• რას ნანობს ყველაზე მეტად "ხელოვნური სუნთქვის" ექიმი

    წლებია, მსახიობი ნანა ბუთხუზი მუსიკისა და დრამის თეატრის სცენაზე თამაშობს, მაგრამ პოპულარობა სერიალმა "ხელოვნური სუნთქვა" მოუტანა. ექიმის როლში შესვლა არ გასჭირვებია, ამბობს, რომ მის პროფესიასთან ძალიან ახლოსაა, თეატრი ხომ ადამიანებს სულის განკურნებაში ეხმარება. როდის ჯიუტდება, რა მოსწონს ყველაზე მეტად საკუთარ ხასიათში, ვინ არის მისი მეუღლე და როგორ იქცევა, როცა დაძაბული პერიოდი აქვს? - ამ ყველაფერს მის მიერ დასრულებული წინადადებებიდან შეიტყობთ.

    - ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...
    - ...მოცეკვავე, მხატვარი, ან მსა­ხიობი. სპექტაკლებზე დავდიოდი, მაგრამ ისე არ მომხდარა, ეს პროფესია რომელიმე მსახიობის გავლენით ამერჩიოს. ოპერისა და ბალეტის თეატრში გავიზარდე. მამა მოცეკვავე იყო, მერე მხატვარი გახდა. თავად საბალეტო სკოლაში ვსწავლობდი. იმ პერიოდში აღმოვაჩინე, რომ არტისტიზმი მეტად მიზიდავდა, ვიდრე ცარიელი მოძრაობა.
    - ჩემზე ამბობენ...
    - ...გიჟიაო. ალბათ განსხვავებულად ვიქცევი, განსხვავებული რეაქციები მაქვს. მგონია, რომ "გიჟს" სიყვარულით მეძახიან. არაორდინარული ჩვევები მაქვს, მაგრამ ზრდილობის და წესიერების ფარგლებს არ ვცდები. ცხოვრებაში არ ვთამაშობ, ყოველთვის გულწრფელი ვარ და ემოციასაც გულწრფელად გამოვხატავ.
    - ბედნიერი ვარ, რომ...
    - ...დავიბადე.
    - პირველი წარმატება...
    - ....თეატრალურ ინსტიტუტში ჩაბარება იყო. ძალიან მინდოდა, გიზო ჟორდანიას სტუდენტი გავმხდარიყავი და ეს ოცნება ამისრულდა, უმაღლესი ქულებით გავედი.
    - ცხოვრებას თავიდან რომ ვიწყებდე...
    - ...ალბათ არაფერს შევცვლიდი, მაგრამ სასწაულის მოხდენის ძალა თუ მექნებოდა, მამას გავაცოცხლებდი.
    - თვისება, რომელიც ჩემში ყველაზე მეტად მომწონს...
    - ...ადამიანები მიყვარს, სიყვარული შემიძლია.
    - თვისება, რომელიც არ მომწონს და ვცდილობ გამოვასწორო...
    - ...სიზარმაცე.
    - მეზარება...
    - ...მეცადინეობა. ინგლისური ენის კარგად სწავლა მინდა. რამდენჯერმე დავიწყე და თავი დავანებე, ისევ დავიწყე და ისევ დავანებე. ამავე დროს ვაცნობიერებ, რომ არ შეიძლება XXI საუკუნეში ეს ენა არ იცოდე. დაკავებული ვარ, სულ რეპეტიციები, გადაღება, ოჯახი, შვილები... მაგრამ მაინც მგონია, რომ ეს სიზარმაცის ბრალია და არა ჩემი მოუცლელობის.
    - ჩემთვის მიუღებელია...
    - ...ტყუილი. როცა ვხვდები, რომ მატყუებენ, ძალიან მწყინს, მაგრამ ვცდილობ, არ გამოვხატო.
    - არ მჩვევია...
    - ...უზრდელობა, უხამსობა.
    - ჩემს გარეგნობაში შევცვლიდი...
    - ...არაფერს შევცვლიდი. რაც მაქვს, მომწონს და რაც არ მომწონს, ზოგჯერ ისიც მომწონს.
    - ყოველთვის მაქვს სურვილი...
    - ...ჩახუტების, მოფერების, სიყვარულის და ღიმილის.
    - ყოველთვის მრცხვენია, როცა...
    - ...მაქებენ. თან მსიამოვნებს, მაგრამ უფრო მეტად მრცხვენია.
    - ვნანობ, რომ...
    - ...(პაუზის შემდეგ) ვერაფერი მოვიფიქრე, დავიჯერო, არაფერს ვნანობ? ჰო, ერთი რაღაც გამახსენდა, მაგრამ ვერ ვიტყვი, ძალიან პირადულია. იმასაც ვნანობ, რომ შეიძლებოდა 5 შვილი მყოლოდა და მხოლოდ 3 მყავს.
    - დაშვებულ შეცდომებს...
    - ...ხშირად ვიხსენებ, ვაანალი­ზებ და ვფიქრობ, რომ აღარ დავუშვა. შეცდომა მეორედ შეგნებულად არასდროს დამიშვია, მაგრამ თავისთავად გამომსვლია. ბოდიშის მოხდა უპრობლემოდ შემიძლია.
    - პატიება შემიძლია, თუ...
    - ..."თუ" არ უნდა, ყოველთვის შემიძლია. განსაკუთრებით მაშინ, როცა ადამიანი გულწრფელად ნანობს.
    - ვიბნევი, როცა...
    - ...არაჯანსაღ გარემოში ვარ, სადაც სიცრუ და სიყალბეა და გიყურებენ ისე, როგორც უცხო სხეულს.
    - ბოლოს ვიტირე...
    - ...2 დღის წინ, როცა პრემიერა ვითამაშე. "ბალიშის კაცუნა" დათო დოიაშვილმა დადგა.
    - წონასწორობიდან ჩემი გამოყვანა შეუძლია...
    - ...უპასუხისმგებლობას, სითავხედეს... უსამართლობაზე ყვე­ლაზე მძაფრი რეაქცია მაქვს. ვგრძნობ, თავიდან ბოლომდე ვიცვლები, ხმა და ინტონაციაც კი მეცვლება, იმ დროს ალბათ გარეგნულადაც ცუდად გამოვიყურები.
    - ახლა ძალიან მინდა ვიყო...
    - ...კახეთში, ჩემს აგარაკზე შვი­ლებთან და საყვარელ ადამიანებთან ერთად.
    - სიყვარული ეს...
    - ...ერთ სიტყვაში ეტევა, სიყვარული ღმერთია.GzaPress
    - პირველად რომ შემიყვარდა...
    - ...ძალიან პატარა ვიყავი, სკოლაში ვსწავლობდი, ლექსებს ვწერდი და სულ ბლოკნოტით დავდიოდი. მქონდა ბედნიერების შეგრძნება, არაფრის მეშინოდა. ყველა სიყვარული სერიოზულია. ახლა მყავს მეუღლე, რომელიც უზომოდ მიყვარს. სამი შვილი გვყავს: 14 წლის მირიანი, 10 წლის დემეტრე და 3 წლის თეოლინე. გოგონას უცნაური სახელი ჰქვია. მინდოდა ისეთი სახელი რქმეოდა, რომელსაც ხშირად ვერ გაიგონებ. სანამ დაიბადებოდა, სულ ვფიქრობდი, სახელს ვეძებდი. ერთ დღეს აღმოვაჩინე, სახელი თეოლინე, ჟღერადობა ძალიან მომეწონა. ამ ძველი ბერძნული სახელის თარგმანი რომ ვნახე, მივხვდი, ის ვიპოვე, რაც მინდოდა. თეოლინე ღვთის ფიქრს ნიშნავს.
    - ჩემი მეუღლე...
    - ...გახლავთ დავით თეთრაძე, პროფესიით მხატვარ-დიზაინერი, არქიტექტორია. ეს არის ადამიანი, რომელიც მაქსიმალურად მიწყობს ხელს, რომ ჩემი საქმე ვაკეთო. ჩემი ყველაზე დიდი გულშემატკივარი და კრიტიკული შემფასებელია.
    - ვეპრანჭები...
    - ...ყველა ადამიანს, ვინც ჩემთვის რაღაც ფორმით საინტერესოა, ვეპრანჭები ყველას, ვინც მიყვარს. ერთხელ ნიუ-იორკში ალ პაჩინოს შევხვდი. სპექტაკლი ვნახე მისი მონაწილეობით და ძალიან გავეპრანჭე.
    - ვრისკავ, როცა...
    - ...ზუსტად ვიცი, რა მინდა.
    - ხშირად მსაყვედურობენ...
    - ...თეატრში ხშირად მეუბნებიან, "ბევრი ხარო". ამას უმეტესად დოი მეუბნება. ერთხელ ჩემს შვილს ვთხოვე, შენთვის როგორი ვარ, ერთი სიტყვით დამახასიათე-მეთქი. დიდხანს იფიქრა და ვერ გახასიათებ, ძალიან ბევრნაირი ხარო. მოვლენებს მძაფრად და ემოციურად განვიცდი, ამის გამო მას შენიშვნა მოუცია. არ უნდა, რამეზე ზედმეტად ვინერვიულო.
    - ძალიან ბევრი ფული რომ მქონდეს...
    - ...კატეგორიულად არ მინდა. ფული ადამიანს უნდა ჰქონდეს იმდენი, რამდენიც საჭიროა, რომ იცხოვროს ნორმალურად და არა ფუფუნებაში. დიდი ფული დიდი ჭუჭყია, შემაწუხებელია, არაფერში მჭირდება.
    - თავისუფლება...
    - ...ყველაზე დიდი ბედნიერება თავისუფლებაა, როცა შენს თავს ფლობ, აკონტროლებ, როცა იღებ პასუხისმგებლობებს და არ გაურბიხარ.
    - ბედისწერის...
    - ...ძალიან მჯერა. ბედისწერაა ის, რომ დღეს მსახიობი ვარ. ბავშვობიდან ჩემ გარშემო სულ ისეთი რაღაცები ხდებოდა, რამაც მიბიძგა მსახიობობისკენ.
    - როდესაც დაძაბული პერიოდი მაქვს...
    - ამ დროს საუკეთესო "წამალი" დუმილი და კარგი მუსიკის ფონზე ცრემლთა ღვრაა. ვცდილობ, სხვას ცრემლი არ ვაჩვენო, მაგრამ პატარა ბავშვივით ვარ, ხანდახან არ გამომდის.
    - როცა მარტო ვარ...
    - სახლში ბევრნი ვართ და თუკი განმარტოება მინდება, მალე მბეზრდება ხოლმე. არ მიყვარს მარტოობა.
    - ადამიანი, ვის აზრსაც ყოველთვის ვითვალისწინებ...
    - ...არის ჩემი მეუღლე.
    - ვჯიუტდები, როცა...
    - ...მგონია, რომ ჯიუტი ადამიანი არ ვარ, მაგრამ კატეგორიულ წინააღმდეგობას ადამიანს მაშინ ვუწევ, როცა ვიცი, რომ ის მართალი არ არის. ზოგადად ხასიათში სიჯიუტე არ მაქვს.
    - დარიგება, რომელიც არასდროს დამავიწყდება...
    - ...ძალიან ბევრი რამ მახსოვს ბებიისგან, ბაბუისგან, მშობლებისგან, მასწავლებლებისგან... ყველა მეუბნებოდა, რომ მიყვარდეს ადამიანები, მათ არ ვაწყენინო და პატივი ვცე აზრს, რომელიც ჩემთვის მიუღებელიც კი შეიძლება იყოს.
    - დაბოლოს, გეტყვით...
    - ...ერთხელ მოვდივართ ამ ქვეყანაზე და რაც შეიძლება ვაკეთოთ სიკეთე, სიკეთე, სიკეთე... მაყურებელს, რომელიც ტელევიზორთან არის მოკალათებული, ვთხოვ, იაროს თეატრში, რომ უფრო კარგად გავიცნოთ ერთმანეთი. თეატრში ძალიან საინტერესო და იდუმალი სამყაროა, რომელში შემოსვლაც მათთვის ბედნიერებისკენ გადადგმული ერთი ნაბიჯი იქნება.


    თამუნა კვინიკაძე
    gza.ambebi.ge
    1 368 ნახვა
    25-10-2016, 22:15
    GOGATV

    abezara