ისლანდიაში ახალშობილს გვარის მაგივრად მამის სახელს არქმევენ
1 463 ნახვა
ისლანდიაში 290570 მცხოვრებია - ვიკინგების შთამომავლები, რომლებიც კუნძულზე დაახლოებით 1100 წლის წინ დასახლდნენ. ქვეყნის მცხოვრებთა ტრადიციების უმეტესობაც სწორედ ამ მეომარი ხალხის - ვიკინგების ტრადიციების გაგრძელებაა.
პირველ რიგში, რაც გაგაოცებთ კუნძულზე აღმოჩენილს, არის ის, რომ ვერ ნახავთ ორ ერთნაირად ჩაცმულ ადამიანს - გარშემო იმდენად ნაცრისფერია ყველაფერი, გამუდმებული სიცივის გამო, რომ ხალხიც ფერადდება სამოსით და სახლებიც სულ ფერად-ფერადია.
ისლანდიელების ჩვევებსა და ტრადიციებშია ბევრი კითხვა, თუმცა განათლებაზე სულაც არ არიან გადარეულები, გემოვნების მხრივ საკმაოდ თავისუფლები გახლავან და როგორც სურთ, ისე ცხოვრობენ.
ისლანდიელები ამაყობენ, რომ სკანდინავიელ ხალხთა შორის მხოლოდ მათ შეინარჩუნეს ვიკინგების ჩვეულება, ახალშობილს გვარის ნაცვლად მამის სახელი მისცენ. შედეგად, ოთხკაციან ოჯახში მამას, დედას, ქალიშვილსა და ვაჟს სხვადასხვა გვარი ექნება.
თუ პეტური ბიორნის ვაჟი ქორწინდება გუდრუნზე, რომელიც ვილიაჰიალმის ქალიშვილია, მათ უჩნდებათ ორი შვილი - მარტა და ეინარი, მაშინ მარტა იქნება პეტურსდოტირი, ეინარი პეტურსონი, მამის სახელის მიხედვით, თავად პეტური კი არის ბიორნსონი, გუდრუნი კი ვილიაჰიალმსდოტირი.
ამ ე.წ. პატრონიმების გამოყენება გვარებად ისლანდიის სატელეფონო წიგნაკში ძალიან დიდ არეულობას იწვევს უცხოელის თვალში. თუმცა საქმის გასაიოლებლად იქ არის ნომრები როგორც გვარების, ისე სახელების მიხედვით. და კიდევ - რაკი სახელებიც მაინც შეზღუდული რაოდენობის აქვთ, აბონენტები ერთნაირი სახელებითა და გვარებით არც ისე ცოტაა.
ისლანდიელების საყვარელი საქმიანობაა ქსოვა. მას საზოგადოებრივ ცნობიერებაში არანაკლები ადგილი უკავია, ვიდრე პოლიტიკისა თუ ამინდის განხილვას, განსაკუთრებით ისლანდიის სოფლებსა და რაიონებში, თანაც, ქსოვენ ქალებიც და კაცებიც. ქსოვის ტექნიკა უმაღლეს დონეზეა აყვანილი და ნამდვილ შედევრებს ქმნიან.
ქალაქელები შედარებით ერიდებიან ამ საქმიანობას, განსაკუთრებით საზოგადოებრივ ადგილებში, ახალგაზრდა ხელოვანმა ისლანდიელებმა კი საქსოვი ჩხირები ფუნჯითა და ფანქრით შეცვალეს.
ზოგადად, ქვეყანა კონსერვატიულია, მათი ცხოვრების წესიც ასეთია და დამოკიდებულებებიც. ამას ხელს უწყობს, პირველ რიგში, მათი გეოგრაფიული მდებარეობა - მეტისმეტად მკაცრი კლიმატია, არ არის მდიდარი ფლორა და ფაუნა, ხშირია კატაკლიზმები (თოვლიანი ქარიშხლები, ვულკანების ამოფრქვევები), თანაც, მატერიკული ევროპიდანაც განცალკევებით არიან და მაინც ბევრწილად განსხვავდებიან.
ისლანდიელებს უყვართ ოჯახებით მოგზაურობა - თითქმის ყველა ოჯახს აქვს დიდი ჯიპი სამოგზაუროდ. ოღონდ ძირითადად, ქვეყნის შიგნით მოგზაურობენ. ძალიან უყვართ კულტურული ღონისძიებები, თეატრი, კინო, მუზეუმები, გალერეები და ამგვარი დაწესებულებები კუნძულზე საკმაოდ მრავლადაა.
ძალიან სტუმართმოყვარენი არიან, არ უყვართ მარტოობა. ქსოვის გარდა, გიჟდებიან ცხენოსნობაზე.
წყარო: reitingi.ge
პირველ რიგში, რაც გაგაოცებთ კუნძულზე აღმოჩენილს, არის ის, რომ ვერ ნახავთ ორ ერთნაირად ჩაცმულ ადამიანს - გარშემო იმდენად ნაცრისფერია ყველაფერი, გამუდმებული სიცივის გამო, რომ ხალხიც ფერადდება სამოსით და სახლებიც სულ ფერად-ფერადია.
ისლანდიელების ჩვევებსა და ტრადიციებშია ბევრი კითხვა, თუმცა განათლებაზე სულაც არ არიან გადარეულები, გემოვნების მხრივ საკმაოდ თავისუფლები გახლავან და როგორც სურთ, ისე ცხოვრობენ.
ისლანდიელები ამაყობენ, რომ სკანდინავიელ ხალხთა შორის მხოლოდ მათ შეინარჩუნეს ვიკინგების ჩვეულება, ახალშობილს გვარის ნაცვლად მამის სახელი მისცენ. შედეგად, ოთხკაციან ოჯახში მამას, დედას, ქალიშვილსა და ვაჟს სხვადასხვა გვარი ექნება.
თუ პეტური ბიორნის ვაჟი ქორწინდება გუდრუნზე, რომელიც ვილიაჰიალმის ქალიშვილია, მათ უჩნდებათ ორი შვილი - მარტა და ეინარი, მაშინ მარტა იქნება პეტურსდოტირი, ეინარი პეტურსონი, მამის სახელის მიხედვით, თავად პეტური კი არის ბიორნსონი, გუდრუნი კი ვილიაჰიალმსდოტირი.
ამ ე.წ. პატრონიმების გამოყენება გვარებად ისლანდიის სატელეფონო წიგნაკში ძალიან დიდ არეულობას იწვევს უცხოელის თვალში. თუმცა საქმის გასაიოლებლად იქ არის ნომრები როგორც გვარების, ისე სახელების მიხედვით. და კიდევ - რაკი სახელებიც მაინც შეზღუდული რაოდენობის აქვთ, აბონენტები ერთნაირი სახელებითა და გვარებით არც ისე ცოტაა.
ისლანდიელების საყვარელი საქმიანობაა ქსოვა. მას საზოგადოებრივ ცნობიერებაში არანაკლები ადგილი უკავია, ვიდრე პოლიტიკისა თუ ამინდის განხილვას, განსაკუთრებით ისლანდიის სოფლებსა და რაიონებში, თანაც, ქსოვენ ქალებიც და კაცებიც. ქსოვის ტექნიკა უმაღლეს დონეზეა აყვანილი და ნამდვილ შედევრებს ქმნიან.
ქალაქელები შედარებით ერიდებიან ამ საქმიანობას, განსაკუთრებით საზოგადოებრივ ადგილებში, ახალგაზრდა ხელოვანმა ისლანდიელებმა კი საქსოვი ჩხირები ფუნჯითა და ფანქრით შეცვალეს.
ზოგადად, ქვეყანა კონსერვატიულია, მათი ცხოვრების წესიც ასეთია და დამოკიდებულებებიც. ამას ხელს უწყობს, პირველ რიგში, მათი გეოგრაფიული მდებარეობა - მეტისმეტად მკაცრი კლიმატია, არ არის მდიდარი ფლორა და ფაუნა, ხშირია კატაკლიზმები (თოვლიანი ქარიშხლები, ვულკანების ამოფრქვევები), თანაც, მატერიკული ევროპიდანაც განცალკევებით არიან და მაინც ბევრწილად განსხვავდებიან.
ისლანდიელებს უყვართ ოჯახებით მოგზაურობა - თითქმის ყველა ოჯახს აქვს დიდი ჯიპი სამოგზაუროდ. ოღონდ ძირითადად, ქვეყნის შიგნით მოგზაურობენ. ძალიან უყვართ კულტურული ღონისძიებები, თეატრი, კინო, მუზეუმები, გალერეები და ამგვარი დაწესებულებები კუნძულზე საკმაოდ მრავლადაა.
ძალიან სტუმართმოყვარენი არიან, არ უყვართ მარტოობა. ქსოვის გარდა, გიჟდებიან ცხენოსნობაზე.
წყარო: reitingi.ge
