უსათაურო მაგრამ მაინც სათაურიანი

-დედიკო, დედიკო როგორ გავჩნდი მე??..... -კომბოსტოში გიპოვე შვილო..  -კომბოსტოში ჩემი პატარა დაიკო ნინო არ იპოვე... ^_^ - აჰჰჰ... კი შვილო შემეშალა შენ სტაფილოში გიპოვე...  - კი მაგრამ ამ პატარა სტაფილოში???? ^_^ - ხო.. მაგ პატარა სტაფილოში....  -კარგი დე.. ახა საჭმელი გაუკეთე ნინოს და მერე მე მომიყევი ზღაპრები..  - კარგი ჩემო პატარა... წადი ეხლა შენ სათამაშოებთან ითამაშე..ტედის შენს პატარა დათუნიას მოენატრებოდი...  მარიამი სათამაშოდ წავიდა დედამ კი საჭმელის კეთება განაგრძო, მალე 8 საათიც დადგა და მამაც სახლში დაბრუნდა პატარა მარიამი კი მას შეეგება კარებში. -მაამიკოოო... შოკოლადი მოგვიტანე მე და ნინოს ?...  -კი ჩემო პრინცესა შოკოლადიც და ჟელის დათუნიებიც მოგიტანეთ, ხომ გაგიხარდა..  -კიიი... შენ ჩემი საუკეთესო მამიკო ხარ..  - ნინო სად არის მარიამ?...  -მაამიკოო...  -რა იყო ჩემო პრინცესა? -ნინი დედიკომ საავადმყოფოში წაიყვანა...  -რააა..? რატომ..?  - ცხვირიდან სისხლდენა ჰქონდა..  - რომელ საავადმყოფოში წიყვანა არ გითხრა..?  - აი, იქ შენ რომ წამიყვანე - ბავშვთა საავადმყოფოში?? - ხო აი იქ..  - ჩაიცვი ჩემო პრინცესა და ნინისთან წავიდეთ ..  -კარგი, მაგრამ მე უკვე ჩავიცვი ვიცოდი შენ რომ მოხვიდოდი ნინისთან წამიყვანდი..  -ჩემი ჭკვიანი გოგონა კარგი ეხლა წავიდეთ.. მარიამი და მისი მამიკო საავადმყოფოში წავიდნენ და იქ დედა დახვდათ მაგრამ.... მაგრამმ... ძალიან დანაღვლიანებული და ატირებული..  -რა იყო თეა რა გითხრეს საავადმყოფოში..  - ვაიმე შოთა რა ვქნა...  - რა მოხდა თეა რა იყო...? ნუ მაშინებ...  - რა იყო და ნინის.... ნინის.... ნინის... ნინის... - თქვი რა რა დაემართა ნინის...? - რა და მძიმე ავადმყოფობა სჭირსო..  - რა რა ავადმყოფობა რა ხდება ჩემს პატარა ნინის რა სჭირს..? (ტირის) - რა და ლეიკემია რომლებიც ძალიან მძიმე არის ნინის ასაკის ბავშვებში..  -რააა....(ტირის), რატომ ღმერთო რატომ მაინც და მაინც ნინის..  - მამიკო ..რრრ..ააა...რრააა...დდდააეემმარრთთთაა ნნნნნიიინნიიისს.. (ტირის) - არაფერი მარიამ არ იტირო გთხოვ ჩემო პრინცესა, დამშვიდდი..  - ააბბბაა რრომმ თთქვვიი ნიიინიიისს რაღღღაცც სჭჭირრსსოო..?  - არფერი ნინი კარგად არის ... - კკკააარრგგგიიი..  - კარგი ახლა შენ და დედა სახლში სახლში წადით..  -არა შოთა მე ვერ წავალ სახლში.. - თეა დამიჯერე ასე აჯობებს - შოთა გთხოვ... - თეეააა ესე იგი რომ ვთქვი წადი მეთქი უნდა წახვიდე (ყვირის) - კარგი მაგრამ იცოდე ყოველ საათში სამჯერ დაგირეკავ გასაგებია (ყვირის) -თეაა მეთქი ნუ მაიძულებ რომ ძალით წაგიყვანო სახლში - მაშინ თუ ეგრე წამიყვანე ძალით.... - თეა ნუ ცდილობ რომ მოთმინებიდან გამომიყვანო.. - შოთა რას ითხოვ ჩემგან .. რა გინდა... - რა და სახლში რომ წახვიდე -კარგი წავალ შოთა მხოლოდ იმიტომ რომ არ ინერვიულო - კარგი ეგრე ჯობია , უნდა დამიჯერო რადგან მე შენთვის კარგი მინდა.. - ოღონდ ერთი პირობა მაქვს...  - რა პირობა..?? - რა და ყოველთვის დამირეკავ როცა რაიმე ახალს გაიგებ - კარგი, კარგი. - კარგი კარგად მარიამი და თეა სახლში დაბრუნდნენ. მაგრამ თეას ნინიზე ფიქრი არ ასვენებადა.