"დღემდე არ სჯერათ ჩემი და რატის მეგობრობის"

მომღერალმა მაკა ზამბახიძემ ზაფხული იდეალურად გაატარა. ოჯახის წევრებთან და მეგობრებთან ერთად დაისვენა და თავის მეწყვილესთან, რატი დურგლიშვილთან ერთად "იურმალაში" კარგადაც გაერთო. თავის გარშემო ატეხილ ჭორებს კარგა ხანია მიეჩვია. ყველაზე ხშირად კი მას ქმარს, ვახო ჭუმბურიძეს აშორებენ. რატისა და მაკაზეც ბევრს ჭორაობენ, მაკა კი ხალხის მითქმამოთქმას ყურადღებას არ აქცევს და ქმართან და შვილთან ერთად ბედნიერად ცხოვრობს.
– მაკა, ზაფხული როგორ გაატარეთ, სად დაისვენეთ?
– მრავალფეროვანი დასვენება გამომივიდა. 10 დღით მეგობრის აგარაკზე, ცხვარიჭამიაში წავედი. გავიხსენე სადილების კეთება, საოჯახო საქმეები. ცხვარიჭამია ფანტასტიკური ადგილია. საღამოობით ისე ციოდა, რომ ქურთუკები გვეცვა. მერე 5 დღით მე და რატი "იურმალაში" ჩვენი ვარსკვლავის სანახავად წავედით. მოგეხსენებათ, დუეტ "ჯორჯიას" ვარსკვლავი ერთი წლის წინ გაიხსნა. მაშინ ჩვენი წასვლა ვერ მოხერხდა. წელს კი ჩავედით და სამახსოვროდ ფოტოებიც გადავიღეთ. იმ სასწაულში დავბრუნდით, როცა "იურმალას" კონკურსში გავიმარჯვეთ. იქიდან კმაყოფილები ჩამოვედით. მერე ჩემს მეუღლესთან, დედასთან და შვილთან ერთად ზღვაზე დავისვენე. იქიდან რომ ჩამოვედით, ისევ ცხვარიჭამიაში წავედით. მოკლედ, წლევანდელი დასვენებით კმაყოფილი ვარ. შარშან კარგად ვერ დავისვენე, სულ მნიშვნელოვან ზარებს ველოდებოდი.
– თქვენს შემოქმედებაში რა სიახლეებია?
– რომ გითხრათ, შემოქმედებაში აღმავლობის პერიოდია და რამე გრანდიოზულს ველოდებით–მეთქი, ასე არ არის. არც ისეთი ვითარებაა, რომ ამისი შემართება გვქონდეს. თუმცა არც მოდუნებულები ვართ. ჩვენს სოლო კონცერტებს ძირითადად რეგიონებში ითხოვენ. შარშან კახეთში გვქონდა ტურნე, მერე გორშიც გვქონდა კონცერტი. ახლაც მზად ვართ სოლო კონცერტისთვის. თუკი შემოგვთავაზებენ, დავთანხმდებით.
– ხართ დედა, შვილი, მეუღლე, წარმატებული ქალი. თქვენი ყურადღება ალბათ ხან ოჯახს აკლია, ხან – საქმეს...
– ვაკლივარ დედას და შვილს. ამ ზაფხულს სწორედ იმიტომ დავისვენე კარგად, რომ თითქმის მთელი დრო ჩემს შვილთან გავატარე. ოჯახური სიმყუდროვე მომენატრა. დედაჩემი ხომ სულ მირეკავს, მაკა, როდის მოხვალო. 5 წუთით რომ შევურბენ, მისთვის დღესასწაულია. რაც შეეხება ვახოს, მას ჩემი ნახვის დეფიციტი ნამდვილად არ აქვს. რეპეტიციაზე ვარ თუ სხვა საქმეზე, ყოველთვის ახერხებს, რომ შემომირბინოს და მნახოს. ყველაზე მეტ დროს მაინც რატისთან ვატარებ.
– თქვენ და რატი განუყოფელი ხართ...
– კი. მე რომ ავად ვხდები, ისიც ავად ხდება და როცა ისაა ცუდად, მეც ცუდად ვხდები. ამ ზაფხულს მე და რატიმ ერთად ვერ დავისვენეთ. მხოლოდ "იურმალაში" წავედით და ისეთი მაგარი დრო გავატარეთ, რომ მთელი ზაფხულის დასვენებას უდრიდა.
– ვახოც გახლდათ?
– არა, მხოლოდ მე და რატი ვიყავით.
– როცა საზღვარგარეთ მხოლოდ თქვენ და რატი მიდიხართ, ვახო პრეტენზიას არ გამოთქვამს?
– არა, პირიქით. ეს ჩემი საქმეა, მან სწორედ ამ საქმით გამიცნო და ვფიქრობ, რომ საკუთარ თავს ამის აკრძალვის უფლებას არასოდეს მისცემს. თანაც მე ვახოს ასეთს ვერ მივიღებდი. ჩემი საქმე ჩემი განუყოფელი ნაწილია, ამით ვცხოვრობ, ვსუნთქავ. გასტროლებიც ამ ყველაფრის შემადგენელი ნაწილია. შესაბამისად, ვახოს ამის გამო არანაირი პრეტენზია არ აქვს, პირიქით, უხარია, როცა მივდივარ. იქიდან ვახოსთვის საჩუქრები ყოველთვის ჩამომაქვს. ეს ცალკე ახარებს. ყოველთვის ინტერესდება იქაური ამბებით, როგორ ვიყავით, რა ხდებოდა. შეგნებული ადამიანი, დადებითი პიროვნებაა. მართლა გამიმართლა. თუ დიდი დრო გავიდა და სიმღერა ვერ ჩავწერეთ, გვეუბნება, გამოცოცხლდითო. მისგან ყოველთვის მაქვს ხელშეწყობა.
– ვახოსთვის რა ჩამოგაქვთ ხოლმე საჩუქრად?
– ძირითადად ტანსაცმელი. მისთვის შარვალი არასოდეს მიყიდია, რადგან ზუსტ ზომას ვერ ვურჩევ. ვყიდულობ მაისურებს, პერანგებს, ფეხსაცმელს...
– როცა თავად ვერ იცლის სამსახურის გამო, არც თქვენ გამოთქვამთ პრეტენზიას?
– არა, მას ხელს არასოდეს შევუშლი. ვახოს სულ გული სწყდება იმის გამო, რომ, როცა მეგობრებს შეკრება აქვთ და რამეს აღნიშნავენ, მე ვერ მივყვები. ვახოს მეგობრებთან კი არა, ხშირად ჩემს მეგობრებთან ერთად ყოფნასაც ვერ ვახერხებ. კი გითხარით, მე და ვახოს ერთად ყოფნის დეფიციტი არ გვაქვს–მეთქი, მაგრამ, როცა მასთან ერთად სადმე წასვლას ვერ ვახერხებ, პრეტენზიას გამოთქვამს. მეუბნება, არსად მომყვები, ჩემთვის ვერ იცლიო. როცა დრო მაქვს, უარს არასოდეს ვეუბნები, მაგრამ ძირითადად ჩემ გარეშე უწევს სიარული.
– რაზე შეიძლება ქმართან იკამათოთ?
– იდეალური ურთიერთობები არ არსებობს და თუ არსებობს, მცირე დროით გრძელდება. ჩვენ გვქონდა იდეალური ურთიერთობა შეყვარებულობის პერიოდში. მე და ვახოს თვეების განმავლობაში საერთოდ არ გვიჩხუბია, შეიძლება ერთი წელიც. ოჯახურ ცხოვრებას და წვრილმან პრობლემებს კი კამათი ყოველთვის მოსდევს. რაღაც ვახოს არ მოსწონს, რაღაც – მე. ყველაფრის მიუხედავად, ჩემი და ვახოს ურთიერთობით კმაყოფილი ვარ.
– რომელი უფრო დამთმობი ხართ?
– ვახო მშვიდი ადამიანია, გარშემომყოფებს პრობლემებს ნაკლებად უქმნის. მეც ვცდილობ, რომ დავთმო, მაგრამ ვახოს იქამდე არასოდეს მიჰყავს საქმე, რომ პანიკაში ჩავვარდე. როდესაც რაღაც არ დამითმია, მერე მიფიქრია, მოდი, მეც ვახოსავით მოვიქცევი–მეთქი. ვცდილობ, სიტუაცია დავაბალანსო. ვახო რომ ჯიჯღინა და ცუდი ხასიათის ყოფილიყო, შეიძლება არაფერი დამეთმო. არ ვარ ისეთი, რომელიც პრობლემების შემთხვევაში თავზე ხელს გადაუსვამს ვინმეს და ლმობიერებას გამოიჩენს.
– როცა გაბრაზებული ხართ, რითი გირიგებთ?
– ზოგჯერ უთქვამს, მოდი, სადმე ერთად მარტო წავიდეთ, მე გეპატიჟებიო. ხან კინოში მივდივართ, ხან – კაფეში.
– საძინებელში ვახოს სერთიფიკატი გიკიდიათ. მისთვის "წლის ოხუნჯის" სტატუსი მიუნიჭებიათ. სახლშიც ასეთი მხიარულია?
– სხვათა შორის, ბანკში ახალი დაწყებული ჰქონდა მუშაობა, ეს სტატუსი რომ მიანიჭეს. ვახო გაწონასწორებული, მშვიდი ადამიანია. ხმაურიანი და ოხუნჯი ტიპი არ არის, ამიტომ ძალიან გამიკვირდა, როცა მითხრა, წლის ოხუნჯად დამასახელესო. ვუთხარი, გამოტყდი, რას აკეთებ სამსახურში–მეთქი. ბევრი თანამშრომელი გოგო ჰყავს და, ეტყობა, მათთან რაღაცეებს ხუმრობს. გამიხარდა კიდეც, ეს სტატუსი რომ მიანიჭეს. ხანდახან ძალიან სერიოზულია, ამიტომ ეს სერთიფიკატი სპეციალურად ჩამოვკიდე, ხშირად რომ უყუროს. ერთხელ წლის მამაკაცი გახდა. აღარ მახსოვს, ის სერთიფიკატი სად შეინახა.
– მეორე შვილის გაჩენაზე არ ფიქრობთ?
– ჩემი შვილი, სალომე, დღესაც ამაზე ოცნებობს. სიმართლე გითხრათ, მეორე შვილი მეც ძალიან მინდა, მაგრამ ყველაფერი ღვთის ნებაა. როცა მომცემს შვილს, მაშინ აუცილებლად გავაჩენ.
– ეჭვიანი არ ხართ?
– ქმარი საბაბს თუ მომცემს, ისეთი ეჭვიანი გავხდები, ვერ წარმოიდგენთ! ისე, მე უფრო ეგოისტი ვარ, ვიდრე ეჭვიანი. ეს ალბათ იმან განაპირობა, რომ დედისერთა ვარ. პრობლემა არ მაქვს, როცა მეგობრებთან ერთად დასალევად მიდის, არც ყოველ 5 წუთში ერთხელ ვურეკავ და არ ვეკითხები, რას აკეთებ–მეთქი. მე რომ შეხვედრები მაქვს ან წვეულებაზე მივდივარ, მასაც ხომ უნდა თავის მეგობრებთან ერთად ყოფნა. მე თუ ვერ ვახერხებ, გავყვე, თვითონ მაინც წავიდეს.
– თქვენი ეგოიზმი რაში გამოიხატება?
– მინდა, რომ ვახოს ყველაზე მეტად მე ვუყვარდე. ჩემს მეგობრებთანაც ეგოისტი ვარ. ყველას ძალიან გვიყვარს ერთმანეთი, მაგრამ თუ მოხდა და ჩემმა დაქალმა ჯერ სხვას დაურეკა, ვსაყვედურობ, პირველად რატომ მე არ დამირეკე–მეთქი. რაც შეეხება რატის, ვერც კი წარმოიდგენთ მის მიმართ როგორი ეგოისტი ვარ, საშინელი!
– ასეთი ეგოიზმის გამო ალბათ რატის ყველა გოგოს უწუნებთ. ასეა?
– რატი ჯერ თვითონ იწუნებს და მერე მე ვუწუნებ. ვფიქრობ, რომ რატი არ გადადგამს ისეთ ნაბიჯს, რომ მისი არჩევანი დასაწუნი გამიხდეს. ძალიან ფრთხილია. მის ცხოვრებაში არის ფლირტი, მაგრამ ალბათ უნდა, ერთს დაარქვას შეყვარებული და სწორედ ის გახდეს მისი ცხოვრების თანამგზავრი. მჯერა, რომ კარგ არჩევანს გააკეთებს და მისი რჩეული დასაწუნი არ გამიხდება.

– სანამ ვახოს გაყვებოდით ცოლად, რატიც ასე ერეოდა თქვენს პირად ცხოვრებაში?
– აუცილებლად! ისიც ყველას მიწუნებდა. დიდი ურთიერთობები არც მქონია. უბრალოდ, თუ დაინახავდა, რომ ბიჭის მხრიდან ჩემ მიმართ სიმპათია იყო, მის გაკიცხვას იწყებდა, რომ მასზე არ მეფიქრა.
– თქვენი და რატის მეგობრობა მართლაც სამაგალითოა, თუმცა არიან ისეთებიც, ვისაც თქვენი მეგობრობის არ სჯერათ. ამაზე რა რეაქცია გაქვთ?
– ყურადღებას არ ვაქცევ. დღემდე არ სჯერათ ჩემი და რატის მეგობრობის, ვერ იჯერებენ, რომ ჩვენ შორის არაფერი ხდება. ბევრი ცდილობს, ეს ურთიერთობა დაარღვიოს, ბევრს შურს ჩვენი. ჩვენს ცხოვრებაში ბევრი სირთულე, პრობლემა ყოფილა, მაგრამ ერთმანეთი არასოდეს მიგვიტოვებია. მე და რატი გამტანები ვართ და ამით ძალიან ვამაყობ. სცენაზე რატის გარეშე გასვლა ვერ წარმომიდგენია. რაც შეგვიქმნია, ყველაფერს შვილივით ვუვლით. არ ვიცი, ჩვენს ცხოვრებაში რა და როგორ მოხდება, სანამდე იარსებს ჩვენი დუეტი, მაგრამ ჩემსა და რატის შორის მეგობრობა ყოველთვის იქნება.
– ვინ რას გერჩით, ვინ ცდილობს თქვენს დაშორებას?
– რა გითხრათ, მტერი ყველას ჰყავს...
– არის რამე, რასაც თქვენი ცხოვრების ტკივილი შეიძლება უწოდოთ?
– კი, არის, მაგრამ ამაზე არ მინდა საუბარი.
ქეთი დინოშვილი