"ბოლო დროს ადამიანს იმის მიხედვით ვაფასებ, როგორი შვილი ჰყავს გაზრდილი..."
1 662 ნახვა
სოფო გელოვანი შვილებთან ერთად წყნეთში ისვენებს, თან ახლავს ბებიაც, რომლის შესახებაც ასეთი რამ გვითხრა: "იმდენ რამეს ვსწავლობ მისგან თუნდაც ბავშვის აღზრდის საკითხში, რომ ეს დასვენება კარგი გაკვეთილიცაა ჩემთვის". ჩვენი სასაუბრო თემა ოჯახური ტრადიციები გახლდათ.
- ტრადიულ ოჯახში ვარ გაზრდილი და ჩემთვის ტრადიციები ბევრს ნიშნავს, მაგრამ ზოგიერთი მათგანი დამახინჯებულია და არ მომწონს, მეტიც, ხანდახან მგონია, რომ ტრადიციაც არაა, უბრალოდ ჩვენ აღვიქვამთ ასე. თუმცა არის ისეთები, რომელთაც დღემდე ვინარჩუნებ.
- მაგალითად?
- ზედმეტად თრობა, რაც ქართველ კაცს არ შეშვენის, ქეიფის ღრეობაში გადასვლა ტრადიცია ნამდვილად არაა. ვაგრძელებ და ვინარჩუნებ სუფრის ოჯახში გაშლის ტრადიციას, სტუმართმოყვარეობა, სტუმრიანობა ჩვენს ოჯახში მისასალმებელი ტრადიცია.
- რაც შეეხება ოჯახის შემქნის თემას, ნიშნობა, ხელის მოწერა, ქორწილი, მოგწონს ეს თანმიმდევრობა და ზოგადად ეს ტრადიცია?
- შეიძლება ეს ყველაფერი 20-30 წლის წინათ ხდებოდა, თუმცა დღემდე გრძელდება და ამას თავისი ხიბლი ნამდვილად აქვს... მომწონს ხელის თხოვნაც, ჯვრისწერაც, ქორწილიც, ვფიქრობ, ეს ძალიან ლამაზი ტრადიციაა.
- თუმცა, ჩვენს რეალობაში მკვიდრდება ქორწინებამდე თანაცხოვრება, რასთან დაკავშირებითაც აზრი ორად იყოფა...
- ზოგადად, ძალიან რთულია თქმა, რა არის კარგი და ცუდი. არსებობენ წყვილები, რომლებიც დაოჯახებამდე ცხოვრობდნენ ერთად, მაგრამ დაქორწინების შემდეგ მათი ოჯახი მყარი მაინც არ არის. ასევე არიან ისეთებიც, ვისაც არ უცხოვრიათ წინასწარ ერთად, მაგრამ დაოჯახების შემდეგ მყარად აგრძელებენ თანაცხოვრებას. ეს ისეთი თემაა, ვერ გაიგებ, რა არის კარგი და რა - ცუდი, თითოს გამართლებაზეცაა. ამ შემთხვევაში ტრადიციული ვიქნები და ვიტყვი, პირადად მე, მომწონს, როცა ოჯახი წესებისა და ტრადიციების დაცვით იქმნება.
- ოჯახურ თანაცხოვრებას თან ახლავს რთული პერიოდი, რომელის გადალახვა გამოცდილებაა და რიგ შემთხვევებში აძლიერებს კიდეც ოჯახს... ათწლიანი თანაცოვრება გაკავშირებს მეუღლესთან, რა რჩევას მისცემ ამ კუთხით წყვილებს?
- ზოგადად, ყველა წყვილის ურთიერთობა ინდივიდუალური და ერთმანეთისგან განსხვავებულია, ყველას თავისებური ხედვა აქვს და თავისებურად მართავს ოჯახს. ერთად ცხოვრების პირველ წლებში უცნაური შეგრძნება გაქვს, აცნობიერებ, რომ ცხოვრობ სხვა ადამიანთან ერთად, თითქოს თავის დამკვიდრების პროცესში ხარ, წყვილებს რომ ვაკვირდები ვხვდები, ამ დროს თითქოს ერთმანეთთან რაღაცის დამტკიცებას ცდილობენ. გაივლის ეს პერიოდი და სხვა ეტაპზე გადადიხარ. რჩევის მიცემა ძნელია, მაგრამ ზოგადად, ვფიქრობ, რომ ურთიერთობებში ძალიან მნიშვნელოვანია დათმობა და ერთიმეორის აზრის გათვალისწინება.
- ფაქტია, რომ მდედრობითი სქესის წარმომადგენლები გავძლიერდით. როგორ ფიქრობ, ეს კაცების შესუსტებამ განაპირობა, თუ დრომ დააყენა ძლიერი ქალების აუცილებლობა?
- მგონია, რომ კაცები ცოტათი მოდუნდნენ, მეტი გასაქანი მისცეს ქალებს, შესაბამისად, მანდილოსნებმა ბევრი რაღაც აიღეს საკუთარ თავზე. ზოგადად, ვფიქრობ, რომ ქალის გაძლიერება ძალიან კარგია, მაგრამ ცუდია, როცა ქალი მამაკაცზე მეტ პასუხისმგებლობას იღებს საკუთარ თავზე. არ მომწონს, როცა ოჯახში ქალი უფრო ძლიერია, ვიდრე მამაკაცი, ან ქალს უფრო მეტი რაღაცის გადაწყვეტა შეუძლია, ვიდრე კაცს. რასაკვირველია, გადაწყვეტილებებს ერთად უნდა იღებდნენ, მაგრამ მამაკაცი იმიტომაა მამაკაცი, რომ ქალზე ძლიერი უნდა იყოს.
- ანუ გადამწყვეტი სიტყვა კაცს უნდა ეთქმოდეს?
- არა, მთლად ასე
რადიკალურიც არ ვიქნები. გადამწყვეტ სიტყვაზე არაა, ეს ურთიერთობიდან მოდის, შეიძლება ქალს ჰქონდეს ჯანსაღი აზრი და მისი აზრის სასარგებლოდ გადაწყდეს ესა თუ ის საკითხი. უბრალოდ ვფიქრობ, კაცს ბევრი რამ უნდა შეეკითხო, ალბათ ეს დამოკიდებულია იმაზეც, როგორი მამაკაცი გყავს გვერდით, პირადად ჩემთვის, ჩემი მეუღლის აზრი ყოველთვის მნიშვნელოვანია და ბევრ საკითხში ქმარს ვეკითხები ჭკუას.
- შვილების აღზრდის საკითხასაც მინდა შევეხოთ, ოჯახთან ერთად უმნიშვნელოვანესია მეგობრები და წრე, სადაც ბავშვი ტრიალებს...
- წრეს და მეგობრებს ნამდვილად დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუმცა ძალიან რთულია შვილს უთხრა, ამასთან იმეგობრე, იმასთან არ იმეგობრო. მაგრამ რაღაცნაირად უნდა შეუწყოს მშობელმა ხელი, ბავშვი კარგ გარემოში მოხვდეს.
საერთოდ, დედობა ძალიან რთული რამაა, კარგი შვილის გაზრდა გმირობაა. შეიძლება არჩვეულებრივი ადამიანი იყო, მაგრამ არ გყავდეს კარგი შვილები, იმიტომ, რომ ვერ გაზარდო კარგად. აღზრდა უმთავრესია. შეიძლება, სამაგალითო ოჯახს არ ჰყავდეს კარგად აღზრდილი შვილი, მაგრამ პიროვნებამ, რომელიც დიდად არ გესიმპათიურება, კარგი შვილი გაზარდოს. ბოლო დროს ადამიანს იმის მიხედვით ვაფასებ, როგორი შვილი ჰყავს გაზრდილი. ყოველთვის მიკვირდა, როცა ვინმეზე კითხულობდნენ, როგორი ოჯახიდანააო, ვფიქრობდი, რა მნიშვნელობა აქვს, მთავარია კარგი ადამიანია-მეთქი. თურმე, მართლა დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორი მშობლის გაზრდილია ბავშვი. სულ ვნერვიულობ, მე თვითონ როგორ შვილებს აღვზრდი...
- თუმცა, მხოლოდ მშობელზე არაა დამოკიდებული, ხომ? ბავშვმაც უნდა შეგიწყოს ხელი...
- კი, უნდა წამოგყვეს ბავშვიც, მაგრამ მშობელმა ყველაფერი უნდა გააკეთოს, რომ კარგ ადამიანად ჩამოაყალიბოს, უნდა დააკავოს შვილი, რომ ნაკლები თავისუფალი დრო ჰქონდეს, სულ მის სადარაჯოზე უნდა იდგეს, არ უნდა მოდუნდეს ერთი წუთით. მე ორი ბიჭი მყავს და ბევრს ვფიქრობ ამ თემებზე...
წყარო: reitingi.ge
- ტრადიულ ოჯახში ვარ გაზრდილი და ჩემთვის ტრადიციები ბევრს ნიშნავს, მაგრამ ზოგიერთი მათგანი დამახინჯებულია და არ მომწონს, მეტიც, ხანდახან მგონია, რომ ტრადიციაც არაა, უბრალოდ ჩვენ აღვიქვამთ ასე. თუმცა არის ისეთები, რომელთაც დღემდე ვინარჩუნებ.
- მაგალითად?
- ზედმეტად თრობა, რაც ქართველ კაცს არ შეშვენის, ქეიფის ღრეობაში გადასვლა ტრადიცია ნამდვილად არაა. ვაგრძელებ და ვინარჩუნებ სუფრის ოჯახში გაშლის ტრადიციას, სტუმართმოყვარეობა, სტუმრიანობა ჩვენს ოჯახში მისასალმებელი ტრადიცია.
- რაც შეეხება ოჯახის შემქნის თემას, ნიშნობა, ხელის მოწერა, ქორწილი, მოგწონს ეს თანმიმდევრობა და ზოგადად ეს ტრადიცია?
- შეიძლება ეს ყველაფერი 20-30 წლის წინათ ხდებოდა, თუმცა დღემდე გრძელდება და ამას თავისი ხიბლი ნამდვილად აქვს... მომწონს ხელის თხოვნაც, ჯვრისწერაც, ქორწილიც, ვფიქრობ, ეს ძალიან ლამაზი ტრადიციაა.
- თუმცა, ჩვენს რეალობაში მკვიდრდება ქორწინებამდე თანაცხოვრება, რასთან დაკავშირებითაც აზრი ორად იყოფა...
- ზოგადად, ძალიან რთულია თქმა, რა არის კარგი და ცუდი. არსებობენ წყვილები, რომლებიც დაოჯახებამდე ცხოვრობდნენ ერთად, მაგრამ დაქორწინების შემდეგ მათი ოჯახი მყარი მაინც არ არის. ასევე არიან ისეთებიც, ვისაც არ უცხოვრიათ წინასწარ ერთად, მაგრამ დაოჯახების შემდეგ მყარად აგრძელებენ თანაცხოვრებას. ეს ისეთი თემაა, ვერ გაიგებ, რა არის კარგი და რა - ცუდი, თითოს გამართლებაზეცაა. ამ შემთხვევაში ტრადიციული ვიქნები და ვიტყვი, პირადად მე, მომწონს, როცა ოჯახი წესებისა და ტრადიციების დაცვით იქმნება.
- ოჯახურ თანაცხოვრებას თან ახლავს რთული პერიოდი, რომელის გადალახვა გამოცდილებაა და რიგ შემთხვევებში აძლიერებს კიდეც ოჯახს... ათწლიანი თანაცოვრება გაკავშირებს მეუღლესთან, რა რჩევას მისცემ ამ კუთხით წყვილებს?
- ზოგადად, ყველა წყვილის ურთიერთობა ინდივიდუალური და ერთმანეთისგან განსხვავებულია, ყველას თავისებური ხედვა აქვს და თავისებურად მართავს ოჯახს. ერთად ცხოვრების პირველ წლებში უცნაური შეგრძნება გაქვს, აცნობიერებ, რომ ცხოვრობ სხვა ადამიანთან ერთად, თითქოს თავის დამკვიდრების პროცესში ხარ, წყვილებს რომ ვაკვირდები ვხვდები, ამ დროს თითქოს ერთმანეთთან რაღაცის დამტკიცებას ცდილობენ. გაივლის ეს პერიოდი და სხვა ეტაპზე გადადიხარ. რჩევის მიცემა ძნელია, მაგრამ ზოგადად, ვფიქრობ, რომ ურთიერთობებში ძალიან მნიშვნელოვანია დათმობა და ერთიმეორის აზრის გათვალისწინება.
- ფაქტია, რომ მდედრობითი სქესის წარმომადგენლები გავძლიერდით. როგორ ფიქრობ, ეს კაცების შესუსტებამ განაპირობა, თუ დრომ დააყენა ძლიერი ქალების აუცილებლობა?
- მგონია, რომ კაცები ცოტათი მოდუნდნენ, მეტი გასაქანი მისცეს ქალებს, შესაბამისად, მანდილოსნებმა ბევრი რაღაც აიღეს საკუთარ თავზე. ზოგადად, ვფიქრობ, რომ ქალის გაძლიერება ძალიან კარგია, მაგრამ ცუდია, როცა ქალი მამაკაცზე მეტ პასუხისმგებლობას იღებს საკუთარ თავზე. არ მომწონს, როცა ოჯახში ქალი უფრო ძლიერია, ვიდრე მამაკაცი, ან ქალს უფრო მეტი რაღაცის გადაწყვეტა შეუძლია, ვიდრე კაცს. რასაკვირველია, გადაწყვეტილებებს ერთად უნდა იღებდნენ, მაგრამ მამაკაცი იმიტომაა მამაკაცი, რომ ქალზე ძლიერი უნდა იყოს.
- ანუ გადამწყვეტი სიტყვა კაცს უნდა ეთქმოდეს?
- არა, მთლად ასე
რადიკალურიც არ ვიქნები. გადამწყვეტ სიტყვაზე არაა, ეს ურთიერთობიდან მოდის, შეიძლება ქალს ჰქონდეს ჯანსაღი აზრი და მისი აზრის სასარგებლოდ გადაწყდეს ესა თუ ის საკითხი. უბრალოდ ვფიქრობ, კაცს ბევრი რამ უნდა შეეკითხო, ალბათ ეს დამოკიდებულია იმაზეც, როგორი მამაკაცი გყავს გვერდით, პირადად ჩემთვის, ჩემი მეუღლის აზრი ყოველთვის მნიშვნელოვანია და ბევრ საკითხში ქმარს ვეკითხები ჭკუას.
- შვილების აღზრდის საკითხასაც მინდა შევეხოთ, ოჯახთან ერთად უმნიშვნელოვანესია მეგობრები და წრე, სადაც ბავშვი ტრიალებს...
- წრეს და მეგობრებს ნამდვილად დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუმცა ძალიან რთულია შვილს უთხრა, ამასთან იმეგობრე, იმასთან არ იმეგობრო. მაგრამ რაღაცნაირად უნდა შეუწყოს მშობელმა ხელი, ბავშვი კარგ გარემოში მოხვდეს.
საერთოდ, დედობა ძალიან რთული რამაა, კარგი შვილის გაზრდა გმირობაა. შეიძლება არჩვეულებრივი ადამიანი იყო, მაგრამ არ გყავდეს კარგი შვილები, იმიტომ, რომ ვერ გაზარდო კარგად. აღზრდა უმთავრესია. შეიძლება, სამაგალითო ოჯახს არ ჰყავდეს კარგად აღზრდილი შვილი, მაგრამ პიროვნებამ, რომელიც დიდად არ გესიმპათიურება, კარგი შვილი გაზარდოს. ბოლო დროს ადამიანს იმის მიხედვით ვაფასებ, როგორი შვილი ჰყავს გაზრდილი. ყოველთვის მიკვირდა, როცა ვინმეზე კითხულობდნენ, როგორი ოჯახიდანააო, ვფიქრობდი, რა მნიშვნელობა აქვს, მთავარია კარგი ადამიანია-მეთქი. თურმე, მართლა დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორი მშობლის გაზრდილია ბავშვი. სულ ვნერვიულობ, მე თვითონ როგორ შვილებს აღვზრდი...
- თუმცა, მხოლოდ მშობელზე არაა დამოკიდებული, ხომ? ბავშვმაც უნდა შეგიწყოს ხელი...
- კი, უნდა წამოგყვეს ბავშვიც, მაგრამ მშობელმა ყველაფერი უნდა გააკეთოს, რომ კარგ ადამიანად ჩამოაყალიბოს, უნდა დააკავოს შვილი, რომ ნაკლები თავისუფალი დრო ჰქონდეს, სულ მის სადარაჯოზე უნდა იდგეს, არ უნდა მოდუნდეს ერთი წუთით. მე ორი ბიჭი მყავს და ბევრს ვფიქრობ ამ თემებზე...
წყარო: reitingi.ge
