"შეიძლებოდა, ჩემთვის დანა გულში გაეყარათ" - გოგონა, რომელმაც მეორე ნახევარი "მიატოვა" და ცეკვის კასტინგზე წავიდა
"მნიშვნელოვანია, როცა ადამიანმა ბავშვობიდანვე იცი, რა გინდა"
თამუნა აბესაძემ და გიორგი სუთიძემ პროექტში - "შენ შეგიძლია ცეკვა" საოცრად ემოციური და დახვეწილი ნომერი შეასრულეს. მოცეკვავე წყვილმა ჟიურის წევრებიც და მაყურებლებიც აღაფრთოვანა. კარიერულ წარმატებასთან ერთად, თამუნას ცხოვრებაში კიდევ ერთი სასიამოვნო სიახლეა - მოცეკვავე ახლახან დაოჯახდა. დაქორწინების მერე, საყვარელ ადამიანთან ყოფნის ნაცვლად, თამუნამ მეორე ნახევარი "მიატოვა" და ცეკვის კასტინგზე წავიდა...
თამუნა აბესაძე ცეკვას შშმ პირებსაც ასწავლის. "ყრუთა კავშირთანაც" თანამშრომლობს, სადაც მოსწავლეებს ჟესტების ენაზე ასწავლის. სმენადაქვეითებული მოსწავლეები თამუნას "მზეს" ეძახიან.
- ეს პროექტი მთელ მსოფლიოში წარმატებული და ჩემთვის სასურველია. ზაფხულში, ბათუმში ვისვენებდი. რეპეტიციები პლაჟზე დავიწყე (იცინის) - პროექტისთვის ვემზადებოდი. თავდაპირველად ვფიქრობდი, რომ მარტო ვიცეკვებდი, მაგრამ მერე გიორგი სუთიძეს შევეხმიანე. ის საქართველოში არ იმყოფებოდა - დასასვენებლად საზღვარგარეთ იყო. მივწერე, - მგონი, ორივესთვის კარგი იქნება, თუ 20 წლის მერე, ისევ ერთად, "წყვილში" ვიცეკვებთ-მეთქი. ეს ჩვენთვის ძალიან სასიამოვნო და პროექტისთვისაც საინტერესო, სასარგებლო იქნებოდა. როცა გიორგი საქართველოში დაბრუნდა, კასტინგამდე 5 დღე იყო დარჩენილი. ჟიურის წინაშე 5 დღის ნამუშევარი წარვადგინეთ. ახლა ვფიქრობ: ეს როგორ მოვახერხეთ?! არც მახსოვდა, სცენაზე როგორც ვიცეკვეთ და ჩვენი ნამუშევარი პირველად მეც ტელეეკრანზე ვნახე. როგორც მაყურებელი, მართლაც აღფრთოვანებული ვიყავი.
- გიორგი როგორ გაიცანი?
- დაახლოებით 10-11 წლის ვიყავი, როცა გავიცანი. ჩვენი პირველი რეპეტიცია მახსოვს: ქორეოგრაფმა წყვილში ერთად დაგვაყენა. ჩვენი პირველი, ყველაზე წარმატებული ცეკვა "ჩა ჩა ჩა" იყო. ჭიათურაში ცნობილი მოცეკვავე წყვილი ვიყავით და კონკურსებზე თბილისშიც ჩამოვდიოდით. როცა დედაქალაქში 2 დღით მოვდიოდით, სხვა წყვილების ვარჯიშის მიხედვით, ჩვენს ცეკვას მოძრაობებს ვამატებდით. ისე ძალიან ვინდომებდით, რომ კონკურსებზე პირველ ადგილს ვიკავებდით ხოლმე. ჭიათურიდან ჩამოსული წყვილის წარმატება ყველას აოცებდა. თან, ვარჯიში რთულ პირობებში გვიხდებოდა: დენი არ იყო, ციოდა, კარგი იატაკი არ გვქონდა... მიუხედავად იმისა, რომ კარგად მუშაობისთვის სათანადო პირობები არ გვქონდა, ცეკვა და შრომა ძალიან გვიყვარდა! წარმატება ისეთ სტიმულს გვაძლევდა, რომ ფარ-ხმალს არასოდეს ვყრიდით და უფრო წინ მივდიოდით... ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი კუს ნაბიჯებით - ნელ-ნელა მიდიოდა, წარმატება უცებ არ "მოსულა". სიმაღლისკენ რაც უფრო ნელ-ნელა ადიხარ, მწვერვალი უფრო ძლიერი და მყარია.
- პროექტამდე შენ და გიორგი ერთად აღარ ცეკვავდით?
- ერთ ანსამბლში - "ვერნისაჟში" ვცეკვავდით, მაგრამ წყვილში - არა. მისი პარტნიორი ვერკა ჯაჯანიძეა. ჩვენ ვერკას მეჯვარეები და ბავშვობის მეგობრები ვართ. ჭიათურიდან რომ ჩამოვედი, "ვერნისაჟში" შევედი... პროექტისთვის მე და გიომ ცეკვა ისევ ერთად დავდგით - ისევ პარტნიორები გავხდით.
- წლების წინ, ჭიათურიდან ცეკვის გამო ჩამოხვედი?
- მნიშვნელოვანია, როცა ადამიანმა ბავშვობიდანვე იცი, რა გინდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ თბილისში ჩამოვედი. როცა თეა გობეჯიშვილს დავურეკეთ და "ვერნისაჟში" მივედით, დედიკომ მას 2 კვირის ვადა მისცა და უთხრა: თუ ჩემი შვილი შეძლებს, რომ სამომავლოდ წარმატებული მოცეკვავე გახდეს, იცეკვოს, თუ არა და, ცეკვაზე გასართობად ვერ ვატარებო. იმ ორი კვირის განმავლობაში ბევრი ვიშრომე. თითქმის 4 ჯგუფის რეპეტიციას ვესწრებოდი, რომ ყველაფერი მალე შემესწავლა და დედიკოსთვის იმედი არ გამეცრუებინა. ძალიან მალე თეამ კონცერტზე გამიყვანა. ანსამბლ "ვერნისაჟში" მოხვედრა რთულია, მე კი ანსამბლის წევრი ძალიან მალე გავხდი. და მაშინ ჩემი ოცნება თითქმის ახდა (იღიმის)... უბედნიერესი ვიყავი! საერთოდ, თეასთან მუშაობა დიდი ბედნიერებაა: უპირველეს ყოვლისა, ის ადამიანს კარგ პიროვნებად აყალიბებს, შემდეგ - კარგ მოცეკვავედ. ბევრ რამეს გვასწავლის. 11 წელია, "ვერნისაჟში" ვცეკვავ.
- პროექტთან დაკავშირებით, რა მიზანი გაქვს? მონაწილეობა პოპულარობისთვის გადაწყვიტე?
- პოპულარობის გამო არაფერი გამიკეთებია. შესაძლოა, ეს ცუდიცაა. პროექტში ჩემი მონაწილეობის მიზანი გამოცდილების მიღება, სხვადასხვა სტილში განვითარებაა. ადამიანი სულ რაღაც ახლის ძიებაში უნდა იყოს. თუ მოდუნდი, ეს იმას ნიშნავს, რომ უკან-უკან მიდიხარ. მინდოდა, პროექტში მაღალი დონის შოუ გვეჩვენებინა და შემდეგ ეტაპზე რა იქნებოდა, ამაზე არ მიფიქრია.
- როგორ ფიქრობ, თქვენს წყვილს პროექტში გამარჯვების შანსი აქვს?
- ძალიან დიდი შანსი გვაქვს, მაგრამ ისიც ვიცი, რომ შესაძლებელია, მაღალი დონის შესრულება და კარგი ნამუშევარი ფინალში მოსახვედრად საკმარისი მაინც არ იყოს. ცხოვრებაში ყველანაირი შედეგისთვის მზად ვარ: მეორე გზა ყოველთვის მაქვს, რომ თავი კარგად ვიგრძნო.
- ჟიურის წევრები შენთვის რამდენად საინტერესოები არიან?
- რატომღაც, ყველაზე საინტერესო ზაკია. მაღალი დონის ქორეოგრაფია. ზუსტად გადმოგცემს, რა უნდა და ძალიან მინდა, მასთან მუშაობის შესაძლებლობა მომეცეს. ჟიურის დანარჩენ წევრებს რაც შეეხებათ, ყველანი კარგად არიან შერჩეულები.
- როგორც ვიცი, "იქს-ფაქტორის", "ნიჭიერის" სასცენო ნომრებს ქორეოგრაფიულად აფორმებ ხოლმე...
- კი. სხვათა შორის, "ნიჭიერში" საოცრად საშიშ ნომერში ვმონაწილეობდი: პროექტის წარმომადგენლებმა მითხრეს, რომ ელასტიკური, ლამაზი გოგო სჭირდებოდათ, რომელიც ყველაფერს სწრაფად აითვისებდა. ის, რაც შოუზე უნდა გამეკეთებინა, ერთ საათში უნდა მესწავლა. ნომრის შესრულებაში 2 ილუზიონისტს უნდა დავხმარებოდი. რაც მათ მასწავლეს, ყველაფერი ზუსტად რომ არ გამეკეთებინა, შესაძლო იყო, ჩემთვის დანა გულში გაეყარათ, ან - თავში, ან - სხეულის რომელიმე ნაწილზე... ურთულესი იყო! ბედნიერი ვიყავი, რომ ეს ნომერი გამოვიდა!
- როგორც ვიცი, დაოჯახდი კიდეც...
- დიახ. 2 წელი შეყვარებულები ვიყავით. დაგეგმილი არ გვქონდა, რომ პროექტის მსვლელობის პერიოდში შევუღლებულიყავით. უბრალოდ, ასე დაემთხვა... დავქორწინდით და მეორე დილით კასტინგზე წავედი. მეუღლის გვერდით გასატარებელი ყველაზე ბედნიერი დღეები რეპეტიციებში გავატარე. წარმოიდგინე, ადამიანს ცეკვა როგორ უნდა უყვარდეს, რომ მეორე ნახევარი მიატოვოს და კასტინგზე წავიდეს?! პროექტის მონაწილეებს, სტაფის წევრებს ეგონათ, რომ ვხუმრობდი. მეკითხებოდნენ, - მართლა გათხოვდიო? მტკიცებულებად ბეჭედს ვუჩვენებდი (იცინის).
- შენ და შენმა რჩეულმა ერთმანეთი როგორ გაიცანით?
- ჩვენი ურთიერთობა მეგობრობით დაიწყო. სიყვარული ისე შემოგვეპარა, ვერც კი გავიგე (იცინის)... ვფიქრობ, ეს სტერეოტიპი უნდა დაიმსხვრეს, რომ თითქოს ქალი ან კარიერაშია წარმატებული, ან პირად ცხოვრებაში. როცა გიყვარს, უფრო მეტი სტიმული, ენერგია გაქვს. სამსახურების გამო, სულ გადარბენაზე ვარ. სახლში მისულს ოჯახური იდილია ენერგიით მავსებს. დაოჯახებამდეც საინტერესო ცხოვრება მქონდა, მაგრამ ახლა ცხოვრება უფრო საინტერესოა.
- მეუღლე რა პროფესიის არის?
- ბიზნესის მართვის ფაკულტეტი აქვს დამთავრებული. კარგად მღერის, უკრავს... ნიჭიერი ადამიანია. ჩვენ უკვე "ტანგოც" ვიცეკვეთ ერთად (იღიმის). ყველა სტილის ცეკვას ასრულებს. რეპეტიციებზე დამყავს ხოლმე. ჩემი დიდი გულშემატკივარი და კრიტიკოსია. ყველაზე უკეთ იცის, ცეკვისას რომელი მოძრაობა იყო არასწორი და რა გამომივიდა კარგად. ის წარმატებაში ხელს მიწყობს, რაც მაბედნიერებს! ერთმანეთს დიდ სტიმულს ვაძლევთ.
წყარო: ambebi.ge
თამუნა აბესაძემ და გიორგი სუთიძემ პროექტში - "შენ შეგიძლია ცეკვა" საოცრად ემოციური და დახვეწილი ნომერი შეასრულეს. მოცეკვავე წყვილმა ჟიურის წევრებიც და მაყურებლებიც აღაფრთოვანა. კარიერულ წარმატებასთან ერთად, თამუნას ცხოვრებაში კიდევ ერთი სასიამოვნო სიახლეა - მოცეკვავე ახლახან დაოჯახდა. დაქორწინების მერე, საყვარელ ადამიანთან ყოფნის ნაცვლად, თამუნამ მეორე ნახევარი "მიატოვა" და ცეკვის კასტინგზე წავიდა...
თამუნა აბესაძე ცეკვას შშმ პირებსაც ასწავლის. "ყრუთა კავშირთანაც" თანამშრომლობს, სადაც მოსწავლეებს ჟესტების ენაზე ასწავლის. სმენადაქვეითებული მოსწავლეები თამუნას "მზეს" ეძახიან.
- ეს პროექტი მთელ მსოფლიოში წარმატებული და ჩემთვის სასურველია. ზაფხულში, ბათუმში ვისვენებდი. რეპეტიციები პლაჟზე დავიწყე (იცინის) - პროექტისთვის ვემზადებოდი. თავდაპირველად ვფიქრობდი, რომ მარტო ვიცეკვებდი, მაგრამ მერე გიორგი სუთიძეს შევეხმიანე. ის საქართველოში არ იმყოფებოდა - დასასვენებლად საზღვარგარეთ იყო. მივწერე, - მგონი, ორივესთვის კარგი იქნება, თუ 20 წლის მერე, ისევ ერთად, "წყვილში" ვიცეკვებთ-მეთქი. ეს ჩვენთვის ძალიან სასიამოვნო და პროექტისთვისაც საინტერესო, სასარგებლო იქნებოდა. როცა გიორგი საქართველოში დაბრუნდა, კასტინგამდე 5 დღე იყო დარჩენილი. ჟიურის წინაშე 5 დღის ნამუშევარი წარვადგინეთ. ახლა ვფიქრობ: ეს როგორ მოვახერხეთ?! არც მახსოვდა, სცენაზე როგორც ვიცეკვეთ და ჩვენი ნამუშევარი პირველად მეც ტელეეკრანზე ვნახე. როგორც მაყურებელი, მართლაც აღფრთოვანებული ვიყავი.
- გიორგი როგორ გაიცანი?
- დაახლოებით 10-11 წლის ვიყავი, როცა გავიცანი. ჩვენი პირველი რეპეტიცია მახსოვს: ქორეოგრაფმა წყვილში ერთად დაგვაყენა. ჩვენი პირველი, ყველაზე წარმატებული ცეკვა "ჩა ჩა ჩა" იყო. ჭიათურაში ცნობილი მოცეკვავე წყვილი ვიყავით და კონკურსებზე თბილისშიც ჩამოვდიოდით. როცა დედაქალაქში 2 დღით მოვდიოდით, სხვა წყვილების ვარჯიშის მიხედვით, ჩვენს ცეკვას მოძრაობებს ვამატებდით. ისე ძალიან ვინდომებდით, რომ კონკურსებზე პირველ ადგილს ვიკავებდით ხოლმე. ჭიათურიდან ჩამოსული წყვილის წარმატება ყველას აოცებდა. თან, ვარჯიში რთულ პირობებში გვიხდებოდა: დენი არ იყო, ციოდა, კარგი იატაკი არ გვქონდა... მიუხედავად იმისა, რომ კარგად მუშაობისთვის სათანადო პირობები არ გვქონდა, ცეკვა და შრომა ძალიან გვიყვარდა! წარმატება ისეთ სტიმულს გვაძლევდა, რომ ფარ-ხმალს არასოდეს ვყრიდით და უფრო წინ მივდიოდით... ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი კუს ნაბიჯებით - ნელ-ნელა მიდიოდა, წარმატება უცებ არ "მოსულა". სიმაღლისკენ რაც უფრო ნელ-ნელა ადიხარ, მწვერვალი უფრო ძლიერი და მყარია.
- პროექტამდე შენ და გიორგი ერთად აღარ ცეკვავდით?
- ერთ ანსამბლში - "ვერნისაჟში" ვცეკვავდით, მაგრამ წყვილში - არა. მისი პარტნიორი ვერკა ჯაჯანიძეა. ჩვენ ვერკას მეჯვარეები და ბავშვობის მეგობრები ვართ. ჭიათურიდან რომ ჩამოვედი, "ვერნისაჟში" შევედი... პროექტისთვის მე და გიომ ცეკვა ისევ ერთად დავდგით - ისევ პარტნიორები გავხდით.
- წლების წინ, ჭიათურიდან ცეკვის გამო ჩამოხვედი?
- მნიშვნელოვანია, როცა ადამიანმა ბავშვობიდანვე იცი, რა გინდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ თბილისში ჩამოვედი. როცა თეა გობეჯიშვილს დავურეკეთ და "ვერნისაჟში" მივედით, დედიკომ მას 2 კვირის ვადა მისცა და უთხრა: თუ ჩემი შვილი შეძლებს, რომ სამომავლოდ წარმატებული მოცეკვავე გახდეს, იცეკვოს, თუ არა და, ცეკვაზე გასართობად ვერ ვატარებო. იმ ორი კვირის განმავლობაში ბევრი ვიშრომე. თითქმის 4 ჯგუფის რეპეტიციას ვესწრებოდი, რომ ყველაფერი მალე შემესწავლა და დედიკოსთვის იმედი არ გამეცრუებინა. ძალიან მალე თეამ კონცერტზე გამიყვანა. ანსამბლ "ვერნისაჟში" მოხვედრა რთულია, მე კი ანსამბლის წევრი ძალიან მალე გავხდი. და მაშინ ჩემი ოცნება თითქმის ახდა (იღიმის)... უბედნიერესი ვიყავი! საერთოდ, თეასთან მუშაობა დიდი ბედნიერებაა: უპირველეს ყოვლისა, ის ადამიანს კარგ პიროვნებად აყალიბებს, შემდეგ - კარგ მოცეკვავედ. ბევრ რამეს გვასწავლის. 11 წელია, "ვერნისაჟში" ვცეკვავ.
- პროექტთან დაკავშირებით, რა მიზანი გაქვს? მონაწილეობა პოპულარობისთვის გადაწყვიტე?
- პოპულარობის გამო არაფერი გამიკეთებია. შესაძლოა, ეს ცუდიცაა. პროექტში ჩემი მონაწილეობის მიზანი გამოცდილების მიღება, სხვადასხვა სტილში განვითარებაა. ადამიანი სულ რაღაც ახლის ძიებაში უნდა იყოს. თუ მოდუნდი, ეს იმას ნიშნავს, რომ უკან-უკან მიდიხარ. მინდოდა, პროექტში მაღალი დონის შოუ გვეჩვენებინა და შემდეგ ეტაპზე რა იქნებოდა, ამაზე არ მიფიქრია.
- როგორ ფიქრობ, თქვენს წყვილს პროექტში გამარჯვების შანსი აქვს?
- ძალიან დიდი შანსი გვაქვს, მაგრამ ისიც ვიცი, რომ შესაძლებელია, მაღალი დონის შესრულება და კარგი ნამუშევარი ფინალში მოსახვედრად საკმარისი მაინც არ იყოს. ცხოვრებაში ყველანაირი შედეგისთვის მზად ვარ: მეორე გზა ყოველთვის მაქვს, რომ თავი კარგად ვიგრძნო.
- ჟიურის წევრები შენთვის რამდენად საინტერესოები არიან?
- რატომღაც, ყველაზე საინტერესო ზაკია. მაღალი დონის ქორეოგრაფია. ზუსტად გადმოგცემს, რა უნდა და ძალიან მინდა, მასთან მუშაობის შესაძლებლობა მომეცეს. ჟიურის დანარჩენ წევრებს რაც შეეხებათ, ყველანი კარგად არიან შერჩეულები.
- როგორც ვიცი, "იქს-ფაქტორის", "ნიჭიერის" სასცენო ნომრებს ქორეოგრაფიულად აფორმებ ხოლმე...
- კი. სხვათა შორის, "ნიჭიერში" საოცრად საშიშ ნომერში ვმონაწილეობდი: პროექტის წარმომადგენლებმა მითხრეს, რომ ელასტიკური, ლამაზი გოგო სჭირდებოდათ, რომელიც ყველაფერს სწრაფად აითვისებდა. ის, რაც შოუზე უნდა გამეკეთებინა, ერთ საათში უნდა მესწავლა. ნომრის შესრულებაში 2 ილუზიონისტს უნდა დავხმარებოდი. რაც მათ მასწავლეს, ყველაფერი ზუსტად რომ არ გამეკეთებინა, შესაძლო იყო, ჩემთვის დანა გულში გაეყარათ, ან - თავში, ან - სხეულის რომელიმე ნაწილზე... ურთულესი იყო! ბედნიერი ვიყავი, რომ ეს ნომერი გამოვიდა!
- როგორც ვიცი, დაოჯახდი კიდეც...
- დიახ. 2 წელი შეყვარებულები ვიყავით. დაგეგმილი არ გვქონდა, რომ პროექტის მსვლელობის პერიოდში შევუღლებულიყავით. უბრალოდ, ასე დაემთხვა... დავქორწინდით და მეორე დილით კასტინგზე წავედი. მეუღლის გვერდით გასატარებელი ყველაზე ბედნიერი დღეები რეპეტიციებში გავატარე. წარმოიდგინე, ადამიანს ცეკვა როგორ უნდა უყვარდეს, რომ მეორე ნახევარი მიატოვოს და კასტინგზე წავიდეს?! პროექტის მონაწილეებს, სტაფის წევრებს ეგონათ, რომ ვხუმრობდი. მეკითხებოდნენ, - მართლა გათხოვდიო? მტკიცებულებად ბეჭედს ვუჩვენებდი (იცინის).
- შენ და შენმა რჩეულმა ერთმანეთი როგორ გაიცანით?
- ჩვენი ურთიერთობა მეგობრობით დაიწყო. სიყვარული ისე შემოგვეპარა, ვერც კი გავიგე (იცინის)... ვფიქრობ, ეს სტერეოტიპი უნდა დაიმსხვრეს, რომ თითქოს ქალი ან კარიერაშია წარმატებული, ან პირად ცხოვრებაში. როცა გიყვარს, უფრო მეტი სტიმული, ენერგია გაქვს. სამსახურების გამო, სულ გადარბენაზე ვარ. სახლში მისულს ოჯახური იდილია ენერგიით მავსებს. დაოჯახებამდეც საინტერესო ცხოვრება მქონდა, მაგრამ ახლა ცხოვრება უფრო საინტერესოა.
- მეუღლე რა პროფესიის არის?
- ბიზნესის მართვის ფაკულტეტი აქვს დამთავრებული. კარგად მღერის, უკრავს... ნიჭიერი ადამიანია. ჩვენ უკვე "ტანგოც" ვიცეკვეთ ერთად (იღიმის). ყველა სტილის ცეკვას ასრულებს. რეპეტიციებზე დამყავს ხოლმე. ჩემი დიდი გულშემატკივარი და კრიტიკოსია. ყველაზე უკეთ იცის, ცეკვისას რომელი მოძრაობა იყო არასწორი და რა გამომივიდა კარგად. ის წარმატებაში ხელს მიწყობს, რაც მაბედნიერებს! ერთმანეთს დიდ სტიმულს ვაძლევთ.
წყარო: ambebi.ge
1 914 ნახვა
5-12-2016, 23:31
