"მუდმივად უნდა ახსოვდეს რომ ვაპატიე" - როდის კარგავს წონასწორობას რუსუდან კობიაშვილი

"ტელევიზიას ჯადოსნური თვისება აქვს - შეიძლება, პოპულარული ერთ დღეში გახდე", - ამბობს მსახიობი და რეჟისორი რუსუდან კობიაშვილი.
მიუხედავად იმისა, რომ 19 წელი ახმეტელის თეატრის სცენზე იდგა, შემდეგ არაერთ ფილმში გადაიღეს და დღეს სპექ­ტაკლებს დგამს, პოპულარობა დუდუს ცოლის როლმა მოუტანა, სერიალიდან - "ჩემი ცოლის დაქალები". რის გამო საყვედურობენ, როდის კარგავს წონასწორობას, რას აკეთებს, როცა დაძაბული პერიოდი აქვს და რას შეცვლიდა საკუთარ გარეგნობაში? - ამ ყველაფერს მის მიერ დასრულებული წინადადებებიდან შეიტყობთ.


- ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...
- ...მსახიობი.
- ჩემზე ამბობენ...
- ..."ფეთქებადი" ხასიათი აქვსო, მაგრამ მე ასე არ მიმაჩნია.
- ბედნიერი ვარ, რომ...
- ...მყავს შვილი, ოჯახი. წელს ჩემი შვილი თეატრალურ უნივერსიტეტში აბარებს. მსახიობობა დიდ პროფესიონალიზმსა და მსხვერპლს მოითხოვს. არტისტს არ გაქვს უფლება, ფორმაში არ იყო; მუდმივად კარს უნდა უნგრევდე ვიღაცას, "მოთხოვნადი" რომ იყო.
- თვისება, რომელიც ჩემში ყველაზე მეტად მომწონს...
- ...საქმისადმი ძალიან დიდი პასუხისმგებლობა მაქვს.
- თვისება, რომელიც არ მომწონს და ვცდილობ, გამოვასწორო...
- ...სიზარმაცეა. ძალიან მიჭირს ახალი საქმის დაწყება. მგონი, ეს სიზარმაცეზე მეტად, შიშია, მაგრამ ინოვაციები მხიბლავს.
- ჩემთვის მიუღებელია...
- ...ღალატი. მიუღებელია ის, რომ ქვეყანაში კანონის უზენაესობა არ არის. სადაც კანონი არ კანონობს, ქაოსი იწყება.
- ჩემი პირველი წარმატება...
- 7-8 წლის ვიქნებოდი, პირველად ლენინზე დაწერილი ლექსი რომ წავიკითხე და მერე საკუთარი თავი ტელევიზორში ვნახე. სკოლაში ძალიან პოპულარული ბავშვი ვიყავი. მერე ჩემზე ზღაპარი დაიწერა. ჰო, ზღაპრის გმირი ვიყავი.
- ყოველთვის მაქვს სურვილი...
- ...შემოქმედებითად დავიხარჯო.
- საკუთარ გარეგნობაში შევცვლიდი...
- ...ბევრ რამეს. მაგალითად, სულ დაბღვერილი ვარ და მეტ ხალისს შევიტანდი.
- ყოველთვის მრცხვენია, როცა...
- ...როცა მატყუებენ, იმ ვიღაცის ნაცვლად მრცხვენია. კარგი სმენა მაქვს და ადამიანებს კარგად ვიცნობ. ასე რომ, ჩემი მოტყუება ცოტა არ იყოს, ძნელია.
- როცა საჯაროდ მაქებენ...
- ...მერიდება, თან - ეს სასიხარულოც არის. იმის ნიშანია, რომ შენი შრომა ფასდება. დღეს თქვენ რომ ინტერვიუსთვის მობრძანდით, ესეც დაფასებაა.
- პატიება შემიძლია, თუ...
- ...ვპატიობ, მაგრამ მუდმივად უნდა ახსოვდეს, რომ ვაპატიე და შეცდომა აღარ უნდა დაუშვას! ყოველთვის მამახსოვრდება, ვის რას ვპატიობ.
- დაშვებულ შეცდომებს...
- ...ვიმეორებ, რადგან ადამიანი ვარ.
- ბოლოს ვიტირე...
- ...სიხარულისგან. საერთოდ, ბოლო დროს იშვიათად ვტირი.
- წონასწორობას ვკარგავ, როცა...
- ...შვილს ვეჩხუბები. ამ დროს საკუთარ თავს ვერ ვმართავ. ის ახლა 18 წლისაა და ყველაფერს აპროტესტებს.
- სიყვარული...
- ...აუხსნელი რამ არის. კარგია, როცა მე შემიძლია მოგცე, შენ შეგიძლია დაინახო და უკან დამიბრუნო. მხოლოდ მე მიყვარდე და შენ სხვა მხარეს იხედებოდე - ასე არაფერი გამოვა. სიყვარულს გრძნობების თანხვედრა აძლიერებს.
- ჩემი და ჩემი მეუღლის სიყვარულის ამბავი...
- ...სულ მგონია, რომ მე და ალექსანდრე ბავშვობიდან ერთად მოვდივართ, ერთად ვთამაშობდით ეზოში ფეხბურთსა და რეზინობანას. სინამდვილეში, მერვე კლასში ვიყავი, როცა მომავალი მეუღლე გავიცანი. ის სკოლაში მაკითხავდა. პირველი კურსი რომ დავხურე, ცოლად გავყევი და მას შემდეგ ერთად ვართ... ერთმანეთი მეგობრის დაბადების დღეზე გავიცანით. ის თავის ტყუპისცალ ძმასთან ერთად მოვიდა. იმ დღეს რატომღაც,
საშინლად ვიქცეოდი, ბავშვებს ვეჩხუბებოდი, არ ვიპრანჭებოდი... იმ საღამოს მას ჩემში ბუნებრიობა მოეწონა. ასე მგონია, ერთმანეთს შევეზარდეთ. მე ვიცი ყოველი მისი მოძრაობა, მისი მიმიკა. ის პროფესიით მინიატიურისტია, რკინისა და სხვა ლითონისგან ნაკეთობებს ამზადებს.
- ვეპრანჭები...
- ...ყველას. მე რომ სახლიდან გამოვდივარ, ფორმაში უნდა ვიყო.
- ვრისკავ, როცა...
- ...საზოგადოების წინაშე გამოვდივარ და ვამბობ: "გამარჯობა, მე გახლავართ რუსუდან კობიაშვილი. ხვალ პრემიერა მაქვს". მაყურებელთან ჩემი ყოველი აქტივობა რისკზე წასვლაა.
- ხშირად მსაყვედურობენ...
- ...საკუთარ თავს თავად ვსაყვედურობ იმის გამო, რომ არ ვდგავარ გაზქურასთან, ვერ ვახერხებ დიასახლისობას, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არ შემიძლია, ომლეტი მოვამზადო. მე შემიძლია, ღორი დავკლა და გავატყავო, რა თქმა უნდა, თუ მოვინდომებ. შემიძლია, 12 საათი ვიყო რეპეტიციაზე, მაგრამ ოჯახში ამას არავინ აპროტესტებს. მხოლოდ ერთი შემთხვევა მახსენდება, როცა შვილმა მისაყვედურა, - არ შეიძლება, დილით საუზმე გამიმზადოო? ავუხსენი: ირაკლი, რეპეტიციაზე მაგვიანდება. შენ რა გირჩევნია, დავდგა სპექტაკლები, რომელსაც შენ მოგიძღვნი, თუ გამოგიცხო ხაჭაპური-მეთქი? პაუზის შემდეგ მიპასუხა, - ხაჭაპური მირჩევნიაო (იღიმის).
- ვუფრთხილდები...
- ...ურთიერთობებს.
- ვერავინ მაიძულებს...
- ...იმის გაკეთებას, რაც თავად არ მინდა.
- ბედისწერის...
- ...მჯერა. რამდენიმე დღის წინ, მეგობრის დედამ ძალიან კარგი სიტყვები თქვა: ბედს ხანდახან უნდა მოატყუოო.
- ინტუიცია...
- ...ძალიან განვითარებული მაქვს. მეუღლე მეუბნება, პოლიციელი უნდა ყოფილიყავიო. ადამიანის ფსიქოლოგიასაც კარგად ვიცნობ.
- ძალიან ბევრი ფული რომ მქონდეს...
- ...ბევრ სიკეთესაც გავაკეთებდი, მაგრამ საკუთარ თავს მოწესრიგებულ, აკადემიურ თეატრს ვაჩუქებდი.
- როდესაც დაძაბული პერიოდი მაქვს...
- ...ორნაირი ჩვევა მაქვს: ან ძალიან აქტიური ვარ, ან თავზე სა­ბანს წავიფარებ და სხვებთან ურთიერთობის სურვილს არ მაქვს.
- მე ვარ შეუმდგარი...
- ...კოსმონავტი. ჩვენ, ადამიანები ვერ ვაცნობიერებთ, ღმერთმა რამდენი მადლი და ნიჭი დაგვაბერტყა. თუ ძალიან მოინდომებ, საქმე აუცილებლად გამოგივა. ასე რომ, მაქვს შანსი, კოსმონავტი გავხდე (იღიმის).
- ადამიანი, ვის აზრსაც ყოველთვის ვითვალისწინებ...
- ...ჩემი მეუღლე და დედაჩემია, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მათ ყოველთვის ვუჯერებ. ჩემს მეორე "მესაც" ვუსმენ ხოლმე - ის ყოველთვის მიპირისპირდება.
- დარიგება, რომელიც არას­დროს დამავიწყდება...
- თეატრალურ უნივერსიტეტში რომ ვაბარებდი, ბებიამ მითხრა: აბა, შენ იცი, არ შემარცხვინოო.
- სერიალში "ჩემი ცოლის დაქალები" დაჩაგრული ქალის როლს თამაშობთ. რეალურ ცხოვრებაში თქვენი პერსონაჟის მსგავს ბევრ ადამიანს იცნობთ?
- ჩემი გმირი დაჩაგრულია, მაგრამ ნანიკოს თავად მოსწონს ეს პოზიცია. მატერიალურად უზრუნველყოფილია, ნორმალურ პირობებში ცხოვრობს და ქმრის არაერთ საქციელზე თვალს ხუჭავს. ჩვენ გარშემო ბევრი მისნაირი ქალია. ნანიკო დამაწყნარებელ აბებს სვამს, თავისი სამყარო აქვს და შვილებიც ვერ აღზარდა კარგად.
- როგორც რეჟისორი, ახლა რას საქმიანობთ?
- "ილიაუნის თეატრში" ორი სპექტაკლი დავდგი: ერთს "მატყუარები" ჰქვია, მეორე მონოსპექტაკლია, რომელშიც ლილი ხურითი თამაშობს. თეატრი ჩემი ცხოვრებაა. მე ამ სამყაროში ვცხოვრობ, ხოლო თეატრს მიღმა მექანიკურად ვმოქმედებ. ბედნიერი ვარ, რომ ამ საქმეს ვემსახურები.
- დაბოლოს, გეტყვით...
- დიდი მადლობა აქტიურობისთვის და იარეთ თეატრში!
წყარო: ambebi.ge