სალომე ბაკურაძე''მიზანმიმართულ ტერაქტს'' გადაურჩა
1 657 ნახვა
სალომე ბაკურაძემ პირველი მანქანა დედის დახმარებით შეიძინა, შემდეგ''ბრავოში'' მოიგო ბიზნესკლასის ავტომობილი და დღემდე იმით დადის, თან ამბობს, 4 თუ 5 წელია, ხმის ამოუღებლად მემსახურებაო. სალომეს საავტომობილო თავგადასავლებს ჩვენი ინტერვიუდან შეიტყობთ.
- მანქანები ძალიან მიყვარს. ჩემს მეგობარს, რომელთან ერთადაც ძალიან ხშირად მიწევდა ყოფნა, ჩემამდე ჰყავდა ავტომობილი და იმით გადავაადგილდებოდით, ამდენ სიარულში საგზაო წესების გარკვეული რაოდენობა ავითვისე, გზებიც კარგად ვიცოდი. შემდეგ ჯერ მანქანა ვიყიდე და 3-4 თვის შემდეგ ავიღე მართვის მოწმობა. რატომ გადავწყვიტე ასე სწრაფად მანქანის ყიდვა, არ ვიცი. ძალიან მინდოდა და ვიფიქრე, რომ ვიყიდი, უფრო კარგად ვისწავლი-მეთქი. ასე აღმოვჩნდი საჭესთან უვიცი და''უმართვისმოწმობო''.
- მართვის მოწმობის გამოცდა პირველივე ჯერზე ჩააბარე? მასწავლებელთან იარე?
- კი, ერთმა მეგობარმა მიმასწავლა კარგი მასწავლებელი, მანაც დამიბარა სპორტის სასახლესთან მოხერხებული ფეხსაცმლით. პირველ გაკვეთილზე, შუადღის სამ საათზე, მანქანა დამაქოქვინა და მითხრა - წადიო. კარგა ხნის განმავლობაში მეგონა, მეხუმრებოდა. ბოლოს მივხვდი, რომ მისი მოთხოვნა უნდა შემესრულებინა. მადლობა ღმერთს, ისე ვიარე, არაფერს დავჯახებივარ. საბოლოოდ, მართვა ძალიან მალე ვისწავლე. რაც შეეხება ტესტებს, იმ პერიოდში მოიცავდა 500 ბილეთს, რომლებიც ვისწავლე, თუმცა მაშინ მანქანა ვიყიდე და გამოცდაზე გასვლა გადავიფიქრე. სამი-ოთხი თვის შემდეგ კი, როცა მართვის მოწმობის აღება მოვინდომე, 500-ის მაგივრად, ტესტები უკვე 1000 ბილეთს მოიცავდა. მაინც გადავწყვიტე გასვლა, ვიფიქრე, იქნებ, 500 ნასწავლი საკითხიდან შემხვდეს-მეთქი, მაგრამ კომპიუტერმა მითხრა, უცოდინარი ხარო და ჩავიჭერი. მერე ვისწავლე და მართვის მოწმობა ავიღე.
- პირველი მანქანა საკუთარი შემოსავლით იყიდე თუ დაგჭირდა ბანკის, ოჯახის დახმარება?
- ბანკის არა, მაგრამ ოჯახის - კი, მე და დედაჩემმა ერთობლივი ძალებით შევიძინეთ, პრინციპში უფრო დედაჩემის საჩუქარი იყო.
- დღემდე რამდენი მანქანა გყოლია?
- სულ ორი მყოლია. პირველი იყო''მერსედესი ა კლასი'', რომელზეც ტარება ვისწავლე და მეორე''ჰიუნდაი სონატა'', რომელიც''ბრავოში'' მოვიგე. 4 თუ 5 წელია მემსახურება ისე, რომ ხმა არ ამოუღია.
- რამდენად ერკვევი მანქანის ტექნიკურ მხარეში?
- ვერ ვიტყვი, ხმების მიხედვით ვხვდები, რა სჭირს მანქანას-მეთქი, მაგრამ თუ რაღაც უჭირს, ვიგებ. პრინციპში მაგ მდგომარეობადმე არც მიმყავს, ახალი მანქანაა და არაფერი სერიოზული არ გასჭირვებია. პირველ მანქანაზე საერთოდ ვერ ვხვდებოდი, ზეთი თუ უნდა შემეცვალა და მანქანას''რემენი'' თუ გააჩნდა. ერთხელაც, პეროვსკაიას ქუჩაზე, მანქანა ისეთ ვიწრო ადგილზე გამიჩერდა, სადაც გვერდს ვერავინ ამივლიდა. არა და, ერთი წელი დავდივარ უკვე, მართვის მოწმობაც მაქვს და თავს სრულფასოვან მძღოლად ვგრძნობ.… გადმოვხტი მანქანიდან, ვერ ვძრავ ვერაფრით, დადგა დიდი რიგი, გადმოვიდნენ ვიღაც კაცები, მეუბნებიან, მოგეხმარებით, გვერდზე გადავწიოთო და მე უცებ გამოვდივარ ტექსტით,''იცით რა?! ვერ გადავწევთ იმიტომ, რომ ეს ავტომატიკაა და დაძვრა არ შეიძლება'' (იცინის). შვილო, ვიცით, რომ დაძვრა არ შეიძლება, მაგრამ გვერდზე მივაგოროთო. მოკლედ, მივაგორეთ მანქანა, გავხსენით გზა და შემდეგ მეგობრები დამეხმარნენ, აღმოჩნდა, რომ''რემენი'' ჰქონდა გაწყვეტილი, მე კიდევ არც ვიცოდი, რომ ეს უნდა შემეცვალა. მივიყვანეთ ხელოსანთან, მაგრამ ისიც ჩემსავით უცოდინარი აღმოჩნდა, დაშალა მანქანა უფრო სერიოზული მიზეზის ძიებაში და ბოლოს აღმოაჩინა''რემენის'' გაწყვეტის ამბავი. მე კი სამი კვირა უმანქანოდ სიარულმა მომიწია.
- საჭე და მაკიაჟი, რამდენად ახლოსაა ეს თემა შენთან?
- მე არ ვარ ის საოცრება, რომელსაც მსგავსი რამ არასდროს ჩაუდენია, მაგრამ ფუნდამენტურ მაკიაჟს საჭესთან ვერ ვიკეთებ. მანქანის მართვისას უყურადღებობა არ მჩვევია, მეუბნებიან, რომ კარგი მძღოლი ვარ, ამდენად მსგავს რაღაცებს არ ჩავდივარ, თუმცა არ ვარ ანგელოზი, გამოვტყდები, რომ სიჩქარეში ტუჩსაცხი გადამისვია.
- სალომე, პატრული ხშირად გაჩერებს, შეღავათი თუ გაუწევიათ?
- არ ვარ მძღოლი, რომელიც პატრულს გაჩერებისთვის ხშირად აძლევს საბაბს, ხშირად არ ვარღვევ, ან ისე ვარღვევ, რომ ვერ მხედავენ (იღიმის). თუ რამე ელემენტარული შემშლია, თვალი დაუხუჭავთ და უპატიებიათ, რისთვისაც დიდი მადლობა მათ. თუმცა, დავჯარიმებულვარ კიდეც, ხან ისე ხდება, ხან - ასე.
_''სითი პარკის'' მსხვერპლი გამხდარხარ?
- კი, ერთხელ. მეგობართან ვიყავი, ჩავედი და მანქანა ადგილზე არ დამხვდა, იმდენად ვერ წარმოვიდგინე, რომ შეიძლებოდა წაეყვანათ, ძებნა დავიწყე, ვფიქრობდი, იქნებ მხარე ამერია და აქ არ გამიჩერებია-მეთქი. მერე ჩემმა მეუღლემ მითხრა, თუ აქ გყავდა გაჩერებული, მაშინ წაიყვანდნენ და სხვაგან უნდა ვეძებოთო, ასეც მოხდა. საშინელებაა, რომ გამოდიხარ და მანქანა არ დგას, რაღაცნაირად სიცარიელეს გრძნობ.
- თბილისში მოძრაობა ძალიან პრობლემური გახდა, როგორ უმკლავდები პარკინგისა და საცობების პრობლემას?
- პარკინგის დროს თითქმის ყოველთვის მიმართლებს. დღესაც ერთ ადგილზე ვიყავი მისული, ქუჩა, სადაც მანქანა უნდა გამეჩერებინა, გადაჭედილი იყო, ვიფიქრე, სადმე უკან გავაჩერებ-მეთქი. ამ დროს დავინახე, რომელიღაც მანქანა გამოდიოდა და ზუსტად შესასვლელი კარის მოპირდაპირე მხარეს გათავისუფლებულ ადგილას ჩავაყენე. ასე ხდება თითქმის ყოველთვის, ჯერ არ მახსოვს, ძალიან შორს გამეჩერებინოს მანქანა და ფეხით ბევრი მევლოს. რაც შეეხება საცობს, თუ ძალიან მეჩქრება, ვნერვიულობ და ვცდილობ, გამოვიგონო გზები, როგორ შეიძლება, დავაღწიო თავი საცობს, მაგრამ როცა ამ მდგომარეობას ვერსად გაექცევი, მაშინ კარგი მუსიკა მშველის, რომ ნერვებს არ ავყვე.
- როგორია საჭესთან გაბრაზებული სალომე?
- ხშირად კი ვბრაზდები, მაგრამ მანქანიდან წელამდე არ გადმოვდივარ და უშვერი სიტყვებით არ გამოვხატავ ამ ყველაფერს. რეაქცია მაქვს, რომელიც სახეზე აღმებეჭდება.
- რას ნიშნავს მანქანა შენთვის?
- ესაა მეორე სახლი და მეორე გარდერობი. მანქანა ჩემთვის რამე კი არა, ვინმეა, რომელიც აუცილებელია, ყოველთვის ჩემთან ერთად იყოს.
- მანქანას აქსესუარებით თუ ანებივრებ?
- ჩემი პირველი მანქანა ჭიამაიებით მყავდა მორთული, ისეთი იყო, უხდებოდა გაპრანჭვა, ეს მანქანა კი თვითონ იმდენად დახვეწილი და ელეგანტურია, უფრო სისადავე უხდება, მხოლოდ სურნელით შემოვიფარგლები და ჩემი უამრავი ტანსაცმლითა თუ ფეხსაცმლით, რომლებსაც ყოველდღიურად''დავარიხინებ''.
- სალომე, ავტოსაგზაო შემთხვევა გქონია?
- მადლობა ღმერთს, სერიოზულ ავტოსაგზაო შემთხვევაში არასდროს მოვხვედრილვარ, ჩემი მანქანისთვის''გაუსვამთ''. იყო მეორე შემთხვევაც, როცა მანქანიდან გადმოსული ვიყავი, კარი მქონდა ღია და იქვე ვიდექი, ძალიან სწრაფად ჩაგვიქროლა''ფიატმა'', კი მოვასწარი მანქანაში შეხტომა და არ დამარტყა, მაგრამ კარს დაეჯახა, არ მოტეხა, თუმცა სერიოზულად დააზიანა, ეს იყო მიზანმიმართული ტერაქტი, რომელსაც მე და ჩემი დაქალი გადავურჩით (იცინის).A ამის შემდეგ, თუკი ვინმე სწრაფად მიდის, მაშინვე იმას ვამბობ,''ფიატი'' მოდის-მეთქი, სამეგობროში ეს უკვე ტერმინად დავამკვიდრეთ.
წყარო: reitingi.ge
- მანქანები ძალიან მიყვარს. ჩემს მეგობარს, რომელთან ერთადაც ძალიან ხშირად მიწევდა ყოფნა, ჩემამდე ჰყავდა ავტომობილი და იმით გადავაადგილდებოდით, ამდენ სიარულში საგზაო წესების გარკვეული რაოდენობა ავითვისე, გზებიც კარგად ვიცოდი. შემდეგ ჯერ მანქანა ვიყიდე და 3-4 თვის შემდეგ ავიღე მართვის მოწმობა. რატომ გადავწყვიტე ასე სწრაფად მანქანის ყიდვა, არ ვიცი. ძალიან მინდოდა და ვიფიქრე, რომ ვიყიდი, უფრო კარგად ვისწავლი-მეთქი. ასე აღმოვჩნდი საჭესთან უვიცი და''უმართვისმოწმობო''.
- მართვის მოწმობის გამოცდა პირველივე ჯერზე ჩააბარე? მასწავლებელთან იარე?
- კი, ერთმა მეგობარმა მიმასწავლა კარგი მასწავლებელი, მანაც დამიბარა სპორტის სასახლესთან მოხერხებული ფეხსაცმლით. პირველ გაკვეთილზე, შუადღის სამ საათზე, მანქანა დამაქოქვინა და მითხრა - წადიო. კარგა ხნის განმავლობაში მეგონა, მეხუმრებოდა. ბოლოს მივხვდი, რომ მისი მოთხოვნა უნდა შემესრულებინა. მადლობა ღმერთს, ისე ვიარე, არაფერს დავჯახებივარ. საბოლოოდ, მართვა ძალიან მალე ვისწავლე. რაც შეეხება ტესტებს, იმ პერიოდში მოიცავდა 500 ბილეთს, რომლებიც ვისწავლე, თუმცა მაშინ მანქანა ვიყიდე და გამოცდაზე გასვლა გადავიფიქრე. სამი-ოთხი თვის შემდეგ კი, როცა მართვის მოწმობის აღება მოვინდომე, 500-ის მაგივრად, ტესტები უკვე 1000 ბილეთს მოიცავდა. მაინც გადავწყვიტე გასვლა, ვიფიქრე, იქნებ, 500 ნასწავლი საკითხიდან შემხვდეს-მეთქი, მაგრამ კომპიუტერმა მითხრა, უცოდინარი ხარო და ჩავიჭერი. მერე ვისწავლე და მართვის მოწმობა ავიღე.
- პირველი მანქანა საკუთარი შემოსავლით იყიდე თუ დაგჭირდა ბანკის, ოჯახის დახმარება?
- ბანკის არა, მაგრამ ოჯახის - კი, მე და დედაჩემმა ერთობლივი ძალებით შევიძინეთ, პრინციპში უფრო დედაჩემის საჩუქარი იყო.
- დღემდე რამდენი მანქანა გყოლია?
- სულ ორი მყოლია. პირველი იყო''მერსედესი ა კლასი'', რომელზეც ტარება ვისწავლე და მეორე''ჰიუნდაი სონატა'', რომელიც''ბრავოში'' მოვიგე. 4 თუ 5 წელია მემსახურება ისე, რომ ხმა არ ამოუღია.
- რამდენად ერკვევი მანქანის ტექნიკურ მხარეში?
- ვერ ვიტყვი, ხმების მიხედვით ვხვდები, რა სჭირს მანქანას-მეთქი, მაგრამ თუ რაღაც უჭირს, ვიგებ. პრინციპში მაგ მდგომარეობადმე არც მიმყავს, ახალი მანქანაა და არაფერი სერიოზული არ გასჭირვებია. პირველ მანქანაზე საერთოდ ვერ ვხვდებოდი, ზეთი თუ უნდა შემეცვალა და მანქანას''რემენი'' თუ გააჩნდა. ერთხელაც, პეროვსკაიას ქუჩაზე, მანქანა ისეთ ვიწრო ადგილზე გამიჩერდა, სადაც გვერდს ვერავინ ამივლიდა. არა და, ერთი წელი დავდივარ უკვე, მართვის მოწმობაც მაქვს და თავს სრულფასოვან მძღოლად ვგრძნობ.… გადმოვხტი მანქანიდან, ვერ ვძრავ ვერაფრით, დადგა დიდი რიგი, გადმოვიდნენ ვიღაც კაცები, მეუბნებიან, მოგეხმარებით, გვერდზე გადავწიოთო და მე უცებ გამოვდივარ ტექსტით,''იცით რა?! ვერ გადავწევთ იმიტომ, რომ ეს ავტომატიკაა და დაძვრა არ შეიძლება'' (იცინის). შვილო, ვიცით, რომ დაძვრა არ შეიძლება, მაგრამ გვერდზე მივაგოროთო. მოკლედ, მივაგორეთ მანქანა, გავხსენით გზა და შემდეგ მეგობრები დამეხმარნენ, აღმოჩნდა, რომ''რემენი'' ჰქონდა გაწყვეტილი, მე კიდევ არც ვიცოდი, რომ ეს უნდა შემეცვალა. მივიყვანეთ ხელოსანთან, მაგრამ ისიც ჩემსავით უცოდინარი აღმოჩნდა, დაშალა მანქანა უფრო სერიოზული მიზეზის ძიებაში და ბოლოს აღმოაჩინა''რემენის'' გაწყვეტის ამბავი. მე კი სამი კვირა უმანქანოდ სიარულმა მომიწია.
- საჭე და მაკიაჟი, რამდენად ახლოსაა ეს თემა შენთან?
- მე არ ვარ ის საოცრება, რომელსაც მსგავსი რამ არასდროს ჩაუდენია, მაგრამ ფუნდამენტურ მაკიაჟს საჭესთან ვერ ვიკეთებ. მანქანის მართვისას უყურადღებობა არ მჩვევია, მეუბნებიან, რომ კარგი მძღოლი ვარ, ამდენად მსგავს რაღაცებს არ ჩავდივარ, თუმცა არ ვარ ანგელოზი, გამოვტყდები, რომ სიჩქარეში ტუჩსაცხი გადამისვია.
- სალომე, პატრული ხშირად გაჩერებს, შეღავათი თუ გაუწევიათ?
- არ ვარ მძღოლი, რომელიც პატრულს გაჩერებისთვის ხშირად აძლევს საბაბს, ხშირად არ ვარღვევ, ან ისე ვარღვევ, რომ ვერ მხედავენ (იღიმის). თუ რამე ელემენტარული შემშლია, თვალი დაუხუჭავთ და უპატიებიათ, რისთვისაც დიდი მადლობა მათ. თუმცა, დავჯარიმებულვარ კიდეც, ხან ისე ხდება, ხან - ასე.
_''სითი პარკის'' მსხვერპლი გამხდარხარ?
- კი, ერთხელ. მეგობართან ვიყავი, ჩავედი და მანქანა ადგილზე არ დამხვდა, იმდენად ვერ წარმოვიდგინე, რომ შეიძლებოდა წაეყვანათ, ძებნა დავიწყე, ვფიქრობდი, იქნებ მხარე ამერია და აქ არ გამიჩერებია-მეთქი. მერე ჩემმა მეუღლემ მითხრა, თუ აქ გყავდა გაჩერებული, მაშინ წაიყვანდნენ და სხვაგან უნდა ვეძებოთო, ასეც მოხდა. საშინელებაა, რომ გამოდიხარ და მანქანა არ დგას, რაღაცნაირად სიცარიელეს გრძნობ.
- თბილისში მოძრაობა ძალიან პრობლემური გახდა, როგორ უმკლავდები პარკინგისა და საცობების პრობლემას?
- პარკინგის დროს თითქმის ყოველთვის მიმართლებს. დღესაც ერთ ადგილზე ვიყავი მისული, ქუჩა, სადაც მანქანა უნდა გამეჩერებინა, გადაჭედილი იყო, ვიფიქრე, სადმე უკან გავაჩერებ-მეთქი. ამ დროს დავინახე, რომელიღაც მანქანა გამოდიოდა და ზუსტად შესასვლელი კარის მოპირდაპირე მხარეს გათავისუფლებულ ადგილას ჩავაყენე. ასე ხდება თითქმის ყოველთვის, ჯერ არ მახსოვს, ძალიან შორს გამეჩერებინოს მანქანა და ფეხით ბევრი მევლოს. რაც შეეხება საცობს, თუ ძალიან მეჩქრება, ვნერვიულობ და ვცდილობ, გამოვიგონო გზები, როგორ შეიძლება, დავაღწიო თავი საცობს, მაგრამ როცა ამ მდგომარეობას ვერსად გაექცევი, მაშინ კარგი მუსიკა მშველის, რომ ნერვებს არ ავყვე.
- როგორია საჭესთან გაბრაზებული სალომე?
- ხშირად კი ვბრაზდები, მაგრამ მანქანიდან წელამდე არ გადმოვდივარ და უშვერი სიტყვებით არ გამოვხატავ ამ ყველაფერს. რეაქცია მაქვს, რომელიც სახეზე აღმებეჭდება.
- რას ნიშნავს მანქანა შენთვის?
- ესაა მეორე სახლი და მეორე გარდერობი. მანქანა ჩემთვის რამე კი არა, ვინმეა, რომელიც აუცილებელია, ყოველთვის ჩემთან ერთად იყოს.
- მანქანას აქსესუარებით თუ ანებივრებ?
- ჩემი პირველი მანქანა ჭიამაიებით მყავდა მორთული, ისეთი იყო, უხდებოდა გაპრანჭვა, ეს მანქანა კი თვითონ იმდენად დახვეწილი და ელეგანტურია, უფრო სისადავე უხდება, მხოლოდ სურნელით შემოვიფარგლები და ჩემი უამრავი ტანსაცმლითა თუ ფეხსაცმლით, რომლებსაც ყოველდღიურად''დავარიხინებ''.
- სალომე, ავტოსაგზაო შემთხვევა გქონია?
- მადლობა ღმერთს, სერიოზულ ავტოსაგზაო შემთხვევაში არასდროს მოვხვედრილვარ, ჩემი მანქანისთვის''გაუსვამთ''. იყო მეორე შემთხვევაც, როცა მანქანიდან გადმოსული ვიყავი, კარი მქონდა ღია და იქვე ვიდექი, ძალიან სწრაფად ჩაგვიქროლა''ფიატმა'', კი მოვასწარი მანქანაში შეხტომა და არ დამარტყა, მაგრამ კარს დაეჯახა, არ მოტეხა, თუმცა სერიოზულად დააზიანა, ეს იყო მიზანმიმართული ტერაქტი, რომელსაც მე და ჩემი დაქალი გადავურჩით (იცინის).A ამის შემდეგ, თუკი ვინმე სწრაფად მიდის, მაშინვე იმას ვამბობ,''ფიატი'' მოდის-მეთქი, სამეგობროში ეს უკვე ტერმინად დავამკვიდრეთ.
წყარო: reitingi.ge
