"კლასელის გამო მობილურიც დავკარგე და მშობლებიც გავანაწყენე"

მე 13 წლის გოგონა ვარ. მათემატიკაში ძალიან ძლიერი მოსწავლე ვარ, კლასში ყველა ამას აღნიშნავს, რაც სტიმულს მაძლევს და მინდა, ამ სფეროში დიდ წარმატებას მივაღწიო. ეს შესავალი იმიტომ გავაკეთე, რომ გამოვხატო, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ჩემთვის ამ საგანში კარგი ქულების მიღება. ახლა კი იმას მოგიყვებით, რამაც გული დამწყვიტა.
ამას წინათ მათემატიკის გაკვეთილზე საკონტროლოს ვწერდით. ჩემ გვერდით ერთ–ერთი ჩემი თანაკლასელი გოგონა გადმოსვეს. მას დიდი ხანია ახლოს ვიცნობ, მაგრამ ჩემი მეგობარი არ არის და კიდეც რომ ყოფილიყო, იმ დღის შემდეგ მასთან დაქალობას შევწყვეტდი.
საკონტროლო წერის დაწყებამდე ბავშვებმა თქვეს, ყოველი შემთხვევისთვის საკითხების ნიმუშებს ფოტოები გადავუღოთ და "შპარგალკად" გვქონდესო. მეც გადავუღე სურათი, მაგრამ კარგად ვიყავი მომზადებული და მათი გამოყენება არ დამჭირვებია. ჩემ გვერდით მჯდომი ბავშვი კი წვალობდა, ძლივს წერდა, ამიტომ მობილური მას მივეცი და თან გავაფრთხილე, მასწავლებელს არ შეენიშნა, რადგანაც ძალიან მკაცრი პედაგოგია და მობილურსაც წაართმევდა და ნაშრომსაც.
ჩემი რჩევის მიუხედავად, კლასელი არ ცდილობდა, მასწავლებლის თვალი აერიდებინა. ხან გვერდით შებრუნდებოდა, ხან ქვემოთ ჩაიხედავდა, მოკლედ, არ ისვენებდა. მე ვაფრთხილებდი, მაგრამ... აქ რა მოსატანია, მაგრამ საკმაოდ ძვირადღირებული ტელეფონი მაქვს და ვიცოდი, რომ მისი წართმევის შემთხვევაში მშობლები მისაყვედურებდნენ.
ბოლოს მასწავლებელმა მაინც შენიშნა და მობილურიც და ნაწერიც ხელიდან გამოგლიჯა. ასე უთხრა, ეს ტელეფონი 2 კვირა მე მექნება, ერთი გაბედე და მოიკითხეო. ეს რომ გავიგონე, კინაღამ ტირილი დავიწყე, მაგრამ ყველაზე ცუდი იცით, რა არის?! იმის მაგივრად, რომ სიტუაცია გამოესწორებინა, ჩემმა კლასელმა მასწავლებელს უპასუხა, მაგას მე რატომ მეუბნებით, ჩემი მობილური არ არის, ჩემი კლასელისააო. მასწავლებელიც ადგა და ნაწერი, რომელშიც ერთი სავარჯიშოღა მქონდა დარჩენილი და 10–იანს მივიღებდი, ხელიდან გამომგლიჯა. ასე მითხრა, მოკარნახე უარესი დამნაშავეა, ვიდრე ის, ვინც მისგან იწერსო.
მასწავლებლის მესმის, მკაცრი პედაგოგია და კარგ და ცუდ მოსწავლეებს ერთმანეთისგან არ არჩევს. როცა დაინახავს, რომ ვინმე თავის კლასელს გადაწერაში ეხმარება და დათვურ სამსახურს უწევს, ყოველთვის ართმევს ნაწერს. მაგრამ, აი, ჩემს თანაკლასელზე კი ყოველგვარი წარმოდგენა დავკარგე. ვერ მივხვდი, ასე რატომ მომექცა. ვეხმარებოდი და სიკეთისთვის სამაგიერო ამით გადამიხადა?! ნუთუ ის არ ეყო, მისი წყალობით მობილური რომ დავკარგე და მშობლები გავანაწყენე?!
დარწმუნებული ვარ, ჩამორთმეული საკონტროლო ნაწერის გამო ჟურნალში ნულიანი გამიფორმდება, რაც ჩემს კარგ ნიშნებს ალბათ გააბათილებს, მაგრამ დამიჯერებთ, რომ ამაზე უფრო ჩემი კლასელის საქციელმა დამწყვიტა გული?! მათემატიკის ნიშნები გამოსწორდება, მაგრამ ბავშვი, რომელიც თანაკლასელს ასე დააბეზღებს, არა მგონია, ოდესმე გამოსწორდეს.
ჟურნალ "სარკის" ერთგული მკითხველი