როდის ანერვიულა რეალური მშობლები ნატალია ყულოშვილმა
2 971 ნახვა
ნატალია ყულოშვილი თეატრალური უნივერსიტეტის მეოთხე კურსის სტუდენტი გახლავთ, საზოგადოებამ ის სერიალიდან ''ჩემი ცოლის დაქალები'' გაიცნო, სადაც ნინო კასრაძის გმირის, მაკას შვილ ნინის თამაშობს. გან-საკუთრებით ამაღელვებელი იყო სცენა, როცა შეყვარებულისგან მიტოვებული ორსული ნინი დედამ აბორტის გასაკეთებლად წაიყვანა. ამ თემასთან დაკავშირებით მსახ-იობს საკუთარი დედისთვისაც კი უკითხავს აზრი, როგორ მოიქცეო-და, მის შვილს რეალურად იგივე რომ შემთხვეოდა
- საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ ძალიან მოუმ-ზადებელი ვიყავი პროფესიის არჩევისთვის. ბავშვობიდან მინ-დოდა მსახიობობა, ბევრ წრეზე დავდიოდი, სულ დაკავებული ვიყავი, ვცეკვავდი, ვმღეროდი და მსახიობობის სურვილი ახირებად ჩათვალეს, რომელიც გადამივლიდა. გარდატეხის ასაკში, როცა დაბნეული, ჩამოუყალიბებელი ხარ, ღრუბლებში დაფრინავ, მით უმეტეს, რომ ძალიან მეოცნებე ადამიანი ვარ, ვერ აცნობიერებ, რომ უნდა აირჩიო პროფესია, რომელიც გიყვარს. რჩევით ჩავაბარე იურიდიულზე, ბევრმა შეიძლება, არ იცის, რომ განათლებით იურისტი ვარ, ოთხი წლის განმავ-ლობაში ძალიან კარგად ვსწავლობდი, არასამთავრობო ორ-განიზაციის წევრიც გავხდი, აქტივობებშიც ვმონაწილეობდი, ბოლო წელს, როცა დიპლომი უნდა ამეღო, დავფიქრდი და ჩემთვის გადავწყვიტე, ჩუმად მეცადა თეატრალურში ჩა-ბარება. ჩემი ოჯახის წევრებისთვის ეს შოკი იყო, მისაღებ გამოცდებამდე ორი თვე იყო დარჩენილი. მამამ დამსვა და მითხრა, რადგან მტკიცედ გაქვს გადაწყვეტილი, გავარკ-ვიოთ, რა როგორ ხდება, რომ კარგად მომზადებული მაინცგახვიდე გამოცდებზეო. დედა არაფერს ამბობდა, მოთმინე-ბით მისმენდა. მოვემზადე თვე-ნახევარი და ჩავირიცხე შიდა უმაღლესი ქულებითა და ასპროცენტიანი დაფინანსებით. დედა შინაგანად მგულშემატკივრობდა, განიცდიდა, რადგან სულ მეუბნებოდა, შენ ისედაც ძალიან ემოციური ადამიანი ხარ და ამ სფეროში რომ მიდიხარ, არ ვიცი, როგორ იქნებიო.
- პირველი მნიშვნელოვანი როლი.…
- პირველი როლი, რომელზეც მართლა ვიმუშავე და შევქმენი, იყო ''ანა ფრანკის დღიურში'' განსახიერებული პერსონაჟი, მართლა ძალიან მიყვარს სპექტაკლიც და ჩემი გმირიც. ნაწყვეტებში შესრულებული როლებიდან კი გა-მოვყოფდი ''სეილემის პროცესს''. ასევე გადაღებული ვარ ერთ-ერთი სტუდენტის ფილმში, რომელიც ზუსტად ვიცი, ბევრს მიაღწევს და საკუთარ გვარ-სახელს საზოგადოებას დაამახსოვრებს.
- ნატალია, ''ჩემი ცოლის დაქალებიდან'' გაგიცანით. როგორ მოხვდი სერიალში?
- საერთოდ, კასტინგებზე სულ დავდიოდი, პირველ რიგში, გამოცდილებისთვის. მეორე კურსზე ვიყავი, როცა ერთ-ერთი პროექტის კასტინგზე გავედი, ყველა ტური წარმატებით გავიარე, დამამტკიცეს როლზე, მაგრამ ძალიან შემეშინდა, ვღელავდი, გამოცდილება არ მქონდა, მაშინ სპექტაკლზეც კი არ მქონდა ნამუშევარი და უარის თქმა გა-დავწყვიტე. დაიბარეს ჩემი პედაგოგი გიორგი შალუტაშვილი და სთხოვეს დახმარება, დამელაპარაკა და მისი ხა- თრით დავთანხმდი, უნდა დაიწყოს გა-დაღებები, მაინც მეშინია, ვნერვიულობ, არც ხელფასი მინდა, არც არაფერი და უცებ ჩავარდა პროექტი (იღიმის). უბედ-ნიერესი ვიყავი. რაც შეეხება ''ჩემი ცოლის დაქალე-ბს'', აქაც კასტინგის მეშვეობით მოვხვდი. კასტინგი 19 წლის გოგოზე გამოაცხადეს, მე კი ძირითადად 35 ან მეტი ასაკის ქა-ლებს ვასახიერებდი, მხოლოდ ერთხელ ვითამაშე 27 წლის გოგონა. სულ მეუბნე-ბოდნენ, უფრო დიდს ჰგავხარო. ამიტო-მაც არც ამ კასტინგის იმედი მქონდა, მაგრამ დამამტკიცეს. ამაზეც ძალიან ბევრი ვიფიქრე, რადგან უმნიშვნელო-ვანესია, პირველად როგორ გამოჩნდები ფართო მასების წინაშე, თეატრში რაც უნდა გავაკეთო, ტელევიზია სულ სხ-ვაა, როცა იცი, ტელევიზორში ერთხელ გამოჩენით მაყურებელს ან ისე ამახსო-ვრდები, ან – ასე, უფრო მეტს ფიქრობ, პირველი ნაბიჯის გადადგმა ძალიან რთული ყოფილა, მაგრამ გაამართლა.
- როგორც ვხვდები, შენი გმირი ნინი სრულიად განსხვავდება შენგან. გმირზე მუშაობა, ხასიათის ჩამოყალიბება გაგიჭირდა?
- ყველა ადამიანში ყველანაირი თვისებაა ჩადებული, უბრალოდ, დოზირებაა განსხვავებული, როცა გმირს ჰკიდებ ხელს, უნდა შეისწავლო მისი თვისებები და შენში მათი დოზა ისე შეცვალო, როგორც შენს გმირს ''აწყ-ობს''. ჩემი გმირი გარდატეხის ასაკშია, ესაა ურთულესი პერიოდი ადამიანის ცხოვრებაში, რაღაცებს ჩემი წარსუ-ლიდან ვიხსნებ და გმირზე მუშაობისას ვიშველიებ, ასევე ჩემ ირგვლივ ბევრი გოგონაა ჩემი პერსონაჟის მსგავსი პრო-ბლემებით.
- ნინის აბორტის თემამ აზრთა სხვადასხვაობა გამოიწვია. ალბათ, შე სასრულებლადაც რთული იქნებოდა. შენი აზრით, ნინო კასრაძის გმირი სწორად მოიქცა?
- ძალიან რთული სიტუაციაა და მიჭირს პასუხის გაცემა. ამაზე ბევრი ვიფიქრე, მივედი კონკრეტულ გადაწყვე-ტილებამდე, მერე ავირიე, სხვებსაც ვკითხე, ბევრი ვიმსჯელეთ, მაგრამ გამოკვეთილი პოზიცია ახლაც არ მაქვს. მე მაკას საქციელს ვერ გავამართლებ. სხვათა შორის, დედაჩემს ვკითხე, იგივე მე რომ დამმართვოდა, როგორ მოიქცეოდიმეთქი, შენ როგორც გადაწყვეტდი, ისე იქნებოდაო, - მიპასუხა.
- ნინო კასრაძე არის შენი უშუალო პარტნიორი, იცნობდი მანამდე?
- ნინოს ადამიანობასა და პროფესიონალიზმზე საუბარს არ დავიწყებ, არაჩვეულებრივი ადამიანია, ყოველთ-ვის ძალიან მომწონდა, მაგრამ მანამდე არ ვიცნობდი. ჩემს პედაგოგთან ძალიან კარგი ურთიერთობა გვაქვს ყველას, უამრავ თემაზე ვსაუბრობთ, ნინო მისი მეგობარია, შემპირდა, გაგაცნობო. როლზე რომ დამამტკიცეს და გავიგე, დედაჩემი ნინო უნდა ყოფილიყო, დავურეკავ ჩემს პედაგოგს და სიცილით ვუთხარი, აი, სულ აღარ მჭირდება შენი გაცნობა, მე თვითონ გავიცნობ ნინოს, რადგან ჩემი პარტნიორია-მეთქი.
- ნინო გამოცდილი, შემდგარი მსახიობია, ღელავდი მასთან მუშაობისას თუ გეხმარებოდა?
- რასაკვირველია, ვღელავდი. ვცდილობ, მეტი ვისწავლო მისგან და ვაკვირ-დები, როგორ მოქმედებს ნინო, როგორ კითხულობს, როგორ უფიქრდება თავის როლს, როგორ ურთიერთობს რეჟისორ- თან, რაში ზოგავს დროს, რაში ენერგიას, ასევე ვარ გია როინიშვილთან მიმართებით. ნინომ რომ შეამჩნია, მისი აზრი მაინტერესებს, მნიშვნელოვანია, რას მეტყვის, როგორ შემაფასებს, მეხმარება. ძალიან გამიმართლა, რომ ასეთი პარტნიორები შემხვდა.
- ბოლოს, პირადზეც უნდა გკითხო.
- ბევრს ვერაფერს გეტყვი, მთლიანად შემოქმედებით საქმიანობაში ვარ ჩართული.
ციცი ომანიძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''
- საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ ძალიან მოუმ-ზადებელი ვიყავი პროფესიის არჩევისთვის. ბავშვობიდან მინ-დოდა მსახიობობა, ბევრ წრეზე დავდიოდი, სულ დაკავებული ვიყავი, ვცეკვავდი, ვმღეროდი და მსახიობობის სურვილი ახირებად ჩათვალეს, რომელიც გადამივლიდა. გარდატეხის ასაკში, როცა დაბნეული, ჩამოუყალიბებელი ხარ, ღრუბლებში დაფრინავ, მით უმეტეს, რომ ძალიან მეოცნებე ადამიანი ვარ, ვერ აცნობიერებ, რომ უნდა აირჩიო პროფესია, რომელიც გიყვარს. რჩევით ჩავაბარე იურიდიულზე, ბევრმა შეიძლება, არ იცის, რომ განათლებით იურისტი ვარ, ოთხი წლის განმავ-ლობაში ძალიან კარგად ვსწავლობდი, არასამთავრობო ორ-განიზაციის წევრიც გავხდი, აქტივობებშიც ვმონაწილეობდი, ბოლო წელს, როცა დიპლომი უნდა ამეღო, დავფიქრდი და ჩემთვის გადავწყვიტე, ჩუმად მეცადა თეატრალურში ჩა-ბარება. ჩემი ოჯახის წევრებისთვის ეს შოკი იყო, მისაღებ გამოცდებამდე ორი თვე იყო დარჩენილი. მამამ დამსვა და მითხრა, რადგან მტკიცედ გაქვს გადაწყვეტილი, გავარკ-ვიოთ, რა როგორ ხდება, რომ კარგად მომზადებული მაინცგახვიდე გამოცდებზეო. დედა არაფერს ამბობდა, მოთმინე-ბით მისმენდა. მოვემზადე თვე-ნახევარი და ჩავირიცხე შიდა უმაღლესი ქულებითა და ასპროცენტიანი დაფინანსებით. დედა შინაგანად მგულშემატკივრობდა, განიცდიდა, რადგან სულ მეუბნებოდა, შენ ისედაც ძალიან ემოციური ადამიანი ხარ და ამ სფეროში რომ მიდიხარ, არ ვიცი, როგორ იქნებიო.
- პირველი მნიშვნელოვანი როლი.…
- პირველი როლი, რომელზეც მართლა ვიმუშავე და შევქმენი, იყო ''ანა ფრანკის დღიურში'' განსახიერებული პერსონაჟი, მართლა ძალიან მიყვარს სპექტაკლიც და ჩემი გმირიც. ნაწყვეტებში შესრულებული როლებიდან კი გა-მოვყოფდი ''სეილემის პროცესს''. ასევე გადაღებული ვარ ერთ-ერთი სტუდენტის ფილმში, რომელიც ზუსტად ვიცი, ბევრს მიაღწევს და საკუთარ გვარ-სახელს საზოგადოებას დაამახსოვრებს.
- ნატალია, ''ჩემი ცოლის დაქალებიდან'' გაგიცანით. როგორ მოხვდი სერიალში?
- საერთოდ, კასტინგებზე სულ დავდიოდი, პირველ რიგში, გამოცდილებისთვის. მეორე კურსზე ვიყავი, როცა ერთ-ერთი პროექტის კასტინგზე გავედი, ყველა ტური წარმატებით გავიარე, დამამტკიცეს როლზე, მაგრამ ძალიან შემეშინდა, ვღელავდი, გამოცდილება არ მქონდა, მაშინ სპექტაკლზეც კი არ მქონდა ნამუშევარი და უარის თქმა გა-დავწყვიტე. დაიბარეს ჩემი პედაგოგი გიორგი შალუტაშვილი და სთხოვეს დახმარება, დამელაპარაკა და მისი ხა- თრით დავთანხმდი, უნდა დაიწყოს გა-დაღებები, მაინც მეშინია, ვნერვიულობ, არც ხელფასი მინდა, არც არაფერი და უცებ ჩავარდა პროექტი (იღიმის). უბედ-ნიერესი ვიყავი. რაც შეეხება ''ჩემი ცოლის დაქალე-ბს'', აქაც კასტინგის მეშვეობით მოვხვდი. კასტინგი 19 წლის გოგოზე გამოაცხადეს, მე კი ძირითადად 35 ან მეტი ასაკის ქა-ლებს ვასახიერებდი, მხოლოდ ერთხელ ვითამაშე 27 წლის გოგონა. სულ მეუბნე-ბოდნენ, უფრო დიდს ჰგავხარო. ამიტო-მაც არც ამ კასტინგის იმედი მქონდა, მაგრამ დამამტკიცეს. ამაზეც ძალიან ბევრი ვიფიქრე, რადგან უმნიშვნელო-ვანესია, პირველად როგორ გამოჩნდები ფართო მასების წინაშე, თეატრში რაც უნდა გავაკეთო, ტელევიზია სულ სხ-ვაა, როცა იცი, ტელევიზორში ერთხელ გამოჩენით მაყურებელს ან ისე ამახსო-ვრდები, ან – ასე, უფრო მეტს ფიქრობ, პირველი ნაბიჯის გადადგმა ძალიან რთული ყოფილა, მაგრამ გაამართლა.
- როგორც ვხვდები, შენი გმირი ნინი სრულიად განსხვავდება შენგან. გმირზე მუშაობა, ხასიათის ჩამოყალიბება გაგიჭირდა?
- ყველა ადამიანში ყველანაირი თვისებაა ჩადებული, უბრალოდ, დოზირებაა განსხვავებული, როცა გმირს ჰკიდებ ხელს, უნდა შეისწავლო მისი თვისებები და შენში მათი დოზა ისე შეცვალო, როგორც შენს გმირს ''აწყ-ობს''. ჩემი გმირი გარდატეხის ასაკშია, ესაა ურთულესი პერიოდი ადამიანის ცხოვრებაში, რაღაცებს ჩემი წარსუ-ლიდან ვიხსნებ და გმირზე მუშაობისას ვიშველიებ, ასევე ჩემ ირგვლივ ბევრი გოგონაა ჩემი პერსონაჟის მსგავსი პრო-ბლემებით.
- ნინის აბორტის თემამ აზრთა სხვადასხვაობა გამოიწვია. ალბათ, შე სასრულებლადაც რთული იქნებოდა. შენი აზრით, ნინო კასრაძის გმირი სწორად მოიქცა?
- ძალიან რთული სიტუაციაა და მიჭირს პასუხის გაცემა. ამაზე ბევრი ვიფიქრე, მივედი კონკრეტულ გადაწყვე-ტილებამდე, მერე ავირიე, სხვებსაც ვკითხე, ბევრი ვიმსჯელეთ, მაგრამ გამოკვეთილი პოზიცია ახლაც არ მაქვს. მე მაკას საქციელს ვერ გავამართლებ. სხვათა შორის, დედაჩემს ვკითხე, იგივე მე რომ დამმართვოდა, როგორ მოიქცეოდიმეთქი, შენ როგორც გადაწყვეტდი, ისე იქნებოდაო, - მიპასუხა.
- ნინო კასრაძე არის შენი უშუალო პარტნიორი, იცნობდი მანამდე?
- ნინოს ადამიანობასა და პროფესიონალიზმზე საუბარს არ დავიწყებ, არაჩვეულებრივი ადამიანია, ყოველთ-ვის ძალიან მომწონდა, მაგრამ მანამდე არ ვიცნობდი. ჩემს პედაგოგთან ძალიან კარგი ურთიერთობა გვაქვს ყველას, უამრავ თემაზე ვსაუბრობთ, ნინო მისი მეგობარია, შემპირდა, გაგაცნობო. როლზე რომ დამამტკიცეს და გავიგე, დედაჩემი ნინო უნდა ყოფილიყო, დავურეკავ ჩემს პედაგოგს და სიცილით ვუთხარი, აი, სულ აღარ მჭირდება შენი გაცნობა, მე თვითონ გავიცნობ ნინოს, რადგან ჩემი პარტნიორია-მეთქი.
- ნინო გამოცდილი, შემდგარი მსახიობია, ღელავდი მასთან მუშაობისას თუ გეხმარებოდა?
- რასაკვირველია, ვღელავდი. ვცდილობ, მეტი ვისწავლო მისგან და ვაკვირ-დები, როგორ მოქმედებს ნინო, როგორ კითხულობს, როგორ უფიქრდება თავის როლს, როგორ ურთიერთობს რეჟისორ- თან, რაში ზოგავს დროს, რაში ენერგიას, ასევე ვარ გია როინიშვილთან მიმართებით. ნინომ რომ შეამჩნია, მისი აზრი მაინტერესებს, მნიშვნელოვანია, რას მეტყვის, როგორ შემაფასებს, მეხმარება. ძალიან გამიმართლა, რომ ასეთი პარტნიორები შემხვდა.
- ბოლოს, პირადზეც უნდა გკითხო.
- ბევრს ვერაფერს გეტყვი, მთლიანად შემოქმედებით საქმიანობაში ვარ ჩართული.
ციცი ომანიძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''