ანეკდოტები 11-12-2012

– და თქვენ ამბობთ, რომ ინვალიდმა ქმარმა გცემათ ასე სასტიკად?
– ჩხუბის დაწყებისას არ იყო ინვალიდი, ბატონო მოსამართლევ...
* * *

მატარებელში:
– დედიკო, რა ჰქვია იმ სადგურს, ახლა რომ გამოვიარეთ?
– ხელს ნუ მიშლი, მერაბიკო, ტელეფონზე ვლაპარაკობ.
ცოტა ხანში:
– დედიკო, მითხარი, რა ჰქვია იმ სადგურს, წეღან რომ გამოვიარეთ.
– რაში გაინტერესებს, მერაბიკო?
– როგორ თუ რაში, იქ ჩემი პატარა ძმა ჩავიდა...
* * *

მეგრელი და გურული "მარშუტკით" მგზავრობენ. ჩასვლის დრო რომ მოვიდა, მეგრელი გურულს მიუბრუნდა:
– შოფრისთვის გადასახდელი ფული თუ გაქვს შენ, მაგალითად?
– არა, ძამა.
– არც მე...
– ტიტუუ! – მძღოლი შეათვალიერა გურულმა, – რა გალახავს ახლა ამხელა ვირგლას!
* * *

განქორწინების პროცესზე ქალი მოსამართლეს სლუკუნით ეუბნება:
– სანამ გავთხოვდებოდი, ანუ ამ გარეწარს გავყვებოდი, აშკარად ვიცოდი, რომ ლოთი, ხულიგანი, ქურდი და მაზოხისტი იყო, მაგრამ მეგონა, რომ კარგი ქმარი იქნებოდა...
* * *

ქუთაისელი საგარეჯოს უდაბნოში მოგზაურობს. უცბათ ძირს დაგდებული ქაღალდი დაინახა, აიღო: "გათხარე ათმეტრიანი ორმო და განძს იპოვი...". გამწარებული თხრის. გათხარა ათ მეტრ სიღმეზე და... იქ კიდევ ქაღალია: "კიდევ 10 მეტრი გათხარე და განძი იქაა". ჩათხარა, ჩათხარა და იქ კიდევ ქაღალდი დახვდა: "არ გეწყინოს, თუ ძმა ხარ, ვიხუმრე... ახლა ცადე და აცოცდი მაღლა, თუ მაგარი ბიჭი ხარ!".
* * *
აფთიაქში შედის ახალგაზრდა გოგო და კითხულობს:
– თქვენთან დიდი ზომის პრეზერვატივები თუ იყიდება?
– დიახ, ყიდვა გნებავთ?
– არა, თუ შეიძლება აქ მოვიცდი, იქნებ ვინმემ იყიდოს...
* * *

ოს ჩინგიზას სამსახურში იღებენ:
– რა შეგიძლია?
– სემიძლია ვიმუსაო.
– რა არ შეგიძლია?
– სემიძლია, ალ ვიმუსაო.
* * *

– ექიმო, ძალიან ცუდად ვარ.
– რას უჩივით?
– მეჩვენება, რომ ქათამი ვარ, თან დედალი.
– ოო, ეგ სერიოზული ამბავია, მაგის განკურნებას ბევრი ფული სჭირდება.
– პრობლემა არაა, ექიმო, ქვეყნის კვერცხები მაქვს, გავყიდი და იქნება, რა.
* * *

ბანკიდან 800 მილიონი გაიტანეს.
– დაწერეთ 900 მილიონი, – ეუბნება მმართველი ჟურნალისტებს.
– რატომ 100 მილიონით მეტი?
– მაგ იდიოტებს ცოლები დაქოთავენ სახლში!
* * *

ცოლი: სტომატოლოგთან ვიყავი, კბილებზე პროფილაქტიკა ჩამიტარა, გაჩვენო?
ქმარი: ოღონდ ნუ დაკრიჭავ, რა!
* * *

ატელიეში:
– თუ შეიძლება, აი, აი... ყავისფერი ნაჭერი შემირჩიეთ.
– ეგეთი არ გვაქვს, ნაღებისფერი გვაქვს.
– ვაიმე, ვგიჟდები! იყოს, ოღონდ რძით...
* * *

– რატომ ნადირობ სპილოებზე? – ეკითხება ეგერი ბრაკონიერს.
– სათვალე სახლში დამრჩა და უსათვალოდ ჩიტს გავარტყამ?!
* * *

– ცოლის და სიდედრის ჭკუაზე რომ კაცი გეივლის, იგი კაცია?! კაცი მე ვარ, თუ ვარ.
– რა ქენი ამისთანა, თქვი, ბარემ.
– გუშინ გოგო შეგვეძინა. სიდედრს და ცოლს უნდოდათ, ლალი დაერქმიათ, მაგრამ მე ჩემი გევიტანე და... არქიფო დავარქვი... ისტორიული სახელია, რაც არ უნდა იყოს.
* * *

– ბებო, კანფეტი გინდა?
– როგორ არ მინდა.
შვილიშვილი კანფეტს უდებს პირში საყვარელ ბებოს.
– კარგია? – ეკითხება ცოტა ხნის შემდეგ.
– ძალიან.
– ვააა, სიანტერესოა, აბა, ჩვენმა პუდელმა რატომ გადმოაგდო პირიდან?
* * *

მთვრალი კაცი ახალგახსნილ მარკეტს მიადგა და იღრიალა:
– ერთი პაჩკა მალბორო და ერთი კაროფკა სპიჩკა!
– რაო? – მარკეტიდან უზარმაზარი დაკუნთული ტიპი გამოდის და მკლავებს იკაპიწებს, – რაო, რა მინდაო?!
– ერთი ბიჩოკი და ერთი ღერი სპიჩკა, შე კაი კაცო.