მძინარე მზეთუნახავი.. (4)

დილით სკოლაში ავედი, თავი მისკდებოდა,მაგრა იქაურობა მომენატრა ისედაც ათასსში ერთხელ ავდიოდი. დირექტორმა უფლება მომცა გაკვეთილებს დავსწრებოდი, მაგრამ რა აზრი ჰქონდა არანაირი ნიშანი და არაფერი არ მექნებოდა.
-გუშინ დაგავიწყდი და ესე ლამაზად და კარგად გეგას გაყევი სადღაც?
-ვაიმე თავი ისე მტკივა,რომ გეგას კიარა..
-კაი ჰო გაპატიებ.
-აზრი? მე და გეგას მაინც არაფერი არ გამოგვივა.
-რატო ვითომ?
-ცოტა ჩუმად თავვი მტკივა.
-რატოთქო?-ყურში ჩამყვირა სკამიდან გადავრდი.
-ფუ ნატა! -მასწავლებელი თუ გაინტერესებთ თავის გაჭირვება ქონდა მე ყურადღებასაც არ მაქცევდა ქალი გაგიჟებული გვყავდა.-რატო? რატო და იმიტო რო წელიწადში 250დღე მემგონი მძინავს!
-შენ არ იცი სიყვარული,რომ ძილს აფრთხობს? რო ვწვები დიტოზე და რატიზე ვფიქრობ და აღარ მეძინება.
-შენ მექალთანე კიარა მეკაცთანე ხარ!
-დიდი რამე.
-საერთოდ რამდენი წლისაა, რომელი პლანეტიდანაა არაფერი არვიცი! უბრალოდ კარგი ადამიანია და ძალიან კარგი მეგობრები ჰყავს..
-სახელი გვარი ვიცით ფეისბუქშიც მყავს ასე რომ გავარკვევთ მაგას.-მთელი დღე დავრბოდით და გეგა ფირცხალავას ბიორგაფიაში ვიჩიჩქნებოდით. საღამოს ნატას დიტომ პიცარიაში წაგვიყვანა. საკმაოდ ბევრს იცნობდა დიტო თბილისსში ამიტომ პირდაპირ ვკითხე.
-დიტო, გეგა ფირცხალავას იცნობ..-ხველება აუტყდა ეგრევე მივხვდი,რომ იცნობდა.
-რაიყო მოგწონს?
-არა,უბრალოდ მაინტერესებს..-თავი გააქნია და რედბულვოდკა მოწრუპა.-ანუ იცნობ?!
-ანუ რაში გაინტერესებს გეგა ფირცხალავა..
-არაფერი უბრალოდ..
-უთხარი.-ნატა გამოხტა.
-ანუ მოგწონს!
-არა, უბრალოდ..
-არა,კიარა ლანა მოგწონს პროსტა ერთს გეტყვი ბევრად უფრო კარგი ადამიანი და ბიჭი გეკუთვნის შენ თავს შეხედე სარკეში ჩაიხედე გინდა გარედან გინდა შიგნიდან.
-რისი თქმა გინდა ამით რო გეგა ცუდი ადამიანია?
-პირდაპირ გეტყვი და ცნობილი ბარიგაა. კაროჩე, ჰოიცი ნატა ჩემთვის რასაც ნიშნავს შენ კი ნატას უახლოესი ადამიანი ხარ ამიტომ ჩემთვისაც ,,იასნად'' ბევრს ნიშნავ და არ მინდა ეგეთ ადამიანებთან გქონდეს ურთიერთობა ასე რომ..
-გეგა ეგეთი არაა! ვიცნობ.
-იცნობ? და რამდენჯერ გყავს ნანახი?
-2ჯერ,მაგრამ თავის მეგობრები გამაცნო!
-კარგი,რა შენი პრობლემაც ეგაა მიამიტი ხარ ზედმეტად. განსაკუთრებული ადამიანი ხარ და ბარიგა ნამდვილად არ გეკუთვნის!
-ესეიგი ბარიგაა?
-კი.
-სად დგას?-ეს ჩემი თვალით უნდა მენახა, გაგიკვირდებათ ორჯერ ყავს ნანახი ესე ვერ დაინტერესდებოდაო,მაგრამ არა! სხვანაირი იყო, ვიცოდი, რომ სხვანაირი იყო. მანქანაში ვიჯექით და ბიჭს ვუყურებდით რომელიც გეგას ძალიან გავდა, კარგად ვერ ვხედავდით რადგან უკვე სიბნელე იყო, სიგარეტს ეწეოდა.-დიტო ჟაკეტი გაიხადე!
-რაა?
-გაიხადე.-ჟაკეტი გამოვართვი, კაპიშონი გადმოვიხურე და მანქანიდან გადავედი. გვერძე მივუდექი, თავი დახრილი მქონდა ჩემი წელამდე ქერა თმებიც არ მიჩანდა.
-რამდენის გინდა.-ჩუმად მკითხა
-შენ რამდენის გაწყობს?-ავხედე, თვალებში შემომხედა და გაშრა. ძალით გავიღიმე, თავი ისევ დავხარე.-გასაგებია..-შემოვტრიალდი და წამოსვლა დავაპირე, მაგრამ დამიჭირა.
-არა,მოიცადე.. არ წახვიდე..
-ხელი გამიშვი.. გამიშითქო.
-არა! ლანა მოიცადე, გაჩერდი.-გავჩერდი, თვალებშ ჩავხედე.
-რაგინდა?
-მომისმინე.
-რატო უნდა მოგისმინო ან რამე რატო უნდა მითხრა რა ვალდებული ხარ უბრალოდ მაინტერესებდა ბიჭთან რომელთანაც გუშინ ვიყავი და ყველაზე მაგარი დრო ვატარე რაც გი ცხოვრებაში გამიტარებია ბარიგა იყო თუარა.. -რაღაცის თქმას აპირებდა,მაგრამ არ დავაცადე.-სუ სხვანაირი მეგონე! აი ამ შენმა ბარიგობამ და ნარკომნობამ კი ყველაფერი შეცვალა! საერთოდ.. აღარც დამირეკო!-ისეც შემოვდრიალდი, მაგრამ ისევ დამიჭირა, ვჭიდაობდით.
-ხელი გაუშვი!-დიტომ გეგას ხელებიდან გამომდღლიზა.-ლანა მანქანაში ჩაჯექი!-სასწრაფოდ მანქანაში ჩავხტი, ორივეს ყვირილის გმა ისმოდა, ფანჯრიდან ვუყურებდი ჩხუბობდნენ,უცებ გეგას უკან დაახლოებიტ 20 კაცი გაჩნდა. ნატა მანქანიდან გადახტა და დიტოს ექაჩებოდა, მე კი გაშეშებული ვიჯექი და ვერ ვინძრეოდი.

ნატასთან ვიყავით ორივე, დიტო ვერ ისვენებდა და აქეთ-იქეთ დადიოდა, საშინლად ატეხილი იყო. ჩუმად ვიჯექი, გაშეშებული და გეგას გარდა ვერაფერზე ვერ ვფიქრობდი თითქოს ფილმი იყო გეგა წინ მის უკან კი მთელი თავის საძმაკაცო.
-ლანა!
-რა?
-რა რა გამოფხიზლდი ათი წუთია გიძახი.
-რაარი?
-არაფერი.
-სანამ დავიძინებ უნდა ვნახო.
-ოჰ,მართლა სანამ დაიძინებ ბარემ ჰიმალაი დალაშქრე.
-ჯერ არ მეძინება.
-მადლობა ღმერთს.-რატომრაც მაინც მჯეროდა გულის სიღრმეში,რომ გეგა ესეთი არიყო რა ბარიგა რის ბარიგა მაინც ვერ წარმომედგინა.მობილური ჩავრთე 19გამოტოვებული ზარი 17გეგასგან ორი დედაჩემისგან, მაგარია. არცერდისთვის რათქმაუნდა არ გადამირეკია ორი წუთის შემდეგ ისევ გეგა მირეკავდა.
-რაგინდა?
-შეხვედრა.
-მართლა, მე მთვარეზე გასეირნება მინდა.
-ლანა!
-რა?
-უბრალოდ შემხვდი.
-არა,მადლობა ალერგია მაქვს შენნაირებზე.
-მართლა? მაინც რა გემართება?
-მთქნარება მიტყდება.
-არაუშავს.-შეხვედრა მინდოდა, გაწელვას აზრი არ ჰქონდა ამიტომ..
-კაი, სადხარ?