ნინო ანანიაშვილის პარტნიორი თეთრი გედი - ''ხელი მომხვია და ძალიან თბილად ჩამეხუტა''...
1 564 ნახვა
რამდენიმე დღის წინ საბალეტო დასის 23 წლის სოლისტის დებიუტი შედგა ადოლფ ადანის ''ჟიზელში'', რომელშიც მთავარ პარტიებს ეკატერინე სურმავა და იონენ ტაკანო ასრულებენ. კლასიკად ქცეული ბალეტი გრიბოედოვის თეატრის სცენაზე წარმოადგინეს, ვინაიდან თბილისის ოპერის შენობის რემონტი ჯერ არ დასრულებულა და მისი საზეიმო გახსნა წლეულს შემოდგომაზე იგეგმება.
მანამდე კი ეკატერინემ და ფილიპ ფედულოვმა მონაწილეობა მიიღეს ქალაქ ბარიში გამარ-თულ საერთაშორისო საბალეტო კონკურსზე. მოცეკვავეები პირველი ადგილის მფლობელები გახდნენ: ორი პირველი პრემია კლასიკური ცეკვისა და თანამედროვე ქორეოგრაფიული დუეტის კატეგორიაში დაიმსახურეს...
- ეკა, წლებია, ოპერა რემონტდება...
- ძალიან რთულ ხუთი წელიწადს გავდივართ, ვინაიდან ჩვენი ''სახლი'', ოპერის თეატრი რემონტდება. სამწუხაროდ, დღემდე ვერ მოხერხდა რემონტის დასრულება, მაგრამ, საბედნიეროდ, შემდეგი სეზონიდან გვპირდებიან შენობის გახსნას და დიდი მოლოდინით ველით ამ დღეს. 10 ოქტომბერს ოპერა ''აბესალომ და ეთერს'' წარმოადგენს, ხოლო ჩვენ - ''გორდას'' და ამ ეტაპზე მის მომზადებაზე ვართ გადართული. ქალბატონ ნინო ანანიაშვილს ჰყავს არაჩვეულებრივი მეგობარი დავით დოიაშვილის სახით, რომელმაც, ფაქტობრივად, შეგვიფარა და მთელი საბალეტო დასი მუსიკისა და დრამის თეატრში ვმუშაობდით. ვინაიდან იქაური სცენა არ იძლევა სპექტაკლების წარმოდგენის საშუალებას, წარმოდგენებს რუსთაველის, გრიბოედოვისა და სხვა თეატრების სცენაზე ვმართავდით.
- ახლახან იცეკვეთ ჟიზელის პარტია ამავე სახელწოდების ბალეტში...
- ძალიან მიჭირს იმ ემოციის სიტყვებით გამოხატვა, როცა ქალბატონმა ნინომ მითხრა, რომ ''ჟიზელის'' პარტია უნდა მომემზადებინა. საერთოდ, ძნელია რომელიმე ბალეტი გამოვყო, მაგრამ ''ჟიზელისადმი'' ბავშვობიდანვე განსაკუთრებული დამოკიდებულება მქონდა. არაჩვეულებრივი მუსიკა და ქორეოგრაფიაა და ამ სინთეზის შედეგად იქმნება ძა ლიან დიდი და საინტერესო ისტორია. ორი აქტია და თითეულში განსხვავებული ადამიანი ხარ. ბედნიერი ვარ, რომ მერგო პატივი, ამ ბალეტში მეცეკვა. იაპონელი იონენ ტაკანო მოწვეული სტუმარი და ამჟამად ჩვენი დასის სოლისტია. ორივესთვის პირველი შესრულება იყო და ამიტომ ძალიან ვღელავდით. პარტიას ჩემს პედაგოგ ირა ჯანდიერთან ვამზადებდი და ბოლო პერიოდში ძალიან აქტიურად ჩაერთო ქალბატონი ნინო. დარბაზში რეპეტიციისას დრო ისე გარბოდა, დაღამებას ვერ ვგრძნობდით (იღიმის). მინდა აღვნიშნო, რომ ''ჟიზელი'' სხვადასხვა მიზეზის გამო ბოლო ორი სეზონის განმავლობაში ჩვენს სცენაზე არ დადგმულა. მაყურებელი მონატრებული იყო და მისი დაბრუნება ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენთვისაც და მაყურებლებისთვისაც. ყველაფერმა წარმატებით ჩაიარა და პრემიერის შემდეგ მთელი ღამე ემოციების ქვეშ მყოფმა, სიზმარში რამდენჯერ ვიცეკვე, ვერ გეტყვით (იღიმის).
- რამდენი ხანია საბალეტო დასის წევრი ხართ და როდის დაიწყეთ ცეკვა?
- და-ძმა მყავს, აქტიური ბავშვები ვიყავით, ალბათ, როგორც ყველა. ჩემებმა გადაწყვიტეს, სამივე ქართული ცეკვის შესასწავლად შევეყვანეთ. ჩვენმა პედაგოგმა, ბატონმა გელა წერეთელმა დედაჩემს ურჩია, ბალეტზე გადავეყვანე და სწორედ მისი რჩევით მოვხვდი ამ სფეროში. მეექვსე წელია, საბალეტო დასის წევრი ვარ.
- თუ გახსოვთ, ქალბატონ ნინოს პირველად როდის შეხვდით?
- ვახტანგ ჭაბუკიანის სახელობის საბალეტო სასწავლებელში რომ ვსწავლობდი, ხშირად ჩამოდიოდნენ გასტროლიორები. ქალბატონი ნინო ხშირად გვსტუმრობდა და ეს ჩვენთვის, პატარებისთვის ძალიან დიდი დღესასწაული იყო. სპექტაკლების შემდეგ კულისებში შევდიოდით. ერთხელაც ქალბატონი ნინო ''დონ კიხოტს'' ცეკვავდა. სპექტაკლის შემდეგ ბავშვები კულისებში შევიპარეთ, ავტოგრაფს და ერთობლივი ფოტოს გადაღებას ვთხოვდით. რა თქმა უნდა, დაგვთანხმდა. მის გვერდით ფოტოს გადასაღებად რომ აღმოვჩნდი, ხელი მომხვია და ძალიან თბილად ჩამეხუტა. ეს მაშინ ჩემთვის იმხელა ბედნიერება იყო, ვერ აგიწერთ. მაშინ 13 წლის ვიქნებოდი. სახლში რომ დავბრუნდი, იმდენად ემოციურად აღვიქვი ამ ლეგენდარულ მოცეკვავესთან შეხვედრა, რომ 38 სიცხე მომცა (იღიმის).
ამ წლების განმავლობაში, რაც დასში ვარ, 2012 წელს, ჩემს ცხოვრებაში ძალიან დიდი რამ მოხდა. ზაფხულში იაპონიაში გასტროლი იგეგმებოდა, როცა მითხრეს, რომ ''გედის ტბაში'' უნდა მეცეკვა. მოგეხსენებათ, ბალეტში მთავარი ორი - თეთრი და შავი გედის პარტიაა. თეთრი ოდეტა უნდა მეცეკვა მე და შავი ოდილიას პარტია ქალბატონ ნინოს. 15 წუთი გაშეშებული ვიდექი, იმდენად გამიჭირდა ნათქვამის გააზრება და შემდეგ უკვე ამ ყველაფრის წარმოდგენა.
- მარიამ ალექსიძესთან ხშირად მუშაობთ...
- მას შემდეგ, რაც თეატრში მოვედი, მარიამთან აქტიურად ვმუშაობ. დაიწყო სპექტაკლებით: ''აჭარპანი'', ''ალვა'', ''ჰარირა...'' უნიჭიერესი ადამიანია, საინტერესო და არაჩვეულებრივი პიროვნება. რეპეტიციების შემდეგ მარიამთან მივდივართ ხოლმე. რაც უნდა დაღლილები ვიყოთ, მისი აურა იმდენად დადებითი და დამამშვიდებელია, ყოველთვის დიდი სიხარულით ვატარებ დროს ამ შემოქმედებითი ადამიანის გვერდით.
- იტალიის წარმატებაზეც გვიამბეთ.
- ქალბატონი ნინოს ინიციატივითა და კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით, ქალაქ ბარიში საერთაშორისო საბალეტო კონკურსზე მივიღეთ მონაწილეობა მე და ჩემმა პარტნიორმა ფილიპ ფედულოვმა. კლასიკური ცეკვისა და თანამედროვე ქორეოგრაფიული დუეტის კატეგორიაში ორი ოქროს მედალი ავიღეთ. საკმაოდ მაღალი დონის კონკურსი იყო და კომპეტენტური ჟიური გვაფასებდა. აქამდე არასდროს მიმიღია მონაწილეობა კონკურსში და ჩემთვის მართლა მოულოდნელი იყო.
- ეკა, ბალეტი მოცეკვავეს ერთ ზედმეტ კილოგრამს არ აპატიებს...
- მადლობა ღმერთს, წონის პრობლემა არასდროს მქონია, პირიქით, სულ მინდა, 1-2 კილო მოვიმატო. ჩვენ იმდენს ვმუშაობთ, კალორიებს ვხარჯავთ, რომ რთულია, ამგვარი აქტიური მუშაობის პროცესში მოიმატო. ვცდილობ, საღამოს გვიან არ ვჭამო, თუმცა ასეთი რამ იშვიათად ხდება, რადგან ვგიჟდები ღამით ჭამაზე. საერთოდ, ჩვენი სიგამხდრე ბევრს უკვირს და ამბობენ, ალბათ, საერთოდ არაფერს ჭამთო, მაგრამ, ნურას უკაცრავად, იმდენს ვჭამთ, გაოცდებით. სადაც ვსხდებით, მალევე ''გადაპარსულია'' ხოლმე სუფრა (იღიმის).
- ისე, თუ გაქვთ დიეტა, რომლითაც წონაში მომატებული ბალერინები სასურველ ფორმას იბრუნებენ?
- ვერიდებით ღამე ჭამას, ცომეულსა და ტკბილეულს. რაციონში აუცილებელია მოხარშული ხორცი და რძის პროდუქტები. ძალიან კარგია შავი შოკოლადი და აქტიურად მივირთმევთ. მუშაობის დროს შესვენებისას ხშირად არ გვაქვს გემრიელად, ქართულად ჭამის საშუალება და ასეთ შემთხვევაში ''წავიკიკნებით'' ხოლმე - ვჭამთ ხაჭოსა და იოგურტს. ერთი ლებანი ნიგოზიც კი საკმარისია, რომ ენერგიაზე მოგიყვანოს. დღის განმავლობაში ვცდილობთ მივიღოთ დიდი რაოდენობის სითხე - ვარჯიშამდე და მის შემდეგ. ვერ ვიტყვი, რომ ყოველდღე ერთი და იმავე რაოდენობით ვსვამ, მაგრამ არის შემთხვევები, რომ ერთ დალევაზე ორ ლიტრამდე წყალი დამილევია. წყალი აუცილებელია ყველა ადამიანის ორგანიზმისთვის და მით უმეტეს ჩვენთვის.
წყარო: reitingi.ge
მანამდე კი ეკატერინემ და ფილიპ ფედულოვმა მონაწილეობა მიიღეს ქალაქ ბარიში გამარ-თულ საერთაშორისო საბალეტო კონკურსზე. მოცეკვავეები პირველი ადგილის მფლობელები გახდნენ: ორი პირველი პრემია კლასიკური ცეკვისა და თანამედროვე ქორეოგრაფიული დუეტის კატეგორიაში დაიმსახურეს...
- ეკა, წლებია, ოპერა რემონტდება...
- ძალიან რთულ ხუთი წელიწადს გავდივართ, ვინაიდან ჩვენი ''სახლი'', ოპერის თეატრი რემონტდება. სამწუხაროდ, დღემდე ვერ მოხერხდა რემონტის დასრულება, მაგრამ, საბედნიეროდ, შემდეგი სეზონიდან გვპირდებიან შენობის გახსნას და დიდი მოლოდინით ველით ამ დღეს. 10 ოქტომბერს ოპერა ''აბესალომ და ეთერს'' წარმოადგენს, ხოლო ჩვენ - ''გორდას'' და ამ ეტაპზე მის მომზადებაზე ვართ გადართული. ქალბატონ ნინო ანანიაშვილს ჰყავს არაჩვეულებრივი მეგობარი დავით დოიაშვილის სახით, რომელმაც, ფაქტობრივად, შეგვიფარა და მთელი საბალეტო დასი მუსიკისა და დრამის თეატრში ვმუშაობდით. ვინაიდან იქაური სცენა არ იძლევა სპექტაკლების წარმოდგენის საშუალებას, წარმოდგენებს რუსთაველის, გრიბოედოვისა და სხვა თეატრების სცენაზე ვმართავდით.
- ახლახან იცეკვეთ ჟიზელის პარტია ამავე სახელწოდების ბალეტში...
- ძალიან მიჭირს იმ ემოციის სიტყვებით გამოხატვა, როცა ქალბატონმა ნინომ მითხრა, რომ ''ჟიზელის'' პარტია უნდა მომემზადებინა. საერთოდ, ძნელია რომელიმე ბალეტი გამოვყო, მაგრამ ''ჟიზელისადმი'' ბავშვობიდანვე განსაკუთრებული დამოკიდებულება მქონდა. არაჩვეულებრივი მუსიკა და ქორეოგრაფიაა და ამ სინთეზის შედეგად იქმნება ძა ლიან დიდი და საინტერესო ისტორია. ორი აქტია და თითეულში განსხვავებული ადამიანი ხარ. ბედნიერი ვარ, რომ მერგო პატივი, ამ ბალეტში მეცეკვა. იაპონელი იონენ ტაკანო მოწვეული სტუმარი და ამჟამად ჩვენი დასის სოლისტია. ორივესთვის პირველი შესრულება იყო და ამიტომ ძალიან ვღელავდით. პარტიას ჩემს პედაგოგ ირა ჯანდიერთან ვამზადებდი და ბოლო პერიოდში ძალიან აქტიურად ჩაერთო ქალბატონი ნინო. დარბაზში რეპეტიციისას დრო ისე გარბოდა, დაღამებას ვერ ვგრძნობდით (იღიმის). მინდა აღვნიშნო, რომ ''ჟიზელი'' სხვადასხვა მიზეზის გამო ბოლო ორი სეზონის განმავლობაში ჩვენს სცენაზე არ დადგმულა. მაყურებელი მონატრებული იყო და მისი დაბრუნება ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენთვისაც და მაყურებლებისთვისაც. ყველაფერმა წარმატებით ჩაიარა და პრემიერის შემდეგ მთელი ღამე ემოციების ქვეშ მყოფმა, სიზმარში რამდენჯერ ვიცეკვე, ვერ გეტყვით (იღიმის).
- რამდენი ხანია საბალეტო დასის წევრი ხართ და როდის დაიწყეთ ცეკვა?
- და-ძმა მყავს, აქტიური ბავშვები ვიყავით, ალბათ, როგორც ყველა. ჩემებმა გადაწყვიტეს, სამივე ქართული ცეკვის შესასწავლად შევეყვანეთ. ჩვენმა პედაგოგმა, ბატონმა გელა წერეთელმა დედაჩემს ურჩია, ბალეტზე გადავეყვანე და სწორედ მისი რჩევით მოვხვდი ამ სფეროში. მეექვსე წელია, საბალეტო დასის წევრი ვარ.
- თუ გახსოვთ, ქალბატონ ნინოს პირველად როდის შეხვდით?
- ვახტანგ ჭაბუკიანის სახელობის საბალეტო სასწავლებელში რომ ვსწავლობდი, ხშირად ჩამოდიოდნენ გასტროლიორები. ქალბატონი ნინო ხშირად გვსტუმრობდა და ეს ჩვენთვის, პატარებისთვის ძალიან დიდი დღესასწაული იყო. სპექტაკლების შემდეგ კულისებში შევდიოდით. ერთხელაც ქალბატონი ნინო ''დონ კიხოტს'' ცეკვავდა. სპექტაკლის შემდეგ ბავშვები კულისებში შევიპარეთ, ავტოგრაფს და ერთობლივი ფოტოს გადაღებას ვთხოვდით. რა თქმა უნდა, დაგვთანხმდა. მის გვერდით ფოტოს გადასაღებად რომ აღმოვჩნდი, ხელი მომხვია და ძალიან თბილად ჩამეხუტა. ეს მაშინ ჩემთვის იმხელა ბედნიერება იყო, ვერ აგიწერთ. მაშინ 13 წლის ვიქნებოდი. სახლში რომ დავბრუნდი, იმდენად ემოციურად აღვიქვი ამ ლეგენდარულ მოცეკვავესთან შეხვედრა, რომ 38 სიცხე მომცა (იღიმის).
ამ წლების განმავლობაში, რაც დასში ვარ, 2012 წელს, ჩემს ცხოვრებაში ძალიან დიდი რამ მოხდა. ზაფხულში იაპონიაში გასტროლი იგეგმებოდა, როცა მითხრეს, რომ ''გედის ტბაში'' უნდა მეცეკვა. მოგეხსენებათ, ბალეტში მთავარი ორი - თეთრი და შავი გედის პარტიაა. თეთრი ოდეტა უნდა მეცეკვა მე და შავი ოდილიას პარტია ქალბატონ ნინოს. 15 წუთი გაშეშებული ვიდექი, იმდენად გამიჭირდა ნათქვამის გააზრება და შემდეგ უკვე ამ ყველაფრის წარმოდგენა.
- მარიამ ალექსიძესთან ხშირად მუშაობთ...
- მას შემდეგ, რაც თეატრში მოვედი, მარიამთან აქტიურად ვმუშაობ. დაიწყო სპექტაკლებით: ''აჭარპანი'', ''ალვა'', ''ჰარირა...'' უნიჭიერესი ადამიანია, საინტერესო და არაჩვეულებრივი პიროვნება. რეპეტიციების შემდეგ მარიამთან მივდივართ ხოლმე. რაც უნდა დაღლილები ვიყოთ, მისი აურა იმდენად დადებითი და დამამშვიდებელია, ყოველთვის დიდი სიხარულით ვატარებ დროს ამ შემოქმედებითი ადამიანის გვერდით.
- იტალიის წარმატებაზეც გვიამბეთ.
- ქალბატონი ნინოს ინიციატივითა და კულტურის სამინისტროს მხარდაჭერით, ქალაქ ბარიში საერთაშორისო საბალეტო კონკურსზე მივიღეთ მონაწილეობა მე და ჩემმა პარტნიორმა ფილიპ ფედულოვმა. კლასიკური ცეკვისა და თანამედროვე ქორეოგრაფიული დუეტის კატეგორიაში ორი ოქროს მედალი ავიღეთ. საკმაოდ მაღალი დონის კონკურსი იყო და კომპეტენტური ჟიური გვაფასებდა. აქამდე არასდროს მიმიღია მონაწილეობა კონკურსში და ჩემთვის მართლა მოულოდნელი იყო.
- ეკა, ბალეტი მოცეკვავეს ერთ ზედმეტ კილოგრამს არ აპატიებს...
- მადლობა ღმერთს, წონის პრობლემა არასდროს მქონია, პირიქით, სულ მინდა, 1-2 კილო მოვიმატო. ჩვენ იმდენს ვმუშაობთ, კალორიებს ვხარჯავთ, რომ რთულია, ამგვარი აქტიური მუშაობის პროცესში მოიმატო. ვცდილობ, საღამოს გვიან არ ვჭამო, თუმცა ასეთი რამ იშვიათად ხდება, რადგან ვგიჟდები ღამით ჭამაზე. საერთოდ, ჩვენი სიგამხდრე ბევრს უკვირს და ამბობენ, ალბათ, საერთოდ არაფერს ჭამთო, მაგრამ, ნურას უკაცრავად, იმდენს ვჭამთ, გაოცდებით. სადაც ვსხდებით, მალევე ''გადაპარსულია'' ხოლმე სუფრა (იღიმის).
- ისე, თუ გაქვთ დიეტა, რომლითაც წონაში მომატებული ბალერინები სასურველ ფორმას იბრუნებენ?
- ვერიდებით ღამე ჭამას, ცომეულსა და ტკბილეულს. რაციონში აუცილებელია მოხარშული ხორცი და რძის პროდუქტები. ძალიან კარგია შავი შოკოლადი და აქტიურად მივირთმევთ. მუშაობის დროს შესვენებისას ხშირად არ გვაქვს გემრიელად, ქართულად ჭამის საშუალება და ასეთ შემთხვევაში ''წავიკიკნებით'' ხოლმე - ვჭამთ ხაჭოსა და იოგურტს. ერთი ლებანი ნიგოზიც კი საკმარისია, რომ ენერგიაზე მოგიყვანოს. დღის განმავლობაში ვცდილობთ მივიღოთ დიდი რაოდენობის სითხე - ვარჯიშამდე და მის შემდეგ. ვერ ვიტყვი, რომ ყოველდღე ერთი და იმავე რაოდენობით ვსვამ, მაგრამ არის შემთხვევები, რომ ერთ დალევაზე ორ ლიტრამდე წყალი დამილევია. წყალი აუცილებელია ყველა ადამიანის ორგანიზმისთვის და მით უმეტეს ჩვენთვის.
წყარო: reitingi.ge
