ბოლოს მაინც გეტყვი მიყვარხარ (3)
2 336 ნახვა
როგორც იქნა ჩამძინებოდა ... უკვე გათენდა, თენდება მასზე ვფიქრობ, ღამდება მასზე ვფიქრობ!!! არა რა ესე არ შეიძლება, რამე უნდა მოვიფიქრო...
- ნიაა, ნიაა .. მალე ჩამოდი გვაგვიანდება.
- ხოო მოვდივარ.
ეს ჩემი ძმაა. მოვემზადე და მე და ჩემი ძმა წავედით სკოლაში..
ესე გვეგონა სანამ არ გავიგებდით ჩემი კლასელის გათხოვებას. ეს ამბავი თითქმის ყველამ ცუდად მიიღო, თუმცა ჩემთვის მთავარი ისაა რომ ის იყოს ბედნიერი და არ მიყვარს როცა სხვის ცხოვრებაში ვერევიი )) თითქმის ერთი კვირა ეს თემა გახდა ჩვენი სკოლის ჭორაობის მიზეზიი , როცა ყველაფერი მიწყნარდა კლასელები წავედით მასთან მისალოცად..
ე თუ მკითხავთ ძალიან ბედნიერი წყვილია, მათ სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა. ცოტახანში წამოვედით, ყველა კმაყოფილი დარჩა ამ წყვილით. მე და ჩემი დაქალები ჩემთან ავედით და იმ დღეს ჩემთან დარჩნენ, ბევრი ვილაპარაკეთ, ვიგიჯეთ, ბედნიერი ვიყავიი მათთან, მაგრამ ჩემს ბედნიერებას აჩის გახსენება აფერხებდა. რაც არ უნდა ყოფილიყო ის დღე კარგად დასრულდა.
დილით ერთად წავედით მე, ჩემი დაქალები და ჩემი ძმა.. მივხვდიი რომ გიოს ჩემი დაქალი მოსწონდა და ცდილობდა მასთან სიახლოვეს. მაგრამ მე ჯერ არაფერს მეუბნება ... გიო თავის ძმაკაცებს შეხვდა და მათთან ერთად წავიდა,
- ნიაკო ნახე ვინ მოდის .. ( თეკო)
- ვინ ? სად ?
- აჩი...
- რაა აჩიიი ? როგორ გამოვიყურებიი ? ვაიმე გოგოებო ცუდად ვარ.
-მოდის. აქეთ მოდის..
არ ვიცოდი რა მექნა,,, მასთან ყოფნა მინდოდა, მაგრამ უფრო რო არ დავტანჯულიყავი ეგ არ
- გამარჯობა, ნიი როგორ ხარ ?
- გამარჯოობა, კარგად შენ ?
- მე ალბათ კარგად ! რაშვებიი ?
- დავდივარ სკოლაში, შენ ?
- მეც სკოლაში დავდივარ, მაგრამ დღეს შენ გამო გავაცდინე .
-ჩემ გამო ? რატოო ?
ხმა გამიწყდაა, ძლივს ვკითხე მაგრამ ბედნიერი ვიყავი.
- შენი სადღეგრძელო მომენატრა. მართლა კი არა გეხუმრე შენ მომენატრე,
თავიდან ცოთა გავბრაზდი მაგრამ მერე გამიარა სიბრაზემ))) ზარიც დაირეკა
- კარგი მე წავედი ზარი დაირეკა, კარგად აჩი.
- ხო კარგი წადი, კარგად მიყვარხარ ნია !!!
კლასში შევედი გოგოები მომვარდნენ რა გითხრა რაო ? მათ ყველაფერი მოვუყევი და ძალიან გაუხარდათ. არვიცი რა გაკვეთილები ტარდებოდა, რა ხდებოდა, მე მხოლოდ ფიქრებში ვიყავი გარტული და მხოლოდ ერთს ვხედავდი. ეს ერთი კი აჩი იყოო ..
უბედნიერესი ადამიანი ვიყავი, მაგრამ ეს ბედნიერება ცოტახანს რომ გაგრძელებულიყო კარგი იქნებოდა. ამ დღის მერე აჩი არ გამოჩენილა, მე კი მის ამბავს ვერ ვკითხულობდი, რამე რომ მეკითხა ისეთი ჭორიკანა ხალხია ჩვენთან რომ რამეს იტყვიან და არ მინდა აჩიმ გაიგოს. ცოტა არ იყოს ვღელავდი რადგან უკვე 10 დღე გასულიყო მას შემდეგ რაც არ მინახავს.
ხო რომ ვამბობდი ჩემი კლასელი გათხოვდათქო, ქორწილში დაგვპატიჯა მეგობრები. მე ვფიქრობდი წავსულიყავი თუ არა რადგან არ მინდოდა ჩემი უხასიათობით სხვასაც მოეწყინა. ჩემი მოწყენის მიზეზი კი ის დეგენერატი იყოო. ვაიმე ვეღარ ვიტან მოსულიყო მაინც. მეგობრებმა არ დამიჯერეს და გადავწყვიტე მეც მათთან ერთად წავსულიყავი.
