ობოლი....(2)

ვუყურებდი და ვფიქრობდი თუ რას საუბრობდნენ ამდენ ხარნს ემი და ექიმი..ამ დროს ემიც მოვიდა და დამიჯდა გვერდით..
-ემი რა ხდება???
-კატო რაღაც უნდა გითხრა..
-ცუდია რამე??
-არა არა პირიქით,ამ ექიმს უნდა რომ ოფიციალურად გიშვილოს..
-რა თქვი??
-ხო უნდა რომ გიშვილოს,კი მაგრამ მე მე..ენა დამება..
-კატო მოეწონე შეეცოდე და უნდა რომ გასწავლოს ნორმალურად იცხოვრებ როგორც ყველა..მემგონი არ უნდა უთხრა უარი..
-ემი არ ვიცი არც კი ვიცნობ..
-ეგ მე მომანდე მე გავიკითხავ ხვალ მოვალ და გეტყვი ღირს თუ არა...
-მასე ჯობია..ემი წავიდა ამასობაში მოსაღამოვდა ისევ დავრჩი ჩემს უბედურებასთან მარტო მაგრამ თითქოს რაღაც იმედი ნაპერწკალი გაჩნდა,არ ვიცი ვფიქრობდი მართლა რომ ვეშვილებინე წარმოვიდგინე ნუთუ ღმერთმა მტლად არ დამივიწყა..
ამ ფიქრებში ისე ჩამეძინა ვერც კი გავიგე..
დილის 9 საათი იქნებოდა რომ გამომეღვიძა ფანჯარას რომ გავხედე წვიმას გადაუღია მაგრამ თავის ნაკვალევი დაუტოვებია თითქოს ცრემლებად მოედინებოდა წვიმის წვეთები თიტქოს ერთმანეთს ეჯიბრებოდნენ,ვინ უფრო მალე ჩამოცურდებოდა ფანჯრის კიდემდე...
კარების ხმაზე გადავბრუნდი..
-გამარჯობა კატო როგორ ხარ?
-მადლობა გია ექიმო თავად??მალე გამწერთ?
-კი მალე გაგწერთ უბრალოდ ცოტა საჭიროა რომ ჩვენს მეთვალყურეობის ქვეშ იყო..კატო რაღაცაზე მინდა დაგელაპარაკო..
-გისმენთ გია ექიმო,და ინტერესნარევი თვალებით დავუწყე ყურება,თიტქოს ჩემს ბედს წყვიტავდა ეს ყოველი წამი და საათი..
მან სკამი მოსწია დამიჯდა და თითქოს ემზადებოდა როგორ ეთქვა..
-მოკლედ კატო..მინდა გიშვილო ვიცი რომ არავინ გყავს,ცუდი არაფერი გაიფიქრო უკვე საკმაოდ დიდი ვარ,ყოველთვის მინდოდა რომ გოგო მყოლოდა 2 ბიჭი მყავს,ორივეს ოჯახები აქვთ,
მინდა გოგო მყავდეს რომელსაც მოვუვლი,არ ვიცი შენ ამაზე რა რეაქცია გექნება,უბრალოდ სწორად გამიგე,
ეგ შენი გადასაწყვეტია შენ რას იზავ მე უბრალოდ გთავაზობ გასწავლი გზაზე დაგაყენებ..
ჩაფიქრებული ვუყურებდი და საკუთარ თავზე გული მიკვდებოდა ასე უცხო მთლად უცხო ადამიანმა უნდა შემიფაროს მეთქი??
მაგრამ რა მაქვს დასაკარგი??წავედი ფიქრებში და მის საუბარს თითქოს არ ვუსმენდი,მე ჩემს გონებაში პასუხს ვეძებდი თუ რა უნდა მეპასუხა..
არ ვიცი როგორ მაგრამ თითქოს გონებით ვწყვიტავდი და არა გულით..
-გია ექიმო თანახმა ვარ..
იგი რაღაცას ამბობდა როცა შეწყვიტა საუბარი თავზე ხელი გადამისვა და შუბლზე მაკოცა..
-დარწმუნებული ხარ??
-კი გია ექიმო დარწმუნებული ვარ
-არ გეგონოს რამე არაკანონიერად მოხდება,მე ყველა საბუთს მოვაწერ ხელს,და კანონიერად გიშვილებ...
მადლიერების თვალებით შევხედე და ისე ჩამოგრდა ცრემლი ლოყაზე ვერც კი შევამჩნიე მან ცრემლი მომწმინდა ლოყიდან და მითხრა ეხლა ექთანი მოვა თუ რამე დაგჭირდეს დააბარე და დამიძახებს..
-კიდევ ერთხელ მადლობა..ამ საუბარში ვიყავით როდესაც კარი გაიღო და ემის გაღიმებული სახე დავინახე..
-კარგი კატო დაგტოვებთ..
-მადლობა გია ექიმო
-არაფრის და გამიღიმა და კარებში გაუჩინარდა
-გოგო რა ხდება როგორ ხარ აბა?როდის უნდა გაგწერონ? და სკამზე ჩამოჯდა
-მალე გაგწერთო მითხრა ის რაც გუშინ შენ
-მერე?
-დავთანხმდი
-მართლა??
-კატო მიხარია ის ძალიან შეძლებული ადამიანია ძალიან კეთილი
-ხო ეტყობა
-ანუ გიშვილებს??
-ხო რავიცი მიშვილებს თუ უბრალოდ მომივლის არ ვიცი ფაქტია რომ გამწერენ ის წამიყვანს თავისთან,ემი დიდი მადლობა რასაც ჩემთის აკეთებ
-კარგი რა კატ რა სალაპარაკოა ეს??კარგი შემოგირბინე მინდოდა გამეგო როგორ იყავი ეხლა უნდა გავიქცე ხო იცი სამსახური და სახე დამანჭა
-კარგი მიდი გაიქეცი კიდევ მადლობააა
-არაფრის სულელო და გადამკოცნა
სულ რაღაც 4 დღე დავყავი საავადმყოფოში გიამ ჩააწყო ისე რომ მალე გავეწერე მეც აღარ შემეძლო ამ თეთრი კედლების ყურება რადგან თავის თავზე აიღო მე მოვუვლიო.ერთ დილასაც შემოვიდა გია
და მითხრა რომ დღეს გამწერენ..პირველად ცხოვრებაში გამიხარდა რაღაც -მადლობა გია ექიმო არაფრის კატო მზად ხარ? ქვემოთ მანქანა გველოდება
-კი გია ექიმო
-გია ექიმოს ნუ დამიძახებ გია დამიძახე
-კარგი გია და გამეღიმა
ქვემოთ რომ ჩავედით მართლაც მანქანა დაგვხვდა გიამ კარი გამიღო და მომეხმარა მანქანაში ჩავმჯდარიყავი და წავედით გიას სახლისკენ..

მანქანა ძალიან ლამაზ კერძო ბინასთან გაჩერდა გია ხანდახან გამომხედავდა თიტქოს ჩემს მიმიკებს აკვირდებოდა,არ მიმიქცევია მისთვის ყურადღება უბრალოდ ძალიან ლამაზი ეზო ჰქონდა ამ სახლს
-მოვედით
მანქანა გაჩერდა ჯერ მძღოლი გადმოვიდა მძღოლმა კარები გაგვიღო ჯერ გია გადავიდა გია კი მე დამეხმარა რომ გადავსულიყავი,ჯერ კიდევ სუსტად ვიყავი მიჭჭირდა სიარული
მძღოლმა კარი მიკეტა..სახლის მისაღები ძალიან დიდი იყო ზემოთ კიბე ადიოდა,და ამ თარიელებაში ვიყავი როდესაც ცოტა მოჭაღარავო ქალი ღიმილით გამოვიდა გვერძე ოთახიდან..გიამ გაუღიმა და მიესალმა..
-გამარჯობა ჯული
-გამარჯობა ბატონო როგორ გიკითხოთ??
-ეს ჩვენი სახლის ახალი ქალბატონია გაიცანი კატო..
-სასიამოვნოა ქალბატონო
ძალიან სასიამოვნო გარეგნობის ქალი იყო,დაბალი ცოტა პუტკუნა ჭაღარა შერეოდა მის თმას,ლამაზი მოყვანილობის სახე და ძალიან თბილი თალები..
-როგორ ბრძანდებით?
-გთხოვთ მხოლოდ სახელით მომმართეთ..მადლობა თავად როგორ გიკითხოთ
-მადლობა
-ჯული კატოს ოთახი ხომ მოუმზადე??
-კი ბატონო
-მაშინ მოდი ავაცილოთ
აქეთ იქიდან ამომიდგნენ და მეხმარებოდნენ ამ გრძელი მარმარილოს კიბეზე ასვლაში..როგორც იქნა დაილია კიბე და მივედით ოთახამდე
კეთილი იყოს თქვენი აქ მობრძანება და ჯულიმ ფართოდ გამიღო კარები და მეც გამიფართოვდა თვალები ისეთი ლამაზი იყო ეს ოთახი ნათელი ფანჯრებით,გვიან შევამჩნიე რომ აივანიც ჰქონია ამ ოთახს..
-ემოციებს ვერ ვმალავდი ღმერთო გია რა ლამაზია
-მოგეწონა?? ეს ჩემი გემოვნებით გავაკეთებინე
-თუ გინდა გადავაკეთოთ
-არა რას ამბობ ძალიან ლამაზია
კედლები თეთრი ვარდისფერში იყო გადაწყვეტილი ძალიან ლამაზი ტრილიაჯი იდგა კედელთან ძალიან დიდი სარკით იქვე პატარ პატარა ე.წ პუფები ეყარა იქვე ძალიან დიდი საწოლი იდგა კედელზე მის მოპირდაპირედ ტელევიზორი იყო კედელზე ჩამოკიდებული,იქვე კარი იყო სადაც სააბაზონო მოჩანდა
-ღმერთო გია მე ასეთი ოთახი არც კი დამსიზმრებია ულამაზესია
-და ხელი ხელზე ჩავჭიდე
-მადლობა ძალიან დიდი მადლობა
-არა კატო არაა საჭირო მადლობა პირიქით მადლობა შენ რომ წამომყევი და დამთანხმდი
-გია რაღაც მინდა გთხოვოთ
-გისმენ კატო
-შეიძლება მამა დაგიძახოთ?
-გიას თვალები აუწყლიანდა და გადამეხვია ხელებს ისე მიჭერდა კინაღამ გამგუდა..
-კი შვილო შეიძლება
-ამას იმიტომ გეუბნებით რომ მამა არასოდეს მყოლია თქვენ კიდევ ღვიძლ მამაზე მეტი მაჩუქეთ,მთელი ცხოვრება არ დაგივიწყებთ ამას..
გიამ ცრემლები შეიკავა და ჩემი სახე ხელებ შუა მოაქცია და მიტხრა ეხლა მე უნდა დავბრუნდე დღეს მძიმე პაციენტი მოიყვანეს უნდა გავიქცე აიჩემი ნომერი თუ რამე დგჭირდეს დამირეკე რომ გამომჯობინდები კი წავიდეთ და მობილურსაც გიყიდი
-მადლობა და გადავეხვიე ახლა კი წადი მამა
-გიამ გამიღიმა და კიბეზე ჩაირბინა
-ჯული მიმიხედე გვიან მოვალ
ჯული მართლაც ძალიან კარგი ადამიანი და პიროვნება იყო,ძაან თბილად მექცეოდა ძალიან მალე გამოვჯობინდი უკვე დაუხმარებლად დავდიოდი,ჯული და გია თავს მევლებოდნენ...ჩეულებრივი დღე გათენდა რათქმა უნდა ჯულიმ გამაღვიძა
-კატო ადექიიი
-ხო ჯული ახლავე
-საუზმე აქ მოგიტანო თუ ქვემოთ ჩამოხვალ??
-ქვემოთ ჯული ჩავიცმევ და
-კარგი
ჯული გავიდა კარი გაიხურა მე მივდე ბალიშზე თავი და თავი სიზმარში მეგონა არ მეჯერებოდა..მალევე ჩავიცვი მშვენიერი ამინდი იყო პარასკევი დღე
-გამარჯობა მა
-გაიღვიძე?? მოდი ვისაუზმოთ რძე გინდა??
-კი მა
-გიამ რძე დამისხა და თან დააყოლა
-დღეს მაღაზიებში წავალთ რომ შენთვის ტანისამოსი იყიდო,ანგარიში გაგიხსენი და როცა რამე დაგჭირდეს გამოიყენე
ჭიქა მქონდა პირთან მიტანილი და გაოგნებული ვუყურებდი..-კი მაგრამ ძლივს წარმოვთქვი ენა დამება
-ხო დღეს კიდევ ტელეფონსაც გიყიდი,რომ დაგჭირდე ხომ უნდა დამირეკო..
-მამა არ მინდა ძალიან ბევრი დახარჯო
-შვილო მომისმინე,მე იმდენი მაქვს რომ მგონი შენს შვილებას ეყოფათ..შენთვის არაფერი მენანება ხომ იცი
-მადლობა მამა და მივედი და გადავეხვიე..
-მიდი ეხლა გაემზადე და წავიდეთ მე წაგიყვან დღეს..ასე რომ მთელი დღე ჩემი ხარ..
-ამ სიტყვებზე გამეცინა..
-როცა იცინი უფრო ლამაზი ხარ,და ლოყაზე მიჩქმიტა,წადი ეხლა გგაიქეცი,ქალების ამბავი რომ ვიცი იმდენს ივლი და გაიცინა
გულში გავიფიქრე არ ვიცი მე რა არის რაღაც იყიდო,თან რაც მოგეწონება..
კიბეები ავირბინე,გული აფორიაქებული მქონდა პირველად მივდიოდი ცხოვრებაში რაღაცის საყიდლად გია უკვე მანქანაში მელოდებოდა,დაძრა მანქანა და შევედით თბილისის სიღრმეში....
გააჩერა მანქანა და მითხრა მზად ხარ რომ დავიპყროთ მაღაზიები??
-კი მა
-წავედით მაშინ დაკეტა მანქანა,მაღაზიები ჩაწყობილი იყო,თითქოს ჯარისკაცები იყვნენ და ბრძანებას ელოდებოდნენ,თვალები მიჭრელდებოდა თან მრცხვენოდა,გია მიხვდა რომ მერიდებოდა და ნაწყენი ხმით მითხრა
-დავიჯერო არაფერი მოგწონს?
-კი მაგრამ ძალიან ძირია მოდი სხვაგან შევიდეთ,
ჩემი სულელი გოგო რაც მოგეწონება აიღე ფასს არ შეხედო უბრალოდ ჩაიცვი მე კი შეგაფასებ თუ მოგიხდება
-კარგი ჩავიჩურჩულე
-დღეს მოწყენა არ იქნება ნუ გერიდება,მე ხომ მამაშენი ვარ შენ კი ჩემი შვილი
-მართალია და შევედი მაღაზიის შუაგულში,მომსახურე პერსონალი თავზე დამტრიალებდა,
-მა არ გავიდეთ??სხვაგან ვნახოთ ვუთხარი გიას
-კარგი მა მარა რაც მოისინჯე ყველაფერი მომეწონა და ყველაფერი ავიღოთ
-კარგი მა და ლოყაზე ვაკოცე
არ ვიცი რამდენი გადაიხადა უკვე კარებში გამოვდიოდი როდესას ისე დავეჯახე შემომსვლელ ადამიანს ვერც კი შევამჩნიე,
-ვაიმე დიდი ბოდიშით ვერ დაგინახეთ
ღიმილი სახეზე შემაშრა
-ლაშა??

გაგრძელება იქნება