ჩემი ხარ....

"სიყვარულზე საუბარი არასოდეს მიყვარდა..
ყოველთვის ვფიქრობდი რომ სიყვარული არ არსებობს რომ სიყვარული მხოლოდ შეჩვევაა და სულელების გამოგონილია..
გამარჯობათ მე თიკო ვარ თქვენგან არავინ მიცნობს არ იცის ვინ ვარ როგორი რას წარმოვადგენ ამ ცხოვრებაში
მაგრამ მოდით ცოტა ოდენ რამეს მოგიყვებით ჩემს შესახებ(ისე კი ბევრი არაფერია მოსაყოლი მაგრა მაინც) 19 წლის ვარ
მოდით საცხოვრებელ ადგილს და გვარს საიდუმლოდ დავტოვებ.. ცოტა მხიარული ვისთვის საყვარელი ვისთვის ბოღმა
მაგრამ ბოლო ჯამში მგონი ცუდი არ უნდა ვიყო,ბევრი მეგობრით ვერ დავიკვეხნი მხოლოდ გამორცეული მეგობრები მყავს სულ რამოდენიმე თითზე ჩამოსათვლელი..
მოდით თავს აღარ მოგაწყენთ და დავიწყებ ამბის თხრობას..
დილა როგორც ყოველთვის ჩეულად გათენდა ამ დღისგან რაღაც უჩვეულოს და საინტერესოს ნამდვილად არ ველოდი..
ძილბურანში ვიყავი როდესაც ზარმა გამომაფხიზლა...მაშინვე გაბრაზებულმა საათს დავხედე 8:00 სრულდებოდა
გამიკვირდა ამ დილა უთენია ვის გავახსენდი მეთქი..უცხო ნომერი იყო ჯერ გავუთიშე მაგრამ შემდეგ ავიღე,მხოლოდ იმიტომ რომ ტვინი გაბურღა...
-გისმენთ რომელი ხარ??
-დილამშვიდობისა როგორ ხარ??
(მოისმა მამაკაცის ხმა) რაღაცნაირი ხმა ჰქონდა ვერ აგიხწერთ მაგრამ თითქოს დამაინტერესა ამ ხმამ..
-რომელი ხარ თქო??-გავიმეორე მე.
-რატომ მეჩხუბები უბრალოდ ძალიან საყვარელი ხმა გქონია იმასთან შედარებით ვდრე მეგონა...
-გავბრაზდი და გავუთიშე,
მაგრამ არ მასვენებდა ცნობის მოყვარეობა თუ ვინ იმალებოდა ამ ხმის უკან..
აღარ დაურეკავს ამ ცნობის მოყვარეობამაც მალევე გადამიარა და ძილი გავაგრძელე..მაგრამ ვინ რას დაგაცდის 09:30 -ზე ლექცია მეწყებოდა
როგორც ყოველთვის დამაგვიანდა იმიტომ რომ დამეძინა..მაშინვე ჩავიცვი და გავვარდი უნივერსიტეტში...
როცა აუდიტორიაში შევედი უჩვეულოდ არაფერი მომჩვენებია ყველაფერი ძველებურად იყო ლექტორი წიოდა და არავინ უსმენდა
ზოგი მესიჯობით ირთობდა თავს ზოგიც ერთმანეთის ლაპარაკში..და როგორც ყველთვის არიან,გამორჩეულები მხოლოდ 3 ბავშვი რომლებიც
ყურადღებით უსმენენ ლექციას..
-შევედი ჩეულებისამებრ და როცა მერხს მივუახლოვდი კონვერტი დამხვდა მეთქი ვინმე "მეკაიფება" გავიფიქრე
მივიხედე აქეთ იქეთ ყველა თავის სტიქიაში იყო და ნამდვილად არავის ეცალა ჩემთვის,ამიტომ წყნარად და მშვიდად გავხსენი,და დავიწყე კითხვა
"გამარჯობა როგორ ხარ?იმედია მაპატიებ დღევანდელ საქციელს დილის ზარზე მაქვს საუბარი რომ გაგაღვიძე
მაგრამ ვეღარ მოვითმინე კიდევ ერთხელ ბოდიში აი საფასურად კი ეს თაიგული ჩემგან "უცნობი ნაცნობი"
გამიკვირდა დამაბნია ამ წერილმა ვერ მივხვდი რა თაიგულზე იყო საუბარი და ამ დროს კარებში დიდი ვარდების თაიგულით კურსელი შემოვიდა.
-გამარჯობა ქალბატონო მანანა (მანანა ჩვენი ლექტორია) ეს თაიგული თიკოსთან გამომატანეს..
ამ კურსზე თიკო მარტო მე ვიყავი, ამიტომ ადვილად მისახვედრი იყო თუ ვის ეკუთნოდა ეს თაიგული..
-კიბატონო მაგრამ ვინ მიართვა ესეთი ლამაზი თაიგული??ჩაიცინა ლექტორმა..
გაკვირვებული ვუყურებდი ამ ვარდების თაიგულს და ვერ ვხდებოდი გამხარებოდა და გავბრაზებულიყავი..
როგორც იქნა დამთავრდა ლექცია და გამოვედი გარეთ ჩემი თაიგულით (ისე სიმართლე გითხრათ მართლაც ძალიან ლამაზი თაიგული იყო წითელი ვარდების..)
გამოსვლა და ჩემი დაქალის შემოგებება ერთი იყო
-დროზე მითხარი ვინ მოგცა ვინაა?? სად გაიცანი? იმდენი შეკითხვა დამისვა თავი ამატკია..
-კაი რა თამ რა რავიცი ვინაა დღეს დილით გამაღვიძა სახელიც კი არ ვიცი და მერე აუდიტორიაში ჩემს მერხთან წერილი დამხვდა
ბოდიში რომ გაგაღვიძე და აი საჩუქრად ეს თაიგულიო და ამ დროს შემოიტანეს კიდეც..
-აუუ რა მაგარიააა ნეტა როგორია?? სიმპატიურია??აუუ დამაინტერესა შენ არა??
-სიმართლე გითხრა კარგი ხმა ჰქონდა მაგრამ ხომ იცი ხმა იტყუება აქ იმდენი ბიჭია რა გავიგო ვინა??კაი თამ
უნდა წავიდე აუცილებლად ხო იცი დღეს დედაჩემი ჩამოდის და უნდა დავხვდე აეროპორტში..
დედა უკვე 6 წელი ხდებოდა რაც გერმანიაში ცხოვრობდა და სადღაც 6 თვეში ერთხელ ჩამოდიოდა ხოლმე და დღეს მქონდა ეს ბედნიერება
რომ დედა უნდა მენახა 6 თჳის მერე პირველად..მაშინვე უნივერსიტეტიდან თბილისის აეროპორტში წავედი რეისი 6 საათზე იქნებოდა უკვე თბილისში მე 6ის ნახევარზე უკვე იქ ვიყავი
და ველოდებოდი დედა ტრაპიდან როდის ჩამოვიდოდა როდის ჩავეხუტებოდი..

ზუსტათ 7ის 10 წუთზე თვითმფრინავი დაეშვა და ჩემი საყვარელი დედა ტრაპიდან ჩამოვიდა ვერ გეტყვით რა ვიგრძენი არ ვიცი
საშნელება ყოფილა დედის მონატრება,მე უმამოდ გავიზარდე ბებია და დედა მზრდიდნენ,
13 წლის რომ ვიყავი დედა საქართველოდან წავიდა სამუშაოდ გერმანიაში იმიტომ რომ ძალიან გვიჭირდა
დედა მეუბნებოდა რომ იმიტომ მიდიოდა რომ მე მესწავლა და მომავალი მქონოდა დავრჩი ბებიასთან პირველი რამოდენიმე თვე ძალიან ვდარდობდი უდედობას
უფრო მეტიც პირველი ერთი კვირა მაღალი სიცხეები მქონდა,ბებიაც ძალიან დარდობდა ჩემს მდგომარეობას,მაგრამ ღმერთის წყალობით ყველაფერი ისე დამთავრდა
როგორც დედა გეგმავდა დედამ ბინა მიყიდა ფულს მიგზავნიდა.
ბებია 15ის რომ ვიყავი მაშინ დამეღუპა ,ზუსტათ მაშინ დაემთხვა და დედა ვერ ჩამოვიდა ფაქტიურად ბებიას მარტო მე ვყავდი იმიტომ
რომ დედას მეტი შვილი არავინ ყავდა..უბებიობაც ძალიან გნვიცადე აღარც სკოლაში დავდიოდი იმიტომ რომ ყველა და ყველაფერი მძულდა ძნელია 15 წლის პატარა გოგოს
ყველა რომ გამოეცლება ხელიდან და მარტო რჩება,მაგრამ ამბობენ "დრო ყველაფერს კურნავსო" დედას ყოველ საღამო ველაპარაკებოდი ინტერნეტის საშუალებით და ვხედავდი მასაც როგორ უჭირდა უჩემობა
არასოდეს თავში არ ამვარდნია მარტოობა როგორც ეხლადელმა თაობამ იციან ვერავინ გვაკონტროლებს და ერთ მბავში რომ არიან..
პირიქით ვცდილობდი მესწავლა გარეთ იშვიათად გავდიოდი ისიც მხოლოდ ერთი ჩემი მეგობარი
თამუნა თუ ამოვიდოდა..მასაც დედა ემიგრანტი ყავდა,ამიტომ ერთმანეთის კარგად გვესმოდა კლასელები ვიყავით,უბნელებიც,და ამიტომ ხშირად ვნახულობდი მაგრამ ჩემგან განსხვავებით
მას ბებია ზრდიდა მამაც ყავდა მე კი მარტო ვიყავი,მარა მარტოობას არასდროს მაგრძნობინებდა და ცდილობდა ყოველთვის კარგად ვყოფილიყავი..
როცა სკოლა დავამთავრეთ ერთ უნივერსიტეტში მოვხვდით მაგრამ სხვადასხვა კურსზე,მას ექიმობა უნდოდა,მე კი იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩავაბარე,და სხვათაშორის კარგად ვსწავლობდით ორივე..
-დეეე როგორ მომენატრე??
-ჩემი სიხარული მეც ძალიან მომენატრე რამხელა გოგო გაზრდილხარ..
-კაი რა დე ნუ ტირი
დედა მარტო არ ჩამოსულა ჯერ არ დავინტერესდი ვინ იყო ის მამაკაცი გვერძე რომ მოჰყვებოდა იმიტომ რომ დედის მონატრებული,გარშემო ვერაფერს ვხედავდი..
და ყურადღებაც არ მიმიქცევია,სახლში რომ მივედით ვივახშმეთ ცოტა დავისვენეთ და მაშინ დედამ გამაცნო მისი მეგობარი კაცი
-თიკო გაიცანი ეს ჰენრია..-ეს კი ჩემი ქალიშვილი თიკო რომ გიამბობდი
-სასიამოვნოა და ინტერესის თვალებით ავათვარიელე ჩვენი ჰენრი,მანაც შემომხედა და ამათვარიელა
ერთი შეხედვით საინტერესო გარეგნობა ჰქონდა მაღალი,ქერა ცისფერთვალება,ჩადგმული მამაკაცი,მე და დედას ზემოდან დაგვყურებდა..
შემდეგ ჰენრიმ გამოთქვა სურვილი წავალ მე დავისვენებ თქვენ ილაპარაკეთ ბევრი გექნებათ სასაუბროო ორივეს ლოყაზე გვაკოცა და ძილინებისა გვისურვა
ძლივს მე და დედა დავრჩით მარტო და პირველი რა კითხვაც დამებადა ვინ იყოს ეს მამაკაცი.
-დე ვინაა ეს ჰენრი??
-შვილო მინდოდა დიდიხანი ამეხსნა ყველაფერი მაგრამ ვერ მოვახერხე,თან მინდოდა პირადათ მეთქვა ასევე გაგეცნო..ის ჩემი ქმარია ჩვენ იქ ხელი მოვაწერეთ
-ქმარი??და ჩაცფიქრდი
-ხო არ მოგეწონა?და მოიღუშა დედა
-არა დე ძალიან მომეწონა უფრო მეტიც ძალიან მიხარია მიხარია გიყვარს ხო?? ხომ მასაც უყვარხარ?
დედა ჩემს რეაქციას არ მოელოდა და უცბათ ცრემლები წამოუვიდა და მაგრად ჩამეხუტა
-დეეეე...რამე გაწყენინე??
-არა შვილო არა ეს სიხარულის ცრემლებია მიხარია ასე რომ შეხვდი ამ ამბავს მეგონა,ვერ მიიღებდი არ გთხოვ მამა დაუძახე თქო სახელით მიმართე და უბრალოდ პატივი ეცი...
-კაი რა დე რას მეუბნები ეგ არ შემეშლება ხო იცი,მთავარია შენ იყო ბედნიერი შენ ამას იმსახურებ..
-ეხლა წადი გაიქეცი თიკო დაიძინე მეც დავიღალე წავალ დავწვები..
-კარგი დე წავალ,ბევღი აღარ შევეკამათე იმიტომ რომ დაღლილი იყო და საწოლ ოთახისკენ გავეშურე მთქნარებით საათს რომ დავხედე უკვე 3 სრულდებოდა..
უფ რა დრო გასულა მეთქი არადა ხვალ გამოცდა გვაქვს სამართალში..არ მეშინოდა იმიტომ რომ ჩემი თავის იმედი ნამდვილად მქონდა..
ისე ჩამეძინა ვერც გავიგე..
დილით დედამ გამაღვიძა 9 საათი იყო..თან შუბლზე მაკოცა,რა ტკბილი ყოფილა დედა რომ გყავს ახლოს
-დეეე რამდენ ხანს ნატრობდი იცი? ამ მომენტს?
დედა საწოლზე ჩამოჯდე და მომეფერა გავინაბე და თვალები დავხუჭე..
-ვიცი შვილო ვიცი მეც მასე ვიყავი ერთი სული მქონდა როდის ჩამოვიდოდი და ჩაგეხუტებოდი...ეხლა კი ადექი უნივერსიტეტში არ დაგაგვიანდეს
-კაი დე და ვაკოცე ლოყაზე..
დედა გავიდა ოთახიდან მე გადავგორდი საწოლზე და ვიფიქრე რა ბედნიერი ადამიანი ვარ??ცხოვრება მიხაროდა იმ დილით..ტელეფონისთვის არც დამიხედია შემთხვევით დავხედე და 3 მესიჯი იყო მოსული
ერთი თამოსი -"თიკ რას შვები? მგონი გაგუდულს გძინავს მაშინ აღარ გაგაღვიძებ ხვალ მოდი უნი-სში აუცილებლად მიყვარხარ ძილინებისა"
მეორე ჩემი კურსელის გუგას-ი (გუგას მოვწონდი)მაგრამ იცოდა რომ არაფერი ეშველებოდა მაგრამ ბიჭია და თავისას ცდილობდა.. "თიკ რას შვები როგორ ხარ? ვიცი ეხლა არ უნდა გწერდე უკვე ღამეა
მარა ხომ იცი მენატრები თან ვერ ვიძინებ შენზე ვფიქრობ ჩემი ლამაზი გოგო" -გამეღიმა ამ მესიჯზე მიჩვეული ვიყავი გუგასგან ასეთ მესიჯებს
მესამე კი უცნობი ნომერი იყო გავხსენი და "როგორ ხარ თიკო? მოგეწონა ჩემი თაიგული??იმედია მოგეწონება გავიგე თურმე დედა ჩამოგსვლია გილოცავ ძალიან გამიხარდა უფრო მეტიც თქვენმა შეხვედრამ მეც კი ამაღელვა
კარგი ეხლა გძინავს შენ ძილინებისა და ტკბილი ძილი.."
გამაოცა ამ მესიჯმა და ისევ ცნობის მოყვარეობამ მძლია გადავწყვიტე დამერეკა ავკრიფე ნომერი და ისმის ოპერატორი ქალის ხმა.."ნომერი გამორთულია ან გასულია მომსახურების ზონიდან"
-გავბრაზდი რა არის რა ნეტა ვინა?? ამასობაში თან ვემზადებოდი ოთახიდან რომ გავედი ჰენრის საუზმე მოუმზადებია ძალიან მესიამოვნა მთხოვა დავმჯდარიყავი და მესაუზმა,
მართალია ცოტა მაგვიანდებოდა მაგრამ უარი ვეღარ ვუთხარი და დავჯექი მაგიდასთან დედა გავიდა სმზარეულოში..ზოგად თემებზე ვისაუბრეთ..გავარკვიე რომ თურმე დედა და ჰენრი 2 წელია უკვე ერთმანეთს ხვდებიან
მხოლოდ რამოდენიმე,თვის წინ მოუწერიათ ხელი,ჰენრი ბიზნესმენი ყოფილა,ცოლ შვილი არ ყოლია და დედა თავისი მეგობარი ქალიდან გაუცვნია,დედას ცოტაოდენი ქართული უსწავლებია,ისე სასაცილოდ ლაპარაკობდა სიცილს
ძლივს ვიკავებდი შემდეგ ავდექი ბოდიში მოვიხადე და ვუთხარი
-მაპატიე მაგრამ უნივერსიტეტში მაგვიანდება დე უნდა წავიდე ,ჰენრიმ ვერ გაიგო ნახევარი და დედას სთხოვა გადაეთარგმნა,
შემდეგ კი დამტვრეული ქართულით მითხრა
-ტიკო გი-ნდა?მე წაგიკვან უნივერსტიტეში..
გამეღიმა მისი დამტვრეული ქართულის გამო თვითონაც გაეცინა..
თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე..


გაგრძელება იქნება