მეტიჩარა
1 778 ნახვა
color=#663366]
დიდ წვეულებაზე უარს ვინ იტყვის?!არც არავინ,და მითუმეტეს ჩემს წვეულებაზე.სახლში მშობლები არ იქნებოდნენ ამიტომ გრანდიოზული საღამო დავგეგმე,ყველა ჩემი ნაცნობი და მეგობარი მოვიდა.კარგად ვერთობოდით,სასმელიც გვქონდა მიუხედავათ იმისა,რომ ბევრი არასრულწლოვანი ვიყავით.ყველა მთვრალები ვიყავით როცა ჩემი მშობლები თავზე დაგვადგნენ.
-ანა!-ოდნავ მაღალი,გამყინავი ხმით დამიძახა მამამ.-სტუმრები გააცილე და ახლავე ჩემს კაბინეტში გაჩნდი.
ძალიან გავბრაზდი მამამ წვეულება რომ ჩამიშალა ამას არასოდეს ვაპატიებდი,რადგან ეხლა ყველა ილაპარაკებდა იმის შესახებ თუ როგორ ჩამიშალეს წვეულება.ბავშვები გავყარე და კაბინეტის კარი ლამის ჩამოვიღე იმხელა მივაჯახუნე.
-მამა მე ენი ვარ და არა ანა გასაგებია?რატომ ცდილობ ცხოვრება გამირთულო?მეგობრების თვალში საშინლად დამამცირე.-ვწიკვინებდი და ვწიკვინებდი.
-ანა არ გაჩუმდები?-შევამჩნიე რომ მოთმინების ფიალა აევსო.აქ კი ელენა ჩაერთო მამას ახალი ცოლი.
-ანა შვილო,ანგარიში გაგვიწიე მე და მამაშენს,არ გვინდა ცუდ ხალხთან გქონდეს ურთიერთობა.
-შენ გაჩუმდი არავინ არაფერს გეკითხება და მე შენი შვილი არ ვარ.-მისი ვითომ მზრუნველი დედიკოს როლის თამაში მაცოფებს ხოლმე.
-ახლავე გაჩუმდი ანა,ნებას არ მოქცემ ელენას შეურაცხყოფა მიაყენო.დღეიდან დასჯილი ხარ უვადოთ.სადმე კოლეჯში გაგგზავდი სასწავლებლად.ახლა კი ოთახში ადი და გამოიცვალე.
სიტყვისუთქმელად გავიჯახუნე კარები და კიბეზე ავირბინე.ოთახში მარი ჩემი და დამხვდა.რომელიც მოწყენილი იჯდა საწოლზე და იცრემლებოდა.
-მარი პატარავ რა გჭირს?-მაშინვე მასთან მივვარდი და ჩავიხუტე.
-ყველაფერი გავიგონე,არ მინდა წახვიდე.-მითხრა სლუკუნით.
-ნუ ღელავ პატარავ,მალე დავბრუნდები.შენ კი ელენას და მამას დაუჯერე.მიყვარხარ სულელო.-უფრო მაგრად მოვეხვიე და ვაკოცე.
-მეც მიყვარხარ თავქარიანო.-კისერზე მომხვია ხელები და ნაზად მაკოცა.
ბარგის ჩალაგებას შევუდექი მივხვდი რომ მალე გამგზავნიდნენ სადღაც მიყრუებულ კოლეჯში,მეგონა ჩემი აღსასრული დადგა,ამიტომ რუსოს დავურეკე და ვთხოვე ჩემთან მოსულიყო.მალე მოვიდა.
-ენი მეგობარო,როგორ ხარ?-კარები ფრთხილად შემოაღო.
-განადგურებული,არ მეგონა მამა ამას თუ გამიკეთებდა.-ლამის ავტირდი.
-ნუ ღელავ ხშირად დაგირეკავ,ბარგი უკვე ჩაალაგე?-თვალები ეშმაკურად აუციმციმდა.
-კი მაგრამ,არ ვიცი დამჭირდება თუ არა გუჩის წითელი კაბა.-თავი გავიქნიე.
-ღადაობ?გუჩის წითელი კაბა რა ჯანდაბათ გინდა კოლეჯში?-ლამის იყვირა.
-კარგი მაშინ შენ დაგიტოვებ სანამ დავბრუნდები.
-როგორ დაგვაკლდები ყველაზე შერეკილო და გიოი გოგო.-აფირისტულად გაღიმა და გადამეხვია.
რუსკა მალევე წავიდა ერთ მაგარ წვეულებაზე მე კი სახლში ჯდომა მომიწევს,რადგან დასჯილი ვიყავი.ელენე შემოვიდა და მითხრა,რომ ხვალ დილით მომიწევდა ერთ მიყრუებილ კოლეჯში წასვლა,ისეთი კმაყოფილი სახით მეუბნებოდა.დილით მარიმ გამაღვიძა.
-ენი!მამამ მითხრა გამეღვიძებინე.უკვე მიდიხარ?-მუდამ ხალისიან სახეზე მწუხარები გადაეფინა.
-როგორც ჩანს.შენ კი გაიღიმე და რაც გითხარი გაითვალისწინე თორემ ჩემზე უარესი დაგემართება და კოლეჯში კი არა ელენას ბებიასთან გაგიშვებენ ქოხში.-სიცილით ვუთხარი,რადგან მინდოდა მის სახეზე კვლავ მენახა ღიმილი.
-კარგი ჰოო,მალე მოემზადე,მამას არ უყვარს რომ აგვიანებ.-თვალები გადაატრიალა და ოთახიდან გავიდა.
კოლეჯში მამამ მიმიყვანა.არც კი გამომემშვიდობა ისე დამტოვა კარებთან.ყველა ცნობისმოყვარე თვალებით მიყურებდა,თითქოს ახალი ხილი ვყოფილიყავი,ან შეიძლება მართლაც ვყოფილიყავი.
დირექტორი მომეგება მომღიმარი სახით
-კითილი იყოს შენი მობრძანება ანა.-ძალით გაიღიმა.
-ბარგი წამომიღე და ბევრს ნუ ლაყბობ.-თვალები გადავატრიალე და შენობაში შევედი,დირექტორი კი პირღია მიყურებდა.
ერთი შეხედვით კარგი ადგილი ჩანდა,თუმცა ბავშვები უნიფორმებში გამოწყობილნი,ნიგნებით ხელში ბრუდასხნულებივით დაბორიალებდნენ დერეფანში.
გზა ოთხმა საფრთხობელამ გადამიჭრა და თვალებმოჭუტულნი მიყურებდნენ,ერთ-ერთი მათგანი როგორც ჩანს "მთავარი" იყო,რათქმაუნდა საუბარი მან დაიწყო,ყორანივით შავი თმა,გადამბული წარბები და ზედა ტუჩთან შავი ბუსუსებით.ამაზრზენი სანახავი იყო.
