''მოფერება ძალიან უყვარს, ეტყობა, რომ ქალია...''

კოკერსპანიელი, სახელად დეზი, დათო დარჩიას ოჯახში სამი წელია ცხოვრობს. მსახიობი ახლახან კვლავ გამოჩნდა სერიალში ''ჩემი ცოლის დაქალები'', სადაც მისი პერსონაჟი მირიან ბარათეონი საპრეზიდენტო არჩევნების მარათონში ჩაერთო. მალე საქართველოს კინოთეატრებში გამოდის ფილმი ''კრედიტის ლიმიტი'', რომელშიც დათომ საბანკო სისტემის წარმომადგენლის როლი მოირგო...

- სანამ საცხოვრებლად საბურთალოზე გადავიდოდით, საკუთარ სახლში ვცხოვრობდით და იქ მყავდა გერმანული ნაგაზი. მშვენიერი მცველი იყო. სამწუხაროდ, ყელში რაღაც გაეჩხირა და დაიხრჩო. ამ ამბავს არ შევსწრებივარ, იმ დროს სკოლაში თუ ცეკვაზე ვიყავი, მაგრამ შინ დაბრუნებულმა ეს რომ გავიგე, მაშინაც და მერეც მომხდარს ძალიან განვიცდიდი. ნაგაზის სიკვდილის შემდეგ ძაღლის აყვანას აღარ ვაპირებდი, მაგრამ მეორედაც შევიძინეთ. სუფთა ჯიშის ნაგაზი არ იყო, ამბობდნენ, მგელთან არის შეჯვარებულიო. ჩაკეტილობას ვერ შეეგუა და მალე სახლიდან გაიქცა.

სანამ მე და ჩემი მეუღლე დავქორწინდებოდით, ერთად რომ დავდიოდით, მასაც ჰყავდა ძაღლი. მის ძაღლს ვეფერებოდი ან ჩემი მეგობრებისას, მაგრამ არც მაშინ და არც მერე არ მინდოდა საკუთარი ძაღლის ყოლა. ბავშვები რომ წამოიზარდნენ, რამდენიმე წლის წინ ჩემს შვილს, ელენეს, ძაღლის ყოლის სურვილი გაუჩნდა და ახლა შინ გვყავს ჩემი დეზი, რომელსაც მოფერებით დეზდემონას ვეძახი (იღიმის). ძალიან პრანჭია ''გოგოა''. ეტყობა, ბავშვობაში ძაღლი რომ გარდამეცვალა, გონებაში მძაფრად მქონდა ჩარჩენილი. დეზდემონას რამე რომ მოუვიდეს, შეიძლება, გული გამისკდეს. ძალიან მივეჩვიე. კოკერსპანიელია, მაგრამ, სამწუხაროდ, სანადიროდ არ დამყავს. თავიდან კი ვცადე, მაგრამ ბავშვმა, მამა, არ გინდაო და მეც დავემორჩილე.

დეზი ''თოჯინაა'', რა თქმა უნდა, ბრჭყალებში. წყნარი და ''დამასედია''. საწოლზე ამოდის და ჩვენთან ერთად სძინავს. საოცარი ''ადამიანია''. ეს სიტყვა წამომცდა, მაგრამ მართლა ადამიანივითაა და რა ვქნა. ვერ ვხვდები, როგორ არ უნდა გიყვარდეს. როგორც ჩემს შვილებზე, ვაჟსა და ქალიშვილზე, ისე ვზრუნავ ძაღლზეც. ძაღლი ელენესია. ძირითადად მასთანაა, მაგრამ ასევე ვუვლით ბებიამისი, ანუ ჩემი სიდედრი და მე. ჩვენ დავასეირნებთ.

- ძაღლების ერთგულებაზე ბევრი იწერება, გადაღებულია დოკუმენტური და მხატვრული ფილმები...
- რა თქმა უნდა, ''შორიდან'', მგონი, ჯერ კიდევ ''ჩვენს წელთაღრიცხვამდე'' პერიოდიდან ვიცით, რომ ძაღლი ადამიანის მეგობარია. არ აქვს მნიშვნელობა, რა ჯიში იქნება, ეს საოცარი თვისება შეიძლება, ნებისმიერს ჰქონდეს, როგორც ეზოს ძაღლს, ''დვარნიაშკას'' რომ ეძახიან, ისე ჯიშიანს. რაც შეეხება დეზის, მის ამ თვისებაზე განსაკუთრებულს ვერაფერს ვიტყვი. მის ერთგულებაზე რა მოგახსენოთ, მაგრამ ძალიან საყვარელი კია. უსაზღვროდ თბილია, სულ თვალებში გიყურებს, მოფერება ძალიან უყვარს, ეტყობა, რომ ქალია. ასე ვთქვათ, ცოტა განებივრებულიც კი გვყავს. შეიძლება, ცუდია, კავკასიური ნაგაზი ან რამე სხვა ''დიდი'' ჯიშის ძაღლი გაანებივრო, მაგრამ დეზი პატარაა, არც ნადირობს და ამაში პრობლემას ვერ ვხედავ.

ბოლო ხანს მოსუქდა და ამას ვერ ვაკონტროლებთ. ვეტერინართან რომ მიგვყავს, გვეუბნებიან, დიეტაზე დასვითო. დეზი არა მხოლოდ მსუქანია, სხვა კოკერსპანიელებთან შედარებით, ფიზიკურადაც დიდია. პლუს ახლა წონაში მოიმატა და მოკლედ, არის კარგად ჩაპუტკუნებული (იღიმის). მიმაჩნია, რომ ლამაზია და უხდება, გაწრიპული ძაღლები არ მიყვარს (იღიმის). ცოტა მშიშარაცაა, ზოგიერთ ჩემს მეგობარს მიჩვეულია, მაგრამ თუ ვინმე სტუმარი მოდის, ან ბიჭის მეგობრები ამოვლენ, თავის კუთხეში შეძვრება და სანამ არ წავლენ, არ გამოდის. ხმამაღლა თუ დავილაპარაკე, ანდა იგრძნობს, რომ რაღაცაზე დავიძაბე, ცდილობს, არ მომშორდეს და ყურადღება მასზე გადავიტანო. ასეთ დროს ყოველთვის ჩემთან ვიხმობ და ვეფერები: მამშვიდებს და თავსაც იმშვიდებს. შეიძლება, სხვამ მისცეს შენიშვნა, მაგრამ ''გაუტაროს'', თუმცა ჩემს მითითებებს ყოველთვის ასრულებს. როგორც ჩანს, ვუყვარვარ და ჩემთან მამაშვილური დამოკიდებულება აქვს (იღიმის).

- არის ცხოველი, რომლისაც ან გეშინიათ, ან გეზიზღებათ?
- რომელ აფრიკაში ჩვენ ვცხოვრობთ, რომ რამე ცხოველს ვხვდებოდე?! ერთადერთი ვირთხა არ მესიმპათიურება, არც დიდი და არც პატარა. ანდა, რა ასატანია?! ძალიან ბინძური არსებაა, თორემ მისი არც მეშინია. ისე, არც გველის მეშინია და არც სხვა ქვეწარმავლის.

- თქვენ გარშემო მყოფებს, მეგობრებს უყვართ ძაღლები?
- დიახ, როგორ არა. ბევრ ჩემს მეგობარს ჰყავს სხვადასხვა ჯიშის ძაღლი. ახლა მხოლოდ თემიკო ჭიჭინაძე მახსენდება, რომელსაც ორი ძაღლი ჰყავს. ზოგიერთი ძაღლის ყოლისგან თავს იმიტომ იკავებს, რომ ბავშვებს მოარიდონ, მაგრამ ვფიქრობ, ამ მხრივ არანაირი პრობლემა არ არსებობს, როცა სისუფთავეს დაიცავ და ძაღლი მოვლილი გეყოლება. პირიქით, პატარები ერთობიან და მზრუნველობას სწავლობენ. თუ ადამიანს ძაღლის ყოლის სურვილი აქვს, ამის გამო თავი არ უნდა შეიკავოს. უცხოეთში გაცილებით მეტ ოჯახში ჰყავთ ძაღლი და ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ არ უყვართ თავიანთი შვილები?! ძაღლი მინიმუმ ორჯერ უნდა გაიყვანო გარეთ, ან შენ უნდა გქონდეს დრო საამისოდ, ან ოჯახში ვინმე გყავდეს ისეთი, ვინც მას გაასეირნებს და მოუვლის. მესმის მათი, ვისაც ძაღლის ყოლის სურვილი აქვს, მაგრამ დროის დეფიციტის გამო ამას ვერ ახერხებს, მაგრამ ბავშვის გამო შინ ძაღლი რატომ არ უნდა მიიყვანო? ბებიაჩემმა და ბაბუაჩემმა ხუთი შვილი გაზარდეს, მაგრამ კატაც ჰყავდათ სახლში და ძაღლიც.

- თქვენ თუ გქონიათ კატის ყოლის სურვილი?
- რომ მყავდეს, არავითარი პრობლემა არ იქნება, უბრალოდ, ძაღლს როგორ შეეწყობა, არ ვიცი. მომავალში შეიძლება მოვიყვანო, არ გამოვრიცხავ. ჩემს ძმაკაცს, გარდაცვლილია საწყალი, დათო იაშვილს ჰყავდა საოცარი კატა. მთლიანად რუხი იყო და მწვანე თვალები ჰქონდა. საერთოდ არ კნაოდა, უცნაურად გამოსცემდა რაღაც ხმებს. საერთოდ, ლომი, ვეფხვი, იაგუარი კატისებრთა ოჯახის წარმომადგენლები არიან, ულამაზესი ცხოველები. მათი ''დედა'' კატაა და როგორ არ უნდა გიყვარდეს ეს დაპატარავებული ლომები (იცინის)?!