რთული არჩევნის წინაშე - ნაწილი 2

მარიც თანდათან ნიკას ეჩვეოდა და ცდილობდა ახალი ცხოვრების დაწყებას.. სანდროს მარი ისევ სიგიჟემდე უყვარდა და ნიკას შესახებ რომ გაიგო ძალიან გაბრაზდა:
-ნუთუ დამივიწყა???მე ხომ ისევ ისე მიყვარს მან კიდე სხვა იპოვა??რატომ??ყველაფერი ჩემი ბრალია...არ შემიძლია ასე უბრალოდ დავთმო ჩემი სიყვარული... ნიკას მარის ვერ დავუთმობ ის ჩემია და ყოველთვის ჩემი იქნება..მის გარეშე არ მინდა ცხოვრება..
ერთ დღეს როცა მარი და ნიკა ერთად იდგნენ ეზოში სანდრო მივიდა მარის უთხრა:
-რა მალე გიპოვია შემცვლელი,მაგრამ იცოდე მარის არ დაგითმობ???გაიგე???ის ჩემია და ყოველთვის ასე იქნება..მე ის მიყვარს და ვიცი მასაც ვუყვარვარ..
-გეყოფა…..კმარა.. ყველაფერი გითხარი მე უკვე რამდენიმე თვის წინ და იცი რომ აღარ მიყვარხარ..რამდენჯერ უნდა გავიმეორო ეგ..მე ნიკა მიყვარს და დროა შეიგნო ეს..
-არაა სიმართლე..უბრალოდ გინდა რომ დავიტანჯო და იმიტომ აკეთებ ამას.. ვიცი რომ გიყვარვარ და ნიკა ჯობია მას არ მიეკარო გაიგე???მის გამო ყველაფერს გავაკეთებ და იცოდე რომ არ დაგითმობ..მისთვის ვიბრძოლებ..
ნიკა დასარტყმელად გაიწია და მარიმ შეაჩერა..:
-შეეშვი..ის მხოლოდ ჩემი წარსულია..და შენ კი ჩემი მომავალი.. მარიმ მოახეხა მისი დარწმუნება და ამჯერად შეაჩერა ნიკა...

მარი და ნიკა დროს მშვენივრად ატარებდნენ და თანდათან შეუყვარდა კიდეც მარის..თითქოს დაივიწყა სანდრო.. დრო გადიოდა და მათი ურთიერთობა თანდათან უფრო ღრმავდებოდა..
სანდრო დანებებას არ აპირებდა.ერთხელ როცა კლუბში იყვნენ ერთად მარი და ნიკა იქ ნიკას ეჩხუბა..ერთი ამბავი იყო.. კიდე კარგი დაცვამ დროზე გააშველა..
მარის მობეზრდა ეს სისულელეები და სანდროს ეჩხუბა:
-დროა შეეგუო, რომ აღარ მიყვარხარ..გაიგე??მე ნიკა მიყვარს..და შენ თავს დააბრალე, რომ ჩევნი სიყვარული გაქრა..
-ვიცი რომ დამნაშავე ვარ და ამის გამო დღე არ გავა რომ არ ვინანო..გთხოვ მაპატიე და დამიბრუნდი.მიყვარხარ..მე ვერ დაგთმობ მირჩევნია მოვკვდე..
-ვიცი..გავიგე რომ გიყვარვარ მაგრამ მე აღარ მიყვარხარ..დროა შეიგნო..
მარი სახლში ბრუნდებოდა და ცრემლები მოსდიოდა..მაგრამ არ იცოდა რატო?? ისევ უყვარს სანდრო,თუ იმაზე წუხდა რომ თავს არ ანებებდა..,ეს თვითონაც არ იცოდა..
ნიკამ დაინახა როგორ ტიროდა:
-მარი რა გჭირს??სანდრომ რამე დაგიშავა??სად იყავი??
-არაფერი..არა არ დაუშავებია..მის სანახავად ვიყავი, რომ საბოლოოდ დაგვანებოს თავი..
-რატომ წახვედი ჩემს გარეშე???რამე რომ დაეშავებინა???აღარ მიხვიდე მასთან..
-ნუ დარდობ მე არაფერს დამიშავებს..მართლა ვუყვარვარ..
ნიკას ხმა აღარ ამოუღია უბრალოდ აწყნარებდა მარის..
ერთი კვირით ნიკა მოსკოვში წავიდა და მარის დაემშვიდობა..უთხრა, რომ ძალიან უყვარდა და ყოველთვის ეყვარებოდა.
გავიდა ერთი კვირა და ნიკასგან მარის ერთი მესიჯიც არ მიუღია თითქოს გაქრა არავინ არაფერი იცოდა..ყველა მის ნაცნობს დაურეკა მარიმ მაგრამ უშედეგოდ..
ერთ დღეს ნიკა გაქრა..სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით..არავინ არაფერი იცოდა..აქ მარტო იყო ქირაობდა ბინას... მისი მშობლები მოსკოვში იყვნენ..
მარი ანერვიულდა:
-იქნებ რამე შეემთხვა??ნეტა რატომ არ მწერს??კი მაგრამ სადაა ან რა სჭირს..ესე ვერ გაქრებოდა მას მე ვუყვარვარ არ დამტოვებდა..ამას არ გააკეთებდა..
მარიმ მშობლების ნომერი გაიგო და დარეკა, მაგრამ მათ არაფერი იცოდნენ:
-ვიცოდით რომ ჩამოსვლას აპირებდა, მაგრამ აღარ ჩამოსულა..ჩვენც ვურეკავთ და გამორთული აქვს ტელეფონი.. იქნებ რამე შეემთხვა??ხვალვე ჩამოვფრინდებით..
-არამგონია..ნუ ნერვიულობთ..ვიპოვით..
მარი აწყნარებდა მშობლებლებს, მაგრამ ისიც ძალიან ნერვიულობდა..თუ სახლში არ წასულა სადაა ეს ერთი კვირა.. იმედია არაფერი შეემთხვა..
მეორე დღეს ნიკას მშობლები ჩამოფრინდნენ..ძალიან ნერვიულობდნენ..პოლიციაში დარეკეს და როგორც დაადგინეს ნიკა საქართველოდან არ გაფრენილა..
ყველა ანერვიულდა..დედამისი გაუჩერებლივ ტიროდა..არ იცოდა როგორ მოქცეულიყო..
მარიამი კი ცრემლებს იწმინდავდა და უცებ გაახსენდა სანდროს ნათქვამი:
-მარის არ დაგითმობ გაიგე??იცოდე ინანებ თუ არ შეეშვები? თავს არ დაგანებებ მაგას მირჩევნია მოვკვდე..
მარი უცებ წამოხტა და სანდროსთან გაიქცა..გზაში ფიქრობდა:
-ნუთუ ის იყო??ნეტა რამე დაუშავა?არა არ არსებობს ის ამას არ გააკეთებდა..ნიკა სად ხარ??სად??
მარი შევარდა სანდროს ბინაში და უყვიროდა:
-შენი ბრალია ხო??მითხარი რა დაუშავე??მოკალი??? ცემე?? რა გაუკეთე???? რატომ გინდა გამამწარო???
-შენ მგონი ვერ ხარ..ვისზე ამბობ??რა ხდება ვაფშე???
-არ იცი ხომ რომ ნიკა გაქრა..ერთი კვირაა უკვე არავის უნახავს..
-მოსკოვში დარჩა ალბათ..მე რა შუაში ვარ..მე რატომ უნდა მომეკლა რას ამბობ საერთოდ???
-არა იქ არც გაფრენილა..შენ მოკალი???? მითხარი?? შენ ამბობდი რომ ინანებდა თუ არ შემეშვებოდა და მართლა გაუკეთე ხო რამე???სადააა??სად???
-გეყოფა რა გჭირს???ნუთუ მართლა გგონია რომ მე მოვკალი?? ან რამე დაუშავე?
-კი შენ იყავი..შენ..სხვა რატომ დაუშავებდა რამეს..
-იქნებ ცოცხალია..???და რატომ ნერვიულობ ასე..
-ცოცხალი რომ იყოს აქამდე შემეხმიანებოდა..ვუყვარვარ და ასე უსიტყვოდ არ დამტოვებდა..მისი მშობლებიც ჩამოვიდნენ..
-იცოდე ინანებ..ამას არ გაპატიებ... რომ გავიგე რომ ცოცხალი აღარაა იცოდე ციხეს არ აცდები... მეზიზღები..ჩემი ყველა უბედურება შენი ბრალია..
მარი წავიდა და გზაში ტიროდა..რაზე??ნიკაზე თუ იმაზე რომ ერთ დროს სანდროსთან მთელი ცხოვრების გატარებას აპირებდა და ის კი შეიძლება მკვლელი ყოფილიყო..
გადიოდა დრო..პოლიცია ეძებდა ნიკას მაგრამ უშედეგოდ.. ყველას იმედი გადაეწურა..ძალიან მცირე იყო შანსი იმისა რომ ის ცოცხალია..
გავიდა რამდენიმე თვე მარი იმედს არ კარგავდა:
-ვიცი რომ ცოცხალია..ის არ დამტოვებდა..არ გააკეთებდა ამას..ნიკა დაბრუნდება მე მეჯრა..
ამ ფიქრებში იყო როცა ტელეფონმა დარეკა და უთხრეს:
-მარი არ ინერვიულო..რაღაც უნდა გითხრა..
-რა??/რა ხდება??ნიკას ეხება??
-კი..ნიკას ეხება..
-თქვი დროზე რა ხდება?????
-ნიკას გვამი იპოვეს ერთ-ერთ გარეუბანში..რამდენიმე დღის გარდაცვლილია..
-რას ამბობ????არა არ არსებობს??ეს ნიკა არ იქნება..არააააა..
-კი მარი..ისაა დედამ ამოიცნო..
-არა..არააააა…ოღონდ ეგ არა..
მარის ყურმილი გაუვარდა და გავარდა გარეთ... არა ნიკა..
ამ დროს გზაში სანდრო შეეჩეხა..:
-რა გჭირს??
-ნიკას გვამი იპოვეს..შენი ბრალია..შენ მოკალი ხო?/ ვერ აიტანე მასთან ბედნიერი რომ ვიყავი??იცოდე ინანებ..მთელ ცხოვრებას ციხეში გაატარებ..
ეს თქვა და გაიქცა..
ყველა ტიროდა..პანაშვიდის დღეები ჯოჯოხეთს გავდა..მისი სახე სულ თვალწინ მქონდა..არ შემეძლო არ მეფიქრა მასზე

როგორც იქნა დამრთავდა ყველაფერი..ნიკას დასაფლავებიდან რამდენიმე დღის შემდეგ პოლიციაში დაგვიბარეს და ექსპერტიზის პასუხი გვითხრეს:
-სამწუხაროდ სისხლჩაქცევები აქვს და გაგუდვით გარდაიცვალა..აშკარად ვიღაცამ მოკლა..ვიზიარებთ..
ამის გაგონებაზე გული კინაღამ წამივიდა:
-ნუთუ ის იყო????არა ოღონდ ის არა..
მარიმ უთხრა:
-რამდენჯერმე დაემუქრა სანდრო..ჩემი ყოფილი შეყვარებული ნიკას და შეიძლება მან გააკეთა ეს..
პოლიციამ ჩაიწერა ყველაფერი..მისამართიც და დაიჭირეს სანდრო..ის ერთადერთი ეჭვმიტანილი იყო და პოლიციას კი სურდა მალე დაეხურა ეს საქმე..დიდ გამოძიებით თავი არც მოუკლავთ..
რამდენიმე კვირა სანდრო წინასწარ დაკავების კამერაში იყო..
მარი ადგილს ვერ პოულობდა..იქნებ შევცდი და ის არაფერ შუაშია..კი მაგრამ ის ხომ დაემუქრა... არც ალიბი არ აქვს მაგ დროს სად იყო..არა მან მოკლა და უნდა დაისაჯოს..
მალე სასამართლოც გაიმართა..მეც მომიწია გამოსვლა..ყველაფერი მოვყევი რატომ დავშორდი..ისიც რომ უაზროდ ეჭვიანობდა..კლუბში გადაღებული ვიდეოც აჩვენეს სადაც ნიკას ცემს და ემუქრება.. სანდროს საქმე ცუდად იყო..ვგრძნობდი რომ გავწირე..და ეს უფრო მაგიჟებდა..
სანდროს თვალები არასოდეს დამავიწყდება..მისი ტკივილი ამ თვალებში აირეკლებოდა..ყოველთვის სიყვარულით მიყურებდა და ახლა ზიზღის თვალები ჰქონდა.როცა სანდროს კითხეს რა იყო მისი ყველაზე დიდი შეცდომა:
-ჩემი ყველაზე დიდი შეცდომა იყო მარის გაცნობდა და მისი უზომოდ შეყვარება. მარის ამ სიტყვებზე ცრემლები წამოუვიდა...
5)სასამართლო როგორც იქნა დასრულდა..სანდროს 5 წლიანი პატიმრობა მიუსაჯეს,რადგან ეჭვიანობის ანუ აფექტის მდგომარეობაში მოკლა ნიკა..
გავიდა ერთი კვირა ამ დღის შემდეგ..ყოველ ღამე მესიზმრებოდა სანდრო და მისი ზიზღიანი თვალები..მე გავწირე ის.. იქნებ არაა დამნაშავე და სასამართლო შეცდა..ამ ფიქრებში ვიყავი როცა კარზე ხმა გავიგე..ვიღაც უცნობი გოგო იყო..
-უკაცრავად თქვენ მარი ხართ?
-კი და რა გნებავთ??
-ნიკა ჩემი მეგობარი იყო და რამდენიმე თვის წინ ვნახე ბოლოს..ჩემთან მოვიდა და მითხრა:
-როცა ცოცხალი აღარ ვიქნები ეს წერილი მარის მიუტანეო..
დავიბენი:
-თუ მან ნახა ნიკა რამდენიმე თვის წინ ესეიგი ნიკა არ იყო გატაცებული..
-ნიკამ თქვენი მისამართი და წერილი დამიტოვა..და წავიდა.. მეთვითონაც არ ვიცი რა მოხდა..შემთხვევით ტელევიზორში ვნახე რომ მისი მკვლელი დაიჭირეს და მაშინ გამახსენდა წერილი..
ამ გოგომ წერილი მარის მისცა და წავიდა..
მარი დაბნეული იყო..:
-ნუთუ სანდრო არაფერ შუაშია და მე გავწირე..
მარიმ გახსნა წერილი და დაიწყო კითხვა:
“მარი საყვარელო..ძალიან მიჭირს შენთვის წერლის დაწერა.. თუ ამას კითხულობ ესეიგი ცოცხალი აღარ ვარ.. მაპატიე, რომ შენი ცხოვრებიდან უსიტყვოდ გავქრი..ალბათ რა არ იფიქრე.., მაგრამ არ შემეძლო შენთან დარჩენა..არ მინდოდა გეყურებინა ჩემი ტანჯვისთვის..საქმე იმაშია, რომ ფილტვების კიბო მჭირს და ექიმებმა მითხრეს რომ სულ ერთი თვე ან ცოტა მეტი დრო დამრჩა.. მაპატიე..იმდენად მიყვარდი რომ ვერ ავიტანდი შენი ცხოვრება, რომ დამენგირა..სანდროს უყვარხარ..და ყოველთვის უყვარდი.შეცდომას კი ყველას უშვებს დროა აპატიო. ვიცი რომ მეც გიყვარვარ, მაგრამ ის შენთვის სულ სხვაა... ამას შენს თვალებში ვკითხულობდი..მინდა ბედნიერება გისურვო და გახსოვდეს რომ ყოველთვის მეყვარები.. ჩემს მშობლებს გადაეცი რომ უზომოდ მიყვარს და რომ რაც გავაკეთე შენთვის და მათვის იყო.. შენი ნიკა, რომელსაც მუდამ ეყვარები..”
მარის წერილი დაუვარდა...ტიროდა და რაც მთავარია იხსენებდა სანდროს სიტყვებს:
-ნუთუ მართლა გგონია რომ მე მოვკალი????
მარი ტიროდა და მოსთქვამდა:
-ამას არასოდეს ვაპატიებ ჩემს თავს..მე სანდრო გავწირე.. რატომ???? რამ გამაბოროტა..გულის სიღრმეში ვიცოდი რომ მას ეს არ გაუკეთრებია…ახლა როგორ შევხედო თვალებში.. როგორ ვთხოვო პატიება... როცა მან დაუშვა უბრალო შეცდომა ისიც სიყვარულისთვის ხელი ვკარი და ახლა რა ნამუსით ვთხოვო პატიება...
სასწრაფოდ ნიკას დედას დავურეკე და ყველაფერი ვუამბე..
ერთად წავედით პოლიციაში და სანდროს განთავისუფლება მოვითხოვეთ და გაანთავისუფლეს.. როგორც შემდგომ აღმოჩნდა ფილტვის კიბოს გაგუდვით ახასიათებ სიკვდილი და იმიტომ დაუშვა ექსპერტმა შეცდომა..
სანდრო გაანთავისუფლეს..ყველა მივიდა მის დასახვედრად.. მისი და მარის მეგობრებც..
-ისინი მეუბნებოდნენ რომ სანდრო არ გააკეთებდა ამას მე კიდე სიძულვილმა დამიბინდა გონება…. სანდროს თვალებში ვეღარ შევხედავდი და ვერც პატიებას ვთხოვდი პირადად..მხოლოდ დავწერე წერილი,სადაც პატიებას ვთხოვდი.. ერთ-ერთ მეგობარს ვთხოვე მისთვის მიეცა ეს წერილი..
(გაგრძელება იქნება)

poezia.in