ქეთელაური ! ♥
2 376 ნახვა
ალუდა!
შენი შატილი გამუქდა...
ალუდა!
გუდანის ჯვარს
ყმები გაუწყდა...
ალუდა...
შენ რომ მზე მოგქონდა, გახუნდა!
ალუდა....
ქნარს ყველა სიმი გაუცვდა...
ბგერები გაცუდდა...
აშის გზაც გამრუდდა...
ალუდა!
მიწას ღიმილმზიან ვაჟ გულში რად უნდა!
ალუდა...
ხმა მჟღერი, მნუსხველი,
დამუნჯდა?
თვალები... ბრჭყვიალა... ცის სარკე...
ჩაყუჩდა?
გულს რომ სიხარული ბოლომდე ჩაუწყდა,
ტკივილს გაყუჩება რომ ჯიუტად არ უნდა,
ეგ ხომ ისედაც იცი...
ალუდა..
....................
(საფლავს დამიფარავს მე მწვანე ბალახი,ხან რომ გაწვიმდება მას შეცვლის ტალახი..ხან კი მზეც ამოვა მაგრამ რას გავიგებ,საფლავში დიდ დარდებს და სევდას წავიღებ,რამხელა დრო გადის ამხელა ლოდინში,ვისაც დავაკლდები სულ ყველას ბოდიში.
ალუდა ქეთელაურის ხსოვნას
შენ დგეხარ, სადაც ქარებია (სხეულის მიღმა)
და გულთან მტკივა კიდევ ერთი ცრემლები უფლის...
და შენი წასვლა (ახლა უკვე გარდაცვლილ) ციდან
მზის გადაკარგვას, ვარსკვლავების დაღუპვას უდრის...
მტკივა და... მათოვს მზის სხივები, ეშვება ნისლი.
შენ თვალებიდან ვაჟკაცობას, გაზაფხულს ჰბადებ
და მოხუც მთებში ახალგაზრდა არწივად ისმი...
და იბრძვი, როგორც ქართველები იბრძოდნენ ადრე.
დგეხარ. ბგერებად ეფინები კლდეებს... ზეცაში
მიდიხარ, მაგრამ კი არ კვდები, მიდიხარ ღმერთთან...
...მოინანიებ ყველა ცოდვას უფლის წინაშე
და მოხვალ თოვლთან, წვიმენთან და სხივებთან ერთად.
შენ დგეხარ სადაც ქარებია (სხეულის მიღმა)
გათოშილ ხელებს სულით ითბობ კოცონის ნაცვლად
და ახლა (ალბათ ისე, როგორც არასდროს) გცივა,
მღერი და ფიქრობ, რომ ეს ბედიც სწორია რადგან
უფალმა ასე გადაწყვიტა. წახვედი... მთებთან
დგეხარ და ნისლებს ბოლო ტკივილს უმღერი ჩუმად,
რომ დაეძინოთ ტკბილი ძილით და შენი წასვლა
რომ არ ეტკინოთ... ისე როგორც მე მტკივა გულთან...
"თუ არ დავლიე,არ მემღერება...
ჩემი ფიქრები ისევ წანწალებს;
ყველას სახეში დავეძებ ღიმილს,
დარდი და სევდა ისევ მაწამებს.
ისევ დაჰქრიან ჩემში ლანდები,
რა გითხრა?ლექსის აღარ მაქვს მუზა;
ნუ გამითელავ ცხოვრების სხვა ფერს,
გაღმა ნაპირზე ჩავუშვი ღუზა..."
ალუდა ქეთელაური
- დაგვაკლდაო!
მთებმა წყრომით დაიხუჭეს თვალები...
- წაგვერთვაო!
შაოსნები ჩურჩულებენ ვაებით...
- აქ იყოო...
ხელმა მიწა გაასწორა წვალებით...
- სად გაქრაო?!
აშის მდელომ აქეთ დამდო ვალები...
- მამხედოსო!
თორღვაის ცხენს დაულეწავს ნალები...
- მავჰკვდებიო...
შავთვალებამ დაიჭრა დალალები...
- წავყვებიო!
ხელებგაწვდილს ჩამოადნა მკლავები...
- დავლაცნათო...
დასეტყვილნი, ჭიქებს სწევენ ვაჟები...
- მიუვაო...
ჯვარ-სახატე მორთეს თაფლის სანთლებით...
- უყვარდაო...
დედა სიმებს აპრიალებს ფერებით..
ჩაქრა, რუხად დაიბინდა
თვალ-ციცინათელები...
...თითო ბგერას ფიანდაზად ვეფინები, ვევლები...
შენ კი, უხმოდ გარინდული,
სულ სხვა სივრცეს ეხები...
ვიცი, აისს ელოდები...
ვიცი, მზესთან შევხვდებით.
