"მებრალება ის, ვინც მთელი ცხოვრება ნიღაბს ირგებს"
1 789 ნახვა
მოცეკვავე გიგი გაჩეჩილაძეს ცხოვრების არც ერთ ეტაპზე, პროფესიული არჩევანი არ უნანია.
მიუხედავად იმისა, რომ ბევრჯერ დავმარცხებულვარ, არასდროს ვნებდები, ყოველთვის მაქვს ბრძოლის ჟინი", - ამბობს გიგი, რომელმაც ბოლო დროს გავრცელებული ჭორი, რომ სალომე ჭაჭუასთან ურთიერთობა აღადგინა, კატეგორიულად უარყო.
ბავშვობა
- ზედმეტად ცელქი ვიყავი და ირგვლივ ყველაფერს ვაფუჭებდი. ყოველთვის იმას ვაკეთებდი, რასაც მიშლიდნენ, თანატოლებში სულ ვჩხუბობდი. მოუსვენარი და ენერგიული გახლდით.
- მშობლები ყველაზე ხშირად, რის გამო გიბრაზდებოდნენ?
- ყველაზე ხშირად გაკვეთილების გაცდენის გამო მეჩხუბებოდნენ. ვიღებდი შენიშვნას იმის გამოც, თუ ცუდ ნიშანს მივიღებდი ან ცუდად ვიცეკვებდი. ერთი სიტყვით, ცოტა არ იყოს, ვზარმაცობდი.
სკოლა
- სკოლის პერიოდი ჩემთვის ორად არის გაყოფილი: საქართველოშიც მომიხდა მოსწავლეობა და ამერიკაშიც. კარგად ნამდვილად არ ვსწავლობდი. ყოველთვის ვკმაყოფილდებოდი იმით, რომ "სამიანს" მიწერდნენ. მთავარი იყო, გამოცდებზე არ ჩავჭრილიყავი. "შატალოების" და ყველანაირი სიგიჟის ერთ-ერთი მოთავე ვიყავი. მასწავლებლებს სისხლს ვუშრობდი. რუსულის მასწავლებელი გაკვეთილს აღარ მეკითხებოდა, - შენი ხმა მგელის ხმასავით ჩამესმის! საერთოდ ნურაფერს იტყვიო... მათემატიკის პედაგოგი ერთხელ ისე გავამწარე, რომ დასჯის დროს ყური ამახია და სისხლი წამომივიდა. მიუხედავად ამისა, არასდროს ვბრაზდებოდი მათზე. უფრო მეტიც, ვფიქრობ, ჩემნაირ მოსწავლეს თავად უარესს დავმართებდი. ვერ ავიტანდი, ისე რომ მომექცეს ვინმე, როგორც მე ვექცეოდი მათ. დირექტორი ისე ხშირად იბარებდა ჩემს მშობლებს სკოლაში, რომ ბოლოს საუკეთესო მეგობრები გახდნენ (იცინის).
აი, ამერიკაში, საჯარო სკოლაში რომ ვცადე იმავეს გაკეთება, თავი პოლიციაში ამოვყავი. "შატალოზე" მთელი კლასი წავიყვანე. პოლიციამ შეგვნიშნა და განყოფილებაში წაგვიყვანა. იქ ვიყავით მანამ, ვიდრე მშობლებმა არ მოგვაკითხეს. ამ ფაქტის შემდეგ, სკოლის შიდა "ციხეში" ვიჯექი, სადაც მთელი დღე სწავლის გარდა ვერაფერს გააკეთებდი. ბევრი სხვა ხერხი ვცადე, კითხვისგან თავი რომ დამეძვრინა, მაგრამ არაფერი გამომივიდა. ამ ყველაფერმა სწავლისკენ შემომატრიალა. შემდგომ უკვე, ამერიკის ერთ-ერთ საუკეთესო სკოლაში გავაგრძელე სწავლა და ერთადერთი მოსწავლე ვიყავი შტატში, რომელმაც ყველა მათემატიკის კურსი დაამთავრა, რაც კი სკოლას ჰქონდა. მე-11 კლასის მეორე სემესტრიდან მათემატიკის ლექციებზე სიარული დავიწყე. ყველა საგანში კარგი შეფასებები მქონდა. წარმატებული ვიყავი ასევე, სპორტშიც. ამერიკულ ფეხბურთსა და კალათბურთს ვთამაშობდი და შტატის ჩემპიონებიც გავხდით. სამწუხაროდ, ტრავმის გამო, სპორტს ვეღარ მივყევი... დამატებითი შემოსავლისთვის, სკოლის შემდეგ, გახანგრძლივებულში ბავშვებს მათემატიკას, ინგლისურსა და კალათბურთს ვასწავლიდი.
- ბავშვობაში რა პროფესიაზე ოცნებობდი?
- ყოველთვის მინდოდა, გამომძიებელი გავმხდარიყავი.
- სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლა სად გააგრძელე?
- სკოლის დამთავრების შემდეგ საქართველოში ჩამოვედი და დიპლომატიურ აკადემიაში ჩავაბარე, რომელიც წარმატებულად, წითელ დიპლომზე დავამთავრე. სტუდენტობის პერიოდთან ბევრი საკმაოდ კარგი მოგონება მაკავშირებს. ძალიან კარგი კურსელები მყავდა, რომლებიც დიდი ხანია, აღარ მინახავს და მომენატრნენ.
პირველი წარმატება
- პირველი წარმატება იმ პერიოდს უკავშირდება, როცა ცეკვა ნამდვილად შევიყვარე (რადგან ბავშვობაში მშობლები მაძალებდნენ ცეკვას). 9 წლის ვიყავი, მე და ლელო ჩქარეული ამერიკაში ჩატარებულ ჩემპიონატზე მესამე ადგილზე რომ გავედით. კონკურსი მაიამიში ჩატარდა.
- ოდესმე პროფესიული არჩევანი თუ გინანია?
- არასდროს, რადგან ჩემთვის მთავარი არის, ვაკეთო ის, რითიც ბედნიერი ვიქნები. ვერ ვინანებ, თუნდაც იმიტომ, რომ ყოველდღე მიწევს ბევრი ბედნიერი ადამიანის სახის დანახვა და ბევრი ბედნიერი ბავშვის თვალებში ჩახედვა; იმათ ვგულისხმობ, ვისაც ცეკვა უყვარს. "დაგრუზულიც" რომ ვიყო, სტუდიაში შესვლისთანავე ყველაფერი იცვლება.
- გაძლევს თუ არა პროფესია იმის საშუალებას, რომ მატერიალურად დამოუკიდებელი იყო?
- ნებისმიერი პროფესია მოგცემს იმის საშუალებას, რომ მატერიალურად დამოუკიდებელი იყო. რა თქმა უნდა, თუ ნამდვილად გიყვარს ის საქმე, რომელსაც ემსახურები. თუ მოინდომებ ყველაფერს მიაღწევ! მთავარია, თავდაუზოგავად იმუშაო.
გამორჩეული თვისებები
- ჰოროსკოპით სასწორი ვარ და აქედან გამომდინარე, გადაწყვეტილების მიღება, ამა თუ იმ საქმის დაწყება მიჭირს. თუმცა, რასაც ხელს მოვკიდებ, ყოველთვის გამომდის. მიზანდასახული ადამიანი ვარ.
- ვინ არის შენი ყველაზე დიდი გულშემატკივარი?
- ჩემი ყველაზე დიდი გულშემატკივარი დედაჩემია. ის ყოველთვის მხარში მიდგას და ამაყობს ჩემი მიღწევებით... ყველას აზრს პატივს ვცემ. თითოეულ ადამიანს ვუსმენ და ბევრი ფიქრის შემდეგ, მათ ნათქვამს ან ვითვალისწინებ, ან - არა (იღიმის)...
ჯანსაღი ცხოვრება
- ძილი არ მიყვარს. 24 საათის განმავლობაში, 4-5 საათზე მეტხანს არ მძინავს. ჩემთვის დილა ძალიან გვიან, დღის 12-ზე ან პირველ საათზე იწყება. გაღვიძებისთანავე ვიმზადებ ყავას, ვიღებ შხაპს და შემდეგ ჰერი-ჰერი სამსახურისკენ (იცინის)...
- როდის ვარჯიშობ?
- ადრე ბევრს ვვარჯიშობდი, ახლა ამისთვის დრო აღარ მრჩება. ვარჯიში მაშინ გამომდის, როცა მოსწავლეებს ცეკვას ვასწავლი. ჯანსაღი ცხოვრების წესით არასდროს მიცხოვრია. ექსტრიმი მიყვარს. არ მოსწიო, არ დალიო, სწორად იკვებე, დილაადრიან ადექი - ჩემთვის ეს ყველაფერი ცოტა არ იყოს, რთულია.
მავნე ჩვევები
- სამწუხაროდ, სიგარეტს ვეწევი. ეს ერთადერთი მავნე ჩვევაა, რომელსაც უდიდესი სიამოვნებით შევეშვებოდი, მაგრამ საკმაოდ "სტაჟიანი" მწეველი ვარ და მიჭირს სიგარეტის გადაგდება. იმედია, მომავალში ამას შევძლებ! ალკოჰოლურ სასმელს დიდად არ ვეტანები, რადგან არ მიყვარს.
- ზარმაცი ხარ?
- შრომისმოყვარე-ზარმაცი ვარ. შრომისმოყვარე ვარ იმ დროს, როცა რაღაცის გაკეთება თავად მსურს. ასეთ დროს საქმის მოსაგვარებლად ძალ-ღონეს არ ვიშურებ. ზარმაცი კი მაშინ ვარ, როცა რაღაცის გაკეთება არ მიღირს დროისა და ენერგიის ხარჯვად. საერთოდ, რასაც ვაკეთებ, ვცდილობ, ყველაფერი სრულყოფილებამდე მივიყვანო. საქმის სანახევროდ მოგვარება არ მჩვევია.
იმიჯი და გემოვნება
- ჩემი გემოვნების ჩამოყალიბებაში ბევრმა ადამიანმა შეიტანა წვლილი: ამერიკაში გოჩამ და შორენამ, აქ - დედ-მამამ და ყველა მეგობარმა თუ შეყვარებულმა.
- იმიჯს ხშირად იცვლი?
- ხშირად კი არა, არასდროს ვიცვლი. ამაზე ფიქრით ტვინს არ ვიღლი. რაც მომწონს, იმას ვიცვამ. იმიჯის შეცვლას ზოგჯერ, გარემოება მაიძულებს ხოლმე.
- რას შეცვლიდი შენს გარეგნობაში?
- გარეგნობას არ ვუჩივი და არაფრის შეცვლა არ მინდა... ერთადერთი, ახლა მინდა, რომ წონაში ცოტა დავიკლო (იღიმის).
პირადი ცხოვრება
- ჩემს პირად ცხოვრებაში ყველაფერი კარგადაა. შეიძლება ითქვას, ზედმეტად კარგადაც კი ვარ.
- თუ არ გეწყინება, გკითხავ: ამბობენ, თითქოს შენ და სალომემ ურთიერთობა აღადგინეთ და ისევ ერთად ხართ. ეს სიმართლეა?
- ჩვენ შორის დიდი ხანია, ყველაფერი დამთავრდა. სხვას ვერაფერს გეტყვი.
- როცა მანდილოსნების ყურადღების ცენტრში ექცევი, ეს გაღიზიანებს თუ პირიქით - გსიამოვნებს?
- არა, რა თქმა უნდა, არ მაღიზიანებს, პირიქით - მანდილოსნების ყურადღება მაბედნიერებს. ბოლოს და ბოლოს, კაცები ხომ სუსტი სქესის ყურადღების მისაქცევად "ვიპრანჭებით". თუმცა, ზოგიერთებს ზედმეტი მოსდით და რაღაცები მარაზმში გადასდით, რაც ძალიან მაღიზიანებს.
- როგორი გოგონები მოგწონს?
- ზედმეტად ზიზილ-პიპილო-მაკიაჟიანი გოგონები არ მომწონს. ხელოვნურად აწყობილი ქალები ჩემთვის მიუღებელია... განსაკუთრებულ ყურადღებას ვაქცევ მანდილოსნის კანსა და თმას. არ მომწონს, როცა ხმის ტემბრის შეცვლასაც კი ცდილობენ. ვაფასებ, როცა ადამიანს "საკუთარი მე" აქვს, ხოლო მის მიმართ, ვინც მთელი ცხოვრება ნიღაბს ირგებს და სიყალბეში ცხოვრობს, სიბრალულის გრძნობა მაქვს. შეგნებული და ბუნებრივი ადამიანები მომწონს.
- ალბათ, გოგონების ყურადღებით განებივრებული ხარ, არა?
- ვინც არ მაინტერესებს, მისგან ძირითადად, დებილის როლის თამაშით ადვილად ვიძვრენ თავს... მხოლოდ მაშინ ვგრძნობ თავს კარგად, როცა გვერდით მყოფი ქალბატონი ჩემგანაა განებივრებული. ახლა თავს ნაკლებად ვაძლევ უფლებას, ვინმემ გამანებივროს.
წარმატების ფორმულა
- რამდენად წარმატებული ვარ, არ ვიცი, მაგრამ ჩემი ცხოვრებისეული ფორმულა ასეთია: "იყავი ის, ვინც ხარ; რაც შეიძლება ბუნებრივად გამოხატე ემოციები". გამოცდილებამ მიჩვენა, რომ ეს ფორმულა გამართლებულია.
- რას მიიჩნევ შენი ცხოვრების მარცხად? დამარცხებას ეგუები?
- რაც გულით მინდა, იმისთვის ყოველთვის ვიბრძვი და ასეთ დროს თითქმის არასდროს ვაგებ. მარცხი რასაკვირველია, მიგემია და ბევრჯერ მიგრძნია თავი დაჩაგრულად, მაგრამ მერე ისე ხდებოდა, რომ ამ სიტუაციას ვერ ვეგუებოდი და მიზნის მისაღწევად ისევ ვიწყებდი ბრძოლას. ჰოდა, ამ ყველაფერმა გამაძლიერა. ყველა ცუდი მომენტი პოზიტიურად გამოვიყენე და ჩამოვყალიბდი იმ ადამიანად, ვინც ვარ დღეს.
წყარო: gzapress.ge
მიუხედავად იმისა, რომ ბევრჯერ დავმარცხებულვარ, არასდროს ვნებდები, ყოველთვის მაქვს ბრძოლის ჟინი", - ამბობს გიგი, რომელმაც ბოლო დროს გავრცელებული ჭორი, რომ სალომე ჭაჭუასთან ურთიერთობა აღადგინა, კატეგორიულად უარყო.
ბავშვობა
- ზედმეტად ცელქი ვიყავი და ირგვლივ ყველაფერს ვაფუჭებდი. ყოველთვის იმას ვაკეთებდი, რასაც მიშლიდნენ, თანატოლებში სულ ვჩხუბობდი. მოუსვენარი და ენერგიული გახლდით.
- მშობლები ყველაზე ხშირად, რის გამო გიბრაზდებოდნენ?
- ყველაზე ხშირად გაკვეთილების გაცდენის გამო მეჩხუბებოდნენ. ვიღებდი შენიშვნას იმის გამოც, თუ ცუდ ნიშანს მივიღებდი ან ცუდად ვიცეკვებდი. ერთი სიტყვით, ცოტა არ იყოს, ვზარმაცობდი.
სკოლა
- სკოლის პერიოდი ჩემთვის ორად არის გაყოფილი: საქართველოშიც მომიხდა მოსწავლეობა და ამერიკაშიც. კარგად ნამდვილად არ ვსწავლობდი. ყოველთვის ვკმაყოფილდებოდი იმით, რომ "სამიანს" მიწერდნენ. მთავარი იყო, გამოცდებზე არ ჩავჭრილიყავი. "შატალოების" და ყველანაირი სიგიჟის ერთ-ერთი მოთავე ვიყავი. მასწავლებლებს სისხლს ვუშრობდი. რუსულის მასწავლებელი გაკვეთილს აღარ მეკითხებოდა, - შენი ხმა მგელის ხმასავით ჩამესმის! საერთოდ ნურაფერს იტყვიო... მათემატიკის პედაგოგი ერთხელ ისე გავამწარე, რომ დასჯის დროს ყური ამახია და სისხლი წამომივიდა. მიუხედავად ამისა, არასდროს ვბრაზდებოდი მათზე. უფრო მეტიც, ვფიქრობ, ჩემნაირ მოსწავლეს თავად უარესს დავმართებდი. ვერ ავიტანდი, ისე რომ მომექცეს ვინმე, როგორც მე ვექცეოდი მათ. დირექტორი ისე ხშირად იბარებდა ჩემს მშობლებს სკოლაში, რომ ბოლოს საუკეთესო მეგობრები გახდნენ (იცინის).
აი, ამერიკაში, საჯარო სკოლაში რომ ვცადე იმავეს გაკეთება, თავი პოლიციაში ამოვყავი. "შატალოზე" მთელი კლასი წავიყვანე. პოლიციამ შეგვნიშნა და განყოფილებაში წაგვიყვანა. იქ ვიყავით მანამ, ვიდრე მშობლებმა არ მოგვაკითხეს. ამ ფაქტის შემდეგ, სკოლის შიდა "ციხეში" ვიჯექი, სადაც მთელი დღე სწავლის გარდა ვერაფერს გააკეთებდი. ბევრი სხვა ხერხი ვცადე, კითხვისგან თავი რომ დამეძვრინა, მაგრამ არაფერი გამომივიდა. ამ ყველაფერმა სწავლისკენ შემომატრიალა. შემდგომ უკვე, ამერიკის ერთ-ერთ საუკეთესო სკოლაში გავაგრძელე სწავლა და ერთადერთი მოსწავლე ვიყავი შტატში, რომელმაც ყველა მათემატიკის კურსი დაამთავრა, რაც კი სკოლას ჰქონდა. მე-11 კლასის მეორე სემესტრიდან მათემატიკის ლექციებზე სიარული დავიწყე. ყველა საგანში კარგი შეფასებები მქონდა. წარმატებული ვიყავი ასევე, სპორტშიც. ამერიკულ ფეხბურთსა და კალათბურთს ვთამაშობდი და შტატის ჩემპიონებიც გავხდით. სამწუხაროდ, ტრავმის გამო, სპორტს ვეღარ მივყევი... დამატებითი შემოსავლისთვის, სკოლის შემდეგ, გახანგრძლივებულში ბავშვებს მათემატიკას, ინგლისურსა და კალათბურთს ვასწავლიდი.
- ბავშვობაში რა პროფესიაზე ოცნებობდი?
- ყოველთვის მინდოდა, გამომძიებელი გავმხდარიყავი.
- სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლა სად გააგრძელე?
- სკოლის დამთავრების შემდეგ საქართველოში ჩამოვედი და დიპლომატიურ აკადემიაში ჩავაბარე, რომელიც წარმატებულად, წითელ დიპლომზე დავამთავრე. სტუდენტობის პერიოდთან ბევრი საკმაოდ კარგი მოგონება მაკავშირებს. ძალიან კარგი კურსელები მყავდა, რომლებიც დიდი ხანია, აღარ მინახავს და მომენატრნენ.
პირველი წარმატება
- პირველი წარმატება იმ პერიოდს უკავშირდება, როცა ცეკვა ნამდვილად შევიყვარე (რადგან ბავშვობაში მშობლები მაძალებდნენ ცეკვას). 9 წლის ვიყავი, მე და ლელო ჩქარეული ამერიკაში ჩატარებულ ჩემპიონატზე მესამე ადგილზე რომ გავედით. კონკურსი მაიამიში ჩატარდა.
- ოდესმე პროფესიული არჩევანი თუ გინანია?
- არასდროს, რადგან ჩემთვის მთავარი არის, ვაკეთო ის, რითიც ბედნიერი ვიქნები. ვერ ვინანებ, თუნდაც იმიტომ, რომ ყოველდღე მიწევს ბევრი ბედნიერი ადამიანის სახის დანახვა და ბევრი ბედნიერი ბავშვის თვალებში ჩახედვა; იმათ ვგულისხმობ, ვისაც ცეკვა უყვარს. "დაგრუზულიც" რომ ვიყო, სტუდიაში შესვლისთანავე ყველაფერი იცვლება.
- გაძლევს თუ არა პროფესია იმის საშუალებას, რომ მატერიალურად დამოუკიდებელი იყო?
- ნებისმიერი პროფესია მოგცემს იმის საშუალებას, რომ მატერიალურად დამოუკიდებელი იყო. რა თქმა უნდა, თუ ნამდვილად გიყვარს ის საქმე, რომელსაც ემსახურები. თუ მოინდომებ ყველაფერს მიაღწევ! მთავარია, თავდაუზოგავად იმუშაო.
გამორჩეული თვისებები
- ჰოროსკოპით სასწორი ვარ და აქედან გამომდინარე, გადაწყვეტილების მიღება, ამა თუ იმ საქმის დაწყება მიჭირს. თუმცა, რასაც ხელს მოვკიდებ, ყოველთვის გამომდის. მიზანდასახული ადამიანი ვარ.
- ვინ არის შენი ყველაზე დიდი გულშემატკივარი?
- ჩემი ყველაზე დიდი გულშემატკივარი დედაჩემია. ის ყოველთვის მხარში მიდგას და ამაყობს ჩემი მიღწევებით... ყველას აზრს პატივს ვცემ. თითოეულ ადამიანს ვუსმენ და ბევრი ფიქრის შემდეგ, მათ ნათქვამს ან ვითვალისწინებ, ან - არა (იღიმის)...
ჯანსაღი ცხოვრება
- ძილი არ მიყვარს. 24 საათის განმავლობაში, 4-5 საათზე მეტხანს არ მძინავს. ჩემთვის დილა ძალიან გვიან, დღის 12-ზე ან პირველ საათზე იწყება. გაღვიძებისთანავე ვიმზადებ ყავას, ვიღებ შხაპს და შემდეგ ჰერი-ჰერი სამსახურისკენ (იცინის)...
- როდის ვარჯიშობ?
- ადრე ბევრს ვვარჯიშობდი, ახლა ამისთვის დრო აღარ მრჩება. ვარჯიში მაშინ გამომდის, როცა მოსწავლეებს ცეკვას ვასწავლი. ჯანსაღი ცხოვრების წესით არასდროს მიცხოვრია. ექსტრიმი მიყვარს. არ მოსწიო, არ დალიო, სწორად იკვებე, დილაადრიან ადექი - ჩემთვის ეს ყველაფერი ცოტა არ იყოს, რთულია.
მავნე ჩვევები
- სამწუხაროდ, სიგარეტს ვეწევი. ეს ერთადერთი მავნე ჩვევაა, რომელსაც უდიდესი სიამოვნებით შევეშვებოდი, მაგრამ საკმაოდ "სტაჟიანი" მწეველი ვარ და მიჭირს სიგარეტის გადაგდება. იმედია, მომავალში ამას შევძლებ! ალკოჰოლურ სასმელს დიდად არ ვეტანები, რადგან არ მიყვარს.
- ზარმაცი ხარ?
- შრომისმოყვარე-ზარმაცი ვარ. შრომისმოყვარე ვარ იმ დროს, როცა რაღაცის გაკეთება თავად მსურს. ასეთ დროს საქმის მოსაგვარებლად ძალ-ღონეს არ ვიშურებ. ზარმაცი კი მაშინ ვარ, როცა რაღაცის გაკეთება არ მიღირს დროისა და ენერგიის ხარჯვად. საერთოდ, რასაც ვაკეთებ, ვცდილობ, ყველაფერი სრულყოფილებამდე მივიყვანო. საქმის სანახევროდ მოგვარება არ მჩვევია.
იმიჯი და გემოვნება
- ჩემი გემოვნების ჩამოყალიბებაში ბევრმა ადამიანმა შეიტანა წვლილი: ამერიკაში გოჩამ და შორენამ, აქ - დედ-მამამ და ყველა მეგობარმა თუ შეყვარებულმა.
- იმიჯს ხშირად იცვლი?
- ხშირად კი არა, არასდროს ვიცვლი. ამაზე ფიქრით ტვინს არ ვიღლი. რაც მომწონს, იმას ვიცვამ. იმიჯის შეცვლას ზოგჯერ, გარემოება მაიძულებს ხოლმე.
- რას შეცვლიდი შენს გარეგნობაში?
- გარეგნობას არ ვუჩივი და არაფრის შეცვლა არ მინდა... ერთადერთი, ახლა მინდა, რომ წონაში ცოტა დავიკლო (იღიმის).
პირადი ცხოვრება
- ჩემს პირად ცხოვრებაში ყველაფერი კარგადაა. შეიძლება ითქვას, ზედმეტად კარგადაც კი ვარ.
- თუ არ გეწყინება, გკითხავ: ამბობენ, თითქოს შენ და სალომემ ურთიერთობა აღადგინეთ და ისევ ერთად ხართ. ეს სიმართლეა?
- ჩვენ შორის დიდი ხანია, ყველაფერი დამთავრდა. სხვას ვერაფერს გეტყვი.
- როცა მანდილოსნების ყურადღების ცენტრში ექცევი, ეს გაღიზიანებს თუ პირიქით - გსიამოვნებს?
- არა, რა თქმა უნდა, არ მაღიზიანებს, პირიქით - მანდილოსნების ყურადღება მაბედნიერებს. ბოლოს და ბოლოს, კაცები ხომ სუსტი სქესის ყურადღების მისაქცევად "ვიპრანჭებით". თუმცა, ზოგიერთებს ზედმეტი მოსდით და რაღაცები მარაზმში გადასდით, რაც ძალიან მაღიზიანებს.
- როგორი გოგონები მოგწონს?
- ზედმეტად ზიზილ-პიპილო-მაკიაჟიანი გოგონები არ მომწონს. ხელოვნურად აწყობილი ქალები ჩემთვის მიუღებელია... განსაკუთრებულ ყურადღებას ვაქცევ მანდილოსნის კანსა და თმას. არ მომწონს, როცა ხმის ტემბრის შეცვლასაც კი ცდილობენ. ვაფასებ, როცა ადამიანს "საკუთარი მე" აქვს, ხოლო მის მიმართ, ვინც მთელი ცხოვრება ნიღაბს ირგებს და სიყალბეში ცხოვრობს, სიბრალულის გრძნობა მაქვს. შეგნებული და ბუნებრივი ადამიანები მომწონს.
- ალბათ, გოგონების ყურადღებით განებივრებული ხარ, არა?
- ვინც არ მაინტერესებს, მისგან ძირითადად, დებილის როლის თამაშით ადვილად ვიძვრენ თავს... მხოლოდ მაშინ ვგრძნობ თავს კარგად, როცა გვერდით მყოფი ქალბატონი ჩემგანაა განებივრებული. ახლა თავს ნაკლებად ვაძლევ უფლებას, ვინმემ გამანებივროს.
წარმატების ფორმულა
- რამდენად წარმატებული ვარ, არ ვიცი, მაგრამ ჩემი ცხოვრებისეული ფორმულა ასეთია: "იყავი ის, ვინც ხარ; რაც შეიძლება ბუნებრივად გამოხატე ემოციები". გამოცდილებამ მიჩვენა, რომ ეს ფორმულა გამართლებულია.
- რას მიიჩნევ შენი ცხოვრების მარცხად? დამარცხებას ეგუები?
- რაც გულით მინდა, იმისთვის ყოველთვის ვიბრძვი და ასეთ დროს თითქმის არასდროს ვაგებ. მარცხი რასაკვირველია, მიგემია და ბევრჯერ მიგრძნია თავი დაჩაგრულად, მაგრამ მერე ისე ხდებოდა, რომ ამ სიტუაციას ვერ ვეგუებოდი და მიზნის მისაღწევად ისევ ვიწყებდი ბრძოლას. ჰოდა, ამ ყველაფერმა გამაძლიერა. ყველა ცუდი მომენტი პოზიტიურად გამოვიყენე და ჩამოვყალიბდი იმ ადამიანად, ვინც ვარ დღეს.
წყარო: gzapress.ge
