"პირველი შეყვარებული ჩემი ყოფილი მეუღლე იყო" - რით ერთობა შინ ყოფნისას თავისუფალი და ლაღი "ლუნა"

"ჩემი ცოლის დაქალების" პერსონაჟი - ლუნა მაზიაშვილი პოპულარობას არ კარგავს.
ამჟამად, "ბიზნესდივად" და "პოპლედიდ" რომ იქცეს, საკუთარ თავზე მუშაობს... დრო ვიხელთეთ და ლუნას როლის შემსრულებელს - ქეთი ხუციშვილს "პირველი ამბების" გახსენება ვთხოვეთ.

- პირველი სიმღერა...
- როგორც დედამ მითხრა, ერთი წლის ვიყავი, როცა უკვე ვმღეროდი. პირველი სიმღერა "ბაკურიანი" იყო. თურმე, დაახლოებით 2 წლის გახლდით, როცა ამ სიმღერას თავიდან ბოლომდე ვასრულებდი.
- დამოუკიდებლობის პირველი შეგრძნება...
- 17-18 წლის ასაკში, როცა უნივერსიტეტში ჩავაბარე, მივხვდი, რომ უკვე დამოუკიდებელი ვიყავი.
- პირველი იმედგაცრუება...
- ვერ დავკონკრეტდები. რა თქმა უნდა, ცხოვრებაში იმედი გამცრუებია, მაგრამ ცუდს კარგიც მოჰყოლია...
- პირველი კონფლიქტი მშობლებთან...
- სერიოზული კონფლიქტი არ მქონია. უბრალოდ, მამაჩემის შესახებ გეტყვით, რომ ზედმეტად მკაცრი გახლდათ. ჩემი არაფერი მოსწონდა, ყოველთვის საწინააღმდეგო აზრები, აგრესიული ტონი ჰქონდა. თავისებური, რთული ხასიათის კაცი იყო. მას ყოველთვის ვეწინააღმდეგებოდი.
- თავისუფლების პირველი შეგრძნება...
- საერთოდ, ძალიან თავისუფალი ადამიანი ვარ. მაინც იმას ვაკეთებ, რაც მინდა და მომწონს. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მაგალითად, ოჯახის წევრების აზრი არ მაინტერესებს. თავისუფლების შეგრძნება ყოველთვის მქონდა და არასდროს დამიკარგავს.
- პირველი სიგარეტი...
- სიგარეტს არასოდეს ვეწეოდი, არც გამისინჯავს. ცხოვრების ჯანსაღ წესს მივდევ: ფიტნესით ვარ დაკავებული, აქტიურად ვვარჯიშობ და კვებასაც ვაკონტროლებ - შემწვარ-მოხრაკულს არ მივირთმევ.
- პირველი დიეტა...
- დიეტა არასოდეს დამიცავს. სიმსუქნისკენ მიდრეკილება არ მაქვს, მაგრამ როგორც კი ვიგრძნობ, რომ წონა "გამექცა", ვცდილობ, ფორმაში ჩავდგე. 1 კილოგრამიც რომ მოვიმატო, ამაზეც გართულება მაქვს. ჩემი დიეტა ის არის, რომ საღამოს 6 საათის მერე არ ვვახშმობ. ნამცხვარი და ტკბილეული ისედაც არ მიყვარს. ბავშვობაშიც გამხდარი ვიყავი, მაგრამ მას მერე, რაც გავაცნობიერე, რომ გავიზარდე და გაპრანჭვაც დავიწყე, კვებას ვაკონტროლებ. საერთოდ, ჭამა არ მიყვარს და საყვარელი კერძიც კი არ მაქვს. ძალიან უპრეტენზიოდ ვიკვებები. შემწვარ-მოხრაკული და ცხიმიანი საჭმელი არც ბავშვობაში და მით უმეტეს, არც ახლა მიყვარს. ძირითადად, მოხარშულ პროდუქტს და წვნიანს მივირთმევ.
- თქვენ მიერ მომზადებული პირველი კერძი...
- ალბათ, 14-15 წლისამ რაიმე მარტივი კერძი მოვამზადე. ხარჩოს და ხაშლამას არ მოვხარშავდი. მახსოვს, გამიხარდა, რომ გაზქურასთან დავდექი. ახლა შვილი მყავს და შესაბამისად, თითქმის ყველანაირ საჭმელს ვამზადებ. როგორც მეუბნებიან, ეს საქმე ძალიან კარგად გამომდის.
- თქვენ მიერ შესრულებული პირველი ცეკვა...
- ბავშვობიდან ვცეკვავ, მაგრამ ცეკვის მასწავლებელთან არასოდეს მივლია. ყველა მოძრაობა სახლში მაქვს დამუშავებული. ამის გამო, მეცინება ხოლმე. დღესაც ვცეკვავ. დღე ისე არ გავა, რომ სახლში არ ვიცეკვო. ვიდეოში ნანახ ქორეოგრაფიულ ნომრებს არ "ვაკოპირებ", უბრალოდ, ემოციებს "მივყვები" და ისე ვცეკვავ, როგორც მინდა. ასე ვთქვათ, ჩემთვის "ვკაიფობ", სტიმულს მაძლევს, კარგ ხასიათზე მაყენებს. სამეჯლისო ცეკვები ძალიან მიყვარს. "სალსას" და მსგავსი ტიპის მუსიკას ჩავრთავ ხოლმე და ჩემთვის "ვაჯაზებ" (იცინის).
- პირველი სერიოზული გადაწყვეტილება...
- სერიოზული გადაწყვეტილება მივიღე მაშინ, როცა 19 წლის ჩემს აწ უკვე ყოფილ მეუღლეს ცოლად გავყევი, მაგრამ სამწუხაროდ, ჩვენმა ქორწინებამ არ გაამართლა.
- პირველი თაყვანისმცემელი...
- თაყვანისმცემელი არ მახსოვს, მაგრამ პირველი შეყვარებული ჩემი ყოფილი მეუღლე იყო. ბაღშიც და სკოლაშიც ერთად დავდიოდით, შემდეგ ცოლად გავყევი, მაგრამ 8-წლიანი თანაცხოვრების მერე, დავშორდით.
- პირველი სერიოზული საუბარი შვილთან...
- მე და ჩემი შვილი სულ სერიოზულად ვსაუბრობთ. ძალიან კარგი, "გახსნილი" ურთიერთობა გვაქვს. თავის ასაკთან (მარტში 15 წლის გახდა) შედარებით, სერიოზული ბიჭი გახლავთ. კულინარიით არის დაინტერესებული. ინგლისურ ენაში ემზადება, ფრანგულის სწავლაც უნდა და კულინარიის შესწავლაც. სხვათა შორის, სწავლის საფრანგეთში გაგრძელებაზე ოცნებობს.
- "ბიზნესფლირტი" ან სამსახურებრივი რომანი რეალურ ცხოვრებაში გქონიათ?
- (იცინის) არა, ნამდვილად არა...
- ამჟამად, ვინმესთან სერიოზული რომანი გაქვთ?
- აბსოლუტურად არავისთან, არანაირი ურთიერთობა არ მაქვს, ამას გულწრფელად ვამბობ.
- გვერდით როგორი მამაკაცი გჭირდებათ?
- პირველ რიგში, რა თქმა უნდა, "ადამიანური" უნდა იყოს, იუმორის გრძნობა ჰქონდეს, ცხოვრება ესმოდეს...
- პირველი ხელფასი გაიხსენეთ...
- იუსტიციის სამინისტროში ვმუშაობდი, მაშინ 18 წლის ვიყავი და მახსოვს, პირველი ხელფასი რომ ავიღე, ჩემზე ბედნიერი არავინ მეგონა! წავედი და ტანსაცმელი ვიყიდე, სხვა რა უნდა მეყიდა (იცინის)?
- ტანსაცმელში ფულს ხშირად ხარჯავთ?
- ისე, რა... მიუხედავად იმისა, რომ ეს პროცესი მიყვარს, ახლა შვილი მყავს და ფულს მხოლოდ ტანსაცმელში ვერ დავხარჯავ.
- პირველი პაემანი...
- მართლა არ მახსოვს... ეტყობა, ისეთი უინტერესო იყო, რომ არ დამამახსოვრდა.
- პირველი ავტოგრაფი...
- წარმოიდგინეთ, ავტოგრაფი ჯერ არ უთხოვიათ! უნდა მეწყინოს? ახლა დავფიქრდი (იცინის)... აი, "სელფები" - იცოცხლე!
- პირველი ტყუილი...
- ნამდვილად არ მახსოვს. რა თქმა უნდა, უმნიშვნელო, სასაცილო ტყუილები მითქვამს, მაგრამ საერთოდ, ტყუილი მეზიზღება! უფრო მეტიც: "მეზიზღება" ის სიტყვა არ არის, რაც ტყუილის მიმართ ჩემს დამოკიდებულებას სრულად გამოხატავს.
- ტყუილის მსხვერპლი გამხდარხართ?
- კი, სამწუხაროდ, მაგრამ ეს წლების წინ იყო. ადამიანი ისე როგორ გაიზრდები, რომ ვიღაცამ არ მოგატყუოს? ცხოვრება ასეთია... საერთოდ, გულში არაფერს ვიტოვებ - ძალიან ლაღი გოგო ვარ (იცინის).
- პირველი სირცხვილი...
- ალბათ, ბავშვობაში განვიცადე... ისე, ბუნებით მორცხვი არ ვარ. უფრო იმის მერიდება, როცა ქუჩაში მხვდებიან და მეუბნებიან, - აუ, შენ ლუნა არ ხარო? ამ დროს სხვა გამვლელების ყურადღებასაც ვიქცევ, ყველა ჩემკენ იყურება და ცოტათი მრცხვენია (იღიმის). კიდევ, მერიდება, როცა მაგალითად, კაფეში ფულს არ მახდევინებენ. ამას წინათ, ერთ-ერთ კაფეში შევედი, ყავა მოვითხოვე და იცი, რა გამიკეთეს? ყავას ზემოდან "ლუნა" დააწერეს. ისე მესიამოვნა, ლამის ტირილი დავიწყე (იცინის). მერიდება, მრცხვენია და თან, ძალიან მსიამოვნებს ეს ყველაფერი.
წყარო: ambebi.ge