ბაბეტას გაუპატიურება მეგობარმა სცადა
2 082 ნახვა
მარი ბაბეტას ცხოვრებაში ბოლო დროს ცუდი ამბები ხდება. მეგობარმა, მისი გაუპატიურება სცადა, ამ ამბიდან ცოტა მოგვიანებით კი ავარიაში მოჰყვა და სიკვდილს სასწაულებრივად გადაურჩა.
ბოლო დროს მასში დიდი გარდატეხა მოხდა. დარწმუნებულია, რომ მისი გოგონებს უფრო კარგად ესმით, ვიდრე ბიჭებს.
- ორი კვირის წინ ავარიაში მოვყევი. ჩემი მეგობარი არაფრხიზელ მდგომარეობაში იმყოფებოდა და ისე მართავდა მანქანას. ჩემი მეგობრების უკან ვიჯექი. საღამოს საათები იყო, ჩემი მეგობრები ძალიან სწრაფად მიდიოდნენ, ვთხოვდი, ნელა ეტარებინა მანქანა, მაგრამ არ დამიჯერეს. ავყირავდით ისე, რომ მანქანა საერთოდ დაიკუჭა. საავადმყოფოში რომ მიმიყვანეს, დილამდე უგონო მდგომარეობაში ვიყავი. სამი დღე მომიწია საავადმყოფოში ყოფნა. ჩემი ორი მეგობარი ისევ სავადმყოფოში არიან, ერთი მათგანი ძალიან ცუდადაა. მე საბედნიეროდ არაფერი არ დამიზიანდა. მხოლოდ ვკოჭლობდი. შეიძლება ითქვას, ღმერთმა გადამარჩინა. მალევე შევუდექი ჩემს საქმიანობას გავაგრძელე ცეკვა და ისევ კარგად ვარ ღმერთის წყალობით.
ეს საშინელი შემთხვევა თბილისში სანაპიროზე მოხდა. მანქანა ისე გადაბრუნდა, ხალხი ამბობდა, არ გვეგონა, ვინმე თუ გადარჩებოდაო. მანქანა ამ ამბის მერე ჯართში ჩავაბარეთ. შეიძლება ითქვას, ბეწვზე გადავრჩი. ხალხი მეკითხებოდა, რატომ ფეისბუქზე არ ხარ, ან ზარებს რატომ არ პასუხობო. ჩემი ტელეფონი გატეხილი იყო, მაგრამ ამას ნამდვილად არ ვჩივი, მთავარია, გადავრჩი.
ამ ამბის მერე ეკლესიაში წავედი და ღმერთს მადლობა გადავუხადე გადარჩენისთვის. ამის მერე დავიწყე ფიქრი, რომ ღმერთი მართლა არსებობს.
ბოლო დროს კიდევ ბევრი ცუდი თავგადასავალი გადამხდა.
ავარიამდე რამდენიმე კვირით ადრე წითელ პარასკევს, არაუცხო გარემოში ჩემი გაუპატიურების მცდელობა ჰქონდა ადამიანს, რომელიც ჩემი მეგობარი იყო. ამ შემთხვევის მერე უკვე აღარაა მეგობარი, რასაკვირველია.
- როგორ გადარჩი?
- მხოლოდ ჩემი მოხერხებულობის წყალობით. ადამიანმა გააპათოლოგა, მივხვდი, რომ ყვირილს, ან პატრულის გამოძახებას აზრი არ ჰქონდა. ჩემს დასახმარებლად მოსვლას ვერავინ მოასწრებდა. შეიძლება ისეთი რამეც კი გაეკეთებინა, რომ დანა აეღო და ყელი გადაეჭრა. ''ვიხიტრე'', ვუთხარი, ყველაფერზე თანახმა ვარ, ერთი წუთით გავალ-მეთქი. გამოვედი ოთახიდან და კარები გადავკეტე და სანამ ბინაში შესასვლელ კარს გავაღებდი, იმ ადამიანმა მოასწრო დაკეტილი ოთახის არის გაღება. გამოვიქეცი, ის მომდევდა.
პიკის საათი იყო. ტაქსის ჩავუხტი, საწყალი მოხუცი იყო მძღოლი. არც ფული მქონდა, არც არანაირი ნივთი. ყველაფერი ბინაში დამრჩა. ის ადამნიანი მოგვდევდა, მძღოლს უყვიროდა, გააჩერეო და მან ჩემი თხოვნით არ გააჩერა. ახლაც რომ მახსენდება ის საშინელი მომენტი, ცუდად ვხდები.
საყვარელი მოხუცი იყო, ავუხსენი, რომ ფული თან არ მქონდა, მაგრამ მითხრა, რომ მთავარი ჩემი კარგად ყოფნა იყო. შეიძლება ითქვას, მან გადამარჩინა..
ამ ამბიდან ერთ კვირის მერე ავარიაში მოვყევი, რომელზეც უკვე გიამბეთ. თითქოს ცუდი პერიოდის ჯაჭვი შეიკრა. როგორი ბაბეტა ''გავიჩითე'', ვერ გეტყვით. ყოველთვის მხიარული ვიყავი და ახლა დეპრესიული გავხდი.
- მითხარი, ჩემს პირად ცხოვრებაშიც რაღაცები შეიცვალაო...
- ბევრი შეყვარებული არ მყოლია. მხოლოდ ოთხი მყავდა და ყველა შემთხვევაში შემიძლია გულახდილად ვთქვა, რომ ამ ადამიანებთან ვერ მივაღწიე იმას, რაც მინდოდა. ყურადღებას და სითბოს
ვგულისხმობ და არა მატერიალურ მხარეს და საჩუქრებს.
დღესდღეობით შემიძლია, თამამად ვთქვა, რომ ეს თვისება კაცებში არაა. ახალგაზრდა ბიჭებს ჰგონიათ, რომ გოგოებთან რაც უფრო მაგრად ''იდერსკებენ'', უფრო მაგარი ტიპები იჩითებიან, მაგრამ სითბო ყველას უნდა. ზოგი ფიქრობს, რომ რაც უფრო ბევრ ფულს დაახარჯებენ გოგოს, რენსტორანში, მით უფრო მაგარი ტიპები არიან. მაგრამ ასე არაა.
მე მართალია, ''ლესბი'' არ ვარ, მაგრამ მქონია მცდელობა გოგონებთან ურთიერთობის და ვიცი, რომ ქალი უფრო კარგად ხვდება, როდის სჭირდება ქალს მოფერება და გვერდში დადგომა.
- შეიძლება ბევრმა იფიქროს, რომ შეყვარებული ხარ და შენი შეყვარებული გოგონაა...
- შეყვარებული ბიჭი მყავს, მაგრამ რამდენჯერმე ბიჭს რომ დავშორდი, მცდელობა მქონდა გოგოსთან ურთიერთობის და მესიამოვნა. მე არ ვგულისხმობ ინტიმურ ურთიერთობას. შეიძლება ითქვას, სტრესი გოგომ გადამატანინა.
reitingi.ge
ბოლო დროს მასში დიდი გარდატეხა მოხდა. დარწმუნებულია, რომ მისი გოგონებს უფრო კარგად ესმით, ვიდრე ბიჭებს.
- ორი კვირის წინ ავარიაში მოვყევი. ჩემი მეგობარი არაფრხიზელ მდგომარეობაში იმყოფებოდა და ისე მართავდა მანქანას. ჩემი მეგობრების უკან ვიჯექი. საღამოს საათები იყო, ჩემი მეგობრები ძალიან სწრაფად მიდიოდნენ, ვთხოვდი, ნელა ეტარებინა მანქანა, მაგრამ არ დამიჯერეს. ავყირავდით ისე, რომ მანქანა საერთოდ დაიკუჭა. საავადმყოფოში რომ მიმიყვანეს, დილამდე უგონო მდგომარეობაში ვიყავი. სამი დღე მომიწია საავადმყოფოში ყოფნა. ჩემი ორი მეგობარი ისევ სავადმყოფოში არიან, ერთი მათგანი ძალიან ცუდადაა. მე საბედნიეროდ არაფერი არ დამიზიანდა. მხოლოდ ვკოჭლობდი. შეიძლება ითქვას, ღმერთმა გადამარჩინა. მალევე შევუდექი ჩემს საქმიანობას გავაგრძელე ცეკვა და ისევ კარგად ვარ ღმერთის წყალობით.
ეს საშინელი შემთხვევა თბილისში სანაპიროზე მოხდა. მანქანა ისე გადაბრუნდა, ხალხი ამბობდა, არ გვეგონა, ვინმე თუ გადარჩებოდაო. მანქანა ამ ამბის მერე ჯართში ჩავაბარეთ. შეიძლება ითქვას, ბეწვზე გადავრჩი. ხალხი მეკითხებოდა, რატომ ფეისბუქზე არ ხარ, ან ზარებს რატომ არ პასუხობო. ჩემი ტელეფონი გატეხილი იყო, მაგრამ ამას ნამდვილად არ ვჩივი, მთავარია, გადავრჩი.
ამ ამბის მერე ეკლესიაში წავედი და ღმერთს მადლობა გადავუხადე გადარჩენისთვის. ამის მერე დავიწყე ფიქრი, რომ ღმერთი მართლა არსებობს.
ბოლო დროს კიდევ ბევრი ცუდი თავგადასავალი გადამხდა.
ავარიამდე რამდენიმე კვირით ადრე წითელ პარასკევს, არაუცხო გარემოში ჩემი გაუპატიურების მცდელობა ჰქონდა ადამიანს, რომელიც ჩემი მეგობარი იყო. ამ შემთხვევის მერე უკვე აღარაა მეგობარი, რასაკვირველია.
- როგორ გადარჩი?
- მხოლოდ ჩემი მოხერხებულობის წყალობით. ადამიანმა გააპათოლოგა, მივხვდი, რომ ყვირილს, ან პატრულის გამოძახებას აზრი არ ჰქონდა. ჩემს დასახმარებლად მოსვლას ვერავინ მოასწრებდა. შეიძლება ისეთი რამეც კი გაეკეთებინა, რომ დანა აეღო და ყელი გადაეჭრა. ''ვიხიტრე'', ვუთხარი, ყველაფერზე თანახმა ვარ, ერთი წუთით გავალ-მეთქი. გამოვედი ოთახიდან და კარები გადავკეტე და სანამ ბინაში შესასვლელ კარს გავაღებდი, იმ ადამიანმა მოასწრო დაკეტილი ოთახის არის გაღება. გამოვიქეცი, ის მომდევდა.
პიკის საათი იყო. ტაქსის ჩავუხტი, საწყალი მოხუცი იყო მძღოლი. არც ფული მქონდა, არც არანაირი ნივთი. ყველაფერი ბინაში დამრჩა. ის ადამნიანი მოგვდევდა, მძღოლს უყვიროდა, გააჩერეო და მან ჩემი თხოვნით არ გააჩერა. ახლაც რომ მახსენდება ის საშინელი მომენტი, ცუდად ვხდები.
საყვარელი მოხუცი იყო, ავუხსენი, რომ ფული თან არ მქონდა, მაგრამ მითხრა, რომ მთავარი ჩემი კარგად ყოფნა იყო. შეიძლება ითქვას, მან გადამარჩინა..
ამ ამბიდან ერთ კვირის მერე ავარიაში მოვყევი, რომელზეც უკვე გიამბეთ. თითქოს ცუდი პერიოდის ჯაჭვი შეიკრა. როგორი ბაბეტა ''გავიჩითე'', ვერ გეტყვით. ყოველთვის მხიარული ვიყავი და ახლა დეპრესიული გავხდი.
- მითხარი, ჩემს პირად ცხოვრებაშიც რაღაცები შეიცვალაო...
- ბევრი შეყვარებული არ მყოლია. მხოლოდ ოთხი მყავდა და ყველა შემთხვევაში შემიძლია გულახდილად ვთქვა, რომ ამ ადამიანებთან ვერ მივაღწიე იმას, რაც მინდოდა. ყურადღებას და სითბოს
ვგულისხმობ და არა მატერიალურ მხარეს და საჩუქრებს.
დღესდღეობით შემიძლია, თამამად ვთქვა, რომ ეს თვისება კაცებში არაა. ახალგაზრდა ბიჭებს ჰგონიათ, რომ გოგოებთან რაც უფრო მაგრად ''იდერსკებენ'', უფრო მაგარი ტიპები იჩითებიან, მაგრამ სითბო ყველას უნდა. ზოგი ფიქრობს, რომ რაც უფრო ბევრ ფულს დაახარჯებენ გოგოს, რენსტორანში, მით უფრო მაგარი ტიპები არიან. მაგრამ ასე არაა.
მე მართალია, ''ლესბი'' არ ვარ, მაგრამ მქონია მცდელობა გოგონებთან ურთიერთობის და ვიცი, რომ ქალი უფრო კარგად ხვდება, როდის სჭირდება ქალს მოფერება და გვერდში დადგომა.
- შეიძლება ბევრმა იფიქროს, რომ შეყვარებული ხარ და შენი შეყვარებული გოგონაა...
- შეყვარებული ბიჭი მყავს, მაგრამ რამდენჯერმე ბიჭს რომ დავშორდი, მცდელობა მქონდა გოგოსთან ურთიერთობის და მესიამოვნა. მე არ ვგულისხმობ ინტიმურ ურთიერთობას. შეიძლება ითქვას, სტრესი გოგომ გადამატანინა.
reitingi.ge
