ოცდამეხუთეს ეფექტი - ორმაგი თამაში (ეპიზოდი V)

სანამ ლაშამ მანქანის პატრონის სახელი და გვარი წარმოთქვა, მეგონა, საუკუნე გავიდა; ხოლო, როცა მითხრა, გაოგნებული კარგა ხანს ვეღარ მოვეგე გონს. ვიწექი საწოლზე და ჭერს მივჩერებოდი. ეს ერთადერთი შანსი იყო, რომ მისი ვინაობა დამედგინა...

ყურებს არ დავუჯერე, როდესაც ლაშამ ნომრის მფლობელის ვინაობა შემატყობინა, - ანა იაშვილი.

ვიწექი და ვერსიებზე ვფიქრობდი. შეიძლება ის "მუსტანგი" მისი დის, საყვარლის ან ცოლისაა. შეიძლება, ახლობლისაგან ითხოვა. გამორიცხული არაფერია.

იმედგაცრუება ვიგრძენი. საკუთარ თავზე ნერვები მომეშალა. რას ამოვიჩემე საერთოდ ის ბიჭი? მისი სახე წესიერად აღარც კი მახსოვს. რა არის მაინც ადამიანის ხასიათი. მაინცდამაინც ის გინდება, რაც მიუწვდომლად გეჩვენება, ან რასაც ტაბუ ადევს. მანქანაში რომ გვესაუბრა და თავისი სახელი და გვარი ეთქვა, ასეთ დღეში ხომ არ ვიქნებოდი?

დაუოკებელი სურვილი "აკრძალული ხილის მოწყვეტისა" ადამიანს შექმნის დღიდან ინსტინქტებში აქვს... ახლა უკვე კარგად მესმის ევასი, ცდუნება რომ ვერ დაძლია და ვაშლი მოწყვიტა.

კომპიუტერი ჩავრთე და "ფეისბუქით" ანა იაშვილის ძებნა დავიწყე. უამრავი ანა ამოაგდო. ასე მის ძებნას არავითარი აზრი არა აქვს.

მორჩა! გადავწყვიტე, რომ იმ ბიჭის პოვნის ყოველგვარი მცდელობა შევწყვიტო. მართალს მეუბნება თათია, ბავშვივით ვიქცევი.

დილით იმ მოდელს უნდა დავურეკო და შეხვედრაზე შევუთანხმდე. საათს შევხედე, უკვე 02:15-ია. საწოლში შევწექი და ყურსასმენები გავიკეთე. ძილის წინ ზღვის ტალღების ხმაურს ვუსმენ ხოლმე. ეს პროგრამა სპეციალურად ჩავაწერინე ლუკას. საოცრად მამშვიდებს.

დამესიზმრა, ვითომ ნავში ვიწექი, რომელიც ზღვის ტალღებზე სასიამოვნოდ ირწეოდა. დილით დასვენებულმა გავიღვიძე. შხაპი მივიღე და სანამ ყავა ადუღდებოდა, იმ ბიჭს დავურეკე.

- გამარჯობა, უგო... მე სარეკლამო კომპანია natural dreams-ის ფოტოგრაფი ვარ, სურათები რომ გადაგიღე... მოკლედ, პატარა პრობლემა შეგვექმნა და ერთ საბუთზეა ხელი მოსაწერი, სადაც შენ აფიქსირებ, რომ არ იცოდი, თუ ასაკობრივი შეზღუდვა იყო. რაც მალე მოაწერ ხელს, მით უკეთესი იქნება შენთვის და შენი კარიერისთვის... კი, მე შემიძლია წამოვიღო ის საბუთი... სად?.. აჰა, ვიცი ეგ ბარი... კარგი, საღამოს 8-ზე იქ ვიქნები... დროებით...

ესეც ასე. თურმე შემძლებია თამაში. მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და სახლიდან გასვლის წინ სარკეში ჩემს თავს გავუღიმე.

ოფისში ლუკა, ლაშა და "ჩვეულებრივი სამეული" დამხვდა. ეს ხმამაღალი სიცილი, ზედმეტად მანერული მოძრაობები იმაზე მეტყველებს, რომ სამივეს ლაშა მოსწონს.

- ჩემი მუზა მოვიდაა! - თქვა ლუკამ და როგორც ყოველთვის, ღიმილით შემომეგება.

- სად დაიკარგე, გოგო? - მკითხა ნატამ და გადამკოცნა.

- გაციებული ვიყავი... ახლა კარგად ვარ! - ვუპასუხე და ჯერ მარიტა და სალი გადავკოცნე და მერე გავემართე ლაშასკენ, რომელიც გაღიმებული მელოდებოდა, როდის მივიდოდი მასთან.

- როგორ ხარ?

- მშვენივრად! უგო "წითელ" ბარში მოვა, საღამოს 8-ზე! - თითქმის ჩურჩულით ვუთხარი.

- ძალიან კარგი, ყოჩაღი გოგო ხარ! - მითხრა ლაშამ და ხელით მხარზე შემეხო.

- დაგეხმარა რამეში ის სახელი და გვარი? - შემეკითხა უცებ.

- არაფერში. ზუსტად არ ვიცი, ვის ვეძებ. იმდენი ანა იაშვილია...

- არც დაბადების თარიღი იცი?

- წელი არ ვიცი, თვე და რიცხვი კი... ორი აგვისტო...

მეც არ ვიცი, რატომ ვთქვი ეს. იქნებ, 02 08 მართლა თვეს და რიცხვს აღნიშნავს?..

- შევეცდები, გიპოვო! - მითხრა ლაშამ და თავისი მაგიდისაკენ გაემართა.

- ლუ, შოკოლად "სამეფოზე" გაქვს რამე იდეა? - მკითხა ლუკამ.

- მარტვილის კანიონები, დადიანების საბანაო...

- ვაა, ბრავო, ლუ!.. ეგ კარგი მოგიფიქრებია!

- ლაშამ მომაწოდა იდეა...

- მოკლედ, დეტალებზე შესათანხმებლად ხვალ მოვლენ. მანამდე მოდელი შეარჩიე, რომ შევთავაზოთ.

- ჰო, გადავხედავ კატალოგს...

ჩემს მაგიდას მივაშურე და მოდელების თვალიერება დავიწყე. ყველა სამოდელო სააგენტოს მოდელები გვყავს კატალოგში. ძალიან ბევრნი არიან. ამ რეკლამისთვის 3 გოგონა შევარჩიე. სამივეს შევთავაზებ ხვალ დამკვეთს.

- ლუ, ამ თარიღით არც ერთი ანა იაშვილი არ არის! ორი აგვისტოც ვნახე და რვა თებერვალიც...

- კაი, არ არის და ნუ არის! ტყუილად შეგაწუხე... დიდი მადლობა!

- თუ კიდევ შემიძლია რამეში დაგეხმარო, მზად ვარ... ახლა უნდა გავიდე და 8-ზე ბარში მოვალ!

ბარში წასვლამდე სახლში შევლაც მოვასწარი. ტანსაცმელი გამოვიცვალე. 8-ს 15 წუთი აკლდა, ბარში რომ მივედი. სასმელი შევუკვეთე და დავჯექი. უგო არ ჩანდა. რომ არ მოვიდეს?.. ბარში ცოტა ხალხი იყო.

მალე ლაშა მოვიდა და ყველაზე მოყუჩებულ ადგილას დაჯდა. რა სხვანაირია ჯინსებსა და მაისურში... აქამდე მხოლოდ შარვალ-კოსტიუმში მყავდა ნანახი...

როგორც იქნა, უგოც შემოვიდა. ბარი მოათვალიერა და რომ დამინახა, ჩემკენ გამოემართა. გული ამიჩქარდა.

- გამარჯობა! - მითხრა და გვერდით მომიჯდა.

- როგორ ხარ?..

- კარგად! აბა, მომეცი ის საბუთი...

ამ დროს ლაშა მოგვიახლოვდა და უგოს მიესალმა.

- ეს ჩვენი კომპანიის ადვოკატია! - გავაცანი. ლაშა მის გვერდით ჩამოჯდა და დაბალ ხმაზე ლაპარაკი დაიწყო.

- შესავლის გარეშე დავიწყებ! ყველაფერი ვიცი სიყალბეების შესახებ და თუ სიმართლეს არ იტყვი, გამზადებული მაქვს საჩივარი პროკურატურაში შესატანად. შეაგროვე ფული, საპროცესოში დაგჭირდება!

უგო დაიბნა და გაფითრდა.

- მე რა შუაში ვარ? ხომ მითხრეს, რომ ყველაფერი დამთავრდებოდა და არაფერი შემაწუხებდა...

- კი, გითხრეს, მაგრამ შეცდომები დაუშვი! დააბრუნე ის ფული, რაც აიღე!

ვუსმენდი და არაფერი მესმოდა, რაზე ლაპარაკობდნენ...

-ის ფული დამეხარჯა! 5000 დოლარს ვერ ვიშოვი ახლა, შანსი არაა...

ნეტა რომელ 5000 დოლარზე ლაპარაკობს, როცა რეკლამაში 800 დოლარი აიღო? - სულ დავიბენი.

- ერთადერთი გზა გაქვს, ყველაფერი მომიყევი და შეიძლება დაგეხმარო! - უთხრა ლაშამ.

უგომ სიგარეტს ნერვიულად მოუკიდა და დაიწყო:

- ორი თვის წინ ჩემთან სპირტიანი სასმელების მწარმოებელი კომპანია "თეთრი არწივის" წარმომადგენელი მოვიდა და დამავალა, კონკურენტის ჩაძირვის მიზნით, შემომეთავაზებინა ჩემი კანდიდატურა რეკლამაში. ანტირეკლამის გაღვივებას ისინი უზრუნველყოფდნენ...

შევცბი. ნეტა ეს ლაშამ როგორ გაიგო?..

- მოკლედ, დააცადეს, რომ რეკლამა ქსელში გაეშვათ და მერე შემოაგდეს ის აქტი...

- კარგი ბიჭი ხარ! საჭიროების შემთხვევაში დაგიბარებ. ახლა შეგიძლია წახვიდე... - უთხრა ლაშამ და მხარზე ხელი დაჰკრა.

უგო ბარიდან ტყვიასავით გავარდა. მე ლაშას მივუბრუნდი.

- ეს საიდან იცოდი?

- ვივარაუდე, არ ვიცოდი... - მიპასუხა ლაშამ და ჯიბიდან ციფრული დიქტოფონი ამოიღო.

- ჩაიწერე?

- რა თქმა უნდა! საგამომძიებლო პრაქტიკიდან გამომდინარე, ჩვევად მაქვს საქმიანი და მნიშვნელოვანი საუბრების ჩაწერა, ლუ. - გამიღიმა ლაშამ.

- ანუ, რო უთხარი, სიყალბეების შესახებ ვიციო, სინამდვილეში არ იცოდი?

- ეგრეა!

- აი, ტაქტიკა მესმის... - აღვფრთოვანდი. ცოტა ხანი კიდევ გავჩერდით ბარში, მერე მანქანით სახლში გამიყვანა.

- ეს "თეთრი არწივი" რომელია? - ვკითხე მანქანიდან გადმოსვლამდე.

- რამოდენიმე სახის სასმელს უშვებს. ერთ-ერთი ქალების საყვარელი სასმელი როა, "ოცნება", ხო იცი?

- "ოცნება" მაგათია?

- ჰო, მაგათია! ძველ რეკლამაზე სლოგანი ჰქონდათ უცნაური: "ოცნება ფრთხილად აირჩიე, შეიძლება ახდეს".

გაგრძელება იქნება

იხილეთ ასევე:
ოცდამეხუთეს ეფექტი - გაიცანით ლუ (ეპიზოდი I)

ოცდამეხუთეს ეფექტი - 02:08 (ეპიზოდი II)
ოცდამეხუთეს ეფექტი - საქმე N (ეპიზოდი III)

ოცდამეხუთეს ეფექტი - 18 + (ეპიზოდი IV)