თაკო ჩარკვიანის ხელის მოწერაზე ''გიტარის თავში ჩარტყმით'' მოილხინეს
1 456 ნახვა
თაკო ჩარკვიანმა ინტერვიუს დასაწყისშივე აღნიშნა, რომ პირად ცხოვრებაზე საუბარი არ უყვარს, თუმცა ღიმილით გაიხსენა მეუღლესთან ერთად გატარებული წლები, შეყვარებულობის პერიოდი და მოგზაურობები. აღმოჩნდა, რომ წყვილის სიყვარულს დრომ ვერაფერი დააკლო, პირიქით, გააძლიერა.
- ქართველი ქალის კვალობაზე ცოტა გვიან დაოჯახდით...
- 27 წლის ასაკში გათხოვება წინასწარ არ დამიგეგმავს. პირველ რიგში, სწავლას მივხედე. საერთოდ, სიყვარული მოულოდნელად მოდის, შენზე არ არის დამოკიდებული, ვინ და როდის შეგიყვარდება. ბედისწერის მჯერა. მე და ჯონის ერთად ყოფნა გვეწერა. ჩვენი სიყვარული წლების მატებასთან ერთად გაძლიერდა, საერთოდ არაფერი მოჰკლებია. პირიქით, მყარი მეგობრობა დაემატა, რაც გრძნობებს აღრმავებს.
- შეგიძლიათ, შეყვარებულობის პერიოდი გაიხსენოთ?
- მე და ჯონის ერთი წელი ერთმანეთის კარგად გაცნობის საშუალება მოგვეცა. იმის მიუხედავად, რომ საკმაოდ კონსერვატიული თაობის წარმომადგენლები ვართ, კაფეში, თეატრსა და კინოში დავდიოდით. 27 წლის ქალი აღარავის ეკითხება, შეუძლია თუ არა ფინჯანი ყავის დალევა ვინმესთან ერთად. ქართული ტრადიციებით აღმზარდეს, თუმცა ჩემთვის თავისუფლების ცნება ძალიან მნიშვნელოვანია. მამაჩემმა მასწავლა, რა არის თავისუფლება... ჯონი ჩემთან ოჯახშიც მოდიოდა, როცა მეგობრები ვიკრიბებოდით. ჩვენი სუფრა ყოველთვის სიმღერითა და ლექსით მთავრდებოდა.
- მშობლებმა არჩევანი მოგიწონეს?
- ჩემი მეუღლე ძალიან კომუნიკაბელური, ლაღი და სანდო კაცია. უამრავი ღირსებითაა შემკული. ეს პირველივე შეხვედრისას შევნიშნე. დედაჩემს ჯონი ძალიან მოეწონა და ადვილად დაუმეგობრდა. დღესაც, თუ რამე გაუჭირდება, პირველ რიგში, მას ურეკავს, მე ვეკითხები, ჩემი ნომერი არ იცი-მეთქი? იმ პერიოდში მამა უმეტესწილად გასული იყო, ახლა უკვე ერთად დაძვრებიან ლუდის დასალევად (იცინის). ბუნებრივი და ორგანული ურთიერთობები გვაქვს, არც ერთი არ ვთამაშობთ.
- მეუღლე განებივრებთ?
- ძალიან. სითბოს, სიყვარულსა და თანადგომას არ მაკლებს. მთელ ცხოვრებას მიფერადებს! ჩემთვის ძვირფას ადამიანებთან მეგობრობს. მეც ვცდილობ, იმავეთი ვუპასუხო. იცის, რომ სუნამოები ძალიან მიყვარს და ხშირად მჩუქნის.
- ერთ-ერთ ინტერვიუში აღნიშნეთ, რომ ხელი მოაწერეთ, მოგვიანებით კი ჯვარი დაიწერეთ... ქორწილი არსად გიხსენებიათ.
- ჩვენ ქორწილი არ გვქონია. ჯონის ორი შვილი ჰყავდა, ამიტომ ჩავთვალე, რომ ოჯახის შექმნის პომპეზურად აღნიშვნა საჭირო არ იყო. დღეს გერებთან არაჩვეულებრივი ურთიერთობა მაქვს. ხელის მოწერის შემდეგ 25 კაცი რესტორანში წავედით და, როგორც მამუკა ამბობს, თავში გიტარის ჩარტყმით მოვილხინეთ. ვიგრძენი, რომ ჩემი არჩევანით ქმარი გავახარე. ის არასდროს მეტყოდა, ქორწილს ნუ გავაკეთებთო.
- ქმართან ერთად ხომ არ გიმოგზაურიათ?
- საზღვარგარეთ ბევრჯერ ვყოფილვართ, თუმცა საქმიანი ვიზიტით და არა დასასვენებლად. ირმას დავყვებით ხოლმე გასტროლებზე. ახლახან ჩვენმა ქალიშვილმა ისრაელში საინტერესო CD ჩაწერა ძალიან ცნობილ ორკესტრ''კამერეტასთან'' ერთად. აგრეთვე გაიმართა კონცერტი, სადაც ირმამ აუდიტორიას სოლონამუშევრები წარუდგინა და ორკესტრთან ერთადაც დაუკრა. სასიამოვნოდ მახსენდება იტალია, სადაც მე და ჯონიმ ერთი თვე გავატარეთ. ძირითადად ფლორენციაში ვიყავით, მაგრამ სხვა ქალაქებსაც ვეწვიეთ. მაგალითად, რომს, ეს ქალაქი მუზეუმია. რაც შეეხება ფლორენციას... იქ პირველად მეუღლის გარეშე ჩავედი, დროში ძალიან შეზღუდული ვიყავი, ამიტომ გალერეა უფიცი შემოვირბინე. მომდევნო ვიზიტისას კი, სანამ ჯონი საქმიან შეხვედრებზე იმყოფებოდა, საშუალება მქონდა, საათობით მეხეტიალა გალერეაში და გენიალური ნამუშევრებით დავმტკბარიყავი. ტიციანით დაწყებული კრანახით დამთავრებული, ყველა მხატვრის შემოქმედებას ჩავუღრმავდი. ნახატები, რომლებიც უწინ ნაკლებად მომწონდა, შემიყვარდა. ამსტერდამზეც მოგიყვებით... პირველად რომ ჩავედი, მაისი იყო, ყვავილების ფესტივალს აღნიშნავდნენ, მეგონა, ყვავილების პლანტაციაში ამოვყავი თავი.
ტრადიციულ დღესასწაულს ჰოლანდიის დედოფლის დაბადების დღეც დაემთხვა. ენით აუწერელი სილამაზის მომსწრე გავხდი. ამსტერდამში მეორედ ირმასთან ერთად ჩავედი. იქ მეგობარი ოჯახი გვყავს. ქალაქის ღამის ხედების დასათვალიერებლად მარტო არაფრით არ გაგვიშვეს. მოგვიანებით მიზეზსაც მივხვდი. ქუჩაში ჩვენ წინ მიმავალ ტურისტთა ჯგუფს უცნაურად გამოწყობილმა ხალხმა რაღაცები დაუშინა. აგვიხსნეს, რომ ზოგ ადამიანს აღიზიანებს, როცა ათვალიერებენ. დღის და ღამის ამსტერდამი რადიკალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან. დღისით კულტურაა წინ წამოწეული, ხალხი მუზეუმებსა და სკვერებში დადის. ღამით კი კლუბური ცხოვრება იწყება.
- ირმაზე მომიყევით...
- ბავშვი სიყვარულს აძლიერებს. როცა გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი, ძალიან გამიხარდა, ვერ მოვითმინე და ჯონის სამსახურში მივაკითხე. პირველივე დღეს ვთქვი, რომ გოგონა გვეყოლებოდა. ალბათ, ქალურმა ინტუიციამ მიკარნახა... არ ვიცი... ირმა ძალიან ადვილად გავზარდე. ძილი არ მომკლებია, 8 ის 15 წუთამდე გაუნძრევლად იწვა. ვცდილობდი, ღამე შემეღვიძებინა და მეჭმია. პედიატრმა მირჩია, რომ თავი დამენებებინა და ჩვილის რეჟიმი არ დამერღვია. არც ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრომლემები ჰქონია. მშობიარობის შემდეგ მეშინოდა, ჩემი შვილი სხვა ბავშვებში არ არეოდათ. ექთანს წუთში ერთხელ ვთხოვდი ირმას შემოყვანას. ბოლოს გაღიზიანდა, ვუთხარი, ბოლოჯერაც დამანახვე და აღარ შეგაწუხებმეთქი. გახვეული შემომიყვანეს, მხოლოდ სახე უჩანდა. საოცრად ჰგავდა მამამისს. ასეთი მსგავსება არასდროს მინახავს. ერთი საათი ხმა აღარ ამომიღია, მედდა დაინტერესდა, ან მაშინ რატომ ღელავდი, ან ახლა რამ დაგამშვიდაო. ასაკის მატებასთან ერთად ნელნელა მეც დამემსგავსა. ვერ ვიტყვი, ჩემთან უფრო ახლოსაა თუ მამასთან. ორივესთან მეგობრობს.
წყარო: reitingi.ge
- ქართველი ქალის კვალობაზე ცოტა გვიან დაოჯახდით...
- 27 წლის ასაკში გათხოვება წინასწარ არ დამიგეგმავს. პირველ რიგში, სწავლას მივხედე. საერთოდ, სიყვარული მოულოდნელად მოდის, შენზე არ არის დამოკიდებული, ვინ და როდის შეგიყვარდება. ბედისწერის მჯერა. მე და ჯონის ერთად ყოფნა გვეწერა. ჩვენი სიყვარული წლების მატებასთან ერთად გაძლიერდა, საერთოდ არაფერი მოჰკლებია. პირიქით, მყარი მეგობრობა დაემატა, რაც გრძნობებს აღრმავებს.
- შეგიძლიათ, შეყვარებულობის პერიოდი გაიხსენოთ?
- მე და ჯონის ერთი წელი ერთმანეთის კარგად გაცნობის საშუალება მოგვეცა. იმის მიუხედავად, რომ საკმაოდ კონსერვატიული თაობის წარმომადგენლები ვართ, კაფეში, თეატრსა და კინოში დავდიოდით. 27 წლის ქალი აღარავის ეკითხება, შეუძლია თუ არა ფინჯანი ყავის დალევა ვინმესთან ერთად. ქართული ტრადიციებით აღმზარდეს, თუმცა ჩემთვის თავისუფლების ცნება ძალიან მნიშვნელოვანია. მამაჩემმა მასწავლა, რა არის თავისუფლება... ჯონი ჩემთან ოჯახშიც მოდიოდა, როცა მეგობრები ვიკრიბებოდით. ჩვენი სუფრა ყოველთვის სიმღერითა და ლექსით მთავრდებოდა.
- მშობლებმა არჩევანი მოგიწონეს?
- ჩემი მეუღლე ძალიან კომუნიკაბელური, ლაღი და სანდო კაცია. უამრავი ღირსებითაა შემკული. ეს პირველივე შეხვედრისას შევნიშნე. დედაჩემს ჯონი ძალიან მოეწონა და ადვილად დაუმეგობრდა. დღესაც, თუ რამე გაუჭირდება, პირველ რიგში, მას ურეკავს, მე ვეკითხები, ჩემი ნომერი არ იცი-მეთქი? იმ პერიოდში მამა უმეტესწილად გასული იყო, ახლა უკვე ერთად დაძვრებიან ლუდის დასალევად (იცინის). ბუნებრივი და ორგანული ურთიერთობები გვაქვს, არც ერთი არ ვთამაშობთ.
- მეუღლე განებივრებთ?
- ძალიან. სითბოს, სიყვარულსა და თანადგომას არ მაკლებს. მთელ ცხოვრებას მიფერადებს! ჩემთვის ძვირფას ადამიანებთან მეგობრობს. მეც ვცდილობ, იმავეთი ვუპასუხო. იცის, რომ სუნამოები ძალიან მიყვარს და ხშირად მჩუქნის.
- ერთ-ერთ ინტერვიუში აღნიშნეთ, რომ ხელი მოაწერეთ, მოგვიანებით კი ჯვარი დაიწერეთ... ქორწილი არსად გიხსენებიათ.
- ჩვენ ქორწილი არ გვქონია. ჯონის ორი შვილი ჰყავდა, ამიტომ ჩავთვალე, რომ ოჯახის შექმნის პომპეზურად აღნიშვნა საჭირო არ იყო. დღეს გერებთან არაჩვეულებრივი ურთიერთობა მაქვს. ხელის მოწერის შემდეგ 25 კაცი რესტორანში წავედით და, როგორც მამუკა ამბობს, თავში გიტარის ჩარტყმით მოვილხინეთ. ვიგრძენი, რომ ჩემი არჩევანით ქმარი გავახარე. ის არასდროს მეტყოდა, ქორწილს ნუ გავაკეთებთო.
- ქმართან ერთად ხომ არ გიმოგზაურიათ?
- საზღვარგარეთ ბევრჯერ ვყოფილვართ, თუმცა საქმიანი ვიზიტით და არა დასასვენებლად. ირმას დავყვებით ხოლმე გასტროლებზე. ახლახან ჩვენმა ქალიშვილმა ისრაელში საინტერესო CD ჩაწერა ძალიან ცნობილ ორკესტრ''კამერეტასთან'' ერთად. აგრეთვე გაიმართა კონცერტი, სადაც ირმამ აუდიტორიას სოლონამუშევრები წარუდგინა და ორკესტრთან ერთადაც დაუკრა. სასიამოვნოდ მახსენდება იტალია, სადაც მე და ჯონიმ ერთი თვე გავატარეთ. ძირითადად ფლორენციაში ვიყავით, მაგრამ სხვა ქალაქებსაც ვეწვიეთ. მაგალითად, რომს, ეს ქალაქი მუზეუმია. რაც შეეხება ფლორენციას... იქ პირველად მეუღლის გარეშე ჩავედი, დროში ძალიან შეზღუდული ვიყავი, ამიტომ გალერეა უფიცი შემოვირბინე. მომდევნო ვიზიტისას კი, სანამ ჯონი საქმიან შეხვედრებზე იმყოფებოდა, საშუალება მქონდა, საათობით მეხეტიალა გალერეაში და გენიალური ნამუშევრებით დავმტკბარიყავი. ტიციანით დაწყებული კრანახით დამთავრებული, ყველა მხატვრის შემოქმედებას ჩავუღრმავდი. ნახატები, რომლებიც უწინ ნაკლებად მომწონდა, შემიყვარდა. ამსტერდამზეც მოგიყვებით... პირველად რომ ჩავედი, მაისი იყო, ყვავილების ფესტივალს აღნიშნავდნენ, მეგონა, ყვავილების პლანტაციაში ამოვყავი თავი.
ტრადიციულ დღესასწაულს ჰოლანდიის დედოფლის დაბადების დღეც დაემთხვა. ენით აუწერელი სილამაზის მომსწრე გავხდი. ამსტერდამში მეორედ ირმასთან ერთად ჩავედი. იქ მეგობარი ოჯახი გვყავს. ქალაქის ღამის ხედების დასათვალიერებლად მარტო არაფრით არ გაგვიშვეს. მოგვიანებით მიზეზსაც მივხვდი. ქუჩაში ჩვენ წინ მიმავალ ტურისტთა ჯგუფს უცნაურად გამოწყობილმა ხალხმა რაღაცები დაუშინა. აგვიხსნეს, რომ ზოგ ადამიანს აღიზიანებს, როცა ათვალიერებენ. დღის და ღამის ამსტერდამი რადიკალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან. დღისით კულტურაა წინ წამოწეული, ხალხი მუზეუმებსა და სკვერებში დადის. ღამით კი კლუბური ცხოვრება იწყება.
- ირმაზე მომიყევით...
- ბავშვი სიყვარულს აძლიერებს. როცა გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი, ძალიან გამიხარდა, ვერ მოვითმინე და ჯონის სამსახურში მივაკითხე. პირველივე დღეს ვთქვი, რომ გოგონა გვეყოლებოდა. ალბათ, ქალურმა ინტუიციამ მიკარნახა... არ ვიცი... ირმა ძალიან ადვილად გავზარდე. ძილი არ მომკლებია, 8 ის 15 წუთამდე გაუნძრევლად იწვა. ვცდილობდი, ღამე შემეღვიძებინა და მეჭმია. პედიატრმა მირჩია, რომ თავი დამენებებინა და ჩვილის რეჟიმი არ დამერღვია. არც ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრომლემები ჰქონია. მშობიარობის შემდეგ მეშინოდა, ჩემი შვილი სხვა ბავშვებში არ არეოდათ. ექთანს წუთში ერთხელ ვთხოვდი ირმას შემოყვანას. ბოლოს გაღიზიანდა, ვუთხარი, ბოლოჯერაც დამანახვე და აღარ შეგაწუხებმეთქი. გახვეული შემომიყვანეს, მხოლოდ სახე უჩანდა. საოცრად ჰგავდა მამამისს. ასეთი მსგავსება არასდროს მინახავს. ერთი საათი ხმა აღარ ამომიღია, მედდა დაინტერესდა, ან მაშინ რატომ ღელავდი, ან ახლა რამ დაგამშვიდაო. ასაკის მატებასთან ერთად ნელნელა მეც დამემსგავსა. ვერ ვიტყვი, ჩემთან უფრო ახლოსაა თუ მამასთან. ორივესთან მეგობრობს.
წყარო: reitingi.ge
