გერმანიაში დაფასებული ახალგაზრდა ქართველი კომპოზიტორი
1 682 ნახვა
ახალგაზრდა კომპოზიტორი - ლევან ბაშარული გერმანიაში ცხოვრობს. იგი თავის წარმატებებზე ინტერნეტით გვესაუბრა...
- მართალია, პირველი ადგილი ვერ დავიკავე, მაგრამ ის, რომ გერმანიის წლის საუკეთესო სამ ახალგაზრდა კომპოზიტორს შორის დამასახელეს, ძალიან მახარებს. მოგეხსენებათ, დაჯილდოების ცერემონია ფილმების კომპოზიტორების, რეჟისორებისა და პროდიუსერების მთავარი თავშეყრის ადგილია. განსაკუთრებით გამახარა ჯეფ ბილის გაცნობამ, რომელიც დააჯილდოეს ინტერნაციონალური კომპოზიტორის კატეგორიაში.
- რატომ გადაწყვიტეთ საქართველოდან წასვლა?
- გერმანიაში სწავლის გასაგრძელებლად წავედი, რადგან საქართველოში ფილმისთვის მუსიკის საკომპოზიტორო მიმართულება არ არსებობს, XXI საუკუნეში კი მხოლოდ კარგი მუსიკის წერა არ არის საკმარისი საიმისოდ, რომ კონკრეტულად ფილმისათვის შექმნა მუსიკა... თბილისის კონსერვატორიის დამთავრების შემდეგ, ორი სპექტაკლის მუსიკალურად გაფორმება მომიხდა. საოცრად ნიჭიერ ხალხთან თანამშრომლობით დიდი სიამოვნება მივიღე, მაგრამ აღებული ჰონორარით (რომელიც დღიურად "ორი დღის ღვეზელისა" და მიკროავტობუსის ხარჯებს ძლივს ფარავდა) წარმოუდგენელი იყო არსებობაც კი. ჰოდა, 2008 წლის ივლისში გერმანიაში წამოვედი. მანამდე ჩემმა დამ ამიხსნა, თუ რა პერსპექტივა ჰქონდათ დამწყებ ხელოვანებს გერმანიაში. ის უკვე მიუნხენში ცხოვრობდა და შეეძლო, ჩემი ამ ქვეყანაში დამკვიდრების შანსები გაეთვალა. ძალიან დამეხმარა იმაში, რომ გავცნობოდი ქალაქს, შემდგომში კი შევგუებოდი იქაურობას და მესწავლა დამოუკიდებლობა... გერმანიაზე, ძალიან ბევრი რამ შემიძლია გიამბოთ, მაგრამ არ მინდა, ისე გამომივიდეს, თითქოს გერმანიას საქართველოს ვადარებ. ეს ქვეყანა ჩემს სამშობლოს ვერასდროს ჩაანაცვლებს. გერმანია ვერ მომცემს იმას, რაც საქართველომ მომცა, მაგრამ ფაქტია, აქ ჩამოსვლა სასიკეთოა ჩემი შემოქმედებისა და კარიერისთვის. უპირველესად, ეს ის ქვეყანაა, სადაც ჩემი გეგმებისა და მიზნების განხორციელება ძალიან მოკლე დროში მოხდა. აქ ყველაზე რთულია, კონკურენციას (ჯანსაღ კონკურენციას ვგულისხმობ!) გაუძლო. უამრავი "ბრილიანტი" კომპოზიტორი ცხოვრობს ამ ქვეყანაში. უზარმაზარი დისციპლინა და შრომაა საჭირო საიმისოდ, რომ დარჩე "მოთხოვნად" კომპოზიტორად. რა თქმა უნდა, თავიდან ენის ბარიერიც მქონდა, მაგრამ ყველაფერი მალე ავითვისე სპეციალურ კურსებზე სიარულის, ბევრ გერმანელთან კონტაქტისა და ჩემი სმენის წყალობით.
- და წარმატებებმაც არ დააყოვნა. არა?
- წარმატება საინტერესო ცნებაა... არის რაღაც, რაც გეხმარება წარმატების მიღწევაში და ეს არის შრომა, ენერგია, რასაც შენს საქმეში აინვესტირებ. არის კიდევ რაღაც სხვა, რაც შენზე არაა დამოკიდებული და ამას მუზასაც ვეძახით ხოლმე, მისი არსებობა კი ცხოვრების წესთან პირდაპირაა დაკავშირებული. მადლიერების გრძნობაც საჭიროა წარმატებისკენ მიმავალ გზაზე... გერმანიაში, მეორე კურსზე ყოფნისას დაკვეთა მივიღე ერთ-ერთი დიდი საპროდუქციო კომპანიისგან, რომ კინოფილმისთვის - "NEMEZ" არაჩვეულებრივი რეჟისორის, სტანისლავ გიუნტნერის ხელმძღვანელობით მუსიკა შემექმნა. ფილმმა ძალიან ბევრი პრიზი მიიღო სხვადასხვა კინოფესტივალზე. ამას მოჰყვა მუშაობა ქართულ-გერმანულ კინოფილმზე - "ყველაფერი ადამიანებზე", შემდეგ "Job Interview", რომელიც გახდა 16 სხვადასხვა ფესტივალის პრიზიორი სხვადასხვა კატეგორიაში. მოგვიანებით, საკუთარი ძალები საშინელებათა ჟანრშიც ((Hörst du es auch?) მოვსინჯე, რამაც უდიდესი სიამოვნება მომანიჭა. 2015 წლის 4 ივლისს კი მიუნხენის კინოფესტივალზე გაიმართა ფილმის uis Trenker" პრემიერა, რომელიც სამი ქვეყნის - გერმანიის, იტალიის და ავსტრიის ერთობლივი პროდუქციაა. ფილმში არაერთი ვარსკვლავი თამაშობს. მუსიკა ფილმისთვის ბერლინში, გერმანიის კინოორკესტრმა ჩაწერა.
- სამშობლოსთან შემოქმედებითად თუ
ხართ დაკავშირებული?
- მიუხედავად ჩემი არაერთგზის მცდელობისა, სამწუხაროდ, საქართველოში და კერძოდ - ქართველ რეჟისორებთან თანამშრომლობა არ მაკავშირებს, გარდა გიორგი აბაშიშვილისა (მის ფილმზე - "ყველაფერი ადამიანებზე" ვიმუშავე). თუმცა, საკმაოდ მჭიდრო კავშირი მაქვს გერმანიაში მოღვაწე ქართველ მუსიკოსებთან. მაგალითად, ცნობილ მევიოლინე - გია იაშვილთან, უნიჭიერეს მსახიობსა და მიუზიკლის მომღერალთან - სოფია ბერიკაშვილთან და ა.შ. გარდა ამისა, აქტიურად ვთანამშრომლობ მიუნხენის "გალლი თეატრთან და მის ხელმძღვანელთან - რამდენიმე სპექტაკლისთვის დავწერე მუსიკა.
- როგორია თქვენი ჩვეულებრივი ერთი დღე გერმანიაში?
- სტუდიაში გატარებული მრავალი საათის შემდეგ, ვცდილობ, ყოველი თავისუფალი საათი ახლო მეგობრებთან ერთად გავატარო. არასდროს მენანება დრო ფოტოების გადასაღებად (მოყვარული ფოტოგრაფი ვარ) და ტელეფონით დედასთან სასაუბროდ.
წყარო: gzapress.ge
- მართალია, პირველი ადგილი ვერ დავიკავე, მაგრამ ის, რომ გერმანიის წლის საუკეთესო სამ ახალგაზრდა კომპოზიტორს შორის დამასახელეს, ძალიან მახარებს. მოგეხსენებათ, დაჯილდოების ცერემონია ფილმების კომპოზიტორების, რეჟისორებისა და პროდიუსერების მთავარი თავშეყრის ადგილია. განსაკუთრებით გამახარა ჯეფ ბილის გაცნობამ, რომელიც დააჯილდოეს ინტერნაციონალური კომპოზიტორის კატეგორიაში.
- რატომ გადაწყვიტეთ საქართველოდან წასვლა?
- გერმანიაში სწავლის გასაგრძელებლად წავედი, რადგან საქართველოში ფილმისთვის მუსიკის საკომპოზიტორო მიმართულება არ არსებობს, XXI საუკუნეში კი მხოლოდ კარგი მუსიკის წერა არ არის საკმარისი საიმისოდ, რომ კონკრეტულად ფილმისათვის შექმნა მუსიკა... თბილისის კონსერვატორიის დამთავრების შემდეგ, ორი სპექტაკლის მუსიკალურად გაფორმება მომიხდა. საოცრად ნიჭიერ ხალხთან თანამშრომლობით დიდი სიამოვნება მივიღე, მაგრამ აღებული ჰონორარით (რომელიც დღიურად "ორი დღის ღვეზელისა" და მიკროავტობუსის ხარჯებს ძლივს ფარავდა) წარმოუდგენელი იყო არსებობაც კი. ჰოდა, 2008 წლის ივლისში გერმანიაში წამოვედი. მანამდე ჩემმა დამ ამიხსნა, თუ რა პერსპექტივა ჰქონდათ დამწყებ ხელოვანებს გერმანიაში. ის უკვე მიუნხენში ცხოვრობდა და შეეძლო, ჩემი ამ ქვეყანაში დამკვიდრების შანსები გაეთვალა. ძალიან დამეხმარა იმაში, რომ გავცნობოდი ქალაქს, შემდგომში კი შევგუებოდი იქაურობას და მესწავლა დამოუკიდებლობა... გერმანიაზე, ძალიან ბევრი რამ შემიძლია გიამბოთ, მაგრამ არ მინდა, ისე გამომივიდეს, თითქოს გერმანიას საქართველოს ვადარებ. ეს ქვეყანა ჩემს სამშობლოს ვერასდროს ჩაანაცვლებს. გერმანია ვერ მომცემს იმას, რაც საქართველომ მომცა, მაგრამ ფაქტია, აქ ჩამოსვლა სასიკეთოა ჩემი შემოქმედებისა და კარიერისთვის. უპირველესად, ეს ის ქვეყანაა, სადაც ჩემი გეგმებისა და მიზნების განხორციელება ძალიან მოკლე დროში მოხდა. აქ ყველაზე რთულია, კონკურენციას (ჯანსაღ კონკურენციას ვგულისხმობ!) გაუძლო. უამრავი "ბრილიანტი" კომპოზიტორი ცხოვრობს ამ ქვეყანაში. უზარმაზარი დისციპლინა და შრომაა საჭირო საიმისოდ, რომ დარჩე "მოთხოვნად" კომპოზიტორად. რა თქმა უნდა, თავიდან ენის ბარიერიც მქონდა, მაგრამ ყველაფერი მალე ავითვისე სპეციალურ კურსებზე სიარულის, ბევრ გერმანელთან კონტაქტისა და ჩემი სმენის წყალობით.
- და წარმატებებმაც არ დააყოვნა. არა?
- წარმატება საინტერესო ცნებაა... არის რაღაც, რაც გეხმარება წარმატების მიღწევაში და ეს არის შრომა, ენერგია, რასაც შენს საქმეში აინვესტირებ. არის კიდევ რაღაც სხვა, რაც შენზე არაა დამოკიდებული და ამას მუზასაც ვეძახით ხოლმე, მისი არსებობა კი ცხოვრების წესთან პირდაპირაა დაკავშირებული. მადლიერების გრძნობაც საჭიროა წარმატებისკენ მიმავალ გზაზე... გერმანიაში, მეორე კურსზე ყოფნისას დაკვეთა მივიღე ერთ-ერთი დიდი საპროდუქციო კომპანიისგან, რომ კინოფილმისთვის - "NEMEZ" არაჩვეულებრივი რეჟისორის, სტანისლავ გიუნტნერის ხელმძღვანელობით მუსიკა შემექმნა. ფილმმა ძალიან ბევრი პრიზი მიიღო სხვადასხვა კინოფესტივალზე. ამას მოჰყვა მუშაობა ქართულ-გერმანულ კინოფილმზე - "ყველაფერი ადამიანებზე", შემდეგ "Job Interview", რომელიც გახდა 16 სხვადასხვა ფესტივალის პრიზიორი სხვადასხვა კატეგორიაში. მოგვიანებით, საკუთარი ძალები საშინელებათა ჟანრშიც ((Hörst du es auch?) მოვსინჯე, რამაც უდიდესი სიამოვნება მომანიჭა. 2015 წლის 4 ივლისს კი მიუნხენის კინოფესტივალზე გაიმართა ფილმის uis Trenker" პრემიერა, რომელიც სამი ქვეყნის - გერმანიის, იტალიის და ავსტრიის ერთობლივი პროდუქციაა. ფილმში არაერთი ვარსკვლავი თამაშობს. მუსიკა ფილმისთვის ბერლინში, გერმანიის კინოორკესტრმა ჩაწერა.
- სამშობლოსთან შემოქმედებითად თუ
ხართ დაკავშირებული?
- მიუხედავად ჩემი არაერთგზის მცდელობისა, სამწუხაროდ, საქართველოში და კერძოდ - ქართველ რეჟისორებთან თანამშრომლობა არ მაკავშირებს, გარდა გიორგი აბაშიშვილისა (მის ფილმზე - "ყველაფერი ადამიანებზე" ვიმუშავე). თუმცა, საკმაოდ მჭიდრო კავშირი მაქვს გერმანიაში მოღვაწე ქართველ მუსიკოსებთან. მაგალითად, ცნობილ მევიოლინე - გია იაშვილთან, უნიჭიერეს მსახიობსა და მიუზიკლის მომღერალთან - სოფია ბერიკაშვილთან და ა.შ. გარდა ამისა, აქტიურად ვთანამშრომლობ მიუნხენის "გალლი თეატრთან და მის ხელმძღვანელთან - რამდენიმე სპექტაკლისთვის დავწერე მუსიკა.
- როგორია თქვენი ჩვეულებრივი ერთი დღე გერმანიაში?
- სტუდიაში გატარებული მრავალი საათის შემდეგ, ვცდილობ, ყოველი თავისუფალი საათი ახლო მეგობრებთან ერთად გავატარო. არასდროს მენანება დრო ფოტოების გადასაღებად (მოყვარული ფოტოგრაფი ვარ) და ტელეფონით დედასთან სასაუბროდ.
წყარო: gzapress.ge
