სალომე ბაკურაძის მეუღლის მძიმე დღეები სტიქიის ზონიდან - ''გვინდოდა თუ არა, მამაკაცებსაც ცრემლები მოგვდიოდა''

გასული კვირის განმავლობაში მოხალისეები არ წყვეტდნენ მუშაობას ''მზიურისა'' და ზოოპარკის ტერიტორიაზე. კვირის ბოლოს კი უკვე საშიში გახდა დატბორილ ადგილას მუშაობა, რადგან შესაძლო იყო, ტერიტორია ეპიდემიის კერად ქცეულიყო. მოხალისეებს შორის გახლდათ მომღერალ სალომე ბაკურაძის მეუღლე, ''ჯი-დი-ეს''-ის თანამშრომელი ლაშა ბასლანძე, რომელსაც განვლილი დღეების ემოციებზე ვესაუბრეთ.

- ქართველები არ ვართ შეჩვეული, რომ პირველმა პირებმა რაღაც ისე კარგად გააკეთონ, რომ გაგვაკვირვონ. როცა თავიდან დავინახე, უბრალო ადამიანები საქმეს ძალიან მაგრად აკეთებდნენ, სხვანაირად მოქცევა არ შემეძლო, მეც მათ გვერდით უნდა ვყოფილიყავი. მერე უკვე ბავშვებიც მოვიდნენ, ჩემზე პატარა თაობა, ისეთი შემართებით მუშაობდნენ, რომ სხვა გზა არ გვქონდა, იქ უნდა ვყოფილიყავით და გასაკეთებელი უნდა გაგვეკეთებინა. ''მზიურისა'' და ზოოპარკის ტერიტორიაზე ისეთი რაღაცები ვნახე, კინოში მგონია თავი.

- ალბათ, ემოციები მძლავრობდა.
- ნანახისგან ყველა შოკში ვიყავით, გვამებს რომ ვნახულობდით, გვინდოდა თუ არა, მამაკაცებსაც ცრემლები მოგვდიოდა. ვერც წარმოიდგენთ, ''მზიურში'' რა ხდებოდა. ხალხი ჭიანჭველებივით მუშაობდა, არავინ ჩერდებოდა. ზოგს წყალი დაჰქონდა, ზოგს - ხაჭაპური. ერთიანობის საოცარი განცდა მქონდა. ახლა ისეთ ჭკუაზე ვარ, მინდა, ''ფეისბუქი'' გავაუქმო, რომ ემოციები დიდხანს გამყვეს, თორემ უკვე ირევა სიტუაცია და ყველაფერი მარაზმში გადადის.

- მას შემდეგ, რაც ვეფხვმა ადამიანი იმსხვერპლა, არ შეგეშინდა?
- ვეფხვის ვის არ შეეშინდება, მაგრამ ისეთი რაღაცები ვნახეთ, ვინც ვმუშაობდით ზოოპარკისა და ''მზიურის'' ტერიტორიაზე, უკვე რეაქცია არ გვქონდა. მიცვალებული ორსული გოგო რომ იპოვეს, ყველა იქ მყოფმა საშინლად განვიცადეთ. მერე უკვე ეჩვევი მსგავს სიტუაციას. გუშინ შეიძლებოდა შემშინებოდა, ას მეტრში ვეფხვი ადამიანს თუ შეჭამდა, დღეს ამ ყველაფერს უკვე სხვანაირად ვუყურებ. თითქოს ომის რეჟიმში ვარ, ოღონდ ეს განცდა მარტო მე კი არა, ყველას გვაქვს. ''ფეისბუქზე'' დავწერე, ზოოპარკში 10 კაცი მჭირდება-მეთქი და ათი კი არა, 50 კაცი მოვიდა. გოგონებიც მოვიდნენ, რომლებსაც არაფერი გაუკეთებიათ, ფიზიკურად იყო სამუშაო, მაგრამ წყალი მოჰქონდათ და ჩვენ გვერდით იდგნენ.

- მუშაობას შეჩვეული არ იყავი არც შენ და არც შენი მეგობრები, ალბათ დაიღალეთ.
- პირველი დღეს ძალიან დავიღალეთ, მერე მივეჩვიეთ, თან, ჩემდა საბედნიეროდ, ბოლო დროს ვვარჯიშობდი, თორემ ისე მოვკვდებოდი ალბათ.



- ლაპარაკობდნენ ტაქსების მომსახურების გაძვირებაზე, იმაზეც, რომ ნიჩბების ფასიც გააძვირეს. რა ხდებოდა ადგილზე?
- რამდენი ნიჩაბიც უნდა ყოფილიყო, მაინც დაგვაკლდებოდა. თუ დაისვენებდი და ნიჩაბს ერთი წამით ხეს მიაყუდებდი, ჩათვალე, რომ აღარ იყო. მაშინვე ვიღაც იღებდა და მუშაობას იწყებდა. მე პირადად ვალინკები გამიფუჭდა, ახლის ყიდვა გადავწყვიტე და ქავთარაძეზე 35 ლარი მომთხოვეს, როცა რეალურად 20 ლარის ფარგლებში ღირს. ვისაც როგორ უღირს, თავის საქონელს ისე ყიდის.

- როგორ შეხვდა შენს ეპიცენტრში მუშაობას მეუღლე - სალომე ბაკურაძე?
- როცა გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ქალაქში ვეფხვმა ადამიანი დაგლიჯა, გამწარებული მირეკავდა, რომ სახლში დაბრუნებაზე დავეთანხმებინე. ბოლოს ტელეფონი გავუთიშე. ცოლია და თავისთავად ნერვიულობს, მაგრამ მე სხვაგან ვერ ვიქნები, მიუხედავად იმისა, რომ სოხუმელი ვარ, თბილისი არავისზე ნაკლებად არ მიყვარს.

- სალომეს შენთან ერთად მუშაობის სურვილი არ გასჩენია?
- უნდოდა მოსვლა, მაგრამ ვარჩიე, არ მოსულიყო. საჭირო რომ ყოფილიყო, ჩემი შვილიც წამოვიდოდა და სალომეც, მაგრამ არ იყო საჭირო. დარჩა სახლში, თან, მანქანის გასაღები ჩამოვართვი, რომ ქალაქში არ ევლო და ვინმესთვის ხელი არ შეეშალა. მთელი დღეები სახლში იჯდა გამოკეტილი (იცინის).

- ეპიდემიის გავრცელების საშიშროებაზეც ლაპარაკობდნენ. მუ-შაობისას თავის დაცვაზე თუ იფიქრეთ?
- ეპიდემიის გავრცელების საშიშროება არის, რადგან ძალიან ბევრი ცხოველია დახოცილი და საშინელი სუნი დგას დატბორილ ტერიტორიაზე. ყველაფერი ძალიან მალე უნდა გაიწმინდოს. ჩვენ თავს პირბადეებით ვიცავთ.



- ბოლომდე გეგმავ მუშაობას?
- სანამ დასჭირდებათ მოხალისეები, მზად ვარ, ვიმუშაო. ''ჯი-დი-ეს''-ზე გადაცემების ჩაწერა გადავდეთ, ''ბინა 18''ის მთელი ჯგუფი ამ პრობლემაზე ვართ გადართული.

- ბევრს ლაპარაკობენ იმაზე, რა უნდა გაკეთდეს ზოოპარკის ტერიტორიაზე. შენი პოზიცია ამ საკითხთან დაკავშირებით როგორია?
- ძალიან მომწონს სოლიდარობის პარკის გაკეთების იდეა და თუ ცენტრში ჰიპოპოტამის ძეგლსაც დადგამენ, რომელიც ამ ტრაგედიაში ერთადერთი პოზიტივი იყო, ძალიან კარგი იქნება.