"მაზლის ცოლმა მე და დედამთილი დაგვაშორა"

ჩვენს ოჯახში ყველაფერი მას შემდეგ აირია, რაც ჩემმა მაზლმა ცოლი შეირთო. ასაკით პატარა გოგომ ჭკუით ყველას გვაჯობა. ისეთია, გეგონება, ერთი ცხოვრება უკვე გავლილი აქვს. დედამთილი გვეხმარებოდა, მისით გვედგა სული. მან კი იბრძოლა, რომ დედამთილს მხოლოდ მისი ქმარ–შვილისთვის მიეხედა და მიაღწია კიდეც. მან და დედამისმა ჩვენ შორის ენები ატარეს, ჯერ დედაჩემი განაწყვეს ჩემი დედამთილის წინააღმდეგ, მერე კი მე მომდგნენ. დედამთილის რჩეული რძალი ის გახდა, ენისმოჩლექით ელაპარაკებოდა, უცხოს ნამდვილი დედა–შვილი ეგონებოდა, ისე იქცეოდნენ. მერე ჩემმა მაზლმა ბევრი ფული იშოვა, დედის დახმარება აღარ დასჭირდა და რძალმაც თავისი ბრჭყალები გამოაჩინა. ვატყობ, დედამთილს ჩვენთან უნდა ცხოვრება. მე ვერ გამიბედა, მაგრამ ჩემს უფროს შვილს უთხრა, ბებო, შენთან რომ ვიცხოვრო, ხომ მომივლიო. არაფერი მითქვამს, ბევრი სიმწრის მიუხედავად, ადამიანურად მართლა ძალიან მეცოდება.
ამას წინათ დაბადების დღე მქონდა. მაზლმა საჩუქრად სარეცხი მანქანა მომიტანა. მისი ცოლის სახე რომ გენახათ, ნამდვილად შეგეცოდებოდათ, აღარ იცოდა, წყენა როგორ დაემალა. ბოლოს მაინც ვეღარ მოითმინა და თქვა, ძველი მანქანაც კარგი გქონდა, დედაჩემს არ აქვს და შენს ძველ მანქანას მაინც ვაჩუქებო. მერე დაამატა, კარგი შვილი და სიძე რომ ჰყავდეს, აქამდეც ექნებოდაო. მაზლს ვერ ვაკადრებდი, თორემ იმ სარეცხ მანქანას დიდი სიამოვნებით უკან გავატანდი.
ზოგჯერ მეცინება მის საქციელზე, მაგრამ ხანდახან მართლა ძალიან ვმწარდები. ვერასოდეს ვიფიქრებდი, ამ ნაზი და პატარა გოგოს შიგნით ნამდვილი მონსტრი თუ იმალებოდა.
მკითხველი