• ცხოვრებისეული ამბები, რომლებიც ადამიანების რწმენას დაგიბრუნებთ

    ადამიანები ისეთი ცვალებადები არიან: ხან ნერვულები და გაღიზიანებულები, ხანაც მკაცრები და შეუვალები, ხან - კეთილები და გულისხმიერები. მოგითხრობთ სრულიად ჩვეულებრივი ადამიანების ნამდვილ სიკეთესა და დიდსულოვნებაზე.


    • «მივდივარ დილით სახლში. სადარბაზოსთან განცხადებაა: „ძვირფასო მეზობლებო! დღეს, დაახლოებით 9:20 საათზე გასასვლელ კარებთან დამივარდა 120 მან. თუ ვინმემ იპოვეთ, გთხოვთ,მოიტანოთ ბინა 76-ში. პენსიონერი ვარ". გადავთვალე ჯიბეში 120 მანეთი, ავედი მითითებულ მისამართზე, დავრეკე ზარი. კარს აღებს ბებო, მე ფული გავუწოდე. ის კი გადამეხვია და ცრემლმორეული მეუბნება: „ფქვილისათვის წავედი მაღაზიაში. უკან დაბრუნებისას სადარბაზოსთან ჩანთიდან სახლის გასაღები ამოვიღე. ალბათ მას ამოჰყვა ფული და ძირს დავარდა“. მერე კი კატეგორიული უარი მითხრა ფულის აღებაზე. აღმოჩნდა, რომ ბოლო საათის განმავლობაში მეექვსე ვიყავი (!!!) ვინც ბებოს ფული "იპოვა"! ხალხნო, მე თქვენ მიყვარხართ, ასეთები რომ ხართ!


    • ერთხელ დავინახე ქუჩაში ბებო, რომელსაც ხელში ეჭირა ერთადერთი ოთახის ყვავილი და ყიდდა. შემეცოდა. რაც დამიფასა 10-ჯერ მეტი გადავუხადე. მან კი ცრემლმორეულმა მითხრა: “გავიქეცი მაღაზიაში, ჩემს მოხუცს ძეხვს ვუყიდი“. მოვიტანე სახლში ყვავილი. დილით გაფურჩქნული დამხვდა...


    • არასოდეს არ მიმაჩნდა ჩემი თავი სიმპათიურადაც კი. სულ ცოტა ხნის წინ ტელეფონით მესაუბრებოდა ჩემი საქმრო. საუბრის დამთავრებისას დაავიწყდა ყურმილის გათიშვა. მესმის მისი ხმა: ჩემზე უყვებოდა თავის მეგობარს, თუ როგორი ლამაზი და მოსიყვარულე ვიყავი და რა ძლიერ ვუყვარდი... მაშინვე ამეტირა სიხარულისაგან. პირველად ვიგრძენი თავი ბედნიერად.


    • მე და ჩემი მეგობარი სავაჭრო ცენტრში ვიყავით და სარეკლამო ვიქტორინაში მოვიგეთ რბილი სათამაშოები. დავინახეთ გონებრივად ჩამორჩენილი ბავშვი, რომელიც მამას მოჰყავდა. სათამაშო ამ პატარას მივეცით. ბავშვმა გაღიმებულმა გვითხრა: „მადლობა“. მამამ კინაღამ იტირა სიხარულისაგან - აღმოჩნდა, რომ ბიჭი მანამდე რამდენიმე თვე არ ლაპარაკობდა.



    • რამდენიმე თვის წინ თმის ძლიერი ცვენა დამეწყო. თერაპიის კურსის შემდეგ კი მთლიანად დავკარგე თმა. მზარავდა იმის გაფიქრებაც, როგორ წავიდოდი სკოლაში. დადგა ეს დღეც. როდესაც გარეთ გამოვედი, დავინახე ჩემი 10 კლასელი - გადაპარსული თავებით. აქედან ორი იყო გოგო...


    • სწრაფი კვების კაფეში ვმუშაობ. დილით სალაროსთან მამაკაცი მოვიდა და მითხრა: “ჩემს უკან დგას გოგონა, რომელსაც არ ვიცნობ. მინდა, რომ მას გადავუხადო ყავის საფასური და თან უსურვეთ ჩემ მაგივრად სასიამოვნო დღე. გოგონას ძალიან გაუკვირდა... ამის შემდეგ კი თავად გაიმეორა იგივე მის უკან მდგომთან... ასე გაგრძელდა 5 -ჯერ ზედიზედ!


    • ინსტიტუტიდან სახლში ვბრუნდებოდი და მეტროს გაჩერებასთან ომის ვეტერანი დავინახე. გრძელ სკამზე იჯდა. გვერდით ეწყო მედლები და ორდენები, რომლებიც ომის დროს მიიღო. ყიდდა ჯილდოებს, რათა საკვები ეყიდა. მივედი, ამოვიღე საფულიდან რაც კი რამე მქონდა, მივეცი და ვუთხარი: „აიღეთ ჩემი ფული, ოღონდ არ მიჰყიდოთ ხალხს თქვენი ღირსება გროშებად“. მოხუცი ატირდა, აიღო ფული. მედლები ერთად შეაგროვა, ხელისგულში ჩაიდო და აკოცა. შემდეგ ჩურჩულით წარმოთქვა: “მადლობა, შვილო“.
    მაშინ მეგონა, რომ შემეძლო სამყაროს შეცვლა.


    • დიდი ხანია არ ყოფილა ისეთი ჭექა-ქუხილი, როგორც დღეს.ს ამსახურში მითხრეს, რომ ვიღაც უცნობი ჩემს მანქანასთან იდგა და რაღაცას აკეთებდა. გარეთ გავიქეცი. ყველაფერი თავის ადგილზე იყო ლუქის გარდა: ვიღაცას დაეხურა მჭიდროდ, რათა სალონში წყალი არ ჩასულიყო.

    mediamall.ge
    2 045 ნახვა
    GOGATV

    abezara