ყავასთან მისაყოლებელი პოსტი - კორუმპირებული მამაკაცები
2 294 ნახვა
რამდენი ხანი გავიდა ჩვენი ბოლო "შეხვედრიდან"... ამის მიზეზი ის იყო, რომ შვებულებაში ვიყავი და საკუთარი თავი აბსოლუტურად ყველა საქმეს ჩამოვაშორე, მათ შორის ისეთ სასიამოვნოსაც, როგორიც ყავასთან მისაყოლებელი პოსტების წერაა.
ამასთან, საქართველოშიც არ ვიყავი, სადაც ინტერნეტის პრობლემები შემექმნა და უკვე გამზადებული მასალის დროზე გადმოგზავნაც ვერ მოვახერხე. თუმცა ამ მცირე შესვენების შემდეგ ისევ დავბრუნდი და საკმაოდ საინტერესო თემებით.
როგორც უკვე აღვნიშნე, საქართველოში არ ვიყავი. ჩემი კუთვნილი შვებულება საყვარელ მამაკაცთან ერთად საზღვარგარეთ გავატარე. ეს დაუვიწყარი დღეები მისგან საჩუქრად მივიღე და უნდა გითხრათ, დიდად ნასიამოვნებიც ვარ, თუმცა როგორც მოგეხსენებათ, ყველაფერს აქვს მეორე მხარე.
ყოველთვის ვამბობდი, რომ მამაკაცი უნდა გვანებივრებდეს ყველაფრით - დიახ! რა თქმა უნდა, უნდა დაგვასვენოს ცნობილ კურორტზე, გვიყიდოს ახალი კაბები, ჩექმები (თუნდაც მისი სეზონი არ იყოს), სამკაულები და ასე შემდეგ დაუსრულებლად, მაგრამ იმასაც ხომ გააჩნია, როდის და რა მიზნით გვიძღვნიან ყველა ამ სიკეთეს?
მოდით, ძველი დრო გავიხსენოთ და ყველაფერს თანმიმდევრულად მივყვეთ.
1. მოგზაურობა
აბა, მითხარით, რომელ თქვენგანს არ სურს, რომ საყვარელმა მამაკაცმა როგორმე გაგაცილოთ ამ ქვეყანას, წაგიყვანოთ სადმე, სადაც ზღვა, მზე, მთა, ბევრი მაღაზია და "სტარბაქსის" ყავა იყიდება (ეს ყავა ჩემი ფავორიტია უკვე უამრავი წელია და ახლა ამ პოსტის წერისას სწორედ ამ ბრენდის თერმოსით ამავე ბრენდის ყავას მივირთმევ - და თავი სრულფასოვანი ყავის პოსტერი მგონია:D)? რა თქმა უნდა, ყველას.
აი, მე კიდევ იქ წასვლამდე ეჭვებმა დამტანჯა. ვფიქრობდი - მას სულ 4 თვეა ვხვდები, შესაბამისად, მას არ დავუღლივარ (უბრალოდ, ვერ მოასწრო); შესაბამისად, ეს დასვენება მან არ უნდა ამინაზღაუროს. გარდა ამისა, მე მშვენიერი ხელფასი მაქვს, შემიძლია საკუთარ თავს მივცე საზღვარგარეთ დასვენების უფლება (თუმცა უნდა ვაღიარო, შოპინგზე შემოსავალი ვერ გამიქაჩავდა :)))) ხომ არ დააკნინებს ეს ფაქტი ჩემს მეს ჩემივე თავის წინაშე?
საბოლოოდ, როდესაც კონსულტაცია ყველა დაქალთან გავიარე, ყველამ იდიოტი მეძახა და მითხრეს, რომ თუ ამ მგზავრობას არ დავთანხმდებოდი, ძალის გამოყენება მოუწევდათ საქართველოდან ჩემს გასაგდებად.
მაგრამ მაინც ვფიქრობ, რომ თუ მსგავსი რამე საყვარელმა მამაკაცმა შემოგთავაზათ, მინიმუმ, მას უნდა აგრძნობინოთ, რომ ამას მის გარეშეც მოახერხებდით, რომ მერე საკუთარი სინდისის წინაშე მართლები იყოთ. თან ასეთ შემთხვევაში, საკუთარი ბარგის თრევა აეროპორტამდეც კი არ მოგიწევთ :))))
2. "საპატიო საჩუქრები"
ცნება ”საპატიო საჩუქრები” ახლა მომივიდა თავში, თუმცა ის ჩვენი ბაბუების მკერდზე დაკიდებულ მედლებს სულაც არ ნიშნავს...
ბევრი ვიფიქრე თუ ცოტა, მივხვდი, რომ მამაკაცები კორუმპირებული არსებები არიან, ჩვენ კი, ქალები, უმეტესობა ქრთამისტები ვართ.
აი, მაგალითად, მოხდა რაღაც, ჩვენმა მეორე ნახევარმა დაგეგმილზე 15 წუთით გვიან დაგვირეკა, ან კიდევ უარესი, საცობში მოხვდა და დააგვიანდა მაგ უსინდისოს - ჰოდა, გავბრაზდით.
მამაკაცი ცდილობს, აგვიხსნას, რომ ის არაფერ შუაშია, რომ მობილურმა ოპერატორმა გაჭედა, ან უკვე ხსენებული საცობი იყო, მაგრამ ჩვენ გონებაში არაფრის შეშვება არ გვინდა.
იცით, რატომ? იმიტომ, რომ ვიცით - გამოისყიდის!! როგორც ერთმა რუსმა კომიკოსმა განაცხადა, მოვა და მოზიდავს საჩუქრებს, თითქოს ჩვენ მათი საყვარელი ქალები კი არა, ეგვიპტის ფარაონები ვიყოთ, რომლებსაც ათასი "შესაწირი" უნდა მიუძღვნა, რომ მოწყალე თვალით გადმოგხედონ:))) ეს ყველაფერი პირობითად, მაგრამ ფაქტი ერთია.
ყველა მამაკაცი კორუმპირებულია - ჩვენ კი ქრთამისტები. მათ მოაქვთ, ჩვენ ვიღებთ. აბა, უარს ხომ არ ვეტყვით? მერე იქნებ თავი შეურაცხყოფილად იგრძნოს? ანდა, ამ ლამაზ ყელსაბამს ასე როგორ გავწირავთ უკან, მაღაზიაში, 4 ვიტრინის შუა გამოსაკეტად?
რჩევა - მოვთხოვოთ სახელმწიფოს, რომ დაუწესოს სანქცია, გადასახადი, ჯარიმა, რაც გინდათ, დაარქვით ყველა კორუმპირებულ-ქრთამის წყვილს - რამდენიმედღიანი "უერთმანეთობის" სახით :). ახალ-ახალ შემთხვევაზე ეს ვადა უნდა იზრდებოდეს. ბოლოს გადავეჩვევით :)
იმიტომ, ძვირფასებო, რომ პრობლემა საჩუქრის მიცემა-აღებით (რა სასაცილოდ ჟღერს:D) არ უნდა მოგვარდეს. აი, საჩუქარი შეგვიძლია მოგვარებული პრობლემისადმი მიძღვნილ საღამოზე იმის ნიშნად მივიღოთ, რომ "ყველაფერი ისევ კარგადაა" – დანაშაულშიც არ ჩაგვეთვლება :D
3. საჩუქრები, რომლებიც არ გვჭირდება...
დიახ, ასეთებიც არსებობს. არსებობს რაღაც ნივთები, რომლებიც ყველაზე დიდ ჩანთაშიც კი უადგილონი არიან და რომლებსაც ვერ ვხვდებით, რატომ გვჩუქნიან. მაგალითად, საზღვარგარეთ წასვლამდე ჩემმა მეორე ნახევარმა ახალი ტელეფონი მაჩუქა (არადა, მე მქონდა ძველი, თუმცა მასში ყოფილების ნომრების დაბლოკვა ვერ მოხერხდა).
ახალი ტელეფონი ახალი ფუნქციებით. გასაგებია. მას არ მოსწონდა ჩემი წარსულიდან გადმოყოლილი ყოფილები, რომლებიც ნასვამ მდგომარეობაში მიხსნიდნენ მეათასედ, რომ რაღაცას ნანობენ, რაღაცას არა, ვიღაცა ჰყავთ, მაგრამ ეს ვიღაც მე არ ვარ და ასე შემდეგ. მაგრამ...
როდესაც შვებულებიდან დავბრუნდი, მეორე დღეს ჩემმა მეორე ნახევარმა კიდევ ერთი ტელეფონი მისახსოვრა. მასში ყოფილების ნომრების დაბლოკვა კიდევ უფრო ადვილად ხერხდებოდა, ის ძველი კი არ გამომართვა.
ეს ორივე ტელეფონი ერთად იმხელა ციფრებამდე ადის ღირებულების მხრივ, რომ კიდევ ერთხელ დავისვენებდით ალბათ ჩვენ ერთად, მაგრამ პირველი საჩუქარი მან უკან მაინც არ დაიბრუნა.
და აი, ახლა ჩემს გრანდიოზულ ჩანთაში 3 ტელეფონია. არადა, მე სულ ერთი ნომერი მაქვს...
მაგალითი მაგალითად დარჩეს, მაგრამ ასეთ შემთხვევაში მამაკაცი "საჩუქარ მოძალადედ" იქცევა. რატომ მოძალადედ? იმიტომ, რომ ასეთ შემთხვევაში საჩუქრის დაბრუნება უტაქტობაა, ის კი მაინც, მაინც გჩუქნის... და შენს ჩანთაში ადგილი აღარაა, ხოლო შენს ტვინში მხოლოდ ერთი აზრი ტრიალებს, რაში მჭირდება?
ამის პროპორციულად, მის საფულეში ფული მცირდება და ტვინში მხოლოდ ერთი კმაყოფილი ფრაზა უტრიალებს - აღარ შეაწუხებენ, ორმაგად დავიცავი. ეს დაცვის ინსტინქტი ხომ პირველყოფილი ცხოვრებიდან მოსდევთ. ჰოდა, ვერ გადაეჩვივნენ ვერც 21-ე საუკუნეში.
ისინი დღემდე ჰგვანან იმ მეომრებს, რომლებსაც ხელში დიდი ქვის კონდახები ეკავათ (მისი ნაჩუქარი მეორე ტელეფონი), მაგრამ გაუთვალისწინებელი შემთხვევისთვის მაინც ჰქონდათ გადამალული პატარა ქვის იარაღი (მისი ნაჩუქარი პირველი ტელეფონი)...ჰო :)) აი, ასე - მტერი ვერ მოგვეკარება! ივერიაც გაბრწყინდება და იმედი მაქვს, გაბრწყინდება ჩვენი და მათი გონებებიც :)))) თუმცა ივერიის გაბრწყინებაში ცოტა ეჭვი კი მეპარება:)) გაძვირდა დენი:)))
და რამდენიც არ უნდა ვისაუბროთ ჩვენი საჩუქრების უარყოფით მხარეებზე, ბოლოს დარწმუნებული ვარ, მაინც ერთი და იგივე აზრზე შევჩერდებით:
"დაიუტ - ბირი" - ყველამ ვიცით, როგორ სრულდება ეს ფრაზა და ვინაიდან ჩვენ არავინ გვცემს, მოდით, მისი ბოლო შევცვალოთ - "ატო იმ ბუძეტ ბოლნა".
აი, ასე და ამგვარად... მომავალ საჩუქრამდე... უფრო სწორად, ნომრამდე, ქალბატონებო - თუმცა ყოველი თვის დასაწყისში გამოსული ჟურნალი "და ქალი", დარწმუნებული ვარ, ყველასთვის ნამდვილი და შეუცვლელი საჩუქარია.
ქეთო პატარქალიშვილი
ჟურნალი ”და ქალი”
ამასთან, საქართველოშიც არ ვიყავი, სადაც ინტერნეტის პრობლემები შემექმნა და უკვე გამზადებული მასალის დროზე გადმოგზავნაც ვერ მოვახერხე. თუმცა ამ მცირე შესვენების შემდეგ ისევ დავბრუნდი და საკმაოდ საინტერესო თემებით.
როგორც უკვე აღვნიშნე, საქართველოში არ ვიყავი. ჩემი კუთვნილი შვებულება საყვარელ მამაკაცთან ერთად საზღვარგარეთ გავატარე. ეს დაუვიწყარი დღეები მისგან საჩუქრად მივიღე და უნდა გითხრათ, დიდად ნასიამოვნებიც ვარ, თუმცა როგორც მოგეხსენებათ, ყველაფერს აქვს მეორე მხარე.
ყოველთვის ვამბობდი, რომ მამაკაცი უნდა გვანებივრებდეს ყველაფრით - დიახ! რა თქმა უნდა, უნდა დაგვასვენოს ცნობილ კურორტზე, გვიყიდოს ახალი კაბები, ჩექმები (თუნდაც მისი სეზონი არ იყოს), სამკაულები და ასე შემდეგ დაუსრულებლად, მაგრამ იმასაც ხომ გააჩნია, როდის და რა მიზნით გვიძღვნიან ყველა ამ სიკეთეს?
მოდით, ძველი დრო გავიხსენოთ და ყველაფერს თანმიმდევრულად მივყვეთ.
1. მოგზაურობა
აბა, მითხარით, რომელ თქვენგანს არ სურს, რომ საყვარელმა მამაკაცმა როგორმე გაგაცილოთ ამ ქვეყანას, წაგიყვანოთ სადმე, სადაც ზღვა, მზე, მთა, ბევრი მაღაზია და "სტარბაქსის" ყავა იყიდება (ეს ყავა ჩემი ფავორიტია უკვე უამრავი წელია და ახლა ამ პოსტის წერისას სწორედ ამ ბრენდის თერმოსით ამავე ბრენდის ყავას მივირთმევ - და თავი სრულფასოვანი ყავის პოსტერი მგონია:D)? რა თქმა უნდა, ყველას.
აი, მე კიდევ იქ წასვლამდე ეჭვებმა დამტანჯა. ვფიქრობდი - მას სულ 4 თვეა ვხვდები, შესაბამისად, მას არ დავუღლივარ (უბრალოდ, ვერ მოასწრო); შესაბამისად, ეს დასვენება მან არ უნდა ამინაზღაუროს. გარდა ამისა, მე მშვენიერი ხელფასი მაქვს, შემიძლია საკუთარ თავს მივცე საზღვარგარეთ დასვენების უფლება (თუმცა უნდა ვაღიარო, შოპინგზე შემოსავალი ვერ გამიქაჩავდა :)))) ხომ არ დააკნინებს ეს ფაქტი ჩემს მეს ჩემივე თავის წინაშე?
საბოლოოდ, როდესაც კონსულტაცია ყველა დაქალთან გავიარე, ყველამ იდიოტი მეძახა და მითხრეს, რომ თუ ამ მგზავრობას არ დავთანხმდებოდი, ძალის გამოყენება მოუწევდათ საქართველოდან ჩემს გასაგდებად.
მაგრამ მაინც ვფიქრობ, რომ თუ მსგავსი რამე საყვარელმა მამაკაცმა შემოგთავაზათ, მინიმუმ, მას უნდა აგრძნობინოთ, რომ ამას მის გარეშეც მოახერხებდით, რომ მერე საკუთარი სინდისის წინაშე მართლები იყოთ. თან ასეთ შემთხვევაში, საკუთარი ბარგის თრევა აეროპორტამდეც კი არ მოგიწევთ :))))
2. "საპატიო საჩუქრები"
ცნება ”საპატიო საჩუქრები” ახლა მომივიდა თავში, თუმცა ის ჩვენი ბაბუების მკერდზე დაკიდებულ მედლებს სულაც არ ნიშნავს...
ბევრი ვიფიქრე თუ ცოტა, მივხვდი, რომ მამაკაცები კორუმპირებული არსებები არიან, ჩვენ კი, ქალები, უმეტესობა ქრთამისტები ვართ.
აი, მაგალითად, მოხდა რაღაც, ჩვენმა მეორე ნახევარმა დაგეგმილზე 15 წუთით გვიან დაგვირეკა, ან კიდევ უარესი, საცობში მოხვდა და დააგვიანდა მაგ უსინდისოს - ჰოდა, გავბრაზდით.
მამაკაცი ცდილობს, აგვიხსნას, რომ ის არაფერ შუაშია, რომ მობილურმა ოპერატორმა გაჭედა, ან უკვე ხსენებული საცობი იყო, მაგრამ ჩვენ გონებაში არაფრის შეშვება არ გვინდა.
იცით, რატომ? იმიტომ, რომ ვიცით - გამოისყიდის!! როგორც ერთმა რუსმა კომიკოსმა განაცხადა, მოვა და მოზიდავს საჩუქრებს, თითქოს ჩვენ მათი საყვარელი ქალები კი არა, ეგვიპტის ფარაონები ვიყოთ, რომლებსაც ათასი "შესაწირი" უნდა მიუძღვნა, რომ მოწყალე თვალით გადმოგხედონ:))) ეს ყველაფერი პირობითად, მაგრამ ფაქტი ერთია.
ყველა მამაკაცი კორუმპირებულია - ჩვენ კი ქრთამისტები. მათ მოაქვთ, ჩვენ ვიღებთ. აბა, უარს ხომ არ ვეტყვით? მერე იქნებ თავი შეურაცხყოფილად იგრძნოს? ანდა, ამ ლამაზ ყელსაბამს ასე როგორ გავწირავთ უკან, მაღაზიაში, 4 ვიტრინის შუა გამოსაკეტად?
რჩევა - მოვთხოვოთ სახელმწიფოს, რომ დაუწესოს სანქცია, გადასახადი, ჯარიმა, რაც გინდათ, დაარქვით ყველა კორუმპირებულ-ქრთამის წყვილს - რამდენიმედღიანი "უერთმანეთობის" სახით :). ახალ-ახალ შემთხვევაზე ეს ვადა უნდა იზრდებოდეს. ბოლოს გადავეჩვევით :)
იმიტომ, ძვირფასებო, რომ პრობლემა საჩუქრის მიცემა-აღებით (რა სასაცილოდ ჟღერს:D) არ უნდა მოგვარდეს. აი, საჩუქარი შეგვიძლია მოგვარებული პრობლემისადმი მიძღვნილ საღამოზე იმის ნიშნად მივიღოთ, რომ "ყველაფერი ისევ კარგადაა" – დანაშაულშიც არ ჩაგვეთვლება :D
3. საჩუქრები, რომლებიც არ გვჭირდება...
დიახ, ასეთებიც არსებობს. არსებობს რაღაც ნივთები, რომლებიც ყველაზე დიდ ჩანთაშიც კი უადგილონი არიან და რომლებსაც ვერ ვხვდებით, რატომ გვჩუქნიან. მაგალითად, საზღვარგარეთ წასვლამდე ჩემმა მეორე ნახევარმა ახალი ტელეფონი მაჩუქა (არადა, მე მქონდა ძველი, თუმცა მასში ყოფილების ნომრების დაბლოკვა ვერ მოხერხდა).
ახალი ტელეფონი ახალი ფუნქციებით. გასაგებია. მას არ მოსწონდა ჩემი წარსულიდან გადმოყოლილი ყოფილები, რომლებიც ნასვამ მდგომარეობაში მიხსნიდნენ მეათასედ, რომ რაღაცას ნანობენ, რაღაცას არა, ვიღაცა ჰყავთ, მაგრამ ეს ვიღაც მე არ ვარ და ასე შემდეგ. მაგრამ...
როდესაც შვებულებიდან დავბრუნდი, მეორე დღეს ჩემმა მეორე ნახევარმა კიდევ ერთი ტელეფონი მისახსოვრა. მასში ყოფილების ნომრების დაბლოკვა კიდევ უფრო ადვილად ხერხდებოდა, ის ძველი კი არ გამომართვა.
ეს ორივე ტელეფონი ერთად იმხელა ციფრებამდე ადის ღირებულების მხრივ, რომ კიდევ ერთხელ დავისვენებდით ალბათ ჩვენ ერთად, მაგრამ პირველი საჩუქარი მან უკან მაინც არ დაიბრუნა.
და აი, ახლა ჩემს გრანდიოზულ ჩანთაში 3 ტელეფონია. არადა, მე სულ ერთი ნომერი მაქვს...
მაგალითი მაგალითად დარჩეს, მაგრამ ასეთ შემთხვევაში მამაკაცი "საჩუქარ მოძალადედ" იქცევა. რატომ მოძალადედ? იმიტომ, რომ ასეთ შემთხვევაში საჩუქრის დაბრუნება უტაქტობაა, ის კი მაინც, მაინც გჩუქნის... და შენს ჩანთაში ადგილი აღარაა, ხოლო შენს ტვინში მხოლოდ ერთი აზრი ტრიალებს, რაში მჭირდება?
ამის პროპორციულად, მის საფულეში ფული მცირდება და ტვინში მხოლოდ ერთი კმაყოფილი ფრაზა უტრიალებს - აღარ შეაწუხებენ, ორმაგად დავიცავი. ეს დაცვის ინსტინქტი ხომ პირველყოფილი ცხოვრებიდან მოსდევთ. ჰოდა, ვერ გადაეჩვივნენ ვერც 21-ე საუკუნეში.
ისინი დღემდე ჰგვანან იმ მეომრებს, რომლებსაც ხელში დიდი ქვის კონდახები ეკავათ (მისი ნაჩუქარი მეორე ტელეფონი), მაგრამ გაუთვალისწინებელი შემთხვევისთვის მაინც ჰქონდათ გადამალული პატარა ქვის იარაღი (მისი ნაჩუქარი პირველი ტელეფონი)...ჰო :)) აი, ასე - მტერი ვერ მოგვეკარება! ივერიაც გაბრწყინდება და იმედი მაქვს, გაბრწყინდება ჩვენი და მათი გონებებიც :)))) თუმცა ივერიის გაბრწყინებაში ცოტა ეჭვი კი მეპარება:)) გაძვირდა დენი:)))
და რამდენიც არ უნდა ვისაუბროთ ჩვენი საჩუქრების უარყოფით მხარეებზე, ბოლოს დარწმუნებული ვარ, მაინც ერთი და იგივე აზრზე შევჩერდებით:
"დაიუტ - ბირი" - ყველამ ვიცით, როგორ სრულდება ეს ფრაზა და ვინაიდან ჩვენ არავინ გვცემს, მოდით, მისი ბოლო შევცვალოთ - "ატო იმ ბუძეტ ბოლნა".
აი, ასე და ამგვარად... მომავალ საჩუქრამდე... უფრო სწორად, ნომრამდე, ქალბატონებო - თუმცა ყოველი თვის დასაწყისში გამოსული ჟურნალი "და ქალი", დარწმუნებული ვარ, ყველასთვის ნამდვილი და შეუცვლელი საჩუქარია.
ქეთო პატარქალიშვილი
ჟურნალი ”და ქალი”
