სალომე ქათამაძე და გიგი ზამთარაძე ჯვრისწერას და ხელის მოწერას მომავალში აპირებენ

ახალგაზრდა მომღერალი სალომე ქათამაძე, ერთი წელია, რაც გათხოვდა. მეგობრების წრეში თავისი ჭკუის ბიჭს შეხვდა – ყოფილ ფეხბურთელ გიგი ზამთარაძეს და ერთმანეთი მაშინვე ჩაუვარდათ გულში. მხიარულება ორივეს უყვარს და ასე ხუმრობა–ხუმრობაში ცოლ–ქმარი გახდნენ. სალომე "იმედის" პროექტ "ახალ ხმაში" მონაწილეობს, დათო ფორჩხიძის გუნდის წევრია. გიგი ძალიან ქომაგობს, რეპეტიციებზეც კი დაჰყვება. ახალგაზრდა წყვილის მთელი ყურადღება ამ კონკურსისაკენ არის მიმართული. სალომე ოჯახური საქმეებისგან თავისუფალია, ამ საკითხს დედამთილი უგვარებს. მომღერალი ყოველგვარი თავმდაბლობის გარეშე ამბობს, რომ გამარჯვების დიდი შანსი აქვს.
– სად და როდის გაიცანით ერთმანეთი?
სალომე: საერთო სანაცნობო წრე გვყავს. ერთხელაც, ერთ–ერთი შემთხვევითი შეხვედრისას, გიგი გამეღადავა, მისი ხუმრობა ძალიან მომეწონა, ვიფიქრე, ეს რა კარგი ბიჭია–მეთქი. ადამიანებში იუმორის გრძნობას ვაფასებ. გიგიმ მაშინვე მომხიბლა ამ თვისებით, თან სიმპათიურია. გულში ჩამივარდა. როგორც ჩანს, მასაც მოვეწონე. ძალიან მივეჩვიეთ ერთმანეთს. რამდენიმე თვეში დავოჯახდით. ახლა ძალიან ბედნიერად და კარგად ვგრძნობთ თავს.
გიგი: სალომე ღადაობა–ღადაობაში შემიყვარდა. ისე გადავწყვიტეთ ოჯახის შექმნა, დედაჩემის გარდა, არავინ იცოდა. ნათესავებმა ჩვენი ქორწინების ამბავი პრესიდან შეიტყვეს. სალომეზე მეუბნებოდნენ, ეს გოგო "გოლდენ ტალანტის" გამარჯვებულიაო. მერე გამახსენდა, რომ მხოლოდ ერთხელ მქონდა ნანახი ეს კონკურსი და მაშინაც სალომეს ვგულშემატკივრობდი.
– თქვენი ოჯახი ოფიციალურად გაფორმებულია თუ ამას მნიშვნელობას არ ანიჭებთ?
სალომე: ჯერ არც ჯვარი დაგვიწერია და არც ხელი გვაქვს მოწერილი. გვინდა, რომ ამისთვის კარგად მოვემზადოთ, განსხვავებული ქორწილი გავაკეთოთ, ახლო ნათესავები კლუბურ გარემოში დავპატიჟოთ. თეთრი კაბა – არა, მაგრამ ღია ფერის მეცმევა, თუმცა ქუსლიან ფეხსაცმელს არ ჩავიცვამ.
გიგი: არც მე ვაპირებ ფრაკის ჩაცმას და ბაფთის გაკეთებას. მხოლოდ პერანგს და პიჯაკს ჩავიცვამ. იმასაც არ გამოვრიცხავ, რომ ჩოხა ვამჯობინო. ვნახოთ.
– თქვენი ოჯახური ცხოვრების ერთ წელს როგორ შეაფასებთ?
გიგი: პირველ რიგში, ცოლ–ქმარი ვართ და მერე – ძმაკაცები. ერთი მეორის გარეშე წარმოუდგენელია. საქმეებს ერთად ვწყვეტთ.
სალომე: გიგი ყველა ჩემს რეპეტიციას ესწრება, შესწორებები შემოაქვს რეპერტუარში. ამ ერთი წლის განმავლობაში, რაც ერთად ვართ, გიგი მუსიკალურად ძალიან გაიზარდა, ყველა დეტალს აკვირდება.
გიგი: ადრე სიმღერას რომ მოვუსმენდი, ვიტყოდი, კარგი იყო თუ ცუდი, მაგრამ ახლა შემიძლია დავასაბუთო, რატომ არის კარგი და რატომ – ცუდი. სმენა მაქვს, თუმცა საჯაროდ სიმღერას არ ვაპირებ. ხანდახან მეგობრების გარემოცვაში გიტარის თანხლებით ვმღერი.
– გიგი, თქვენ რას საქმიანობთ, რა პროფესია გაქვთ?
გიგი: ყოფილი ფეხბურთელი ვარ. ახლა მცირე ბიზნესი მაქვს.
– სალომე, თქვენ თვითნასწავლი მუსიკოსი ხართ?
სალომე: კი, თვითნასწავლი მუსიკოსი გახლავართ. პროფესიით კი ჟურნალისტი ვარ. თუმცა აზრი არ აქვს, სხვა პროფესიით გავაგრძელო ცხოვრება, სიმღერაზე ვარ "ჩაციკლული".
– გიგი, როგორია სალომე რეპეტიციაზე, სცენასა და სახლში?
გიგი: ჩავთვალოთ, რომ ორი ადამიანია – სახლში სხვანაირია, სცენასა და რეპეტიციაზე – სხვანაირი. სახლში ვგიჟობთ, ვცხოვრობთ ისე, როგორც 20–22 წლის ახალგაზრდებს შეეფერებათ.
სალომე: გიგიზე 2 წლით უფროსი ვარ.
გიგი: სალომე ყველაფერში აგყვება. მე, როგორც წესი, სერიოზული არ ვარ. ჩვენ სულ ვცანცარებთ და კარგ განწყობაზე ვართ.
– მარტო ცხოვრობთ?
გიგი: არა, ჩემს დედასთან და დასთან ერთად. ოჯახის დიდი დიასახლისი დედაა.
– სალომეს საოჯახო საქმეები არ გამოსდის?
გიგი: როგორ არა, ყველაფრის გაკეთება შეუძლია, მაგრამ არ მიმაჩნია სწორად, ახალგაზრდა ქალი სამზარეულოში იდგეს და სადილ–ვახშამს ამზადებდეს. კერძებს დედაჩემი აკეთებს. არ მინდა, სალომემ გაზქურასთან შუბლი დაიწვას. დიდი საქმე, ქალმა თუ ჩალაღაჯის გაკეთება არ იცის. ჯობია, ის დრო სხვა რამეს დაუთმოს.
– სალომე, გიგი არც იმაზე გამოთქვამს პროტესტს, როცა რეპეტიციები გვიანობამდე გრძელდება?
სალომე: ძალიან დატვირთული გრაფიკი მაქვს, მაგრამ მისთვის ეს მისაღებია. კონცერტები, რეპეტიციები არასოდეს გაუპროტესტებია, არასოდეს მზღუდავს, პირიქით, სიამოვნებს, რომ ჩემს კარიერას, საქმეს კვალდაკვალ მოჰყვება. სცენაზე რომ ვმღერი, სულ გიგის ვუყურებ. თუ ვამჩნევ, რომ ღიმილიანი სახე აქვს, მეც მიხარია. გიგი გამუდმებით მიწყობს ხელს.
– ფინანსურადაც?
გიგი: ვიღაცეებს ჰგონიათ, რადგან ადამიანი მღერის, ჩაქცეული მილიონერის ცოლი ან შვილია, ჩვენ კი საშუალო ფენას მივეკუთვნებით, არც გვიჭირს და არც თავზე გადაგვდის. ჩვენს ჭიას ვახარებთ.
– სალომე, ერთი კონკურსის, "გოლდენ ტალანტის" გამარჯვებული უკვე ხართ, მაყურებელიც გიცნობთ. მეორე კონკურსში მონაწილეობა რატომ გადაწყვიტეთ, რას ელით "ახალი ხმისგან"?
სალომე: ამ ახალ პროექტში რომ გადავწყვიტე მონაწილეობის მიღება, მეუბნებოდნენ, ასე რატომ იქცევი, შენ ხომ ახალი ხმა არ ხარო. ჯერ ერთი, ეს პროექტი არის "ხმა" და არა – "ახალი ხმა". რატომღაც საქართველოში ჰქვია ასე. რატომაც არა, თუ ერთ კონკურსზე გავედი, მეორე კონკურსზე გასვლის უფლებაც მაქვს! საქართველოში კონკურსით უფრო შეგიძლია წინსვლა.
– კასტინგზე ვინ შეგაფასათ?
სალომე: რუსა მორჩილაძემ, ქეთი გაბისიანმა და არხის გენერალურმა პროდიუსერმა. მეორე ეტაპი იყო, როცა ყველა მწვრთნელი შემობრუნდა. მიხარია, რომ დათო ფორჩხიძისნაირ მუსიკოსთან ვარ გუნდში. დათო შემპირდა, რომ მილიონიანი აუდიტორიის წინაშე მამღერებს. ძალიან კარგი მრჩეველია. მონაწილეები ძალიან მომწონს, სერიოზული კონკურენციაა. მოგების შანსი დიდი მაქვს, თუმცა თუ დავმარცხდი, არ მეწყინება, რადგან ვიღაც ნიჭიერი ადამიანი წინ წავა და გზას გაიკვლევს.
გიგი: როცა ახალ კონკურსში იღებ მონაწილეობას, ესე იგი მეტი ამბიცია გაქვს, უფრო ზევით გინდა წასვლა. ბევრმა არ იცის, რა არის ეს "გოლდენ ტალანტი". 10–დან 9 კაცი იტყვის, არ ვიცი, ეს რა პროექტიაო. ეს გადაცემა ცუდ პერიოდში გავიდა და თან ცუდი ორგანიზებით. მოკლედ, ცუდი პროექტი იყო. თუმცა სალომესთვის ძალიან მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა.
– სალომე, თქვენს რეპერტუარში მხოლოდ უცხოური სიმღერებია?
სალომე: რატომ? ქართულსაც ვმღერი, მაგრამ სხვანაირად. ქართულ სიმღერას ფაქიზი მიდგომა სჭირდება. ახლახან მე და ჩემმა მეგობრებმა ჯგუფი შევქმენით, სოლისტი მე ვარ. ხმისჩამწერი სტუდიაც გავხსენით. მალე ალბომსაც გამოვცემთ. ვცდილობ, ყველა ჟანრში მოვსინჯო თავი. ალბომში შევა ჩვენ მიერ დაწერილი ინგლისურენოვანი სიმღერები. ვცდილობთ, ისეთი ალბომი გავაკეთოთ, რომელსაც ყველანაირი მუსიკალური გემოვნების ადამიანი მოუსმენს. ახლა უნდა გავაკეთო ძალიან დიდი ნახტომი და მინდა, რომ ყველაფერი გამომივიდეს, თუ არ გამომივა, ქვეყნიდან წასვლაზე ვიფიქრებ.
– გიგი, თთქვენ და სალომე ხასიათით ერთნაირები ხართ?
გიგი: კი, როგორი ჯიუტიც მე ვარ, სალომეც ასეთივეა, თუმცა ხშირ შემთხვევაში სალომე თმობს.
– ჩხუბობთ კიდეც?
გიგი: რა თქმა უნდა, მაგრამ ჩვენი კონფლიქტი ერთ საათში მთავრდება. ღმერთის მადლობელი ვარ, რომ მე და სალომე ერთმანეთს შეგვახვედრა.
– ოჯახის მესამე წევრს ხომ არ ელოდებით?
სალომე: არა, მაგრამ თუ მალე გვეყოლება, ძალიან კარგი იქნება. ეს არაფერში შეგვიშლის ხელს.

ლანა კიკნაძე