ის არასდროს დაბრუნდება...
1 996 ნახვა
ღამეა, სიჩუმეა, ირგვლივ მყუდროებას მხოლოდ წვიმის წვეთები არღვევს, წვიმს... გამახსენდი და სიგიჟემდე მომენატრე, ცრემლებმა თვითონ დაიწყეს დენა, რას უშველიან სულს, ეს წკრიალა ნაზი წვეთები? იქნებ ჰგონიათ ტკივილს გამიყუჩებენ ჩემი პატარა სილელები ცრემლებად ქცეული, ახლა არხეინად მოდის თვალის უპეებიდან შეუსვენებლივ, მაინც საიდან იღვრება ამდენი ცრემლი? ნეტავ ვისზე ან რაზე ვტირი? უნებისყოფო ადამიანები ხომ არ იმსახურებენ სიყვარულს? შენ ლამაზ სიყვარულზე ოცნებობდი, მაგრამ ვერ შეძელი მისი ლამაზად აღება, ვერ შექმენი მარადიული გაზაფხული, შენ ხარ აქამდე რაც უნდა მეთქვა, ოთახში ჰაერზე მეტი!... რატომ წახვედი ჩემგან? არ იცი? არც მე! ჩვენ ხომ არასოდეს გვიჩხუბია, შენ ჩხუბი არ იცოდი. უსიტყოდ წახვედი. მერე კი შენი მეგობრებისგან გავიგე ის რისიც ყველაზე მეტად მეშინოდა.
_ "ის არასდროს დაბრუნდება" ცოლი მოიყვანაო...
ენით ვერ ავღწერ ისეტი რამ დამემართა და თითქოს ირგვლივ ყველაფერი გაჩერდა, არაფერი მესმოდა, მისი სიტყვების გარდა: "ის არასდროს დაბრუნდება"...
