. ცოლმა შესთავაზა, სადმე ევახშმათ, მაგრამ დაღლილმა ჯონმა სახლში წასვლა არჩია. თან ძალიან უნდოდა, დაძინებამდე 5 წლის ვაჟი, შონი, ენახა და ტკბილი სიზმრები ესურვებინა.
სტუდიის ლიმუზინი სახლთან ახლოს, 72–ე ქუჩაზე გაჩერდა. ამ სახლში ძირითადად ნიუ იორკის არტისტული სამყაროს წარმომადგენლები ცხოვრობდნენ. ლენონი და იოკო სადარბაზოსკენ გაემართნენ. იქვე ახლოს, კედლის ჩრდილში, მამაკაცი გარინდულიყო. უცხო ადამიანი სახლის სადარბაზოსთან მოულოდნელი არ იყო, რადგან ლენონის თაყვანისმცემლები ავტოგრაფის გამოსართმევად სწორედ იქ იკრიბებოდნენ. მამაკაცმა ხმამაღლა დაუძახა ლენონს. მომღერალი გაჩერდა, მოიხედა, მისგან ორიოდე მეტრში ჯინსებში, თეთრ მაისურსა და ჩალისფერ, მოკლესახელოებიან სვიტერში გამოწყობილი მამაკაცი იდგა. ლენონმა იცნო, დაახლოებით 8 საათის წინ მას ავტოგრაფი წაუწერა თავის ახალ ფირფიტაზე. ამჯერად მამაკაცს ფირფიტის ნაცვლად ხელში 38 კალიბრიანი მოკლე რევოლვერი ეჭირა.
კაცმა ხელი გაშალა და სამჯერ ესროლა. პირველივე ტყვიამ ჯონს მარცხენა ფილტვი გაურღვია. იქვე ახლოს მდგარი იოკო ონო ქმართან მიიჭრა, მუხლებზე დაემხო და დაჭრილს თავზე ხელები შემოხვია. სადარბაზოსთან მდგომმა შვეიცარმა დაიყვირა: "იცი, რა ჩაიდინე?!". "მე მოვკალი ჯონ ლენონი", – თქვა წყნარად ჩეპმენმა, რევოლვერი ჯიბეში ჩაიდო და გაფითრებული იქვე, ქვაფენილზე ჩამოჯდა. მერე მეორე ჯიბიდან სელინჯერის "თამაში ჭვავის ყანაში" ამოიღო და კითხვა დაიწყო...
1974 წელს ამ წიგნმა გარკვეულად შეცვალა ჩეპმენის ცნობიერება. ასე არავის დაუმახინჯებია წიგნის დედააზრი და ასეთი მცდარი ქმედებებისკენ არავისთვის უბიძგებია.
ჩეპმენი რამდენიმე წუთში დააპატიმრეს, ხოლო დაჭრილი ლენონი რუზველტის სახელობის კლინიკაში გადაიყვანეს. მან რამდენიმე საათი იცოცხლა და 23 საათსა და 15 წუთზე გარდაიცვალა. ლენონმა სიცოცხლისთვის აუცილებელი სისხლის რაოდენობის 80 პროცენტი დაკარგა. "მიუხედავად დიდი ძალისხმევისა, მისი გადარჩენა ვერ შევძელით", – მოგვიანებით განაცხადა სასწრაფო სამსახურის უფროსმა სტივ ლინმა.
მკვლელი მსხვერპლს აღმერთებდა
მარკ ჩეპმენი ბავშვობიდანვე "ბიტლზის" თაყვანისმცემელი იყო. ის ჯორჯიის შტატის ქალაქ ატლანტის გარეუბანში გაიზარდა. 9 წლის იყო, როცა "ბიტლზმა" ამერიკაში პირველი ტურნე ჩაატარა და მარკი ისევე, როგორც მილიონობით მოზარდი ამერიკაში, მათი თაყვანისმცემელი გახდა. ლენონი მისი მთავარი გმირი იყო, მარკი მას აღმერთებდა. 15 წლის ჩეპმენი სახლიდან გაიქცა და "ქრისტეს მიმდევართა" სექტას შეუერთდა. უკვე 16 წლისამ კი უარი თქვა ჰიპურ ცხოვრებაზე და მარიხუანაზე, რაც მათი სექტის ცხოვრების წესს წარმოადგენდა.
მალე ჩეპმენი ოფიციალური ორგანიზაციის, "ქრისტიანული კავშირის" ახალგაზრდული ფრთის აქტიური წევრი გახდა. 1975 წელს კოლეჯში კურსები გაიარა და კავშირის დავალებით ბეირუთში გაემგზავრა, მაგრამ იქ დიდხანს არ დარჩენილა, რადგან სამოქალაქო ომი დაიწყო.
სამშობლოში დაბრუნებული მარკი ახალგაზრდული კავშირის დავალებით ვიეტნამელ ლტოლვილებს ეხმარებოდა. როგორც ახლობლები იხსენებენ, 1975 წლიდან მას დეპრესიული აზრები აეკვიატა, თავი წარუმატებელ ვიგინდარად წარმოედგინა. თვითმკვლელობაც კი სცადა – ჰავაის კუნძულზე, ერთ მიყრუებულ ადგილზე, დაქოქილი მანქანის გამონაბოლქვის მილში შლანგი შეარჭო, მეორე მხარე კი სალონში შეაგდო. ის აუცილებლად გაიგუდებოდა, შემთხვევითი გამვლელი რომ არ გამოჩენილიყო.
1979 წელს ჩეპმენი ლენონის მიბაძვით იაპონური წარმოშობის ამერიკელ გლორია აბეზე დაქორწინდა. ცოლი ჩეპმენის არაადეკვატური ქმედებების ხშირი მოწმე იყო. 23 ოქტომბერს მან საწერ მაგიდასთან მიამაგრა ფურცელი, რომელზეც ცნობილი ბიტლზელის სახელი და გვარი ეწერა. მალე ჩუმად შეიძინა რევოლვერი და ნიუ იორკში გაემგზავრა.
მკვლელობამდე ერთი დღით ადრე ლენონმა ნიუ იორკის პოლიციას სიურპრიზი გაუკეთა და 10 ათასი დოლარის ჯავშანჟილეტები აჩუქა. იმ დღეს ლენონს ასეთი ჟილეტი არ ეცვა, აი, ჩეპმენი კი სასამართლოზე სწორედ ამ ჟილეტით მიიყვანეს, რადგან ნახევარი მსოფლიო აღშფოთებული იყო მისი ქმედებით და მათი ნახევარი კი მოკვლით ემუქრებოდა. ვერც ერთმა ადვოკატმა შეძლო დაეჯერებინა სასამართლო, რომ ჩეპმენი ფსიქიკურად იყო ავად და მისი სასჯელი შეემსუბუქებინა.
ჩეპმენს დღემდე იმედი აქვს, რომ ღმერთსა და ხალხს პატიებას სთხოვს, ამ დანაშაულს შეუნდობენ და გაათავისუფლებენ. მან ბოლოს, უკვე მეთვრამეტედ, 2014 წლის აგვისტოში ითხოვა შეწყალება ნიუ იორკის ციხიდან და ამჯერადაც უარი მიიღო. ალბათ 34 წლის შემდეგ კიდევაც რომ შეიწყალონ, მისნაირი ფანატიკოსები თავიანთი კერპის მკვლელზე ნამდვილ ნადირობას გამოაცხადებენ.
კობა ბრეგვაძე, ჟურნალი სარკე
