მე და შენ... მთვარის შუქზე...(ნაწილი 16)

-მაგასაც ვნახავთ-დავეჭყანე და თავი მკერდზე დავადევი... ცოტახანი ასე ვიყავით... აცერთი ხმას არ ვიღებდით... მე კი ამ სიჩუმით ვსარგებლობდი და ზურას გულის ცემას ვუსმენდი…

ნახევარი საათი გავიდა რაც ხმა არ გაგვიღია... მე ფრთხილად თავი ავწიე და ზურას შევხედე...

მას ეძინა... იმწუთას ჩავიფხუკუნე მაგრამ... ისევ შევიკავე რადგან არ მინდოდა გამეღვიძებინა... ტელეფონი ავიღე და შუქი ავანთე... ზურას მძინარეს გადავუღე და შემდეგ მეც გვერდით მივუწექი და დავიძინე...

მშვენივრად მეძინა... თუ იმას არ ჩავთვლით რომ უცებ ცივი წყალი გადამესხა თავზე... მაშინვე წამოვხტი და ვიკივლე... წინ ზურა იდგა რომელიც იცინოდა...

-რას აკეთებ!! მე რატომ გადამასხი იქეთ უნდაგადამესხა შენთვის!!!-საწოლიდან წამოვხტი და ზურას გავეკიდე... მან სწრაფად ჩაირბინა კიბეები და ეზოში გავიდა...

-ოოო რა ჩქარა დარბის-ჩავილაპარაკე ჩემთვის როცა კიბეები ჩავირბინე და უცებ ლალი დეიდას მოვკარი თვალი.დილამშვიდობისა ლალი დეიდა...-დავიძახე და ლალი დეიდასგან იგივე აღარ გამიგონია გარეთ გავვარდი...

წინ ზურა დავინახე... ხელში „შლანგი" ეჭირა რომელიც ბაკიან მოდიოდა...

-აბა არც გაბედო მომეკარო...-სიცილი ატეხა ზურამ და შლანგი მომიშვირა...
-არ გინდა-დავივირე მე და სახეზე ხელები ავიფარე...

-კარგი არ გვინდა-ისევ გაიცინა მან...

-როგორ გაბედე... მე უნდა დამესველებინე... შენ რატომ დამასველე? შენ ჩაგეძინა პირველი...

-ხოო როგორ არა...-თქვა სიცილით...

-დამამტკიცებელი საბუთიც მაქვს სურათი გადაგიღე...

-ააა იმ სურათზე ამბობ? გუშინ რომ წამოდექი და გადამიღე?? იცი როგორ მეცინებოდა მაშინ? მაგრამ არ გავიცინე გეგმას ჩამიშლიდი...-ისევ ხარხარი დაიწყო...

-ესეიგი გუშინ გეღვიძა??-ვიკითხე გაკვირვებულმა და წაგებულის გრძნობით პირი დავაღე...

-ჰოო ზუსტადაც მეღვიძა და შენ რომ დაიძინე მეე დავიძინე მეც...-დამეჭყანა და შლანგი ისევ მომიშვირა...

-არ გაბედო!!-დავიძახე მე მაგრამ სწორედ მაშინ წყალი სახეში შემესხა... ცხვირი ამეწვა და გაბრაზებულმა ზურასკენ გავიქეცი... ისიც მიხვდა წყალი რომ ვეღარ უშველიდა და შლანგი ძირს დააგდო, მერე კი რაც ძალი და ღონე ჰქონდა გაიქცა... მე კი ამ დროს დრო ვიხელთე და საშვალო ზომის ბოთლში ლანგიდან წყალიჩავასხი და ზურას ძებნა დავიწყე... სახლს კრუგები ვურტყი მაგრამ ვერსად ვერ ვიპოვე...

-ვეჰ-გავიგონე უცებ უკნიდან ზურას ყვირილი... ჯერ ავხტი მერე კი ბოთლი მოვიმარჯვე და წყალი თავზე გადავასხი... ახლა მე დავიწყე ხარხარი... ზურა კი იდგა და მშვიდად მიღიმოდა...

-რა გეგონა შეგარჩენდი??-ვიცინოდი მეე...

-მე უფრო მეტი შეგასხი-დამეჭყანა ზურა...

-წამო შლანგს ავიღებ და ვინ უფრო მეტს შეასხამს მაგასაც ვნახავთ-ვალში არ ვრჩებოდი მე...

-წამო-თქვა და ჩემსკენ გამოიწია...

-რაა? მართლა?? მე ვიხუმრე-ვთქვი სიცილით და უკან დავიხიე...

-მე კი სერიოზულ გამოწვევაში მივიღე...-თქვა და მომიახლოვდა... ჩემი ძალით წამოყვანა სცადა მაგრამ ისე გავჯიუტდი ვერ ადგილიდან ვერ მძრავდა...

-არა გთხოვ არაა-ვყვიროდი მაგრამ ის ხელს არ მიშვებდა... ბოლოს მოიფიქრა და რასაც ქვია ზურგზე გადამიკიდა :დ წინ ფეხებით ვეკავე თავი კი უკან მქონდა და ერთადერთი რასაც ვყვიროდი „ვიხუმრე" იყო...

ზურამ შლანგთან მიმიტანა :დ მერე დამსვა ოღონდ ისე რომ ცალი ხელით მე ვეჭირე ცალით კი დაიხარა და შლანგი აიღო... შლანგი მაღლა აწია და ზუსტად ჩემს თავზე გააჩერა... წყალი დაუზოგავად მოდიოდა და მეც სულ გავიწუმპე...

-კარგი საკმარისია გაჩერდი-მინდოდა მკაცრად მეთქვა რადგან გაჩერდებოდა მაგრამ არ გამომდიოდა... ისეთი სახე ჰქონდა მეცინებოდა და ისიც შლანგს გვერდით არ სწევდა...

-კარგია??-ხარხარებდა ზურა.

-კი ეხლა მორჩი-სიცილის გამო ნახევარ წყალს ვყლაპავდი...

- აა კიდევ გინდა?? კი რა პრობლემაა წყალი გვაქვს...-უფრო ახარხარდა ზურა... ხელი მაღლა ავწიე და შლანგს ჩავებღაუჭე... რადგან ხელიდან ვერ გამოვგლიჯე აქეთ-იქით ქნევა დავიწყე.. ასე მე მარტო არ მესხმებოდა წყალი... ახლა ზურაც კარგი გალუმპული იყო...

-კარგი საკმარისია არ გამიცივდე-თქვა და შლანგი გვერდით გადააგდო თუმცა სიცილი არ შეუწყვეტია...

-არ იდარდო-დავეჭყანე მე-შენს თავსაც შეხედე ნაკლებად სველი არ ხარ-ახლა მე ავხახარდი...

-რა იყო კიდევ ავიღო შლანგი?-დაიხარა მაგრამ აღარ ვაცადე აღება.

-მოიცა არ გინდა-ვთქვი და ჩავეხუტე... ზურამ გაიღიმა და ხელები მომხვია... მაგრად მომიჭირა მერე კი უკან წავიდა... მეგომა ხუმრობდა მაგრამ ის წაიქცა... არა ძალით წაიქცა რათქმაუნდა და მეც თან გამიყოლა... მერე კი სიცილი ატეხა...

-გასულელდი?? რას აკეთებ??

-შეგეშინდა??-ხელები არ გაუშვია ჩემთვის... მე მის ზემოთ ვიყავი მოქცეული და ვიცინოდი...

-ცოტა...-ვთქვი მე და ვაკოცე...

-ჰოო ცოტაო და როგორ კანკალებს...-გაიცინა მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია...

-კარგი გამიშვი თორემ ბალახზე რომ გადახვალ დავისვრები. ისედაც სველი ხარ და ბალახის ფერი გადავა მაისურზე...

-მერე რაა გარეცხავ-დამეჭყანა...

-მეე? იოცნებე...-იქეთ დავეჭყანე...

-რა არა?? კიდევ ხომ არ დაგასველო??-წამოდგომა სცადა მაგრამ ხელი ვკარი და ისევ დავაწვინე...

-მაშინებ?-ღიმილით ვუთხარი მე...

-ოოო კიიიი -ახარხარდა ზურა...

-კარგი გავითვალისწინებ...-ვთქვი და  ძლივსძლიობით წამოვდექი... მერე ზურაც წამოდგა და სახლში შევედით... ზურასი არ ვიცი მაგრამ მე აბაზანა მივიღე და გუშინდელი ნაყიდი ტანსაცმელები ჩავიცვი... მერე კი ისევ ქვედა სართულზე ჩამოვედი...

გაგრძელება იქნება