მშვენიერი თიკო

მშვენიერი თიკოს შესახებ ბევრი რამ
მსმენია,მაგრამ არ მჯეროდა.მოგონილი ამბავი მეგონა ეს ყველაფერი.


თუმცა შევცდი.

მშვენიერი თიკო რესტორან ,,მაჭახელაში,, გავიცანი.მაგიდასთან მარტო
ვიჯექი.უცებ ვიღაც უცნობი გოგო მოვიდა,გამიღიმა და მკითხა:

-შეიძლება დავჟდე?

-რა თქმა უნდა,ვთქვი
მე.

გამარჯობა.შენ ნიკა დევიძე
არ ხარ ხმის ჩამწერი სტუდიის ,,დევიძე
რეკორდსის,, დამფუძნებელი?

-გახლავართ.თქვენ ვინ ბრძანდებით?

-მე თიკო გიორგაძე მქვია.მეტსახელად ყველა
მშვენიერ თიკოს მეძახის,შენც ასე მომმართე.წინააღმდეგი ხომ არ იქნები ერთმანეთს ,,შენობით,, რომ მივმართოთ?

-არა რას ამბობ,პირიქით,თანახმა ვარ.ესე
იგი შენ ხარ მშვენიერი თიკო?ვთქვი გაკვირვებულმა.

-კი,მე ვარ.ჩემს შესახებ თუ გსმენია
რაიმე?მკითხა თიკომ

-კი,როგორ არა,მსმენია.

-მაინც რა?

-რა და,თიკო
კარაგად ცეკვავს,კარგად მღერის,სხვადასხვა მუსიკალურ
ინსტრუმენტზეც უკრავს.მისი ჰობია მოგზაურობა.ჰყავს ბევრი თაყვანისმცემელი.

-ყველაფერი რაც თქვი მართალია.კიდევ რა იცი ჩემს შესახებ?მკითხა თიკომ.

-მეტი არაფერი.რომელ მუსიკალურ
ინსტრუმენტზე უკრავ?

-ვუკრავ პიანინოზე
და გიტარაზე.შენ?

-მეც ვუკრავ
გიტარაზე.

ამ საუბარში
დრო ისე
მალე გავიდა ვერც კი
ვიგრძენი.თიკოსთან საუბარი ძალიან
სასიამოვნო იყო.

-ჩემი წასვლის დროა.უკვე გვიანაა,ვთქვი და საათს დავხედე.

-მეც უნდა წავიდე,თქვა თიკომ.

-სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა თიკო, ვთქვი მე.

-ჩემთვისაც.კარგი ადმამიანი
ჩანხარ,სიამოვნებით ვიმეგობრებდი შენთან,თუ წინააღმდეგი არ ხარ.

-პირიქით,დიდი სიამოვნებით.

-მაშინ ,იქნებ ტელეფონის ნომრები
გაგვეცვალა,რას იტყვი?

-პრობლემა არ არის.

ტელეფონის ნომრები გავცვალეთ.

თიკო
სახლამდე მივაცილე.მეზობლები აღმოვჩნდით.თიკო გვერდით
სადარბაზოში ცხოვრობს.

მე და თიკო ტოლები ვართ,ორივენი ოცდაორი წლის ვართ.

თიკო ძალიან
ლამაზი გოგოა.მაღალი,ქერათმიანი,მწვანეთვალება.რაც მთავარია,თიკო კარგი ხასიათის ადამიანია.მშვიდი,წყნარი,მოსიყვარულე,ალერსიანი.

მე და თიკო მეგობრები
ვართ.ჩვენ კარგად ვუგებთ ერთმანეთს,ერთმანეთთან თავს კარგად ვგრძნობთ.მასთან ყოფნა ძალიან
მიყვარს.თიკოსთან ყოფნა არ მწყინდება.

შემიყვარდა მშვენიერი თიკო.ჰო შემოყვარდა,მაგრამ არ ვიცოდი
როგორ მეთქვა.ვფიქრობდი ფეისბუკში მიმეწერა
თიკოსთვის თუ ბარათი მიმეწერა.


უცებ გამახსენდა,ორ დღეში ვალენტინობაა.გადავწყვიტე,სასიყვარულო ბარათი
მიმეწერა თიკოსთვის.

დავიწყე ბარათის
წერა:

,,ჩემო მშვენიერო თიკო.ნეტავ იცოდე როგორ
მიყვარხარ,შენზე ფიქრში მითენდება და მიღამდება.სულ შენზე
ვოცნებობ,სულ შენ გნატრობ.უშენოდ გულში და სულში
მცივა.უზომოდ მიყვარხარ.,,

სიყვარულით ნიკა


თიკო დავპატიჟე რესტორანში
ვალენტინობის აღსაღნიშნავად.სიამოვნებით
დამთანხმდა.

რესტორანში კარგი დრო დავატარეთ.ბევრი ვიცეკვეთ.საჩუქართან ერთად
სასიყვარულო ბარათიც ვაჩუქე თიკოს.

მეორე
დღეს თიკომ ფეისბუკში მომწერა:

-როგორ ხარ
ჩემო ერთადერთო?

-კარგად.რა მოგელანდა,ასეთ თბილ სიტყვებს
რომ მწერ?ვთქვი მე.

-სასიყვარულო ბარათებში რაც მომწერე
სიმართლეა?მკითხა თიკომ

-რას გულისხმობ?

-ძალიან კარგად
იცი რასაც ვგულისხმობ.

-რა თქმა უნდა,ყველაფერი სიმართლეა.

-აქამდე რატომ არ
მითხარი თუ გიყვარდი?მკითხე თიკომ.

-მერიდებოდა,ვთქვი მე.

-მეც ძალიან მიყვარხარ.ჩემი სუნთქვა ხარ,ჩემი სიცოცხლე,ჩემი პირველი,ერთადერთი და უკანასკნელი სიყვარული,მითხრა თიკომ.

-შენც როგორ ძალიან
გყვარებივარ,ვთქვი მე.

-ჰო,აბა რა.არ იციდი?

-არა,საიდან უნდა მცოდნოდა?

-მშვენიერო თიკო,თნანახმა ხარ რომ
ჩემი შეყვარებული გახდე?

-კი,რა თქმა უნდა,მითხრა თიკომ.

დღეს მე და თიკო შეყვარებულები ვართ და მალე დაქორწინებას ვაპირებთ.



ავტორი: ლევან კობერიძე